Δεν βρήκαμε άλλες πληροφορίες

Όνομα:	Γέρων
Ετυμολογία:	Από την αρχαία Ελληνική λέξη ΄γέρας'=τιμή, βραβείο και σημαίνει τον έντιμο, ώριμο και σεβάσμιο,

Οι Άγιοι αυτοί, έζησαν στα χρόνια του αυτοκράτορα Μαξιμιανού (285 - 305 μ.Χ.) και Διοκλητιανού (284 - 305 μ.Χ.) και των υπάτων Γαβιβίου και Ταρκυΐνου. Κατάγονταν από την Οζοβία και ήταν αναγνώστες της Εκκλησίας. Κατά τη διάρκεια των διωγμών συνελήφθησαν και αποκεφαλίστηκαν.

Όνομα:	Δάδας
Ετυμολογία:	Από την αρχαία Ελληνική λέξη 'δας'' που είναι ξύλο που περιέχει ρητίνη και από το οποίο προέρχεται η 'δάδα' που είναι δαυλός ή πυρσός που χρησιμοποιείτο για φωτισμό.

Γεννήθηκε στην κεντρική Ιταλία, στο Τόδι της Ομβρικής. Έγινε Πάπας Ρώμης την εποχή που την Εκκλησία ταλαιπωρούσε η αίρεση των Μονοθελητών. Δυστυχώς, τότε και η Εκκλησία της Κωνσταντινούπολης είχε πέσει στα δίχτυα αυτής της αίρεσης, διότι ο Πατριάρχης Παύλος ο Β' ήταν υπέρμαχος του Μονοθελητισμού, μαζί με τον αυτοκράτορα Κώνστα τον Β' . Ο Πάπας Μαρτίνος, υπέρμαχος της Ορθοδοξίας, προσπάθησε με επιστολή του, αλλά και με ειδικούς απεσταλμένους κληρικούς, να επαναφέρει τον Πατριάρχη Παύλο στο ορθόδοξο δόγμα. Μάταια, όμως. Ο Πατριάρχης, επηρεαζόμενος από τον αυτοκράτορα, επέμενε στο Μονοθελητισμό και εξόρισε τους απεσταλμένους του Μαρτίνου σε διάφορα νησιά. Μάλιστα, ο Κώνστας ο Β' έστειλε και συνέλαβαν με δόλο και τον ίδιο το Μαρτίνο. Και αφού τον οδήγησαν αιχμάλωτο στην Κωνσταντινούπολη, κατόπιν τον εξόρισαν στη Χερσώνα. Εκεί, πέθανε στις 16 Σεπτεμβρίου του 655 μ.Χ..
(Ο Μονοθελητισμός ήταν μια προσπάθεια γεφύρωσης Μονοφυσιτισμού και Ορθοδοξίας σύμφωνα με την οποία οι μονοφυσίτες θα δέχονταν ότι στον Χριστό υπάρχουν δύο φύσεις μετά την ένωση θείας και ανθρώπινης φύσης και οι Ορθόδοξοι θα δέχονταν ότι στον Χριστό υπάρχει μία θέληση και ενέργεια, μετά την ένωση των δύο φύσεων)

Όνομα:	Μαρτίνος
Ετυμολογία:	Από το λατινικό όνομα του θεού Άρη (Mars) και σημαίνει "αυτός που σχετίζεται με τον Άρη". Η κατάληξη -ανός σημαίνει αυτόν που ανήκει στον Μαρτίνο.

Για χριστιανική γιορτή πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Δάδα
Ετυμολογία:	Από την αρχαία Ελληνική λέξη 'δας'' που είναι ξύλο που περιέχει ρητίνη και από το οποίο προέρχεται η 'δάδα' που είναι δαυλός ή πυρσός που χρησιμοποιείτο για φωτισμό.

Δεν υπάρχει αγία με αυτό το όνομα. Παρακαλώ πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό.

Όνομα:	Μαρτίνα
Ετυμολογία:	1. Από το όνομα του θεού Άρη Mars και σημαίνει "αυτή που σχετίζεται με τον Άρη", Η κατάληξη -ανή σημαίνει αυτήν που ανήκει στη Μαρτίνα. 2. Από τη σύνθεση των ονομάτων Μάρθα και Χριστίνα.

(1872 - 1933) Ο κατά κόσμον Βαλέριος Στεπάνοβιτς Μπεκχ, γεννήθηκε το 1872 μ.Χ. στο Ζιτομίρ, κοντά στην περιοχή Βολογκντά. Το 1903 εκάρη μοναχός και έλαβε το όνομα Στέφανος. Όταν τελείωσε τις σπουδές του, διορίσθηκε σχολάρχης της θεολογικής σχολής του Σόλιγκαμ και αργότερα της Μενγκρελίας και του Μπεζχέτσκ. Το 1914 εγκατέλειψε την διεύθυνση της θεολογικής σχολής και παρουσιάσθηκε στο στρατό, προκειμένου να διακονήσει τις θρησκευτικές ανάγκες των στρατιωτών. Από τα τέλη του έτους 1915 μ.Χ. μέχρι το 1918 μ.Χ. διηύθυνε τη θεολογική σχολή του Καργκοπόλ και διακόνησε ως Αρχιμανδρίτης στη Λαύρα του Αγίου Αλεξάνδρου Νέφσκυι.

Το 1921 εξελέγη Επίσκοπος του Ιζχέβσκ, που εκκλησιαστικά ανήκε στην δικαιοδοσία του Σαραπούλ. Η ιεραποστολική δράση του οδήγησε στη σύλληψή του. Έτσι το έτος 1924 μ.Χ., φυλακίζεται στη φυλακή Ταγκάνκα της Μόσχας. Από το 1924 μ.Χ. μέχρι το 1926 μ.Χ. φυλακίζεται στην περιοχή του Σολόφκι, για να αφεθεί ελεύθερος λίγο αργότερα. Το έτος 1929 μ.Χ. συλλαμβάνεται και πάλι από τις αρχές και περιορίζεται στο χωριό Πομοζντίνο. Στις 7 Σεπτεμβρίου 1932 μ.Χ. τον κλείνουν και πάλι στη φυλακή, όπου μετά από κακουχίες και βασάνους, το έτος 1933 μ.Χ., παρέδωσε το πνεύμα του στον Κύριο.

Όνομα:	Στέφανος
Ετυμολογία:	Από το ουσιαστικό στέφανος (στεφάνι) και σημαίνει "στεφανωμένος".

Όνομα:	Αγάπη
Ετυμολογία:	Από τα αρχαία Ελληνικά ‘άγαν’=πολύ και ‘πάομαι’=αποκτώ, κατέχω και εκφράζει ένα κτητικό συναίσθημα και τρυφερότητα για κάτι δικό σου.

Δεν βρήκαμε άλλες πειστικές πληροφορίες

Όνομα:	Θεοδοσία
Ετυμολογία:	Από το Θεός και το δίδωμι και σημαίνει "η δοσμένη στο Θεό".

(1548 - 1625 μ.Χ.), Γεννήθηκε στην Ευρυτανία. Το 1574 εξελέγη Επίσκοπος «Δημονίκου και Ελασσώνος». Κατά το 1588 συνόδευσε, μαζί με τον Μητροπολίτη Μονεμβασίας Ιερόθεο, τον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Ιερεμία Β' στη Μόσχα, όπου στις 26 Ιανουαρίου 1589 μ.Χ. αναγόρευσαν και εγκατέστησαν τον Μητροπολίτη Ιώβ ως Πατριάρχη Βλαδιμηρίας, Μόσχας και απάσης Ρωσίας και απασών των βορείων Χωρών. Ο Άγιος δεν ξαναγύρισε στην Επισκοπή Ελασσώνος, αλλά έμεινε οριστικά στη Ρωσία, όπου και κοιμήθηκε με ειρήνη.

Όνομα:	Αρσένιος
Ετυμολογία:	Από τα αρχαία Ελληνικά 'άρρην/άρσην' και σημαίνει αρσενικός.

Χριστιανός από την Περσία. Πήγε στον επίσκοπο Συμεών για να διδαχθεί τελειότερα τον λόγο της αληθείας. Όταν επέστρεφε στο σπίτι του, στο δρόμο, δίδασκε στους προσερχόμενους σ' αυτόν τα περί της οικονομίας του Χριστού. Έτσι κατόρθωσε να φέρει στη Χριστιανική πίστη πολλούς άπιστους και να τους βαπτίσει. Οι πυρολάτρες όμως Πέρσες τον κατάγγειλαν στον βασιλιά, ο όποιος τον συνέλαβε και αφού δεν μπόρεσε να τον μεταπείσει ο ίδιος, τον παρέδωσε στους αρχιμάγους για να τον πείσουν αυτοί ν' αρνηθεί τον Χριστό. Αφού και αυτοί, κατόπιν πολλών βασανιστηρίων, δεν μπόρεσαν να το κατορθώσουν, τελικά τον αποκεφάλισαν και έτσι πήρε το αμάραντο στεφάνι του μαρτυρίου.

Όνομα:	Ελευθέριος
Ετυμολογία:	Από το ουσιαστικό ελευθερία και σημαίνει τον πρόμαχο της ελευθερίας, τον ελευθερωτή.

Ο Άγιος Ζωΐλος μαρτύρησε αφού τον κρέμασαν επάνω σε ξύλο.

Όνομα:	Ζωίλος
Ετυμολογία:	Από τις αρχαίες Ελληνικές λέξεις 'ζωή' και 'ίλαος' = ευμενής και εννοεί τον εύθυμο, πράο και καλοσυνάτο.

Μαρτύρησε δια σπάθης.

Όνομα:	Θεοδόσιος
Ετυμολογία:	Από το Θεός και το δίδωμι και σημαίνει "ο δοσμένος στο Θεό".

Οι Άγιοι αυτοί, έζησαν στα χρόνια του αυτοκράτορα Μαξιμιανού (285 - 305 μ.Χ.) και Διοκλητιανού (284 - 305 μ.Χ.) και των υπάτων Γαβιβίου και Ταρκυΐνου. Κατάγονταν από την Οζοβία και ήταν αναγνώστες της Εκκλησίας. Κατά τη διάρκεια των διωγμών συνελήφθησαν και αποκεφαλίστηκαν.

Όνομα:	Κουίντος
Ετυμολογία:	Οι αρχαίοι Λατίνοι συνήθιζαν να δίνουν ονόματα στα παιδιά τους, προπάντων μετά το τέταρτο, που υποδείκνυαν την σειρά που γεννήθηκαν. Έτσι το πρώτο αγόρι ή κορίτσι μπορούσε να ονομαστεί Πρίμος ή Πρίμα (Primus ή Prima), το δεύτερο Σεκούνδος ή Σεκούνδα (Secundus ή Secounda), και ούτω καθεξής. Στην περίπτωση αυτή τα ονόματα Κόϊντος ή Κόϊντα προέρχονται από τα ‘Quintus’=Πέμπτος ή ‘Quinta’=Πέμπτη.

Οι Άγιοι αυτοί, έζησαν στα χρόνια του αυτοκράτορα Μαξιμιανού (285 - 305 μ.Χ.) και Διοκλητιανού (284 - 305 μ.Χ.) και των υπάτων Γαβιβίου και Ταρκυΐνου. Κατάγονταν από την Οζοβία και ήταν αναγνώστες της Εκκλησίας. Κατά τη διάρκεια των διωγμών συνελήφθησαν και αποκεφαλίστηκαν.

Όνομα:	Μάξιμος
Ετυμολογία:	Από το λατινικό 'maximus' και σημαίνει "ο μέγιστος". Η κατάληξη '-ανος' σημαίνει αυτόν που ανήκει στον Μάξιμο.

Ο Άγιος Οσιομάρτυρας Χριστόφορος, άσκησε στη μονή του Αγίου Σάββα. Μια μικρή λεπτομέρεια, σ' αυτή τη μονή οι μοναχοί δεν τρώνε μήλα.

Όνομα:	Χριστόφορος
Ετυμολογία:	Από το Χριστός και το φέρω και σημαίνει "αυτός που φέρει το Χριστό". Στην κυριολεξία φαίνεται ότι έγινε αυτό.

Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 580 μ.Χ. από πλούσιους και ευγενείς γονείς. Πραγματοποίησε λαμπρές θεολογικές, φιλολογικές και φιλοσοφικές σπουδές. Για τα πνευματικά αλλά και τα διοικητικά του χαρίσματα προσλαμβάνεται ως αρχιγραμματέας του αυτοκράτορα Ηρακλείου. Παραιτήθηκε όμως γρήγορα για να υπερασπισθεί τις αλήθειες της πίστης του από την αίρεση των Μονοθελητών. Γίνεται μοναχός και αρχίζει ένα σκληρό και ανελέητο αγώνα κατά των αιρετικών. Στον αγώνα του αυτό συναντά πολλά εμπόδια, κυρίως από τον αυτοκράτορα Κώνστα, ο οποίος ήταν υπέρμαχος των Μονοθελητών και έφθασε στο σημείο να συγκαλέσει ψευδο-σύνοδο, η οποία καταδίκασε και αναθεμάτισε τον όσιο. Βασανίστηκε, του έκοψαν την γλώσσα και το δεξί του χέρι, και εξορίστηκε στη Λαζική του Πόντου όπου και πέθανε το 662 μ.Χ.
Ακόμη ένα θύμα ενδοχριστιανικής διαμάχης.

Όνομα:	Μάξιμος
Ετυμολογία:	Από το λατινικό 'maximus' και σημαίνει "ο μέγιστος". Η κατάληξη '-ανος' σημαίνει αυτόν που ανήκει στον Μάξιμο.