Δούλα μιας πλούσιας και ευγενούς Ιουδαίας στη Θεσσαλονίκη, βασανίστηκε μέχρι θανάτου με οδηγίες της κυρίας της επειδή ήταν Χριστιανή.

Όνομα:	Ματρώνα
Ετυμολογία:	Από την αρχαία Ελληνική λέξη μήτρα = μητέρα και εννοεί την αφιερωμένη στην μητέρα των θεών, στην δε χριστιανική θρησκεία στην μητέρα του Ιησού.

Σε καιρό, κατά χριστιανών, διωγμών (125 μ.Χ.), και όταν αυτοκράτορας ήταν ο Αδριανός (117 - 138 μ.Χ.), ο Φιλητός με τη σύζυγο του Λυδία και τα δυο τους παιδιά, συνελήφθησαν και τους ζητήθηκε ν' αρνηθούν το Χριστό. Επειδή δεν μπόρεσαν να τους μεταπείσουν, τους παρέδωσαν στον Δούκα της Σλοβενίας Αμφιλόχιο, που τους πέρασε από βασανιστήρια, αποτέλεσμα των οποίων ήταν να πιστέψει στον Χριστό ο Κρονίδης ο κομενταρήσιος.

Την επόμενη ημέρα παρουσιάσθηκαν οι Άγιοι στον Αμφιλόχιο, ο οποίος έδωσε εντολή να τους ρίξουν μέσα σε χάλκινο λέβητα πυρωμένο και γεμάτο με λάδι και ρητίνη. Μόλις, όμως, οι Άγιοι έκαναν το σημείο του Σταυρού, ο λέβητας ψυχράνθηκε. Όταν το είδε αυτό ο Αμφιλόχιος πίστεψε στον Χριστό και έριξε τον εαυτό του στον λέβητα λέγοντας: «Κύριε, βοήθησε με». Τότε ήλθε φωνή από τον ουρανό που είπε: «Άκουσα την δέησή σου, ανέβα προς Εμένα με χαρά».

Όταν ο βασιλέας έμαθε ότι οι Άγιοι είχαν διαφυλαχθεί σώοι και υγιείς τους άφησε ελεύθερους και έτσι τελείωσαν τον βίο τους προσευχόμενοι.

Όνομα:	Μακεδών
Ετυμολογία:	Είναι πιθανό να προέρχεται από την αρχαία Ελληνική λέξη ‘μακεδνός’=ψηλός, μεγάλος, ουράνιος

Σε καιρό, κατά χριστιανών, διωγμών (125 μ.Χ.), και όταν αυτοκράτορας ήταν ο Αδριανός (117 - 138 μ.Χ.), ο Φιλητός με τη σύζυγο του Λυδία και τα δυο τους παιδιά, συνελήφθησαν και τους ζητήθηκε ν' αρνηθούν το Χριστό. Επειδή δεν μπόρεσαν να τους μεταπείσουν, τους παρέδωσαν στον Δούκα της Σλοβενίας Αμφιλόχιο, που τους πέρασε από βασανιστήρια, αποτέλεσμα των οποίων ήταν να πιστέψει στον Χριστό ο Κρονίδης ο κομενταρήσιος.

Την επόμενη ημέρα παρουσιάσθηκαν οι Άγιοι στον Αμφιλόχιο, ο οποίος έδωσε εντολή να τους ρίξουν μέσα σε χάλκινο λέβητα πυρωμένο και γεμάτο με λάδι και ρητίνη. Μόλις, όμως, οι Άγιοι έκαναν το σημείο του Σταυρού, ο λέβητας ψυχράνθηκε. Όταν το είδε αυτό ο Αμφιλόχιος πίστεψε στον Χριστό και έριξε τον εαυτό του στον λέβητα λέγοντας: «Κύριε, βοήθησε με». Τότε ήλθε φωνή από τον ουρανό που είπε: «Άκουσα την δέησή σου, ανέβα προς Εμένα με χαρά».

Όταν ο βασιλέας έμαθε ότι οι Άγιοι είχαν διαφυλαχθεί σώοι και υγιείς τους άφησε ελεύθερους και έτσι τελείωσαν τον βίο τους προσευχόμενοι.

Όνομα:	Φιλήτωρ
Ετυμολογία:	Από το αρχαίο Ελληνικό ρήμα 'φιλέω'=αγαπώ και σημαίνει τον αγαπητό, τον αξιαγάπητο, τον εραστή

Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Μακεδονία
Ετυμολογία:	Είναι πιθανό να προέρχεται από την αρχαία Ελληνική λέξη ‘μακεδνός’=ψηλός, μεγάλος, ουράνιος

Προφήτης της Παλαιάς Διαθήκης

Όνομα:	Ανανί
Ετυμολογία:	Από το Εβραϊκό όνομα (ענן) 'ανάν' που σημαίνει 'σύννεφό μου'

Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Φιλήτη
Ετυμολογία:	Από το αρχαίο Ελληνικό ρήμα 'φιλέω'=αγαπώ και σημαίνει την αγαπητή, την αξιαγάπητη, την ερωμένη

Ο Όσιος Παύλος Επίσκοπος Κορίνθου καταγόταν από την Κωνσταντινούπολη και γεννήθηκε από γονείς ευσεβείς και θεοφιλείς, οι οποίοι ακολούθησαν τον μοναχικό βίο. Ήταν αδελφός του Αγίου Πέτρου, Επισκόπου Άργους και ασκήτεψε μαζί του στην Κόρινθο. Αργότερα ο Άγιος Παύλος εξελέγη Επίσκοπος Κορίνθου και κοιμήθηκε με ειρήνη.

Όνομα:	Παύλος
Ετυμολογία:	Εξελληνισμένο ρωμαϊκό ψευδώνυμο  'Paulus' =μικρός

Σε καιρό, κατά χριστιανών, διωγμών (125 μ.Χ.), και όταν αυτοκράτορας ήταν ο Αδριανός (117 - 138 μ.Χ.), ο Φιλητός με τη σύζυγο του Λυδία και τα δυο τους παιδιά, συνελήφθησαν και τους ζητήθηκε ν' αρνηθούν το Χριστό. Επειδή δεν μπόρεσαν να τους μεταπείσουν, τους παρέδωσαν στον Δούκα της Σλοβενίας Αμφιλόχιο, που τους πέρασε από βασανιστήρια, αποτέλεσμα των οποίων ήταν να πιστέψει στον Χριστό ο Κρονίδης ο κομενταρήσιος.

Την επόμενη ημέρα παρουσιάσθηκαν οι Άγιοι στον Αμφιλόχιο, ο οποίος έδωσε εντολή να τους ρίξουν μέσα σε χάλκινο λέβητα πυρωμένο και γεμάτο με λάδι και ρητίνη. Μόλις, όμως, οι Άγιοι έκαναν το σημείο του Σταυρού, ο λέβητας ψυχράνθηκε. Όταν το είδε αυτό ο Αμφιλόχιος πίστεψε στον Χριστό και έριξε τον εαυτό του στον λέβητα λέγοντας: «Κύριε, βοήθησε με». Τότε ήλθε φωνή από τον ουρανό που είπε: «Άκουσα την δέησή σου, ανέβα προς Εμένα με χαρά».

Όταν ο βασιλέας έμαθε ότι οι Άγιοι είχαν διαφυλαχθεί σώοι και υγιείς τους άφησε ελεύθερους και έτσι τελείωσαν τον βίο τους προσευχόμενοι.

Όνομα:	Λυδία
Ετυμολογία:	Από το επίθετο 'λυδός'= λείος, απαλός και σημαίνει αυτήν που έχει λεία και απαλή επιδερμίδα. Επίσης οι Λύδιοι θεωρούνταν άνθρωποι ηδυπαθείς και αβροδίαιτοι, οπότε η λέξη ‘λύδια’ κατέληξε να σημαίνει και φιλήδονη.

Ο Άγιος Αμβρόσιος (Τσελάια) γεννήθηκε το έτος 1861 μ.Χ. στο χωριό Μαρτβίλι της περιοχής Σαμεγκρέλο της Γεωργίας και σπούδασε στο σεμινάριο της Τυφλίδος. Εξελέγη Μητροπολίτης της πόλεως Κοντίντι και στις 15 Οκτωβρίου του 1917 μ.Χ. Καθολικός Πατριάρχης Γεωργίας. Κοιμήθηκε με ειρήνη το έτος 1927 μ.Χ.

Όνομα:	Αμβρόσιος
Ετυμολογία:	Από την αρχαία Ελληνική λέξη ‘άμβρότιος’ που μας δίνει το ‘άμβροτος’ από το στερητικό ‘α’ και ‘βροτός’=θνητός και ‘μορτός’=νεκρός, και σημαίνει τον άφθαρτο και αθάνατο. Στα πιο πάνω βασίζονται πολλές λέξεις της Λατινικής γλώσσας όπως ‘mortem’=θάνατος και η αγγλική ‘immortal’=αθάνατος. Να υπενθυμίσουμε ότι ‘αμβροσία' ήταν η τροφή των θεών του Ολύμπου που τους χάριζε την αθανασία.

Ρώσος άγιος για τον οποίο δεν βρήκαμε άλλες πληροφορίες

Όνομα:	Αντώνιος
Ετυμολογία:	Από τα αρχαία Ελληνικά, την πρόθεση ‘αντί’ και το ρήμα ‘ωνέομαι’=αγοράζω από το οποίο έχουμε τις λέξεις ‘ωνή’=αγορά, ‘ωνητός’=αγοραστός και ‘ώνια’=ψώνια και μάλλον σημαίνει αυτόν που δωρίζει κάτι που αγοράζει. Τον γενναιόδωρο.

Τελειώθηκε διά απάθης.

Όνομα:	Βαρούχ
Ετυμολογία:	Εξελληνισμένο Εβραϊκό όνομα από το ρήμα ברך (μπαράκ)=ευλογώ και σημαίνει τον ευλογημένο. Στα Ελληνικά θα μπορούσε να αποδοθεί με το όνομα 'Ευλόγιος'

Γεννήθηκε περί τα τέλη του 14οι αιώνος μ.Χ. στη Ρωσία. Στις 13 Απριλίου 1427 μ.Χ. χειροτονήθηκε Επίσκοπος της πόλεως Ροστώβ από τον Άγιο Φώτιο, Μητροπολίτη Κιέβου. Σύμφωνα με τα τοπικά Χρονικά, αμέσως μετά την άνοδό του στον θρόνο, άρχισε την ανοικοδόμηση της μονής Βαρινίσκιζ της Τριάδος του Αγίου Σεργίου, στο Πσκωφ, στο μέρος όπου βρισκόταν η οικία του ευγενούς Κυρίλλου, πατέρα του Αγίου Σεργίου του Ραντονέζ.

Ο Άγιος αναδείχθηκε φίλος της μοναχικής πολιτείας και υπερασπιστής του κοινοβιακού συστήματος δίνοντας την ευλογία του για την ίδρυση μονών.

Σπουδαίο ρόλο ανέπτυξε και στα πολιτικά - στρατιωτικά πράγματα της εποχής του και ιδιαίτερα στις συγκρούσεις, που ανεφύησαν μεταξύ των ετών 1430 - 1440 μ.Χ., για την υπεροχή των Ρώσων. Αν και η περιοχή του Γκαλίτς ανήκε στην κανονική δικαιοδοσία της Μητροπόλεώς του, ο Άγιος Εφραίμ υπήρξε σθεναρός αντίπαλος των ηγεμόνων του Γκάλιτς και υποστηρικτής των ηγεμόνων της Μόσχας. Το έτος 1453 μ.Χ. ο πρίγκιπας του Γκάλιτς, Βασίλειος Κοζόυ, απήγαγε τον Άγιο και τον ανάγκασε, μαζί με άλλους Επισκόπους, να υπογράψει επιστολές και εγκυκλίους κατά του αντιπάλου του, πρίγκιπα Δημητρίου Σεμζάκα.

Ο Άγιος Εφραίμ υπήρξε, επίσης, φλογερός πολέμιος της ενώσεως Ορθόδοξης και Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, η οποία αποφασίσθηκε το έτος 1439 μ.Χ. στην Σύνοδο Φερράρας - Φλωρεντίας και υπεγράφη από τον Μητροπολίτη Μόσχας Ισίδωρο, που έλαβε μέρος στην Σύνοδο. Για τον λόγο αυτό συμμετείχε σε έκτακτη Σύνοδο των Ρώσων Επισκόπων το 1440 - 1441 μ.Χ., η οποία καταδίκασε τελικά την στάση του λατινόφρονος Ισιδώρου.

Το έτος 1448 μ.Χ. προήδρευσε της Συνόδου της Μόσχας, κατά την διάρκεια της οποίας εξελέγη Μητροπολίτης Μόσχας και πασών των Ρώσων ο Άγιος Ιωνάς.

Ο Άγιος Εφραίμ κοιμήθηκε με ειρήνη το έτος 1454 μ.Χ. και ενταφιάσθηκε στον καθεδρικό ναό του Ροστώβ.

Όνομα:	Εφραίμ
Ετυμολογία:	Από το Εβραϊκό ρήμα פרה (παρά) = καρποφορώ και σημαίνει ο θεός με έκανε (πνευματικά) καρπερό.

Σε καιρό, κατά χριστιανών, διωγμών (125 μ.Χ.), και όταν αυτοκράτορας ήταν ο Αδριανός (117 - 138 μ.Χ.), ο Φιλητός με τη σύζυγο του Λυδία και τα δυο τους παιδιά, συνελήφθησαν και τους ζητήθηκε ν' αρνηθούν το Χριστό. Επειδή δεν μπόρεσαν να τους μεταπείσουν, τους παρέδωσαν στον Δούκα της Σλοβενίας Αμφιλόχιο, που τους πέρασε από βασανιστήρια, αποτέλεσμα των οποίων ήταν να πιστέψει στον Χριστό ο Κρονίδης ο κομενταρήσιος.

Την επόμενη ημέρα παρουσιάσθηκαν οι Άγιοι στον Αμφιλόχιο, ο οποίος έδωσε εντολή να τους ρίξουν μέσα σε χάλκινο λέβητα πυρωμένο και γεμάτο με λάδι και ρητίνη. Μόλις, όμως, οι Άγιοι έκαναν το σημείο του Σταυρού, ο λέβητας ψυχράνθηκε. Όταν το είδε αυτό ο Αμφιλόχιος πίστεψε στον Χριστό και έριξε τον εαυτό του στον λέβητα λέγοντας: «Κύριε, βοήθησε με». Τότε ήλθε φωνή από τον ουρανό που είπε: «Άκουσα την δέησή σου, ανέβα προς Εμένα με χαρά».

Όταν ο βασιλέας έμαθε ότι οι Άγιοι είχαν διαφυλαχθεί σώοι και υγιείς τους άφησε ελεύθερους και έτσι τελείωσαν τον βίο τους προσευχόμενοι.

Όνομα:	Θεοπρεπής
Ετυμολογία:	Από τις αρχαίες Ελληνικές λέξεις ‘θεός’ και 'πρέπω'=Αρμόζω, διακρίνομαι, ξεχωρίζω και σημαίνει κάποιον που έχει θεϊκή εικόνα.

Οι Άγιοι Μάρτυρες Βαρούχιος και Ιωάννης τελειώθηκαν διά σπάθης.

Όνομα:	Ιωάννης
Ετυμολογία:	Εξελληνισμένο Εβραϊκό όνομα από το (יה) ΄για’, ένα από τα Εβραϊκά ονόματα του Θεού και το (חנן), ‘χανάν = δώρο και σημαίνει δώρο του Θεού. Το αντίστοιχο του στα Ελληνικά είναι το Θεόδωρος.

Σε καιρό, κατά χριστιανών, διωγμών (125 μ.Χ.), και όταν αυτοκράτορας ήταν ο Αδριανός (117 - 138 μ.Χ.), ο Φιλητός με τη σύζυγο του Λυδία και τα δυο τους παιδιά, συνελήφθησαν και τους ζητήθηκε ν' αρνηθούν το Χριστό. Επειδή δεν μπόρεσαν να τους μεταπείσουν, τους παρέδωσαν στον Δούκα της Σλοβενίας Αμφιλόχιο, που τους πέρασε από βασανιστήρια, αποτέλεσμα των οποίων ήταν να πιστέψει στον Χριστό ο Κρονίδης ο κομενταρήσιος.

Την επόμενη ημέρα παρουσιάσθηκαν οι Άγιοι στον Αμφιλόχιο, ο οποίος έδωσε εντολή να τους ρίξουν μέσα σε χάλκινο λέβητα πυρωμένο και γεμάτο με λάδι και ρητίνη. Μόλις, όμως, οι Άγιοι έκαναν το σημείο του Σταυρού, ο λέβητας ψυχράνθηκε. Όταν το είδε αυτό ο Αμφιλόχιος πίστεψε στον Χριστό και έριξε τον εαυτό του στον λέβητα λέγοντας: «Κύριε, βοήθησε με». Τότε ήλθε φωνή από τον ουρανό που είπε: «Άκουσα την δέησή σου, ανέβα προς Εμένα με χαρά».

Όταν ο βασιλέας έμαθε ότι οι Άγιοι είχαν διαφυλαχθεί σώοι και υγιείς τους άφησε ελεύθερους και έτσι τελείωσαν τον βίο τους προσευχόμενοι.

Όνομα:	Κρόνος
Ετυμολογία:	Από το όνομα 'Κρόνος΄ που μάλλον προέρχεται από το αρχαίο Ελληνικό ρήμα 'κραίνω'=άρχω και σημαίνει τον άρχοντα και βασιλιά. Όσον αφορά το Κρονίδης σημαίνει αυτόν που ανήκει στον Κρόνο. Η κατάληξη -ίδης είναι η αρχαιότερη στον Ελληνικό κόσμο για επίθετα, π.χ. Δίας Κρονίδης και την διατήρησαν σε μεγάλο βαθμό οι αξιοθαύμαστοι Πόντιοι.

Σε καιρό, κατά χριστιανών, διωγμών (125 μ.Χ.), και όταν αυτοκράτορας ήταν ο Αδριανός (117 - 138 μ.Χ.), ο Φιλητός με τη σύζυγο του Λυδία και τα δυο τους παιδιά, συνελήφθησαν και τους ζητήθηκε ν' αρνηθούν το Χριστό. Επειδή δεν μπόρεσαν να τους μεταπείσουν, τους παρέδωσαν στον Δούκα της Σλοβενίας Αμφιλόχιο, που τους πέρασε από βασανιστήρια, αποτέλεσμα των οποίων ήταν να πιστέψει στον Χριστό ο Κρονίδης ο κομενταρήσιος.

Μετά ο Αμφιλόχιος έδωσε εντολή να τους ρίξουν μέσα σε χάλκινο λέβητα πυρωμένο και γεμάτο με λάδι και ρητίνη. Μόλις, όμως, αυτοί έκαναν το σημείο του Σταυρού, ο λέβητας ψυχράνθηκε, οπότε Αμφιλόχιος πίστεψε και αυτός στον Χριστό κι έτσι γλύτωσαν και τους δόθηκε χάρη.

Όνομα:	Αμφίλοχος
Ετυμολογία:	Από τις αρχαίες Ελληνικές λέξεις 'αμφί' +΄λόχος'=πλήθος και σημαίνει τον περιβαλλόμενο από πλήθη.

Ρώσος άγιος για τον οποίο δεν βρήκαμε άλλες πληροφορίες

Όνομα:	Αλέξανδρος
Ετυμολογία:	Από το αρχαίο Ελληνικό ρήμα αλέξω ή αλέκω (προστατεύω) και ανήρ (άνδρας) και σημαίνει "αυτός που προστατεύει από τους άνδρες (σ' αυτή την περίπτωση οι άνδρες που αποτελούν το εχθρικό στράτευμα).

Απεβίωσε ειρηνικά.

Όνομα:	Ευτύχης
Ετυμολογία:	Από τα αρχαία Ελληνικά "ευ + τύχη" = καλότυχος

Ο Όσιος Κήρυκος ο εν Άπρω ασκήτεψε στην Θράκη, κοντά στην πόλη του Άπρου και κοιμήθηκε με ειρήνη.

Όνομα:	Κήρυκος
Ετυμολογία:	Από το κήρυξ και σημαίνει "ο κήρυκας".