(961- 984 μ.Χ.) Η αγία είναι γνωστή με τα ονόματα Edith of Barking, Eadgyth, Eadgith, Editha και Ediva.
Ορθόδοξοι συναξαριστές την αναφέρουν σαν Edithac χωρίς να παρουσιάζουν άλλες πληροφορίες.

Αγγλίδα αγία, θυγατέρα του βασιλιά Έντγκαρ του ειρηνικού (Edgar the Peaceable) και της αγίας Γουιλφρίδης (Wilfrida). Στάλθηκε σε μοναστήρι από τα 15 της χρόνια. Λέγεται ότι είχε το χάρισμα της επικοινωνίας με άγρια ζώα.

Παρόλο που πέθανε την 15η Σεπτεμβρίου, η μνήμη της τιμάται την επομένη 16 του μήνα.

Όνομα:	Εντίθ
Ετυμολογία:	Από το παλαιό αγγλικό όνομα Eadgyth όπου ēad, σημαίνει «πλούτη ή ευλογημένη» και ġȳð, «πόλεμος»,

Προστάτιδα της Βοημίας και της Τσεχίας. Γεννήθηκε πιθανώς το έτος 856 μ.Χ. από γονείς ευγενείς, αλλά ειδωλολάτρες. Σε ηλικία 16 χρονών, ήλθε σε γάμο με τον ηγεμόνα των Τσέχων Μποριβόια. Έγιναν χριστιανοί την εποχή που οι δύο μεγάλοι Ιεραπόστολοι των Σλάβων, Μεθόδιος και Κύριλλος βρίσκονταν στην Τσεχία. Τότε οι δυο βασιλείς, με θερμό χριστιανικό ζήλο, έκτισαν πολλές εκκλησίες και κάλεσαν Ιερείς για τον πλήρη εκχριστιανισμό του λάου που κυβερνούσαν. Όμως ο Μποριβόια, μόλις 36 χρονών απεβίωσε. Τότε η νεαρή χήρα Λουντμίλα, μητέρα τριών αγοριών και μιας κόρης, αφιέρωσε όλη της τη ζωή στο Χριστό και την Εκκλησία. Αλλά όταν αργότερα ανέλαβε την ηγεμονία ο εγγονός της Βιατσεσλάβος, η νύφη της Δραγομίρα, προσπάθησε να επαναφέρει την ειδωλολατρία. Η Λουντμίλα όμως την εμπόδισε παντοιοτρόπως και η Δραγομίρα ορκίστηκε να την εκδικηθεί ακόμα και με θάνατο. Για να γλιτώσει η Λουντμίλα, αποσύρθηκε σ' ένα πύργο κοντά στην πόλη της Βοημίας Τέτσιν. Εκεί ακριβώς τη βρήκαν οι απεσταλμένοι της Δραγομίρας, όπου την θανάτωσαν με απαγχονισμό το 917 μ.Χ. σε ηλικία 62 χρονών.

Όνομα:	Λουντμίλα
Ετυμολογία:	Σλαβικής προέλευσης γυναικείο όνομα από τις λέξεις ‘lud’=λαός και ‘mila’=αγαπητή και σημαίνει την αγαπητή από το λαό, τη λαοφιλή.

Έζησε κατά το έτος 160 μ.Χ., Συνελήφθη με την κατηγορία του προσυλητισμού. Αρνήθηκε να σταματήσει, δικάστηκε και εκτελέστηκε δι' αποκεφαλισμού.

Όνομα:	Μελίτεια
Ετυμολογία:	Από τη λέξη 'μέλι' δηλαδή 'μελένια', πολύ γλυκιά.

Ένας από τους πρωτοπόρους στην ιεραποστολή και ευαγγελισμό της Σκωτίας, Βρετανίας και Ιρλανδίας, παίρνοντας το μεγάλο ρίσκο του ευαγγελισμού των αγρίων φυλών των Πίκτων.

Όνομα:	Νίνιαν
Ετυμολογία:	Μάλλον Κελτικής προέλευσης, αλλά φαίνεται ότι σχετίζεται με το Λατινικό ‘nenia’ που κατά τον Κικέρωνα προήλθε από την αρχαία Ελληνική ‘νήνις’ που περιγράφει ένα ορμητικό, γενναίο και δραστήριο νεαρό και κατά τον μεσαίωνα εξελίχθηκε σε νηννίον και νιννίον=μωρό, βρέφος.

Eζησε και μαρτύρησε κατά τους χρόνους του αυτοκράτορα Διοκλητιανού.

Γεννήθηκε στη Χαλκηδόνα από οικογένεια θεοσεβή και ευγενική. Οι γονείς της Ψιλόφρων και Θεοδωριανή φρόντισαν ώστε η Θυγατέρα τους να αναπτύξει κάθε χριστιανική αρετή. Η Ευφημία εξελίχθηκε σε άνθρωπο με σπάνια χαρίσματα και δυνατό χριστιανικό φρόνημα, το οποίο επέδειξε όταν ο ειδωλολάτρης ανθύπατος της Μικράς Ασίας Πρίσκος διέταξε να παρευρεθούν όλοι οι κάτοικοι της Χαλκηδόνας σε γιορτή, την οποία οργάνωνε προς τιμή του θεού των ειδωλολατρών Άρη. Τότε η Ευφημία αποφάσισε μαζί με άλλους χριστιανούς να απέχει από τη γιορτή των ειδωλολατρών και για το λόγο αυτό συνελήφθη και φυλακίσθηκε.

Κατά τη διάρκεια της αιχμαλωσίας της οι εχθροί του Χριστού προσπαθούσαν με κάθε τρόπο να πείσουν την Αγία να αρνηθεί την πίστη της και να ασπασθεί τα είδωλα. Όταν συνειδητοποίησαν πως η Ευφημία δεν επρόκειτο να αλλάξει την πίστη της με τους λόγους, τη βασάνισαν φριχτά. Όμως με τη θεία χάρη, η Αγία δεν έπαθε τίποτα από τα βασανιστήρια. Τελικά οι δήμιοι, την έριξαν σε άγρια θηρία και η Ευφημία βρήκε το θάνατο από μία αρκούδα.

Όνομα:	Εύφημη
Ετυμολογία:	Από το ευ και το ρήμα φημί και σημαίνει "αυτή που έχει καλή φήμη"

Κύπριος Άγιος Μνείαν τούτου ποιεῖται ὁ Μαχαιρᾶς εἰς τὸ Χρονικόν του: «πρὸς τὴν Ἀλέκτοραν εἰς ἕναν τόπον λεγόμενον εἰς τὴν Γλυφίαν τὸ κοιμητήριν τοῦ ἁγίου Κασιανοῦ καὶ τὸ σῶμαν του καὶ ἑορτάζουν τὸν τῇ ιστ´ σεπτεμβρίου». Εἰς τὸ χωρίον Ἀλέκτοραν τῆς ἐπαρχίας Λεμεσοῦ ὑπάρχει τοποθεσία φέρουσα τὸ ὄνομα τοῦ Ἁγίου Κασσιανοΰ.

Όνομα:	Κάσσιος
Ετυμολογία:	Από το λατινικό 'Cassianus'=του Κάσσιου. Δεν βρήκαμε αντίστοιχο Λατινικό όνομα. Το Κάσιος όμως, αποτελεί ένα από τα προσωνύμια του Δία που προέρχεται από το αρχαίο Ελληνικό ρήμα 'κέκασμαι' και σημαίνει τον διαπρεπή. Το δε αρχαίο Ελληνικό 'κάσις' σημαίνει τον αδελφό/ή ή συγγενή.

Όνομα:	Δωρόθεος
Ετυμολογία:	Από τις αρχαίες Ελληνικές λέξεις 'δώρον' και 'Θεός' και σημαίνει "δώρο Θεού".