Μαρτύρησε με βέλη.

Όνομα:	Μαλφεθά
Ετυμολογία:	Αγνώστου προέλευσης και ετυμολογίας. Υπό διερεύνηση

Ο Άγιος Ανδρόμαχος μαρτύρησε δια πυρός με τον Άγιο Διόδωρο.

Όνομα:	Ανδρόμαχος
Ετυμολογία:	Από το ουσιαστικό ανήρ και το ρήμα μάχομαι "αυτός που μάχεται εναντίον των ανδρών (του εχθρού), ο γενναίος πολεμιστής.

Ένας από τους Αλαμάνους αγίους της Κύπρου. Σύμφωνα με την ιστορική παράδοση και τούτοι οι άγιοι ήσαν από τους τριακόσιους Αλαμάνους, που ήρθαν στην Κύπρο, μετά τη δεύτερη Σταυροφορία. Όταν το πλοίο τους τσακίστηκε στα νερά της Πάφου, εξ αιτίας μιας δυνατής τρικυμίας, οι Αλαμάνοι αυτοί άγιοι σκορπίστηκαν στην Κύπρο και συνέχισαν εδώ την ασκητική ζωή τους στα μέρη που διάλεξαν.

Όνομα:	Βαλάντιος
Ετυμολογία:	Από την αρχαία Ελληνική λέξη 'βαλάντιο΄ή 'βαλλάντιο'=πορτοφόλι, πουγκί.

Ήταν ένας από τους 300 Αλαμανούς Αγίους. Ο Λεόντιος Μαχαιράς, ο χρονογράφος της Κύπρου, μας λέγει πως αφού ο Άγιος Επίκτητος προχώρησε από τόπο σε τόπο, ήρθε στα βόρεια της Κύπρου κι εγκαταστάθηκε στην περιοχή του Κάζα Πιφάνη, το σημερινό Καζάφανι, που απέχει κάπου τέσσερα μίλια από την πόλη της Κερύνειας. Εκεί, αφού ασκήτευσε θεοφιλώς, κοιμήθηκε εν ειρήνη. Στη σπηλιά που έζησε ο Άγιος, βλέπει κανείς και σήμερα το πέτρινο κρεβάτι του αγίου και μια πέτρα που ομοιάζει με ανθρώπινο κεφάλι και την οποία χρησιμοποιούσε ο ασκητής για προσκέφαλο. Σε μια γωνιά βρίσκεται κι ο τάφος του αγίου. Επάνω από τη σπηλιά αυτή κτίστηκε αργότερα, περί τα τέλη του ΙΒ' αιώνα, η εκκλησία της κοινότητος επ' ονόματι του αγίου, την οποία οι κάτοικοι πολύ την σεβόντουσαν. Σ' αυτή μεταφέρθηκε από τη σπηλιά και τοποθετήθηκε κατά το έτος 1856 μ.Χ. κι η εικόνα του αγίου. Οι χώροι αυτοί είναι κατεχόμενοι από το 1974 από τα τουρκικά στρατεύματα εισβολής.

Όνομα:	Επίκτητος
Ετυμολογία:	Από το επί και το κτήσις. Αυτός που αποκτήθηκε.

Οι Άγιοι Ιουβεντίνος και Μάξιμος (ή Μαξιμίνος) ήταν μέλη της αυτοκρατορικής φρουράς επί Ιουλιανού (του δήθεν Παραβάτη) (361 μ.Χ.) και ο Ιερός Χρυσόστομος πλέκει ιδιαίτερο εγκώμιο στους δύο αυτούς μάρτυρες.

Συνελήφθησαν διότι προσπαθούσαν να προσηλυτίσουν συναδέλφους τους και επειδή αρνήθηκαν να σταματήσουν αποκεφαλίστηκαν.

Όνομα:	Ιουβεντίνος
Ετυμολογία:	Από τη Λατινική λέξη 'juventus' που σημαίνει νεότητα, ακμή ηλικίας. Από την ίδια ρίζα προέρχεται και το όνομα της διάσημης, ομώνυμης Ιταλικής ποδοσφαιρικής ομάδας Γιουβέντους που ιδρύθηκε το 1897 από μία ομάδα μαθητών του λυκείου Massimo D'Azeglio του Τορίνο.

Οι Άγιοι Πρόβος, Τάραχος και Ανδρόνικος μαρτύρησαν στο διωγμό κατά της Εκκλησίας, επί Διοκλητιανού (284 - 304 μ.Χ.) και Φλαβιανού ηγεμόνα Κιλικίας. Ο Πρόβος ήταν από την Παμφυλία, ο Ανδρόνικος από την Έφεσο και ο Τάραχος από την Ιλλυρία. Και οι τρεις ήταν στρατιώτες, πραγματικά ευσεβέστατοι και άρτια καταρτισμένοι στην Αγία Γραφή. Συνελήφθησαν από τον έπαρχο της Ταρσού Μαξέντιο, τον καιρό που βρίσκονταν στην έρημο. Όταν, λοιπόν, παρουσιάστηκαν μπροστά του, και οι τρεις θαρραλέοι στρατιώτες Χριστού έδωσαν γενναίες απαντήσεις. Πρώτος ο γέρων Τάραχος είπε: «Μη βλέπεις, βασιλιά, τα γηρατειά μου. Οι σωματικές μου δυνάμεις μπορεί να υποχώρησαν, αλλά η ακμή της ψυχής παραμένει ακέραια. Γι' αυτό, όλα τα βάσανα και μύριοι θάνατοι δε θα καταισχύνουν και τον πιο μικρό στρατιώτη του Χριστού». Έπειτα, με τη σειρά του ο Πρόβος, είπε και αυτός: «Χριστιανός είμαι και τίποτα δε με τραβά τόσο, όσο να πάθω για το Χριστό μύρια βάσανα και να χύσω το αίμα μου γι' Αυτόν». Τέλος, γενναία ήταν και η απάντηση του Ανδρόνικου: «Μεταχειρισθείτε, είπε, όσα μαρτύρια θέλετε. Το αίμα μου όλο μπορεί να φύγει, αλλά η καρτερία απ' τον Ανδρόνικο δε θα λείψει, έστω και αν κοβόταν μύρια τεμάχια». Κεραυνοβολημένος από τις απαντήσεις ο Μαξέντιος, διέταξε να γδάρουν το κεφάλι του Τάραχου και να βγάλουν τα μάτια των άλλων δύο. Τέλος, μη ανεχόμενος τέτοια ταπείνωση, τους αποκεφάλισε.

Όνομα:	Πρόβος
Ετυμολογία:	Από τo Λατινικό όνομα 'Probus' και σημαίνει χρηστός δηλαδή χρήσιμος και θα μπορούσε να αποδοθεί στα Ελληνικά με το όνομα Χρήστος.

Οι Άγιοι Πρόβος, Τάραχος και Ανδρόνικος μαρτύρησαν στο διωγμό κατά της Εκκλησίας, επί Διοκλητιανού (284 - 304 μ.Χ.) και Φλαβιανού ηγεμόνα Κιλικίας.

Όνομα:	Τάραχος
Ετυμολογία:	Από την αρχαία Ελληνική λέξη 'ταραχή' με αλλαγή γένους και αναβιβασμό του τόνου και σημαίνει ψυχική ταραχή.

Δεν υπάρχει αγία με αυτό το όνομα. Για χριστιανιιή εορτή πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Ανδρομάχη
Ετυμολογία:	Από τα αρχαία Ελληνικά 'ανήρ' και 'μάχομαι' και σημαίνει αυτήν που μάχεται εναντίον των ανδρών ή αυτή που μάχεται όπως οι άνδρες.

Για χριστιανική εορτή παρακαλώ πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό.

Όνομα:	Βαλάντα
Ετυμολογία:	Από την αρχαία Ελληνική λέξη 'βαλάντιο΄ή 'βαλλάντιο'=πορτοφόλι, πουγκί.

Για χριστιανική εορτή παρακαλώ πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Επικτήτα
Ετυμολογία:	Από το επί και το κτήσις. Αυτή που αποκτήθηκε.

Για χριστιανική εορτή παρακαλώ πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Ιουβεντίνη
Ετυμολογία:	Από τη Λατινική λέξη 'juventus' που σημαίνει νεότητα, ακμή ηλικίας. Από την ίδια ρίζα προέρχεται και το όνομα της διάσημης, ομώνυμης Ιταλικής ποδοσφαιρικής ομάδας Γιουβέντους που ιδρύθηκε το 1897 από μία ομάδα μαθητών του λυκείου Massimo D'Azeglio του Τορίνο.

Ο Όσιος Θεοσέβιος γεννήθηκε στο μικρό χωριό Μελάνδρα, 12 χιλιόμετρα Νοτιοανατολικά της αρχαίας Αρσινόης, της σημερινής Πόλης της Χρυσοχούς της επαρχίας Πάφου, από γονείς ευσεβείς και εύπορους, τον Μιχαήλ και την Άννα. Είχε δε αδελφό τον όσιο Αρκάδιο τον μετέπειτα επίσκοπο Αρσινόης. Η ακριβής χρονολογία της γέννησής του µας είναι άγνωστη. Θα πρέπει όμως να τοποθετείται στα τέλη του 4ου µ.Χ. αιώνα, αν δεχτούμε, σύμφωνα µε τους επισκοπικούς καταλόγους της περιοχής, ότι ο αδελφός του Αρκάδιος ήταν επίσκοπος της Αρσινόης στις αρχές του 5ου αιώνα μ.Χ.

Αν και ο αδελφός του πήγε στην Κωνσταντινούπολη για να σπουδάσει, αυτός έμεινε κοντά στους γονείς του και έγινε βοσκός. Ποιμαίνοντας τα πρόβατά του, είχε την ευκαιρία να επιδίδεται στην προσευχή, τη μελέτη του λόγου του Θεού και άλλες αρετές. Με πρόφαση τη βοσκή των προβάτων προχωρούσε στο βουνό σε µια απόσταση 3 χιλιομέτρων από το χωριό του και σε τόπο ήσυχο και απόμερο προσευχόταν απερίσπαστα. Εντόπισε μάλιστα στην περιοχή και κάποιο σπήλαιο στο οποίο πολύ συχνά εισερχόταν και µε νηστείες και γονυκλισίες προσευχόταν στο Θεό.

Ο Όσιος Θεοσέβιος έτρωγε ελάχιστα, µόνο για να ζει. Τις µέρες της νηστείας μοίραζε όλη την τροφή που έπαιρνε μαζί του, που ήταν συνήθως µόνο ψωμί, σ' όσους έβρισκε μπροστά του και είχαν ανάγκη. Κι αν δεν έβρισκε κανένα τέτοιο άνθρωπο μπροστά του, έδινε το ψωμί του στα πουλιά, για να μην αθετεί την εντολή της νηστείας.

Όταν έφτασε στην κατάλληλη ηλικία, υπακούοντας και στην επιθυμία των γονέων του, προχώρησε σε γάμο µε µια ενάρετη κόρη από το διπλανό χωριό, τη Φιλούσα. Είχε ήδη όμως προχωρήσει τόσο στην πνευματική ζωή που αποφάσισε, αφού δέχτηκε την πρότασή του και η σύζυγός του, να ζήσει βίο αγνό και παρθενικό, μέσα στο γάμο, έχοντας µε τη σύζυγό του απλώς σχέσεις αδελφικές.

Κάποια µέρα, διαισθανόμενος το τέλος του, ίσως αυτό να του μηνύθηκε κατά κάποιο τρόπο από το Θεό, ο Θεοσέβιος κάλεσε τη γυναίκα του και µε τρόπο παραβολικό της είπε ότι φεύγει πιο μακριά για βόσκηση των προβάτων κι εκεί θα μείνει για αρκετό χρόνο. Την προέτρεψε να συνεχίσει την προσπάθεια της τελείωσης µε υπομονή και σωφροσύνη παραμένουσα είτε στο σπίτι τους στη Μελάνδρα είτε μεταβαίνουσα στη Φιλούσα, κοντά στους γονείς της. Κι αφού αντάλλαξαν σκέψεις για την αιώνια ζωή αναχώρησε στο τόπο της προσευχής. Άφησε το κοπάδι να βόσκει κι αυτός προχώρησε στο σπήλαιο, προσευχήθηκε µε θέρμη και εκεί ήρεμα παρέδωσε το πνεύμα στο Θεό. Ήταν 12 Οκτωβρίου.

Ο σκύλος του Αγίου, που βρισκόταν στο στόμιο του σπηλαίου σα να εκτελούσε χρέη θυρωρού, μάζεψε την επόμενη µέρα το κοπάδι και το οδήγησε στη Μελάνδρα. Οι γονείς και η σύζυγος του Αγίου βλέποντας το κοπάδι χωρίς τον ίδιο, ανησύχησαν. Τον αναζήτησαν στη Φιλούσα κι όταν δεν τον βρήκαν, καθοδηγούμενοι από το σκύλο του, έφτασαν μετά τρεις µέρες στο σπήλαιο. Εκεί βρήκαν το λείψανο του Αγίου να ευωδιάζει. Κι επειδή δεν μπόρεσαν να το μετακινήσουν και να το μεταφέρουν στο χωριό για ταφή, κι επειδή είχε ήδη νυχτώσει, έμειναν το βράδυ στο µέρος εκείνο, λογαριάζοντας να επιχειρήσουν τη μεταφορά την εποµένη. Φάνηκε όμως το βράδυ εκείνο ο Άγιος στον πατέρα του και του ζήτησε να τον θάψει εκεί. Πράγματι τον κήδεψαν εκεί όπου και αργότερα κτίστηκε ναός επ' ονόµατί του. Ο ναός του έγινε καταφύγιο πολλών Χριστιανών τόσο από τα γύρω όσο και τα μακρινότερα χωριά. Κατέφευγαν σ' αυτό µε πίστη και θεραπεύονταν από διάφορες ασθένειες κι έπαιρναν κουράγιο και δύναμη για συνέχιση του πνευματικού αγώνα.

Ο Άγιος Νεόφυτος αναφέρει πάµπολλα θαύματα που έγιναν από τον Άγιο Θεοσέβιο µετά το θάνατό του. Κατά τρόπο θαυμαστό υπέδειξε σε μοναχό που ήθελε να κτίσει κελιά κοντά στο ναό του, τον τόπο όπου υπήρχε ασβέστης τον οποίο και βρήκε και χρησιμοποίησε. Προστάτεψε το μικρό περιβόλι του ίδιου μοναχού από τους κόρακες, πάλι µε τρόπο πρωτάκουστο. Άνοιξε οφθαλμούς τυφλών και θεράπευσε κωφούς. Κάποτε, δύο βοσκοί σύλησαν τον Ναό του Αγίου, ωμολόγησαν την αμαρτία τους, επέστρεψαν όσα έκλεψαν και ζήτησαν και πήραν συγχώρεση. Κι άλλα πολλά ενεργεί μέχρι τις µέρες µας ο Άγιος Θεοσέβιος µε τη βοήθεια του Θεού.

Στις µέρες µας επιδεικνύεται ακόμη «το σπήλαιον του Αγίου Θεοσεβίου».

Όνομα:	Θεοσέβειος
Ετυμολογία:	Αυτός που σέβεται τον Θεό

Για χριστιανική εορταστική ημερομηνία παρακαλώ πηγαίνετε στο ααντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Ταράχη
Ετυμολογία:	Από την αρχαία Ελληνική λέξη 'ταραχή' με αναβιβασμό του τόνου και σημαίνει ψυχική ταραχή.

Κένταυρος

Όνομα:	Ευρυέος
Ετυμολογία:

Ίσως να πρόκειται περί της Αγίας Αναστασίας της Ρωμαίας

Όνομα:	Αναστασία
Ετυμολογία:	Από τα αρχαία Ελληνικά, πρόθεση ‘ ανά’ και ρήμα ίστημι>ίσταμαι και σημαίνει στέκομαι ξανά.

Η Αγία Ανθία βρήκε μαρτυρικό θάνατο μέσα σε χάλκινο πυρακτωμένο βόδι.

Όνομα:	Ανθή
Ετυμολογία:	Από το αρχαίο Ελληνικό ρήμα 'ανθώ' και σημαίνει "αυτή που ανθίζει". Ανάλογα με τα διάφορα υποκοριστικά που προέρχονται από αυτό το όνομα και αυτό το ρήμα έχουμε και τις διάφορες έννοιες που αυτά τα υποκοριστικά εκφράζουν όπως π.χ. Ανθώ= αυτή που βρίσκεται σε περίοδο άνθησης, ανθίζει, Ανθούσα= αυτή που βρίσκεται σε πλήρη άνθηση, Άνθεια και Άνθεα ή Ανθέα=ανθηρή, λαμπερή, Ανθηίς= ανθισμένη, και ούτω καθεξής.

Η Αγία Δομνίνα αξιώθηκε τον μαρτυρικό θάνατο επί Διοκλητιανού (286 μ.Χ.) Τη συνέλαβε ο έπαρχος Λυσίας και την απείλησε άγρια, με την ιδέα ότι η γυναικεία της φύση δεν θα τολμήσει να εκτεθεί στα μαρτυρία. Πολύ περισσότερο μάλιστα αφού έπασχε και από χρόνια βαριά αρρώστια. Αλλά έπεσε πολύ έξω. Η Δομνίνα επέδειξε τη μεγαλύτερη ηρωική γενναιότητα. Έμεινε με σταθερότητα στην ομολογία του Χρίστου και καταφρόνησε τα μαστίγια, με τα οποία χτύπησαν σκληρά και άγρια τη σάρκα της. Κατόπιν της έσπασαν τα κόκαλα και τις αρθρώσεις, και έτσι παρέδωσε την άγια ψυχή της στο Θεό.

Όνομα:	Δομηνίκη
Ετυμολογία:	Από το Λατινικό Domenica και σημαίνει Κυριακή

Οι Άγιοι Πρόβος, Τάραχος και Ανδρόνικος μαρτύρησαν στο διωγμό κατά της Εκκλησίας, επί Διοκλητιανού (284 - 304 μ.Χ.) και Φλαβιανού ηγεμόνα Κιλικίας. Ο Πρόβος ήταν από την Παμφυλία, ο Ανδρόνικος από την Έφεσο και ο Τάραχος από την Ιλλυρία. Και οι τρεις ήταν στρατιώτες, πραγματικά ευσεβέστατοι και άρτια καταρτισμένοι στην Αγία Γραφή. Συνελήφθησαν από τον έπαρχο της Ταρσού Μαξέντιο, τον καιρό που βρίσκονταν στην έρημο. Όταν, λοιπόν, παρουσιάστηκαν μπροστά του, και οι τρεις θαρραλέοι στρατιώτες Χριστού έδωσαν γενναίες απαντήσεις. Πρώτος ο γέρων Τάραχος είπε: «Μη βλέπεις, βασιλιά, τα γηρατειά μου. Οι σωματικές μου δυνάμεις μπορεί να υποχώρησαν, αλλά η ακμή της ψυχής παραμένει ακέραια. Γι' αυτό, όλα τα βάσανα και μύριοι θάνατοι δε θα καταισχύνουν και τον πιο μικρό στρατιώτη του Χριστού». Έπειτα, με τη σειρά του ο Πρόβος, είπε και αυτός: «Χριστιανός είμαι και τίποτα δε με τραβά τόσο, όσο να πάθω για το Χριστό μύρια βάσανα και να χύσω το αίμα μου γι' Αυτόν». Τέλος, γενναία ήταν και η απάντηση του Ανδρόνικου: «Μεταχειρισθείτε, είπε, όσα μαρτύρια θέλετε. Το αίμα μου όλο μπορεί να φύγει, αλλά η καρτερία απ' τον Ανδρόνικο δε θα λείψει, έστω και αν κοβόταν μύρια τεμάχια». Κεραυνοβολημένος από τις απαντήσεις ο Μαξέντιος, διέταξε να γδάρουν το κεφάλι του Τάραχου και να βγάλουν τα μάτια των άλλων δύο. Τέλος, μη ανεχόμενος τέτοια ταπείνωση, τους αποκεφάλισε.

Όνομα:	Ανδρόνικος
Ετυμολογία:	Από το ουσιαστικό ανήρ και το νίκη και σημαίνει "αυτός που νικά τους εχθρούς".

Κύπριος Άγιος, ένας από τους 300 Αλαμάνους. Ἀναφέρεται ὑπὸ του Μαχαιρᾶ μεταξὺ τῶν ἐκ Παλαιστίνης τριακοσίων καὶ ὡς ἀσκήσας παρὰ τὸ χωρίον Ἀρόδας τῆς ἐπαρχίας Πάφου, ἐνῶ ὑπὸ τοῦ Κυπριανοῦ ἀναφέρεται ὡς ἀσκήσας παρὰ τὸ χωρίον Πέρα τῆς ἐπαρχίας Λευκωσίας. Ἀγνοεῖται ὑπὸ τῶν συναξαριστῶν.

Όνομα:	Βαρλαάμ
Ετυμολογία:	Εβραϊκό όνομα που σημαίνει 'γιος του Θεού'. Στα Ελληνικά θα μπορούσε να αποδοθεί σαν Θεότεκνος.

Γεννήθηκε το 634 μ.Χ. στο Νορθάμπερλαντ (Northumberland) και κοιμήθηκε το 709 μ.Χ.

Όνομα:	Γουιλφρέδος
Ετυμολογία:	Από το Γερμανικό όνομα 'Walfrid' που σημαίνει ειρηνικός κυβερνήτης.

Οι Άγιοι Ανδρομάχος και Διόδωρος μαρτύρησαν δια πυρός.

Όνομα:	Διόδωρος
Ετυμολογία:	Δώρο του Δία

Ένας εκ των «300» Αλαμάνων (Γερμανών) Αγίων που διέφυγαν από την Παλαιστίνη και ασκήτεψαν στην Κύπρο.

Όνομα:	Έλπίδιος
Ετυμολογία:	Από το αρχαίο Ελληνικό ρήμα 'έλπω'=δημουργώ ελπίδα ή ελπίδες

Ένας από τους 300 Αλαμανούς Κυπρίους Αγίους.

Όνομα:	Επαφρόδιτος
Ετυμολογία:	Από το 'επί' και το όνομα 'Αφροδίτη' και εννοεί αυτόν στον οποίο έδωσε χαρίσματα η θεά Αφροδίτη. Τον όμορφο, αρρενωπό και γοητευτικό.

Ο Άγιος Θεόδοτος ήταν επίσκοπος Εφέσου και απεβίωσε ειρηνικά.

Όνομα:	Θεόδοτος
Ετυμολογία:	Από τα αρχαία Ελληνικά ’θεός’ και ‘δίδωμι’=δίδω και σημαίνει αυτός που δόθηκε στον ή από τον θεό.

Ο Άγιος Ιάσων ήταν επίσκοπος Δαμασκού και απεβίωσε ειρηνικά.

Όνομα:	Ιάσων
Ετυμολογία:	Από το “ιάομαι, ιώμαι”, που σημαίνει “γιατρεύω, θεραπεύω” και σημαίνει "αυτός που θα γιατρεύσει, που θα θεραπεύσει".

Οι Άγιοι Ιουβεντίνος και Μάξιμος (ή Μαξιμίνος) ήταν μέλη της αυτοκρατορικής φρουράς επί Ιουλιανού (του Παραβάτη) (361 μ.Χ.) και ο Ιερός Χρυσόστομος πλέκει ιδιαίτερο εγκώμιο στους δύο αυτούς μάρτυρες.

Συνελήφθησαν διότι προσπαθούσαν να προσηλυτίσουν συναδέλφους τους και επειδή αρνήθηκαν να σταματήσουν αποκεφαλίστηκαν.

Όνομα:	Μάξιμος
Ετυμολογία:	Από το λατινικό 'maximus' και σημαίνει "ο μέγιστος". Η κατάληξη '-ανος' σημαίνει αυτόν που ανήκει στον Μάξιμο.

Κένταυρος

Όνομα:	Αντίμαχος
Ετυμολογία:	Από τις αρχαίες Ελληνικές λέξεις 'αντί' και 'μάχη' και σημαίνει τον αντάξιο αντίπαλο. Οι καταλήξεις -ιδης και -ίδας σημαίνουν αυτόν που ανήκει στον Αντίμαχο.

Γιορτές της Παναγίας

Όνομα:	Μάριος
Ετυμολογία:	Θεωρείται ο αρσενικός τύπος του ονόματος Μαρία που είναι το εξελληνισμένο όνομα Marjam που χρησιμοποιήθηκε για να αποδοθεί το Αραμαϊκό όνομα της Παναγίας «Μαργιάμ» που σημαίνει «πικροφέρουσα». Για περισσότερες πληροφορίες πηγαίνετε στο όνομα Μαρία. Όμως το όνομα αυτό σαν Λατινικό προϋπήρχε της Παναγίας και προέρχεται από το Λατίνο θεό του πολέμου 'Mars' (αντίστοιχος του Θεού Άρη του Ελληνικού Πανθέου) και σημαίνει τον ανδροπρεπή και αποφασιστικό. Άλλη πιθανή εκδοχή είναι ότι μπορεί να προέρχεται από τη Λατινική λέξη 'mare'=θάλασσα Η κατάληξη '-ανός' φανερώνει αυτόν που κατάγεται από τον Μάριο.

Ο Άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος, γεννήθηκε το έτος 949 μ.Χ. στη Γαλάτη της Παφλαγονίας από γονείς ευσεβείς και εύπορους, τον Βασίλειο και την Θεοφανώ. Έτυχε καλής παιδείας και για τη θεολογική του κατάρτιση και δεινότητα, ονομάσθηκε Νέος Θεολόγος, Από τις συγγραφές του σώζονται 92 λόγοι, 282 πρακτικά και θεολογικά κεφάλαια, καθώς και θρησκευτικά ποιήματα.

Όνομα:	Συμεών
Ετυμολογία:	Εξελληνισμένο εβραϊκό όνομα 'Σάϊμον' και σημαίνει "προσεχτικό άκουσμα από το Θεό".

Στα ερείπια των γερμανικών πυροβολείων χτίστηκε ο ναός το 1998 μ.Χ. εις ανάμνηση της απελευθέρωσης του νησιού απ’ τους Γερμανούς στις 12 Οκτωβρίου 1944 μ.Χ. Για αυτό το λόγο ονομάστηκε και Ελευθερώτρια και πανηγυρίζει τη 12η Οκτωβρίου.

Όνομα:	Ελευθερία
Ετυμολογία:	Από το ουσιαστικό ελευθερία και σημαίνει την πρόμαχο της ελευθερίας, την ελευθερώτρια.