Οι άγιοι Ευέλπιστος, Ιούστος, Ιουστίνος, Χαρίτων, Χαρίτω η παρθένος, Ιέραξ, Παίων και Λιβεριανός (κατ' άλλους Βαλλεριανός) έλαβαν τα μαρτυρικά στεφάνια, μαζί με τον φιλόσοφο και απολογητή Ιουστίνο, στο διωγμό κατά των χριστιανών επί Μάρκου Αυρηλίου.

Όνομα:	Ευέλπιστος
Ετυμολογία:	Αυτός που είναι γεμάτος ελπίδες και θάρρος.

Οι άγιοι Ευέλπιστος, Ιούστος, Ιουστίνος, Χαρίτων, Χαρίτω η παρθένος, Ιέραξ, Παίων και Λιβεριανός (κατ' άλλους Βαλλεριανός) έλαβαν τα μαρτυρικά στεφάνια, μαζί με τον φιλόσοφο και απολογητή Ιουστίνο, στο διωγμό κατά των χριστιανών επί Μάρκου Αυρηλίου.

Όνομα:	Ιέραξ
Ετυμολογία:	Από το πουλί γεράκι και σημαίνει ορμητικός

Ο Άγιος Μάρτυς Ισχυρίων καταγόταν από την Αίγυπτο και ήταν αξιωματικός. Μαρτύρησε, το 250 μ.Χ., επί αυτοκράτορος Δεκίου (249 - 251 μ.Χ.), μαζί με πέντε από τους στρατιώτες του, επειδή ομολόγησαν την πίστη τους στον Χριστό.

Όνομα:	Ίσχυς
Ετυμολογία:	Από την αρχαία Ελληνική λέξη 'ισχύς' που σημαίνει ισχυρός και δυνατός.

Ερημίτης στην Προβηγκία και στο Λερίν της Γαλλίας και στην Ελλάδα. Φίλος του Αγίου Ονοράτου με τον οποίο ίδρυσε μοναστήρι στο Λερένς στο οποίο υπήρέτησε και σαν ηγούμενος

Τελεύτησε με φυσικό θάνατο.

Όνομα:	Καρπάσιος
Ετυμολογία:	Από τη λέξη ‘καρπός’ και σημαίνει αυτόν που φροντίζει την παραγωγή και το μάζεμα των καρπών.

Υποκοριστικό του Ιέραξ

Όνομα:	Γεράκης
Ετυμολογία:	Από το γεράκι που είναι αρπακτικό πτηνό.

Όνομα:	Γερακίνα
Ετυμολογία:	Από το γεράκι που είναι αρπακτικό πτηνό. Το όνομα σημαίνει "θηλυκό γεράκι".

Δεν υπάρχει Αγία με αυτό το όνομα. Πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό.

Όνομα:	Ευελπίστη
Ετυμολογία:	Αυτή που είναι γεμάτη ελπίδες και θάρρος.

Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Θεσπεσία
Ετυμολογία:	Ίσως από το θεός + ἔσπον (σε ελεύθερη απόδοση πείτε μου για θεούς, δηλαδή κάτι το υπέροχο, το εξαιρετικό, το θεϊκό.)

Ο Άγιος Θεσπέσιος ήταν από την Καππαδοκία και έζησε στις αρχές του 3ου αιώνα. Μαρτύρησε και αποκεφαλίστηκε από τον άρχοντα της Καππαδοκίας Σιμπλίκιο, αφού καταδικάστηκε για καταστροφή Ιερών της Ελληνικής θρησκείας

Όνομα:	Θεσπέσιος
Ετυμολογία:	Ίσως από το θεός + ἔσπον (σε ελεύθερη απόδοση πείτε μου για θεούς, δηλαδή κάτι το υπέροχο, το εξαιρετικό, το θεϊκό.)

Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Ιεράκη
Ετυμολογία:	Από το πουλί γεράκι και σημαίνει ορμητική

Δεν υπάρχει αγία μα αυτό το όνομα, πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Ισχύς
Ετυμολογία:	Από την αρχαία Ελληνική λέξη 'ισχύς' που σημαίνει ισχυρή και δυνατή.

Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Καρπασία
Ετυμολογία:	Από τη λέξη ‘καρπός’ και σημαίνει αυτήν που φροντίζει την παραγωγή και το μάζεμα των καρπών.

Ο Όσιος Πύρρος απεβίωσε ειρηνικά.

Όνομα:	Πύρρος
Ετυμολογία:	Από τη λέξη πυρ=φωτιά προέρχεται το επίθετο πυρρός και σημαίνει "ο ξανθοκόκκινος". Με αναβιβασμό του τόνου έγινε όνομα.

Οι Άγιοι Ιούστος, Ιουστίνος, Χαρίτων, Χαρίτω η παρθένος, Ευέλπιστος, Ιέραξ, Παίων και Λιβεριανός (κατ' άλλους Βαλλεριανός) έλαβαν τα μαρτυρικά στεφάνια, μαζί με τον φιλόσοφο και απολογητή Ιουστίνο, στο διωγμό κατά των χριστιανών επί Μάρκου Αυρηλίου. Ανήκαν στην ανδρεία φάλαγγα των χριστιανών της Ρώμης, όπου μόνο το γνήσιο χριστιανικό θάρρος, μπορούσε να μη πτοείται από τη δύναμη της ειδωλολατρίας, που υποστηριζόταν από τα ανάκτορα και το στρατό. Αφού λοιπόν επανειλημμένα ομολόγησαν το Χριστό, καταδικάστηκαν να πεθάνουν με αποκεφαλισμό. Όλοι υπέστησαν το μαρτύριο αυτό ατάραχοι και χαρούμενοι, με την πεποίθηση ότι τους περίμεναν τα αθάνατα ουράνια αγαθά, που δίνονται από τον ουράνιο Πατέρα, σ' όλους όσους έζησαν με πίστη και αγάπη στη γη.

Όνομα:	Παίων
Ετυμολογία:	Από το αρχαίο Ελληνικό 'παιών'=γιατρός θεραπευτής

Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Παιωνία
Ετυμολογία:	Από το αρχαίο Ελληνικό 'παιών'=γιατρός θεραπευτής

Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Αγαθαρχίς
Ετυμολογία:	Από τις αρχαίες Ελληνικέ λέξεις 'αγαθός"=καλός και 'άρχω''=διοικώ, κυβερνώ και σημαίνει την καλή αρχηγό και κυβερνήτη. Την καλή αρχόντισσα

Άγιος Αγάθαρχος Επίσκοπος Λευκάδας και οι Άγιοι Πέντε Θεοφόροι Πατέρες (δεν βρήκαμε τα ονόματα των άλλων πέντε).

Όνομα:	Αγάθαρχος
Ετυμολογία:	Από τις αρχαίες Ελληνικές λέξεις 'αγαθός"=καλός και 'άρχω''=διοικώ, κυβερνώ και σημαίνει τον καλό αρχηγό, κυβερνήτη.

Η έκτη κατά σειρά Κυριακή μετά το Άγιο Πάσχα είναι αφιερωμένη από την Εκκλησία μας στην μνήμη των 318 Αγίων Πατέρων, οι οποίοι έλαβαν μέρος στην Α' Οικουμενική Σύνοδο που συνήλθε στην Νίκαια της Βιθυνίας το 325 μ.Χ. Η σύνοδος συνήλθε κατά πρόσκληση του Μέγα Κωνσταντίνου κατά το εικοστό έτος της βασιλείας του και είχε διάρκεια 3,5 χρόνια. Διακριθείσες μορφές της συνόδου ήταν ο Αλέξανδρος ο Κωνσταντινουπόλεως, ο Αλέξανδρος ο Αλεξανδρείας, ο Μέγας Αθανάσιος, ο Ευστάθιος ο Αντιοχείας, ο Μακάριος ο Ιεροσολύμων, ο Παφνούτιος, ο Σπυρίδων, ο Νικόλαος, κ.α.

Η Α' Οικουμενική Σύνοδος καταδίκασε τον Άρειο και τον Αρειανισμό. Διατύπωσε τους πρώτους όρους ορθού Χριστιανικού δόγματος και ιδιαίτερα τα περί του δευτέρου Προσώπου της Αγίας Τριάδος, τον Ιησού Χριστό, ως ομοούσιον τω Θεώ Πατρί. Συνέταξε τα πρώτα επτά άρθρα του Συμβόλου της Πίστεως.

Συνοπτική παράθεση των ιερών Κανόνων
Κανών Α': Καταδικάζει τη συνήθεια του οικοιοθελούς ευνουχισμού και απαγορεύει τη χειροτονία ευνουχισμένων, πλην όσων για ιατρικούς λόγους ή λόγω βασανιστηρίων εξετμήθησαν.
Κανών Β': Απαγορεύει τη χειροτονία ως κληρικών στα νέα μέλη (νεόφυτοι) της εκκλησίας.
Κανών Γ': Καταδικάζει την συνήθεια των κληρικών όλων των βαθμών να συζούν με νεαρές γυναίκες τις οποίες δεν είχαν παντρευτεί (συνείσακτοι).
Κανών Δ' - Ε': Εισάγεται το «μητροπολιτικό σύστημα», το οποίο ίσχυε στην οργάνωση της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, και καθορίζουν την αρμοδιότητα της επαρχιακής συνόδου στη χειροτονία των επισκόπων.
Κανών ΣΤ': Αναγνωρίζει κατ' εξαίρεση το αρχαίο έθος της συγκεντρωτικής δικαιοδοσίας του επισκόπου της Αλεξάνδρειας στις εκκλησίες της Αιγύπτου, Λιβύης και Πεντάπολης —όπως συνέβαινε και με την εκκλησία της Ρώμης—, ενώ εξαιρεί τη Ρώμη και την Αντιόχεια από το γενικό μέτρο του μητροπολιτικού συστήματος.
Κανών Ζ': Ορίζεται ότι ο επίσκοπος Αιλίας (δηλ. Ιερουσαλήμ) να είναι ο επόμενος στη σειρά απόδοση τιμών.
Κανών Η': Ορίζει τον τρόπο επιστροφής στην εκκλησία της Αιγύπτου των λεγόμενων «Καθαρών» (Μελιτιανό σχίσμα).
Κανών Θ': Αναφέρεται στην συνήθη περίπτωση χειροτονίας πρεσβυτέρων των οποίων δεν εξετάστηκαν τα προσόντα ή οι οποίοι δεν παραμένουν άμεμπτοι.
Κανών Ι': Καταδικάζει τη χειροτονία πεπτωκότων.
Κανών ΙΑ' - ΙΒ': Καθορίζεται η μετάνοια των πεπτωκότων, με αυστηρότερα κριτήρια.
Κανών ΙΓ': Δέχεται ότι είναι δυνατόν να παρασχεθεί Θεία Ευχαριστία επί της επιθανατίου κλίνης.
Κανών ΙΔ': Ορίζεται η μετάνοια των πεπτωκότων κατηχουμένων.
Κανών ΙΕ' - ΙΣΤ': Καταδικάζεται η επιδίωξη κληρικών για μετάθεση σε άλλες εκκλησίες.
Κανών ΙΖ': Καταδικάζει την πλεονεξία και αισχροκέρδεια των κληρικών που προέρχεται από τον έντοκο δανεισμό.
Κανών ΙΗ': Απαγορεύει στους διακόνους να μεταδίδουν και να αγγίζουν τη Θεία Ευχαριστία πριν από τους πρεσβυτέρους, και δεν επιτρέπεται το να κάθονται μεταξύ των πρεσβυτέρων.
Κανών Κ': Απαγορεύει τη γονυκλισία στη Θεία Λειτουργία της Κυριακής και την ημέρα της Πεντηκοστής.

Επισπρόσθετα καθορίστηκε η κοινή ημέρα εορτασμού του Πάσχα.

Τα συμπεράσματα τις συνόδου υπογράφηκαν από περισσότερους από 318 και ο αριθμός αυτός επικράτησε για συμβολικούς λόγους. Οι επίσκοποι που ήταν παρόντες στη σύνοδο συνοδεύονταν από κατώτερους κληρικούς των οποίων ο συνολικός αριθμός ανερχόταν στο τριπλάσιο ή τετραπλάσιο των επισκόπων.

Όνομα:	Οικουμενία
Ετυμολογία:	Από την αρχαία Ελληνική λέξη 'οικουμένη' και σημαίνει την παγκόσμια

Έζησε στη Ρωσία περί τον 11ο αιώνα μ.Χ. και ασκήτεψε στη Μεγάλη Λαύρα του Κιέβου στα χρόνια του Οσίου Αντωνίου (βλέπε 10 Ιουλίου). Ανάμεσα σε άλλους, θεράπευσε και τον πρίγκιπα του Τσέρνιγκωφ Βλαδίμηρο Βσεβολόντοβιτς, ο οποίος αργότερα έγινε μεγάλος πρίγκιπας του Κιέβου με την επωνυμία «Μονομάχος».

Ο Όσιος Αγαπητός κοιμήθηκε με ειρήνη.

Όνομα:	Αγαπητός
Ετυμολογία:	Κύριο όνομα που προέρχεται από την αρχαία Ελληνική λέξη 'αγαπητός' που σημαίνει αυτόν που προκαλεί τη συμπάθεια των άλλων.

Όνομα:	Γεράσιμος
Ετυμολογία:	Από την αρχαία Ελληνική λέξη γέρας=έπαθλο και σημαίνει "βραβευμένος".

Ανήκε με άλλους μάρτυρες στην ανδρεία φάλαγγα των χριστιανών της Ρώμης, όπου μόνο το γνήσιο χριστιανικό θάρρος, μπορούσε να μη πτοείται από τη δύναμη της ειδωλολατρίας, που υποστηριζόταν από τα ανάκτορα και το στρατό. Αφού λοιπόν επανειλημμένα ομολόγησαν το Χριστό, καταδικάστηκαν να πεθάνουν με αποκεφαλισμό. Όλοι υπέστησαν το μαρτύριο αυτό ατάραχοι και χαρούμενοι, με την πεποίθηση ότι τους περίμεναν τα αθάνατα ουράνια αγαθά, που δίνονται από τον ουράνιο Πατέρα, σ' όλους όσους έζησαν με πίστη και αγάπη στη γη.

Όνομα:	Ιούστος
Ετυμολογία:	Aπό το Λατινικό 'justus'=δίκαιος. Η κατάληξη '-ιανός' σημαίνει αυτόν που ανήκει στον Ιούστο

Οι Άγιοι Ιούστος, Ιουστίνος, Χαρίτων, Χαρίτω η παρθένος, Ευέλπιστος, Ιέραξ, Παίων και Λιβεριανός (κατ' άλλους Βαλλεριανός) έλαβαν τα μαρτυρικά στεφάνια, μαζί με τον φιλόσοφο και απολογητή Ιουστίνο, στο διωγμό κατά των χριστιανών επί Μάρκου Αυρηλίου. Ανήκαν στην ανδρεία φάλαγγα των χριστιανών της Ρώμης, όπου μόνο το γνήσιο χριστιανικό θάρρος, μπορούσε να μη πτοείται από τη δύναμη της ειδωλολατρίας, που υποστηριζόταν από τα ανάκτορα και το στρατό. Αφού λοιπόν επανειλημμένα ομολόγησαν το Χριστό, καταδικάστηκαν να πεθάνουν με αποκεφαλισμό. Όλοι υπέστησαν το μαρτύριο αυτό ατάραχοι και χαρούμενοι, με την πεποίθηση ότι τους περίμεναν τα αθάνατα ουράνια αγαθά, που δίνονται από τον ουράνιο Πατέρα, σ' όλους όσους έζησαν με πίστη και αγάπη στη γη.

Όνομα:	Ιούστος
Ετυμολογία:	Aπό το Λατινικό 'justus'=δίκαιος. Η κατάληξη '-ιανός' σημαίνει αυτόν που ανήκει στον Ιούστο

Ο Άγιος Φορτουνάτος ήταν πρεσβύτερος στην πόλη Τερριτά κοντά στο Σπολέτο της Ιταλίας. Διακρίθηκε για τη φιλανθρωπία και το χάρισμα της θαυματουργίας, το οποίο του δώρισε ο Κύριος. Κοιμήθηκε με ειρήνη, το 400 μ.Χ.

Όνομα:	Φορτουνάτος
Ετυμολογία:	Από τη Λατινική λέξη 'fortunatus'=καλότυχος. Στα Ελληνικά θα μπορούσε να αποδοθεί σαν 'Τυχικός'

Οι Άγιοι Ιούστος, Ιουστίνος, Χαρίτων, Χαρίτω η παρθένος, Ευέλπιστος, Ιέραξ, Παίων και Λιβεριανός (κατ' άλλους Βαλλεριανός) έλαβαν τα μαρτυρικά στεφάνια, μαζί με τον φιλόσοφο και απολογητή Ιουστίνο, στο διωγμό κατά των χριστιανών επί Μάρκου Αυρηλίου. Ανήκαν στην ανδρεία φάλαγγα των χριστιανών της Ρώμης, όπου μόνο το γνήσιο χριστιανικό θάρρος, μπορούσε να μη πτοείται από τη δύναμη της ειδωλολατρίας, που υποστηριζόταν από τα ανάκτορα και το στρατό. Αφού λοιπόν επανειλημμένα ομολόγησαν το Χριστό, καταδικάστηκαν να πεθάνουν με αποκεφαλισμό. Όλοι υπέστησαν το μαρτύριο αυτό ατάραχοι και χαρούμενοι, με την πεποίθηση ότι τους περίμεναν τα αθάνατα ουράνια αγαθά, που δίνονται από τον ουράνιο Πατέρα, σ' όλους όσους έζησαν με πίστη και αγάπη στη γη.

Όνομα:	Χαρίτων
Ετυμολογία:	Από το αρχαίο Ελληνικό ρήμα 'χαριτόω' και σημαίνει αυτόν που είναι γιομάτος χαρές

Κατά τη βασιλεία του αυτοκράτορος Γαλάτιου διώχθηκε και μαρτύρησε στην Καισαρεία της Παλαιστίνης μαζί με άλλους συνασκητές του το 309.

Όνομα:	Ουάλης
Ετυμολογία:	Από το Λατινικό "Valens" που σημαίνει ισχυρός και κρατερός

Οι Άγιοι Ιούστος, Ιουστίνος, Χαρίτων, Χαρίτω η παρθένος, Ευέλπιστος, Ιέραξ, Παίων και Λιβεριανός (κατ' άλλους Βαλλεριανός) έλαβαν τα μαρτυρικά στεφάνια, μαζί με τον φιλόσοφο και απολογητή Ιουστίνο, στο διωγμό κατά των χριστιανών επί Μάρκου Αυρηλίου. Ανήκαν στην ανδρεία φάλαγγα των χριστιανών της Ρώμης, όπου μόνο το γνήσιο χριστιανικό θάρρος, μπορούσε να μη πτοείται από τη δύναμη της ειδωλολατρίας, που υποστηριζόταν από τα ανάκτορα και το στρατό. Αφού λοιπόν επανειλημμένα ομολόγησαν το Χριστό, καταδικάστηκαν να πεθάνουν με αποκεφαλισμό. Όλοι υπέστησαν το μαρτύριο αυτό ατάραχοι και χαρούμενοι, με την πεποίθηση ότι τους περίμεναν τα αθάνατα ουράνια αγαθά, που δίνονται από τον ουράνιο Πατέρα, σ' όλους όσους έζησαν με πίστη και αγάπη στη γη.

Όνομα:	Λιβέριος
Ετυμολογία:	Προέρχεται από την Λατινική λέξη 'Liber"=ελεύθερος. Στα Ελληνικά θα μπορούσε να αποδοθεί σαν Ελευθέριος.

Οι Άγιοι Ιούστος, Ιουστίνος, Χαρίτων, Χαρίτω η παρθένος, Ευέλπιστος, Ιέραξ, Παίων και Λιβεριανός (κατ' άλλους Βαλλεριανός) έλαβαν τα μαρτυρικά στεφάνια, μαζί με τον φιλόσοφο και απολογητή Ιουστίνο, στο διωγμό κατά των χριστιανών επί Μάρκου Αυρηλίου. Ανήκαν στην ανδρεία φάλαγγα των χριστιανών της Ρώμης, όπου μόνο το γνήσιο χριστιανικό θάρρος, μπορούσε να μη πτοείται από τη δύναμη της ειδωλολατρίας, που υποστηριζόταν από τα ανάκτορα και το στρατό. Αφού λοιπόν επανειλημμένα ομολόγησαν το Χριστό, καταδικάστηκαν να πεθάνουν με αποκεφαλισμό. Όλοι υπέστησαν το μαρτύριο αυτό ατάραχοι και χαρούμενοι, με την πεποίθηση ότι τους περίμεναν τα αθάνατα ουράνια αγαθά, που δίνονται από τον ουράνιο Πατέρα, σ' όλους όσους έζησαν με πίστη και αγάπη στη γη.

Όνομα:	Χαριτώ
Ετυμολογία:	Από το αρχαίο Ελληνικό ρήμα 'χαριτόω' και σημαίνει αυτήν που είναι γιομάτη χαρές