Ορθόδοξη μοναχή φανατική εικονολάτρης, θύμα της αδελφοκτόνου διαμάχης μεταξύ εικονολατρών και εικονομάχων.

Όνομα:	Θεοδοσία
Ετυμολογία:	Από το Θεός και το δίδωμι και σημαίνει "η δοσμένη στο Θεό".

Γνωστή κατά κόσμον, σαν Ελένη Δραγάση, σύζυγος του Μανουήλ Β' Παλαιολόγου. Έζησε 35 χρόνια ως αυτοκράτειρα και 25 σαν μοναχή. Είχε την τύχη να πεθάνει 3 χρόνια πριν από την πτώση της Βασιλεύουσας, και να μην ζήσει την μεγάλη προδοσία της εκκλησίας προεξάρχοντος του Οικουμενικού πατριάρχη που παράδωσαν, έναντι ανταλλαγμάτων, την Πόλη στους Οθωμανούς Τούρκους.

Όνομα:	Υπομονή
Ετυμολογία:	Από τα αρχαία Ελληνικά ‘υπό’ και ‘μένω’ που έδωσαν την αρχαία Ελληνική λέξη 'υπομονή' και σημαίνει ακριβώς αυτό που εννοείται και σήμερα. Τη δύναμη δηλαδή να περιμένει κάποιος ή να ανέχεται κάτι, χωρίς να βιάζεται και χωρίς να δυσανασχετεί.

Στο διωγμό, κατά της Εκκλησίας, που έκανε ο αυτοκράτορας Διοκλητιανός, ο επίσκοπος Ανέων Ολβιανός συνελήφθη, βασανιίστηκε και εκτελέστηκε, μαζί με τους μαθητές και συνεργάτες του, στη φωτιά.

Όνομα:	Όλβιος
Ετυμολογία:	Από την αρχαία Ελληνική λέξη ‘όλβος’ που σημαίνει τόσο την υλική ευημερία όσο και την ευτυχία που χαρίζεται από τους θεούς. Και σημαίνει τον ευτυχισμένο. Οι καταλήξεις -αδης και -ιανός σημαίνουν αυτόν που ανήκει στον Όλβιο

Για εορταστική ημεομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Μεγάνδρη
Ετυμολογία:	Μάλλον νεοελληνικής επινόησης από τις λέξεις 'μέγας' και άνδρας' και σημαίνει τον μεγάλο άνδρα.

Όνομα:	Μέγανδρος
Ετυμολογία:	Μάλλον νεοελληνικής επινόησης από τις λέξεις 'μέγας' και άνδρας' και σημαίνει τον μεγάλο άνδρα.

Δεν υπάρχει αγία με αυτό το όνομα. Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Ολβία
Ετυμολογία:	Από την αρχαία Ελληνική λέξη ‘όλβος’ που σημαίνει τόσο την υλική ευημερία όσο και την ευτυχία που χαρίζεται από τους θεούς. Και σημαίνει την ευτυχισμένη.

Θεοτοκωνύμιο, όνομα της Παναγίας. Η Παναγία που δωρίζει, χαρίζει ευτυχία.
Γιορτάζει κατ' οικονομία του αγίου Ολβιανού

Όνομα:	Ολβιοδώρα
Ετυμολογία:	Από την αρχαία Ελληνική λέξη ‘όλβος’ που σημαίνει τόσο την υλική ευημερία όσο και την ευτυχία που χαρίζεται από τους θεούς.

Γιορτάζει κατ' οικονομία του αγίου Ολβιανού

Όνομα:	Ολβιόδωρος
Ετυμολογία:	Από την αρχαία Ελληνική λέξη ‘όλβος’ που σημαίνει τόσο την υλική ευημερία όσο και την ευτυχία που χαρίζεται από τους θεούς.

Γιορτάζει κατ' οικονομία του αγίου Ολβιανού

Όνομα:	Τρισόλβια
Ετυμολογία:	Τρισευτυχισμένη

Γιορτάζει κατ' οικονομία του αγίου Ολβιανού

Όνομα:	Τρισόλβιος
Ετυμολογία:	Τρισευτυχισμένος

Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Πανόλβια
Ετυμολογία:	Από τις αρχαίες Ελληνικές λέξεις 'παν' + ‘όλβια’ που σημαίνει τόσο την υλική ευημερία όσο και την ευτυχία που χαρίζεται από τους θεούς. Και σημαίνει την πάρα πολύ-ευτυχισμένη, πέραν από την τρισευχισμένη (τρισόλβια)

Γιορτάζει κατ' οικονομία του αγίου Ολβιανού

Όνομα:	Πανόλβιος
Ετυμολογία:	Από τις αρχαίες Ελληνικές λέξεις 'παν' + ‘όλβος’ που σημαίνει τόσο την υλική ευημερία όσο και την ευτυχία που χαρίζεται από τους θεούς. Και σημαίνει τον πάρα πολύ-ευτυχισμένο, πέραν από τον τρισευχισμένο (τρισόλβιο).

Έζησε κατά τους χρόνους του αυτοκράτορα Κωνσταντίνου του Μεγάλου (306 - 337 μ.Χ.). Διαδέχθηκε τον Αρχιεπίσκοπο Αλεξανδρείας Αχιλλά και υπήρξε πνευματικός πατέρας του Μεγάλου Αθανασίου. Στον αρχιεπισκοπικό θρόνο ανήλθε το 313 μ.Χ. και διακρινόταν για τη βαθιά θεολογική μόρφωση, την πραότητα του χαρακτήρος και τις λοιπές αρετές του. Όταν το 319 μ.Χ. ο Άρειος δίδαξε για πρώτη φορά την αίρεσή του, ο Άγιος Αλέξανδρος προσπάθησε πατρικά να τον πείσει να μην διαδίδει τις πλανεμένες του δοξασίες, πλην όμως ο Άρειος, συνεπικουρούμενος και από άλλους ομόφρονές του, εξακολουθούσε να υποστηρίζει αυτές με τα δαιμονικά σοφίσματά του. Κατόπιν τούτου, αφού κλήθηκε δύο φορές σε απολογία ενώπιον του κλήρου της Αλεξανδρείας και δεν συμμορφώθηκε, αποκόπηκε από το σώμα της Εκκλησίας και αποκηρύχθηκε ως ασεβής και βλάσφημος.

Παρακάθισε ο Άγιος Αλέξανδρος, παρά το γήρας του, στην Α' Οικουμενική Σύνοδο, που συνήλθε στη Νίκαια της Βιθυνίας το 325 μ.Χ., κατακεραύνωσε τον Άρειο διά των λόγων του, υπέγραψε με τους άλλους Πατέρες την καταδίκη αυτού.

Αφού επέστρεψε στην Αλεξάνδρεια, εξακολούθησε να αγωνίζεται για την στερέωση της Ορθοδόξου πίστεως μέχρι της κοιμήσεώς του το 326 μ.Χ., επέβαλε δε ως διάδοχό του τον μαθητή και συμμαχητή του, Μέγα Αθανάσιο

Όνομα:	Αλέξανδρος
Ετυμολογία:	Από το αρχαίο Ελληνικό ρήμα αλέξω ή αλέκω (προστατεύω) και ανήρ (άνδρας) και σημαίνει "αυτός που προστατεύει από τους άνδρες (σ' αυτή την περίπτωση οι άνδρες που αποτελούν το εχθρικό στράτευμα).

Γνωστός και σαν Aethelbert, Albert και Albright. Έζησε τον 8ο αιώνα μ.Χ., ήταν ευσεβέστατος βασιλέας και ανατράφηκε με παιδεία και νουθεσία Κυρίου. Πολύ νέος διαδέχθηκε τον πατέρα του στον θρόνο και βασίλευσε επί σαράντα τέσσερα έτη στην Ανατολική Αγγλία. Διακήρυττε ότι, όσο υψηλότερα βρίσκεται κάποιος, τόσο ταπεινότερος πρέπει να είναι, και την πεποίθηση αυτή εφάρμοζε ως κανόνα και τρόπο βίου. Επιθυμώντας να εξασφαλίσει διαδοχή, ζήτησε να νυμφευθεί την Αλφρέδα, θυγατέρα του βασιλέα της Μερσία, Όφφα. Φιλοξενήθηκε λίγες ημέρες στην αυλή του μέλλοντος πεθερού του, όπου δολοφονήθηκε το 794 μ.Χ., πριν το γάμο, από ανθρώπους του υποψήφιου πενθερού του.

Όνομα:	Εθελμπέρτος
Ετυμολογία:	Από τις λέξεις της παλαιάς Αγγλικής γλώσσας 'eþel'=ευγενής (noble) και 'berht'=φωτεινός

Από 18 χρονών έλαμπε με την ομορφιά της και τη θερμή της πίστη στον Ιησού Χριστό. Αρνήθηκε στον άρχοντα Ουρβανό, να αλλάξει τη νέα της θρησκεία και εκτελέστηκε δια πνιγμού μετά από βασανιστήρια.

Όνομα:	Θεοδοσία
Ετυμολογία:	Από το Θεός και το δίδωμι και σημαίνει "η δοσμένη στο Θεό".

Μαρτύρησαν το 397 μ.Χ., στο Μιλάνο της Ιταλίας

Όνομα:	Αλέξανδρος
Ετυμολογία:	Από το αρχαίο Ελληνικό ρήμα αλέξω ή αλέκω (προστατεύω) και ανήρ (άνδρας) και σημαίνει "αυτός που προστατεύει από τους άνδρες (σ' αυτή την περίπτωση οι άνδρες που αποτελούν το εχθρικό στράτευμα).

Μαρτύρησαν αφού συνέτριψαν τα οστά τους με ξύλα.

Όνομα:	Ανδρέας
Ετυμολογία:	Από το αρχαίο ουσιαστικό ανήρ (γενική ανδρός) και σημαίνει "ο ανδρείος, ο πραγματικός άνδρας".

Όνομα:	Ανδρέας
Ετυμολογία:	Από το αρχαίο ουσιαστικό ανήρ (γενική ανδρός) και σημαίνει "ο ανδρείος, ο πραγματικός άνδρας".

Ο Άγιος Ιερομάρτυς Ευθύμιος, κατά κόσμον Ευστράτιος Αγρίτης ή Αγριτέλλης, γεννήθηκε στις 6 Ιουλίου 1876 μ.Χ. στα Παράκουλα της Λέσβου. Σε ηλικία μόλις εννέα ετών, ο Ευστράτιος εισέρχεται στην ιερά μονή Λειμώνος, όπου ο ηγούμενος, αρχιμανδρίτης Άνθιμος Γεωργιέλλης, του έδωσε το όνομα Ευθύμιος.

Ήρωας ιεράρχης που το 1921 μ.Χ., μαζί με το Μητροπολίτη Τραπεζούντος Χρύσανθο και τον Αρχιμανδρίτη Αμασείας πρωτοσύγκελλο Πλάτωνα Αϊβαζίδη. αρνήθηκαν, να υπακούσουν το Κεμαλικό καθεστώς και να εγκαταλείψου το πάτριο χώμα και το ποίμνιο τους. Έμειναν και εκτελέστηκαν. Τιμή και δόξα στους ήρωες μας.

Όνομα:	Ευθύμιος
Ετυμολογία:	Από τις αρχαίες Ελληνικές λέξεις 'ευ' και 'θυμός'=ψυχή, πνεύμα και σημαίνει "ο πρόσχαρος, αυτός που έχει ευχάριστη διάθεση"

Γεννήθηκε τον 15ο αιώνα μ.Χ. στο χωριό Πούκχοβο στη περιοχή του Ούστγιουγκ. Μετά τον θάνατο του πατέρα του, η μητέρα εγκαταβίωσε στη μονή της Αγίας Τριάδος του Ορλέτσκ και έγινε μοναχή.

Κοιμήθηκε με ειρήνη το 1494 μ.Χ..

Όνομα:	Ιωάννης
Ετυμολογία:	Εξελληνισμένο Εβραϊκό όνομα από το (יה) ΄για’, ένα από τα Εβραϊκά ονόματα του Θεού και το (חנן), ‘χανάν = δώρο και σημαίνει δώρο του Θεού. Το αντίστοιχο του στα Ελληνικά είναι το Θεόδωρος.

Ο Άγιος Νεομάρτυς Ιωάννης ή Νάννος συνεπαρμένος από την μελέτη των Βίων των Αγίων και Μαρτύρων και κυριευμένος από ενθουσιασμό, που ενισχυόταν από το νεαρό της ηλικίας του, θέλησε να εισέλθει και αυτός στο χορό των Μαρτύρων. Ο μόνος τρόπος για την πραγματοποίηση της επιθυμίας του ήταν να αρνηθεί την πίστη του και κατόπιν να αποπλύνει την άρνησή του με το αίμα του, καθιστώντας με αυτό τον ιδιότυπο τρόπο τον εαυτό του εξ αρνησιχρίστων Νεομάρτυρα.

Όνομα:	Ιωάννης
Ετυμολογία:	Εξελληνισμένο Εβραϊκό όνομα από το (יה) ΄για’, ένα από τα Εβραϊκά ονόματα του Θεού και το (חנן), ‘χανάν = δώρο και σημαίνει δώρο του Θεού. Το αντίστοιχο του στα Ελληνικά είναι το Θεόδωρος.

Γεννήθηκε στο χωριό Σίλλυ κοντά στην πόλη Πουατιέ της Γαλλίας και καταγόταν από αρχοντική οικογένεια. Το 332 μ.Χ. έγινε Επίσκοπος Τρεβήρων και αναδείχθηκε πολέμιος του Αρειανισμού. Ο Άγιος υποδέχθηκε και περιέθαλψε τον Μέγα Αθανάσιο και τον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Παύλο. Έλαβε μέρος στη Σύνοδο της Σαρδικής το 343 μ.Χ., μαζί με τον Πάπα Ιούλιο Α' και τον Κορδούης Όσιο και υποστήριξε με ζήλο την Ορθοδοξία. Ο Άγιος πρέπει να παραιτήθηκε από τον επισκοπικό θρόνο, αφού το 347 μ.Χ. τον είχε διαδεχθεί ο Παυλίνος. Ο Άγιος Μαξιμίνος κοιμήθηκε με ειρήνη το 352 μ.Χ. και ο Άγιος Ιερώνυμος τον περιγράφει ως έναν από τους θαρραλέους Επισκόπους του καιρού του.

Όνομα:	Μάξιμος
Ετυμολογία:	Από το λατινικό 'maximus' και σημαίνει "ο μέγιστος". Η κατάληξη '-ανος' σημαίνει αυτόν που ανήκει στον Μάξιμο.

Μαρτύρησαν το 397 μ.Χ., στο Μιλάνο της Ιταλίας.

Όνομα:	Μαρτύριος
Ετυμολογία:	Από την λέξη 'μάρτυρας' και σημαίνει αυτόν που μαρτύρησε

Μαρτύρησαν το 397 μ.Χ., στο Μιλάνο της Ιταλίας.

Όνομα:	Σισίνιος
Ετυμολογία:	Υπό διερεύνηση. Μάλλον πρόκειται περί περσικού ονόματος.

Γιορτάζει κατ' οικονομία του αγίου Ολβιανού

Όνομα:	Νικολβία
Ετυμολογία:	Από τα αρχαία Ελληνικά 'νίκη' και 'όλβία''=ευτυχισμένη και σημαίνει την χαρούμενη νικήτρια.

Όνομα:	Νικόλβιος
Ετυμολογία:	Από τα αρχαία Ελληνικά 'νίκη' και 'όλβιος'=ευτυχισμένος και σημαίνει τον χαρούμενο νικητή.

Άγιος της Εκκλησίας της Αντιοχείας. Αφού ασκήτεψε θεοφιλώς, κοιμήθηκε με ειρήνη.

Όνομα:	Ιερεμίας
Ετυμολογία:	Εξελληνισμένο εβραϊκό όνομα Γερμί Για = με ανέδειξε ο Θεός

Όνομα:	Ιωσήφ
Ετυμολογία:	Από το εβραϊκό ρήμα יסף (γιασάπ) που σημαίνει προσθέτω ή αυξάνω και εκφράζει την επιθυμία / προσευχή να προστεθεί ένα μέλος στην οικογένεια, πάντα εννοώντας με ένα γιο.

Ασκήτεψε από δεκαοκτώ χρονών και πέθανε σαν ηγούμενος της Μονής του Ρουφίνου.

Όνομα:	Υπάτιος
Ετυμολογία:	Υπερθετικός βαθμός της πρόθεσης υπέρ που σημαίνει τον υπέρτατο

Να σημειωθεί ότι δεν εντοπίστηκε πουθενά αυτό το όνομα.
Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο γυναικείο

Όνομα:	Υπόμονος
Ετυμολογία:	Από τα αρχαία Ελληνικά ‘υπό’ και ‘μένω’ που έδωσαν την αρχαία Ελληνική λέξη 'υπομονή' και σημαίνει ακριβώς αυτό που εννοείται και σήμερα. Τη δύναμη δηλαδή να περιμένει κάποιος ή να ανέχεται κάτι, χωρίς να βιάζεται και χωρίς να δυσανασχετεί.