|
|
Έζησε στα χρόνια του βασιλιά Γορδιανού του Γ', στα μέσα του 3ου μ.Χ. αιώνα (238 - 244 μ.Χ.). Καταγόταν από την Θεσσαλονίκη αλλά μετακόμισε στην Κόρινθο, όπου καταγγέλθηκε για προσηλυτισμό. Αρνήθηκε να μεταμεληθεί και αποκεφαλίστηκε.
|
Αυτή που κατάγεται από τον Ελικώνα. Αν δε, λάβουμε υπόψη ότι ‘ελίκη’=ιτιά φαίνεται ότι ο Ελικώνας ήταν ένα βουνό γιομάτο με ιτιές. |
|
|
|
Ο Άγιος Σενατόρος καταγόταν από το Μιλάνο της Ιταλίας και παρακολούθησε ως Πρεσβύτερος, τις εργασίες της Δ' Οικουμενικής Συνόδου, που συνήλθε στη Χαλκηδόνα το 451 μ.Χ. Εξελέγη Επίσκοπος του Μιλάνου και κοιμήθηκε με ειρήνη το 480 μ.Χ.
|
Από το Λατινικό όνομα 'Senator'=Σενάτωρ που προέρχεται από τη Λατινική λέξη 'senator'=συγκλητικός, μέλος της Ρωμαϊκής συγκλήτου, βουλευτής. |
|
|
|
Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό
|
Από το Λατινικό όνομα 'Senator'=Σενάτωρ που προέρχεται από τη Λατινική λέξη 'senator'=συγκλητικός, μέλος της Ρωμαϊκής συγκλήτου, βουλευτής. |
|
-
|
|
Έζησε τον 3ο και 4ο αιώνα μ.Χ. και συμμετείχε στην Α' Οικουμενική Σύνοδο, η οποία συνήλθε το 325 μ.Χ. στη Νίκαια της Βιθυνίας, για να καταδικάσει τις αιρετικές δοξασίες του Αρείου και διεδραμάτισε σημαίνοντα ρόλο «ἀπολαύων ἰδιαιτέρας τιμῆς καὶ κύρους ὡς ἡγέτης, ἐκπρόσωπος τῆς ᾿Εκκλησίας τοῦ ᾿Ανατολικοῦ ᾿Ιλλυρικοῦ».
Κοιμήθηκε με ειρήνη.
|
Από το αρχαίο Ελληνικό ρήμα αλέξω ή αλέκω (προστατεύω) και ανήρ (άνδρας) και σημαίνει "αυτός που προστατεύει από τους άνδρες (σ' αυτή την περίπτωση οι άνδρες που αποτελούν το εχθρικό στράτευμα). |
|
|
|
Καταγόταν από την Σκυθία και έζησε κατά τους χρόνους του αυτοκράτορα Λέοντος ΣΤ' του Σοφού (886 - 912 μ.Χ.). Από παιδική ηλικία είχε πουληθεί ως δούλος σε κάποιον πρωτοσπαθάριο και στρατηλάτη της Ανατολής, ονομαζόμενο Θεόγνωστο, άνδρα ενάρετο και ευσεβή, ο οποίος τόσο αγάπησε τον μικρό Ανδρέα, ώστε τον μεταχειρίστηκε ως υιό του, φροντίζοντας για την επιμελή και θεοσεβή μόρφωση αυτού.
Τον Ανδρέα είλκυαν περισσότερο από κάθε άλλο τα ιερά γράμματα και ιδιαίτερα οι Βίοι και τα Μαρτύρια των αγωνιστών της Χριστιανικής πίστεως. Τέτοιος δε υπήρξε ο ζήλος του προς αυτά, ώστε αποκλήθηκε «σαλός» (τρελός-μωρός), διότι ο ζήλος του αυτός τον ωθούσε πολλές φορές στο να υπομένει εμπαιγμούς, ταπεινώσεις και βαριές ύβρεις και να προβαίνει σε διαβήματα που κρίνονται ως ανισόρροπα και εκκεντρικά.
|
Από το αρχαίο ουσιαστικό ανήρ (γενική ανδρός) και σημαίνει "ο ανδρείος, ο πραγματικός άνδρας". |
|
|
|
Γεννήθηκε το 1638 μ.Χ. και ήταν δια Χριστόν σαλός. Κοιμήθηκε το 1673 μ.Χ.
|
Από το αρχαίο ουσιαστικό ανήρ (γενική ανδρός) και σημαίνει "ο ανδρείος, ο πραγματικός άνδρας". |
|
|
|
Ο Άγιος ιερομάρτυρας Αρσένιος Βεροίας έζησε τον 14ο προς 15ο αιώνα μ.Χ. Στην πολιορκία της πόλης της Βέροιας συνελήφθει να λειτουργεί στην Παλαιά Μητρόπολη, που σώζεται ακόμη και σήμερα, και θανατώθηκε.
Η μνήμη του τιμάται στο Μητροπολιτικό ναό Βεροίας στις 28 Μαΐου.
|
Από τα αρχαία Ελληνικά 'άρρην/άρσην' και σημαίνει αρσενικός. |
|
|
|
Ο Άγιος Γερόντιος έζησε τον 15ο αιώνα μ.Χ. Το 1453 μ.Χ. ήταν Επίσκοπος Κολόμνας και στις 29 Ιουνίου 1479 μ.Χ. εξελέγη Μητροπολίτης Ρωσίας με τη συγκατάθεση του μεγάλου πρίγκιπα Ιβάν Γ'. Κοιμήθηκε με ειρήνη το 1489 μ.Χ.
|
Από την αρχαία Ελληνική λέξη ΄γέρας'=τιμή, βραβείο και σημαίνει τον έντιμο, ώριμο και σεβάσμιο, |
|
28 Μαΐου > Άγιοι Κρήσκης, Παύλος και Διοσκορίδης
|
|
|
Συνελήφθησαν στη Ρώμη το 244 μ.Χ., επί αυτοκράτορα Γορδιανού Γ' (238 - 244 μ.Χ.), κατηγορούμενοι για προσπάθεια προσηλυτισμού και αφού όχι μόνο δεν μεταμελήθηκαν, αλλά συνέχισαν και εντός των φυλακών την προσπάθεια τους, θανατώθηκαν
|
Από τα αρχαία Ελληνικά ‘Διός κούρος’= Γιός του Δία |
|
|
|
Θανατώθηκε δια πνιγμού. Δεν υπάρχουν άλλες πληροφορίες και ο τίτλος του επισκόπου αμφισβητείται.
|
Από τα αρχαία Ελληνικά "ευ + τύχη" = καλότυχος |
|
|
|
Ο Άγιος Ιγνάτιος έζησε τον 13ο αιώνα μ.Χ. και εξελέγη Επίσκοπος της πόλεως Ροστώβ. Ποίμανε θεοφιλώς το ποίμνιό του για είκοσι έξι χρόνια και κοιμήθηκε με ειρήνη το 1288 μ.Χ. Κατά την ημέρα της εξοδίου Ακολουθίας του κάποιοι πιστοί είδαν το τίμιο λείψανό του να σηκώνεται και να τους ευλογεί. Ο Άγιος Θεός τον ευλόγησε με το χάρισμα της θαυματουργίας και πολλά θαύματα επιτελούνται στον τάφο του.
|
Πιθανώς από τη λατινική λέξη ignis που σημαίνει φωτιά. Πιθανώς από τη λατινική λέξη 'ignis' που σημαίνει φωτιά. Η αντίστοιχη λέξη στα αρχαία Ελληνικά είναι 'λιγνύς'. Καταληκτικά θα λέγαμε ‘φλογερός’. |
|
28 Μαΐου > Άγιοι Κρήσκης, Παύλος και Διοσκορίδης
|
|
|
Συνελήφθησαν στη Ρώμη το 244 μ.Χ., επί αυτοκράτορα Γορδιανού Γ' (238 - 244 μ.Χ.), κατηγορούμενοι για προσπάθεια προσηλυτισμού και αφού όχι μόνο δεν μεταμελήθηκαν, αλλά συνέχισαν και εντός των φυλακών την προσπάθεια τους, θανατώθηκαν.
|
Από το Λατινικό όνομα 'Crescens' που προέρχεται από το Λατινικό ρήμα 'cresco' =αυξάνομαι |
|
|
|
Ο Άγιος Μήτρος (ή Δημήτριος), καταγόταν από ευσεβή και ενάρετη οικογένεια της Πελοποννήσου. Εξισλαμίσθηκε όμως σε νεαρή ηλικία μαζί με άλλους νέους της περιοχής του, πιθανώς μετά την κατάπνιξη της επανάστασης της Πελοποννήσου, το 1769 μ.Χ. Το χριστιανικό του όνομα ήταν Δημήτριος, όταν δε έγινε Μωαμεθανός ονομάστηκε Μουσταφάς.
Προικισμένος με ευφυΐα και σοφία, αλλά και άλλα χαρίσματα, δραστήριος και δημιουργικός αναδείχθηκε γρήγορα μεταξύ των επιφανών Τούρκων της Πελοποννήσου και κατέλαβε το αξίωμα του Έπαρχου (ιμπροχώραγα), απέκτησε δε πολλά χρήματα και δούλους. Τίποτε όμως απ' όλα αυτά δεν τον ικανοποιούσαν, και επέστρεψε, στα κρυφά, στον χριστιανισμό. Τον ανακάλυψαν όμως οι Τούρκοι που τον αποκεφάλισαν στις 28 Μαΐου 1794 μ.Χ.,
|
Από το Δη (Γη) και μήτηρ ("μητέρα Γη") και σημαίνει "αυτός που ανήκει, ο αφιερωμένος στη θεά Δήμητρα". |
|
|
|
Επίσκοπος Χαλκηδόνος, μεταξύ των ετών 726 και 775 μ.Χ., έζησε κατά τους χρόνους της εικονομαχία και υπερασπίστηκε τη λατρεία των εικόνων.
Κοιμήθηκε με ειρήνη.
|
Από το νίκη και σημαίνει "ο νικητής". |
|
28 Μαΐου > Άγιοι Κρήσκης, Παύλος και Διοσκορίδης
|
|
|
Συνελήφθησαν στη Ρώμη το 244 μ.Χ., επί αυτοκράτορα Γορδιανού Γ' (238 - 244 μ.Χ.), κατηγορούμενοι για προσπάθεια προσηλυτισμού και αφού όχι μόνο δεν μεταμελήθηκαν, αλλά συνέχισαν και εντός των φυλακών την προσπάθεια τους, θανατώθηκαν.
|
Εξελληνισμένο ρωμαϊκό ψευδώνυμο 'Paulus' =μικρός |
|
|
|
Ο Άγιος Σωφρόνιος, κατά κόσμον Στέφανος, καταγόταν από την Βουλγαρία και έζησε τον 15ο και 16ο αιώνα μ.Χ. Ήταν πρεσβύτερος της εκκλησιαστικής κοινότητος Πενκιόβσι, κοντά στην Σόφια, και λόγω των επιδρομών των Τούρκων κατέφυγε στη Βαλαχία, κοντά στο βοεβόδα Ραντούλ. Στη συνέχεια ασκήτεψε θεοφιλώς σε μονή της περιοχής Ρουσκούκ, ίσως σε αυτή που ίδρυσε ο Πατριάρχης Τυρνόβου Άγιος Ιωακείμ, και διακρίθηκε για τη φιλανθρωπία και την ελεημοσύνη του.
Ο Άγιος Σωφρόνιος κοιμήθηκε με ειρήνη.
|
Από το επίθετο σώφρων και σημαίνει "ο συνετός". |
|
|
|
Η Έλενα Βασίλιεβνα Μαντούροβα, με την ευλογία και τις συμβουλές του Αγίου Σεραφείμ συνέχισε την παράδοση της Μοναχής Αλεξάνδρας. Μικρούλα ήταν εύθυμη και γιομάτη ζωή. Μετά ο Άγιος Σεραφείμ έκανε το θαύμα του και η μικρή αρνήθηκε να παντρευτεί, είδε όνειρο ότι θα την έτρωγε ένα τεράστιο φίδι, αλλά την έσωσε η Παναγία, Τότε η Έλενα Βασίλιεβνα υποσχέθηκε να πάει στο μοναστήρι. Απαρνήθηκε εντελώς τα εγκόσμια, άρχισε να διαβάζει τα έργα των Αγίων Πατέρων, να προσεύχεται και να εργάζεται. Τρία χρόνια την προετοίμαζε ο Άγιος Σεραφείμ για να γίνει μέλος της μοναστικής αδελφότητας. Ζούσε εν προσευχή και σιωπή.
Κατά το συναξαριστή η επίγεια ζωή της έλαβε τέλος κατά θαυμαστό τρόπο. Υπακούοντας στον Άγιο Σεραφείμ πέθανε στη θέση του αδελφού της Μιχάι Βασίλιεβιτς Μαντούροβ στις 28 Μαΐου 1832 μ.Χ.. Ο δε, Άγιος Σεραφείμ «έλαβε» την «πληροφορία» ότι η μοναχή Έλενα βρίσκονταν κοντά στο θρόνο της Αγίας Τριάδος και ότι βρίσκονταν στον ουράνιο χορό των παρθένων της Βασιλείας των Ουρανών.
|
Υπάρχουν διάφορες εκδοχές σχετικά με την ετυμολογική προέλευση του ονόματος Ελένη που σχεδόν όλες συγκλίνουν στη σχέση με το φως. Δηλαδή φωτεινή, λαμπερή, απαστράπτουσα.
Από την αρχαία Ελληνική λέξη 'έλη' που σημαίνει το ηλιακό φώς. Σέλας σημαίνει επίσης φως. Από αυτήν την ρίζα προέρχονται τα ονόματα Σελήνη, Ελένη και Ελλάς. Μόνο που στο Σέλας και στη Σελήνη το αρχικό σίγμα δεν αντικαταστάθηκε από τη δασεία που τελικά απορρίφθηκε από αυτά τα ονόματα. |
|
|
|
Η Οσιοπαρθενομάρτυς Φιλοθέα, γεννήθηκε στο Μολύβοτο της Παμφυλίας στη Μικρά Ασία.Η Φιλοθέα έχασε νωρίς τους γονείς της, τη μητέρα της σε ηλικία τριών ετών και τον πατέρα της λίγο καιρό μετά τον γάμο της. Ο σύζυγός της χειροτονήθηκε πρεσβύτερος, αλλά και αυτός πέθανε μετά από έξι έτη έγγαμου βίου. Η Φιλοθέα, αφού απελευθέρωσε τους δούλους της οικογένειας και διαμοίρασε τα πλούτη σε φτωχούς, εκκλησίες και μοναστήρια, μαζί με μία δούλη της αποσύρθηκε σε ένα νησί της λίμνης, που βρισκόταν κοντά στο Μολύβοτο.
|
Από το φίλος (φιλώ=αγαπώ) και το Θεός και σημαίνει "αυτή που αγαπά το Θεό". |
|
|
|
|
|