(512 – 582 μ.Χ.) Έζησε σε μια περίοδο αρκετά ταραχώδη για την Εκκλησία, λόγω των 'Ωριγενιστικών' ερίδων που αφορούσαν διαφωνίες, μεταξύ των ιεραρχών, περί της φύσης του Χριστού. Διαφωνίες που εκφράζονταν με τόσο φανατισμό που κατέληγαν και σε ταραχές, με θύματα από όλες τις πλευρές.

Ο ίδιος ο Πατριάρχης καθαιρέθηκε και εξορίσθηκε για δώδεκα χρόνια και μετά αποκαταστάθηκε. Λίγα αποσπάσματα σώζονται από το συγγραφικό του έργο.

Όνομα:	Ευτύχης
Ετυμολογία:	Από τα αρχαία Ελληνικά "ευ + τύχη" = καλότυχος

Γεννήθηκε το 566 μ.Χ. στην Ουαλία και ήταν γιος του βασιλιά Ιωήλ του Β'. Έζησε σαν ερημίτηςο στην περιοχή του Λάντερφελ. Πέθανε εκ γήρατος σε ηλικία 94 ετών.

Όνομα:	Τερβίλιος
Ετυμολογία:	Μάλλον από τις Λατινικές λέξεις ‘ter’=τρις και ‘Villus’=χνούδι και σημαίνει κάποιο με πολύ απαλό τρίχωμα.

Ασκήτεψε στην περιοχή της Νισίβεως και κοιμήθηκε με ειρήνη περί το έτος 300 μ.Χ.

Όνομα:	Πλατωνίς
Ετυμολογία:	Από το Πλάτων που σημαίνει ευρύστερνος (με πλατύ στήθος).

Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Τερβιλία
Ετυμολογία:	Μάλλον από τις Λατινικές λέξεις ‘ter’=τρις και ‘Villus’=χνούδι και σημαίνει κάποιο με πολύ απαλό τρίχωμα.

Ο Άγιος Γεννάδιος ήταν μοναχός στην Ιερά Μονή Διονυσίου του Αγίου Όρους. Με προτροπή λοιπόν του ηγουμένου της Μονής, πήγε στην Κωνσταντινούπολη σαν συνοδός των Βονιφατίου και Ευδόκιμου, που βάδιζαν προς το μαρτύριο. Αυτοί όμως, δείλιασαν μπροστά στα βασανιστήρια, απαρνήθηκαν τον Χριστό και κατάγγειλαν σαν αίτιο της πορείας τους προς το μαρτύριο τον Γεννάδιο. Τότε οι Τούρκοι συνέλαβαν το Γεννάδιο, τον φυλάκισαν και ποικιλότροπος τον βασάνισαν. Αυτός όμως έμεινε σταθερός στην πίστη του και αποκεφαλίστηκε στίς 6 Απριλίου 1818 μ.Χ.

Όνομα:	Γεννάδιος
Ετυμολογία:	Από το αρχαίο 'γεννάδας' που ετυμολογικώς έρχεται από τη λέξη 'γέννα' και σημαίνει τον ευγενή, τον γενναιόδωρο, τον γενναίο.

Γεννήθηκε στη Ρωσία και ήταν ηγούμενος στη μονή των Αγίων Βόριδος και Γκλεμπ της περιοχής Περεγιασλάβ - Ζαλέσκιυ. Το έτος 1635 μ.Χ. εξελέγη Μητροπολίτης Νόβγκοροντ, αλλά εξαιτίας του γήρατος και μιας ασθένειας, το 1649 μ.Χ., άφησε την επισκοπική έδρα και εγκαταστάθηκε στο μοναστήρι Τσουτύνσκιυ.

Ο Άγιος κοιμήθηκε το έτος 1652 μ.Χ..

Όνομα:	Αμφίων
Ετυμολογία:	Από τις αρχαίες Ελληνικές λέξεις 'αμφί' που στην αρχαιότητα χρησιμοποιείτο σαν πρόθεμα και επίρρημα και σημαίνει και από τις δυο πλευρές ή ολόγυρα και ίσως το ρήμα 'έννυμι'=ντύνομαι και σημαίνει τον καλοντυμένο. Από εδώ φαίνεται, ότι προέρχεται και η λέξη ‘άμφια’ που είναι τα 'καλά' ρούχα των ιερωμένων.

Οι Άγιοι Μάρτυρες Τιμόθεος και Διογένης μαρτύρησαν στη Μακεδονία, το έτος 345 μ.Χ.. Σκοτώθηκαν από αιρετικούς οπαδούς του Αρείου. Ακόμη δυο θύματα ενδοχριστιανικής διαμάχης.

Όνομα:	Διογένης
Ετυμολογία:	Από το Ζεύς (Δίας) και το γένος και σημαίνει "αυτός που κατάγεται από το Δία".

Ο Άγιος Ευτύχιος γεννήθηκε το έτος 512 μ.Χ. και έζησε κατά την εποχή του αυτοκράτορα Ιουστινιανού Α' του Μεγάλου. Το ορθόδοξο φρόνημά του και ο αγώνας του για την ακεραιότητα της πίστεως τον οδήγησαν σε αντίθεση με τον αποκρισάριο της Ρώμης Γρηγόριο, τον μετέπειτα Πάπα, λόγω των δοξασιών του περί αναστάσεως σαρκός. Ο Άγιος Ευτύχιος κοιμήθηκε με ειρήνη το έτος 582 μ.Χ.

Όνομα:	Ευτύχης
Ετυμολογία:	Από τα αρχαία Ελληνικά "ευ + τύχη" = καλότυχος

Όνομα:	Θεόδωρος
Ετυμολογία:	Από το θεός και το δώρον και σημαίνει "δώρο του Θεού".

Οι Άγιοι Μάρτυρες Τιμόθεος και Διογένης μαρτύρησαν στη Μακεδονία, πιθανώς το έτος 345 μ.Χ., θανατούμενοι από αιρετικούς Αρειανούς. Θύματα ενδοχριστιανικής διαμάχης.

Όνομα:	Τιμόθεος
Ετυμολογία:	Από το 'τιμώ' και το 'Θεός' και σημαίνει 'αυτός που τιμά το Θεό' και 'αυτόν που ο Θεός τιμά'.

Όνομα τριήρους που έλαβε μέρος στη ναυμαχία της Σαλαμίνας.

Όνομα:	Ευτυχία
Ετυμολογία:	Από τα αρχαία Ελληνικά "ευ + τύχη" = καλότυχη

Ο όσιος Γρηγόριος, έζησε στίς αρχές του 14ου αιώνα, και ήταν από την Κωνσταντινούπολη. Ευσεβέστατος, διακρίθηκε συγχρόνως και για τη θεολογική και φιλοσοφική παιδεία του. Έκανε διδάσκαλος του Γρηγορίου του Παλαμά, αλλά και σε πολλούς άλλους μετέδωσε τα νάματα της νηπτικής φιλοσοφίας. Πήγε οτο Άγιο Όρος και διάλεξε σκήτη κοντά στη Μονή της Λαύρας. Η σκήτη αυτή, δεν άργησε να αναδειχθεί κοινό εντευκτήριο των ευσεβέστερων ψυχών. Ο Γρηγόριος πρόθυμα έλυνε απορίες, μετέδιδε γνώσεις, φώτιζε διάνοιες και στήριζε τους κλονιζόμενους, δίνοντας σ' αυτούς πολύτιμες οδηγίες, για να μένουν σταθεροί στην πίστη και ν' αγιάζουν τις καρδιές τους. Ο θάνατος τον βρήκε ν' ασχολείται μ' αυτά τα θεάρεστα έργα το 1310 μ.Χ.

Συνεορτάζει μετά των λοιπών Αγιορειτών Πατέρων την Β' Κυριακή του Ματθαίου, αναφερόμενος στο β' τροπάριο της γ' Ωδής του Κανόνος της κοινής αυτών Ακολουθίας.

Όνομα:	Γρηγόριος
Ετυμολογία:	Από το ρήμα γρηγορώ και σημαίνει "αυτός που είναι σε εγρήγορση, που παρακολουθεί και προσέχει, ο ακοίμητος φρουρός"

Ο Όσιος Γρηγόριος ο Σιναΐτης οφείλει την επωνυμία του στο όρος Σινά, όπου έλαβε το μοναχικό σχήμα. Γεννήθηκε το έτος 1255 μ.Χ. στο χωριό Κούκουλο, πλησίων των Κλαζομενών της Μικράς Ασίας (αρχαία πόλη που βρισκόταν 40 χιλιομ. ΝΔ της Σμύρνης). Πήγε στην Κύπρο, όπου έζησε για μικρό χρονικό διάστημα κοντά σε κάποιον ενάρετο μοναχό και έγινε και ο ίδιος δόκιμος και στη συνέχεια μετάβηκε στο όρος Σινά. Εκεί έλαβε τη μοναχική κουρά και έζησε ασκώντας την υπακοή και την ταπεινοφροσύνη, με αυστηρή νηστεία, αγρυπνία και προσευχή. Από το Σινά αναχώρησε για τα Ιεροσόλυμα, ως επισκέπτης και προσκυνητής του Παναγίου Τάφου και των λοιπών προσκυνημάτων της Παλαιστίνης και κατόπιν πήγε στην Κρήτη, στους Καλούς Λιμένες, όπου διδάχθηκε τη νοερά προσευχή από τον ερημίτη Αρσένιο τον Αγιοφαραγγίτη. Πέρασε και από πολλούς άλλους τόπους όπως το Άγιον Όρος, την Σερβία και Βουλγαρία, τις πόλεις Κωνσταντινούπολη, Θεσσαλονίκη και Αλεξανδρούπολη και τα νησιά Χίο και Μυτιλήνη, και το Κατακεκρυωμένον όρος της Θράκης.

Μετά από μικρή ασθένεια ο Όσιος Γρηγόριος κοιμήθηκε στις 27 Νοεμβρίου 1347 μ.Χ.

Όνομα:	Γρηγόριος
Ετυμολογία:	Από το ρήμα γρηγορώ και σημαίνει "αυτός που είναι σε εγρήγορση, που παρακολουθεί και προσέχει, ο ακοίμητος φρουρός"