Ο Άγιος Βιτάλιος μαρτύρησε το έτος 62 μ.Χ. Έκανε το επάγγελμα του οπλοποιού και άνηκε στους ένθερμους Χριστιανούς των χρόνων εκείνων.

Όταν κάποτε στη Ραβέννα ήταν παρών στα βασανιστήρια κάποιου γιατρού, Ουρσικίνου ονομαζόμενου, ταράχτηκε και με δυνατή φωνή ενθάρρυνε τον γιατρό στο μαρτύριο. Με αποτέλεσμα ο γιατρός να υποστεί με γενναιότητα το μαρτύριο. Τότε ο δικαστής Παυλίνος διέταξε να συλλάβουν τον Βιτάλιο και να τον βασανίσουν. Γεμάτος από αίματα, ο Βιτάλιος, οδηγήθηκε σ' ένα βαθύ λάκκο, όπου τον θανάτωσαν ρίχνοντας του μεγάλες πέτρες.

Όνομα:	Βιτάλης
Ετυμολογία:	Παραφθορά του αρχαίου Ελληνικού ρήματος 'φιτύω'=γεννώ και εννοεί τον πρόγονο. (αυτόν που έδωσε ζωή). Στα Λατινικά υπάρχουν τόσο το όνομα 'Vitalis' όσο και η λέξη 'vitalis'=ζωτικός (vita=ζωή). Το Βιταλιανός σημαίνει αυτόν που ανήκει στον Βιτάλιο.

Ο Άγιος Απολλινάριος υπήρξε μαθητής και ακόλουθος του αποστόλου Πέτρου, τον οποίο ακολούθησε από την Αντιόχεια στη Ρώμη. Έπειτα ο ίδιος ο Απόστολος Πέτρος τον χειροτόνησε επίσκοπο Ραβέννας. Ήταν γνωστός για τα διάφορα θαύματα που έκανε στις ιεραποστολές του. Κατά τους διωγμούς, σε μία στάση του στη Μοισία της Θράκης, ο εκατόνταρχος ήταν χριστιανός και τον άφησε να φύγει. Όταν το έμαθαν αυτό οι Ιερείς των ειδώλων, έστειλαν ανθρώπους τους, οι όποιοι τον πρόλαβαν στο δρόμο και τον χτύπησαν τόσο άγρια, ώστε το σώμα του παραμορφώθηκε πνιγμένο στα αίματα. Τον νόμισαν πεθαμένο και τον άφησαν, αλλά χριστιανοί τον παρέλαβαν και τον περιποιήθηκαν. Μετά επτά ήμερες όμως, αφού ευλόγησε τα πνευματικά του παιδιά, παρέδωσε την αγία του ψυχή στον στεφανοδότη Θεό.

Όνομα:	Απολλινάριος
Ετυμολογία:	Από το ρήμα απόλλυμι = εξολοθρεύω και το όνομα Απόλλων με την προσθήκη της λατινικής κατάληξης -άριος που σημαίνει του Απόλλωνα.

Κόρη της Δαμούς και εγγονή του Πυθαγόρου. Γνώστρια των πυθαγόρειων μαθηματικών. Η Δαμώ προτού πεθάνει της εμπιστεύτηκε τα «υπομνήματα», δηλαδή τα φιλοσοφικά κείμενα του παππού της.

Όνομα:	Βιτάλη
Ετυμολογία:	Παραφθορά του αρχαίου Ελληνικού ρήματος 'φιτύω'=γεννώ και εννοεί τον πρόγονο. (αυτόν που έδωσε ζωή). Στα Λατινικά υπάρχουν τόσο το όνομα 'Vitalis' όσο και η λέξη 'vitalis'=ζωτικός (vita=ζωή). Το Βιταλιανή σημαίνει αυτήν που ανήκει στην Βιτάλη ή στον Βιτάλη

Ένας από τους πέντε (Ησαΐας, Ιερεμίας, Ιεζεκιήλ, Δανιήλ και Ηλίας) μεγάλους προφήτες. Έζησε στα χρόνια του Ναβουχοδονόσορα, κατά τον πέμπτο και έκτο αιώνα π.Χ. (γύρω στο 470 π.Χ.). Οι προφητείες του αναφέρονται κυρίως στην καταστροφή της Ιερουσαλήμ και μετά. Φονεύθηκε από τη φυλή του Γάδ και τάφηκε στη σημερινή Βαγδάτη του Ιράκ.

Όνομα:	Ιεζεκιήλ ο προφήτης
Ετυμολογία:	Εξελληνισμένο εβραϊκό όνομα που προέρχεται από τις Εβραϊκές λέξεις ‘χάζακ’=ισχυρός, δυνατός και ‘ηλ’. Η κατάληξη -ηλ είναι συντομογραφία του ονόματος Ηλοχίμ ή Ελοχίμ που είναι μια από τις τρεις ονομασίες που χρησιμοποιούσαν οι Εβραίοι για τον Θεό τους, και σημαίνει ‘Δημιουργός’. Οπότε το όνομα αυτό σημαίνει ‘ο Δημιουργός σε ενισχύει, σε δυναμώνει’.

Ένας από τους τρεις Ιεράρχες της Καρπασίας. (Τώρα κατεχόμενη από τους Τούρκους εισβολέις). Γνωστός και σαν «Αης Θέρισσος». Σε νεαρή ηλικία μπήκε στις τάξεις του κλήρου και υπηρέτησε ως διάκονος και ιερέας τη γενέτειρα του την Καρπασία. Με τις συνεχείς επισκέψεις του στα χωριά και την ύπαιθρο, μα και την πατρική του συμπεριφορά, απάλυνε τον πόνο κι έδωκε πάλι στις πονεμένες καρδιές την παρηγοριά, την ελπίδα και τη χαρά.

Όνομα:	Θύρσος
Ετυμολογία:	Από την αρχαία Ελληνική λέξη ΄θύρσος' = βακχικό ραβδί που ήταν στεφανωμένο με κισσό και φύλλα αμπελιού και είχε έναν κώνο πεύκου στην κορυφή.

Η Οσία Άννα η εν τω Λευκαδίω (ή Λευκάτη) έζησε στα χρόνια του βασιλιά Θεοφίλου του εικονομάχου (829 - 842 μ.Χ.) και ήταν κόρη πλούσιας και επίσημης οικογένειας. Η ίδια είχε άφθονα σωματικά και πνευματικά χαρίσματα διότι ανατράφηκε εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου.

Μετά τον θάνατο των γονέων της, έγινε κληρονόμος της μεγάλης πατρικής περιουσίας, που μέρος της διαμοίρασε στους φτωχούς. Αλλά την ωραία αυτή κόρη, αγάπησε κάποιος Αγαρηνός (Μουσουλμάνος), που διέμενε στην Κωνσταντινούπολη και τη ζήτησε σε γάμο, με την συγκατάθεση του βασιλιά Βασιλείου. Η Άννα δεν δέχτηκε και με δάκρυα προσευχόταν στον Θεό να την απαλλάξει απ' αυτόν τον πειρασμό.

Πράγματι ο Θεός άκουσε τις προσευχές της και ο Αγαρηνός πέθανε. Τότε η Άννα, εντάχθηκε σε κάποιο μοναστήρι της Κωνσταντινούπολης, όπου επιδόθηκε σε σκληρότατη άσκηση και προσευχή. Έτσι ασκητικά αφού πέρασε για 50 χρόνια, μετά από βραχύχρονη ασθένεια, παρέδωσε τη ψυχή της στο Θεό.

Όνομα:	Άννα
Ετυμολογία:	Το όνομα είναι παλίνδρομο (καρκινικό) δηλαδή διαβάζεται και αντίθετα. Εξελληνισμένο Εβραϊκό όνομα από το Εβραϊκό ρήμα 'חנן ‘ (χάναν) (είμαι ευχάριστη, συμπονετική και χαριτωμένη) και σημαίνει "αυτή που έχει δεχθεί τη χάρη και την εύνοια του Θεού". Στα Ελληνικά θα μπορούσε να αποδοθεί σαν Χάρις.

Κατά κόσμο Λουκία. Σαν μοναχή, σε ηλικία 73 ετών είδε όραμα που οδήγησε στην εύρεση της θαυματουργής εικόνας της Παναγίας της Τήνου.

Όνομα:	Πελαγία
Ετυμολογία:	Από το αρχαίο Ελληνικό ρήμα ‘πελαγόω’ και σημαίνει την πελαγίσια, αυτήν που ανήκει στο πέλαγος.