Έζησε κατά τους χρόνους του αυτοκράτορα Θεοδοσίου του Μεγάλου (379 - 395 μ.Χ.). Γεννήθηκε περί το 330 μ.Χ. στην Εύροια και μορφώθηκε στο Βουθρωτό της Ηπείρο και σε ηλικία τριάντα ετών χειροτονήθηκε Επίσκοπος Ευροίας για εξήντα χρόνια. Μετείχε δε στην Β' Οικουμενική Σύνοδο. Άλλες πηγές θεωρούν ότι ο Άγιος καταγόταν από τη Δύση, αφού το όνομα αυτό ήταν πολύ διαδεδομένο εκεί. Οι αγιολογικές πηγές μαρτυρούν πλήθος θαυμάτων από τον Άγιο. Η φήμη των θαυμάτων του Αγίου, έφθασε μέχρι τον αυτοκράτορα Θεοδόσιο τον Μεγάλο, ο οποίος τον κάλεσε στην Κωνσταντινούπολη για να θεραπεύσει την θυγατέρα του που έπασχε από δαιμόνιο. Κοιμήθηκε ειρηνικά. Ο Άγιος Δονάτος είναι πολιούχος της Παραμυθίας και όλης της Ιεράς Μητροπόλεως και η μνήμη του τιμάται ιδιαίτερα στη Θεσπρωτία, την Πρέβεζα και τα Ιωάννινα.

Όνομα:	Δονάτος
Ετυμολογία:	Από τα λατινικά 'donum'=δώρο και 'donator'=δωρητής. Η κατάληξη -ανος σημαίνει αυτόν που ανήκει στο Δονάτο.

Μεταξύ άλλων ίδρυσε στην Αγγλία το Αβαείο του Τσιέρτσι (Chertsey Abbey) στο Σάρει (Surrey) για μοναχούς και το Αβαείο Μπάρκιν (Barking Abbey) για μοναχές. Υπηρέτησε σαν πρώτος ηγούμενος στο Τσιέρτσι.

Υπέφερε από σοβαράς μορφής αρθρίτιδα.

Κοιμήθηκε οσιακά το 693 μ.Χ, και θεωρείται προστάτης άγιος γι' αυτούς που υποφέρουν από αρθρίτιδα.

Όνομα:	Ερκονγουάλδος
Ετυμολογία:	Κελτικό όνομα που μπορεί να σημαίνει τον γενναίο του δάσους. Υπο περαιτέρω διερεύνηση.

Δεν υπάρχει αγία μα αυτό το όνομα. Για εορτστικές ημερομηνίες παρακαλώ πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Δονάτα
Ετυμολογία:	Από το λατινικό donata

Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Ερκονγουάλδη
Ετυμολογία:	Κελτικό όνομα που μπορεί να σημαίνει την γενναία του δάσους. Υπο περαιτέρω διερεύνηση.

Πρεσβύτερος της Εκκλησίας που μαρτύρησε στην Αλεξάνδρεια μαζί με άλλους τριάντα Χριστιανούς.

Όνομα:	Αφρόδιτος
Ετυμολογία:	Αυτός που αναδύθηκε από τους αφρούς της θάλασσας. Αφροδίσιος ο αναφερόμενος στην Αφροδίτη, την ερωτική επιθυμία

Γεννήθηκε στην Προύσα το έτος 1688 μ.Χ. Ήταν πολύ όμορφη και παρόλο που ήταν νιόπαντρη την ερωτεύθηκε ένας Τούρκος ο οποίος κατηγόρησε το περιβάλλον της ότι την εμπόδιζαν να τουρκέψει, και να πάει κοντά του. Αυτή αντιδρούσε και δήλωνε ότι ήταν χριστιανή και τίποτε δεν θα την έκανε να αλλάξει την πίστη της ούτε και να αρνηθεί το σύζυγό της. Ρίχθηκε στη φυλακή όπου μετά από πολλά βασανιστήρια και δεινά πέθανε το 1721 μ.Χ. σε ηλικία 33 ετών

Όνομα:	Αργυρά
Ετυμολογία:	Από τον άργυρο (ασήμι) και σημαίνει "η πολύτιμη σαν τον άργυρο". Η σχετική με τα χρήματα, ασημένια

Ο Άγιος Ιερομάρτυς Βασιλεύς έζησε κατά τους χρόνους του βασιλέως Λικινίου (307-323 μ.Χ.) και ήταν Επίσκοπος της Αμασείας του Πόντου. Ο Λικίνιος ερωτεύθηκε μια από τις συνοδούς της βασίλισσας Κωνσταντίας, τη Γλαφύρα. Η Γλαφύρα με τη βοήθεια της βασίλισσας κατάφερε να διαφύγει από το παλάτι και να καταφύγει στην Αμάσεια όπου ζήτησε την προστασία του επισκόπου.

Κάποια στιγμή ο βασιλιάς ανακάλυψε τι έγινε, συνέλαβε τον επίσκοπο και τον αποκεφάλισε. Η Γλαφύρα, όμως εν τω μεταξύ, είχε πεθάνει.

Όνομα:	Βασιλεύς
Ετυμολογία:	Άνδρας που ασκεί βασιλική εξουσία. Από το αρχαίο Ελληνικό 'βασιλεύς' που προέρχεται από τις λέξεις 'βάσις' και 'λεώς'=λαός στα Δωρικά και θεωρείτο η βάσις του λαού.

Οι Άγιοι Μάρτυρες Ισίδωρος, Ηλίας και Παύλος μαρτύρησαν στην Κορδούη της Ισπανίας.

Όνομα:	Ηλίας
Ετυμολογία:	1. Αρχαίο Ελληνικό όνομα του γιού του θεού Ήλιου, Ηλία. Παρόλο που λέγεται ότι τα ονόματα των θεών των αρχαίων Ελλήνων δεν έχουν ετυμολογική ταυτότητα, υπάρχουν κάποιοι, και πρώτος ο Σωκράτης μέσα από τον Κρατύλο, που επιχείρησαν να δώσουν κάποιες ερμηνείες. Εμείς συνδυάζοντας όλα όσα διαβάσαμε, καταλήξαμε ότι μάλλον προέρχεται από την αρχαία Ελληνική λέξη ‘άλιος’ που στην Ιωνική διάλεκτο αποδίδεται σαν ‘ήλιος’. Το ‘άλιος’ δε, προέρχεται από το ‘αλς’=θάλασσα και σημαίνει τον θαλασσινό, αυτόν που κατοικεί στην θάλασσα και εμφανίζεται (ανατέλλει) από την, και αποσύρεται (δύει) στην ‘θάλασσα’. 2. Εξελληνισμένο εβραϊκό όνομα אליה ‘Ελάγια’ Ένας συνδυασμός των δυο πιο προσφιλών προσφωνήσεων του Θεού στην Εβραϊκή Βίβλο אל ‘ελ’=Θεός, και יה ‘γιαχ’=θεϊκό όνομα και σημαίνει το όνομα του θεού είναι γιαχ.

Ο Άγιος Νεομάρτυς Θεόδωρος καταγόταν από το Νεοχώρι της Κωνσταντινουπόλεως. Ήταν ζωγράφος και εργαζόταν στα ανάκτορα. Οι Τούρκοι προσπάθησαν να τον προσελκύσουν στην μουσουλμανική θρησκεία και το επέτυχαν. Μετά για κάποιο λόγο μετανόησε και κατέφυγε στη Χίο.
Σε επίσκεψη του στη Μυτιλήνη, ενώπιον των αρχών, ομολόγησε την πίστη του στον Χριστό και αποκήρυξε την μωαμεθανική θρησκεία. Αμέσως συνελήφθη, βασανίστηκε άγρια και θανατώθηκε δι’ απαγχονισμού το 1774 μ.Χ.

Το πάντιμον λείψανον του Θεοδώρου, πιστοί, ενδόξως τιμήσωμεν ως θησαυρών τιμαλφή, και πάντες βοήσωμεν, Σώσον εκ των κινδύνων τους πιστώς σε υμνούντας, ως πότε σύ ερρύσω εκ πανώλους την πόλιν και πάντας περιφρούρησον ταις ικεσίαις σου.

Όνομα:	Θεόδωρος
Ετυμολογία:	Από το θεός και το δώρον και σημαίνει "δώρο του Θεού".

Πρεσβύτερος αδελφός του Ευαγγελιστή Ιωάννη του Θεολόγου και οι δυο γιοι του Ζεβεδαίου και της Σαλώμης, κόρης του Μνήστωρος Ιωσήφ και αδελφής του Ιησού, άρα συγγενείς του. Ο Ιησούς, που ήταν θείος τους και τους ήξερε καλά τους αποκάλεσε γιους της βροντής.

Κατά Μάρκον - Κεφάλαιο 3 - Στίχος 17
"καὶ ᾿Ιάκωβον τὸν τοῦ Ζεβεδαίου καὶ ᾿Ιωάννην τὸν ἀδελφὸν τοῦ ᾿Ιακώβου· καὶ ἐπέθηκεν αὐτοῖς ὀνόματα Βοανεργές, ὅ ἐστιν υἱοὶ βροντῆς·"

Όνομα:	Ιάκωβος
Ετυμολογία:	Εξελληνισμένο εβραϊκό όνομα Γιακόβ που σημαίνει φτέρνα. Σύμφωνα με την Παλαιά Διαθήκη, όταν γεννήθηκε ο Ιακώβ, κρατούσε την φτέρνα του δίδυμου αδερφού του, Ησαύ, που είχε γεννηθεί πρώτος. Από εδώ ξεκίνησε και το γνωστό θέμα για τα πρωτοτόκια και το πιάτο φακής (Γνωστή η φράση ‘για ένα πιάτο φακής’).

Ο Άγιος Ιγνάτιος (Μπριαντσιανίνωφ) γεννήθηκε το έτος 1807 μ.Χ. στην κωμόπολη Ποκρόφσκ της επαρχίας Βολογκντά της Ρωσίας. Ο τόπος όπου μεγάλωσε ο Άγιος ήταν γεμάτος από μονές και σκήτες και γι' αυτό τον λόγο ονομαζόταν «Θηβαΐδα της Ρωσίας».

Κείρεται μοναχός το 1831 μ.Χ. και φτάνοντας σιγά-σιγά σε ψηλότερα ιεραρχικά επίπεδα. Λόγοι ασθενείας τον αναγκάζουν να παραιτηθεί από τον επισκοπικό θρόνο. Έτσι, αποσύρεται στη μονή του Αγίου Νικολάου στο Μπαμπάεβο. Κοιμήθηκε οσίως με ειρήνη, το έτος 1867 μ.Χ., σε ηλικία εξήντα ετών.

Όνομα:	Ιγνάτιος
Ετυμολογία:	Πιθανώς από τη λατινική λέξη ignis που σημαίνει φωτιά. Πιθανώς από τη λατινική λέξη 'ignis' που σημαίνει φωτιά. Η αντίστοιχη λέξη στα αρχαία Ελληνικά είναι 'λιγνύς'. Καταληκτικά θα λέγαμε ‘φλογερός’.

Οι Άγιοι Μάρτυρες Ισίδωρος, Ηλίας και Παύλος μαρτύρησαν στην Κορδούη της Ισπανίας.

Όνομα:	Ισίδωρος
Ετυμολογία:	Από το όνομα Ίσις (αιγυπτιακή θεότητα) και το ουσιαστικό δώρο, και σημαίνει "δώρο της Ίσιδας".

Μαρτύρησε αφού του διαπέρασαν την κοιλιά με ξίφος.

Όνομα:	Μάξιμος
Ετυμολογία:	Από το λατινικό 'maximus' και σημαίνει "ο μέγιστος". Η κατάληξη '-ανος' σημαίνει αυτόν που ανήκει στον Μάξιμο.

Οι Άγιοι Μάρτυρες Ισίδωρος, Ηλίας και Παύλος μαρτύρησαν στην Κορδούη της Ισπανίας.

Όνομα:	Παύλος
Ετυμολογία:	Εξελληνισμένο ρωμαϊκό ψευδώνυμο  'Paulus' =μικρός

Ο Άγιος Σίμων ήταν μοναχός στη μονή της Αγίας Τριάδος του Οσίου Σεργίου και τον Σεπτέμβριο του έτους 1495 μ.Χ. εξελέγη Μητροπολίτης Μόσχας. Κοιμήθηκε με ειρήνη το 1511 μ.Χ. και ενταφιάσθηκε στο ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου του Κρεμλίνου.

Όνομα:	Σίμων
Ετυμολογία:	Από την αρχαία Ελληνική λέξη 'σιμός'=πλακουτσομύτης. Η κατάληξη -ίδης σημαίνει αυτόν που ανήκει στο Σίμωνα.

Δεν υπαρχει Αγία με αυτό το όνομα. Πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Ιακωβία
Ετυμολογία:	Εξελληνισμένο εβραϊκό όνομα Γιακόβ και σημαίνει φτέρνα. Σύμφωνα με την Παλαιά Διαθήκη, όταν γεννήθηκε ο Ιακώβ, κρατούσε την φτέρνα του δίδυμου αδερφού του, Ησαύ.

Ψυχήν Aφροδίσιος ωραίος σφόδρα,
Ως εκθανών άγευστος αφροδισίων.

Βιογραφία
Ο ήταν μάλλον ασκητής της ερήμου που απεβίωσε ειρηνικά.

Όνομα:	Αφρόδιτος
Ετυμολογία:	Αυτός που αναδύθηκε από τους αφρούς της θάλασσας. Αφροδίσιος ο αναφερόμενος στην Αφροδίτη, την ερωτική επιθυμία

Ο Όσιος Κλήμης ήταν Στουδίτης Μοναχός και μαθητής του Θεοδώρου Στουδίτου, που μετά τον θάνατο του, αντικατέστησε τον διδάσκαλο του στην ήγουμενία της Μονής. Υπήρξε ένθερμος οπαδός της προσκύνησης των αγίων εικόνων και πέθανε από κακουχίες στην εξορία σαν ομολογητής της πίστης μας. Γνωστότατος Βυζαντινός Υμνογράφος του 9ου αιώνα μ.Χ..

Όνομα:	Κλήμης
Ετυμολογία:	Από το Λατινικό 'Clemens' που σημαίνει πράος, γαλήνιος, απαλός, ήπιος,