Mητέρα του ιερού Αυγουστίνου, γεννήθηκε το 332 μ.Χ. στην πόλη Ταγάστη της βόρειας Αφρικής από γονείς Χριστιανούς. Παντρεύτηκε τον εθνικό διοικητή Πατρίκιο, που κι αυτός ασπάσθηκε τον χριστιανισμό μετά από 16 χρόνια συμβίωσης. Πέθανε με ειρήνη, μετά από σύντομη ασθένεια, στην πόλη Όστια της πατρίδας της στη Βόρεια Αφρική.

Όνομα:	Μόνικα
Ετυμολογία:	Παρόλο που υπάρχουν διάφοροι ισχυρισμοί για την ετυμολογία του όμορφου αυτού ονόματος, με Λατινική (=σύμβουλος, αυτός που προειδοποιεί) και Ελληνική (=μοναδική) προέλευση, φαίνεται ότι είναι όνομα ιθαγενές της Βόρειας Αφρικής. Πιο συγκεκριμένα της χώρας των Βερβερίνων (Νουμιδία) που περιλάμβανε την σημερινή Αλγερία και μέρος της Τυνησίας και Λιβύης. Η ετυμολογία είναι μάλλον άγνωστη αλλά μπορεί να προήλθε από το όνομα του θεού της εποχής και του τόπου. Μόνο που και αυτό με τη σειρά του προέκυψε από τον Αιγύπτιο θεό Άμωνα. Σημείωση: Το όνομα Νουμιδία είναι από τη Λατινική γλώσσα, προέκυψε όμως από την αρχαία Ελληνική ονομασία 'Νομάδες'.

Γνωστή και σαν Τερέζα του Ιησού η Αγία Τερέζα ήταν μια από τις σπουδαιότερες γυναικείες μορφές της Ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας.

Γεννήθηκε στην Avila, της Δυτικο-κεντρικής Ισπανίας. Έγραψε αρκετά βιβλία με επιρροή, συμπεριλαμβανομένων των "Το Εσώτερο Κάστρο" και την "Αυτοβιογραφία" της που τώρα θεωρούνται αριστουργήματα.

Η Αγία Τερέζα εισήγαγε την Αναμόρφωση του Τάγματος των Καρμηλιτών, που επανέφερε τον πρωταρχικό χαρακτήρα της περισυλλογής της τάξης των Καρμηλιτών, και ενέπνευσε τον Άγιο Ιωάννη του Σταυρού να αναλάβει μια παρόμοια αναμόρφωση για τους άνδρες. Το 1970 ανακηρύχθηκε από τον Πάπα Παύλο τον VI, Διδάκτωρ της Εκκλησίας, ένα από τα 33 άτομα, και η πρώτη γυναίκα, που τιμήθηκε με αυτόν τον τίτλο.

Από την αυτοβιογραφία της είναι παρμένο το ακόλουθο απόσπασμα από το οποίο εμπνεύστηκε ο καλλιτέχνης το περίφημο γλυπτό που παρουσιάζεται στην εικόνα μας. "Είδα στα χέρια του ένα μακρύ χρυσό δόρυ, και στην άκρη του μιά μικρή φωτιά. Με αυτό με διαπέρασε επανειλημμένως ως τα σωθικά μου. Όταν το τράβηξε έξω με άφησε να φλέγομαι με έναν μεγάλο έρωτα προς τον Θεό. Ο πόνος ήταν τόσο δυνατός ώστε με έκανε να βογγώ, και η γλύκα του τόσο κατακλυσμική, που παρακαλούσα να μην τελειώσει."

Όνομα:	Θηρεσία
Ετυμολογία:	Από την αρχαία Ελληνική λέξη 'θήρα'=κυνήγι και σημαίνει την κυνηγό.

(377-408 μ.Χ.) Γιος του Μεγάλου Θεοδοσίου. Βασίλευσε από το 395 έως το 408 που πέθανε. Ήταν ο πρώτος που έκανε μόνιμη έδρα του την Κωνσταντινούπολη. Προώθησε στην Αρχιεπισκοπή Κωνσταντινουπόλης τον Ιωάννη τον Χρυσόστομο, κάτι που έφερε διχόνοια και αντιπαλότητα τόσο στις τάξεις της αριστοκρατίας όσον και του κλήρου.

Θάφτηκε στο Αυτοκρατορικό κοιμητήριο των Αγίων Αποστόλων στην Κωνσταντινούπολη.

Όνομα:	Αρκάδιος
Ετυμολογία:	Από το ρήμα 'αρκέω' που σημαίνει προστατεύω από το κακό.

Από τους πιο αγαπητούς άγιους σε όλο τον λαό, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί χωρίς αμφιβολία ως δώρο Θεού, διότι ήταν και παράμενε άγνωστος για πολλούς αιώνες. Έγινε γνωστός από την τυχαία εύρεση της εικόνας του τον 14ο αιώνα μ.Χ. στη Ρόδο, όταν έσκαβαν παλιά σπίτια στο νότιο μέρος του παλιού τείχους. Η αγάπη και η τιμή με την οποία περιβάλλεται ο Άγιος Φανούριος έγινε αφορμή να δημιουργηθούν διάφορες ωραίες και ευλαβείς παραδόσεις στο λαό μας, ανάμεσα στις οποίες είναι και το εορταστικό έθιμο της «Πίττας του Αγίου Φανουρίου», ή της «Φανουρόπιττας» που γίνεται την παραμονή της εορτής του. Η πίτα αυτή είναι συνήθως μικρή και στρογγυλή σαν μικρός άρτος, μοιράζεται στους πιστούς και γίνεται άλλοτε για να φανερώσει κάποιο χαμένο αντικείμενο ή κάποια χαμένη υπόθεση ή ακόμα να φανερώσει την υγεία σε κάποιον ασθενή.Υπάρχει επίσης και παράδοση ότι με τη πίτα αυτή γίνεται μνεία της μητέρας του, αλλά άγνωστο για ποιο λόγο.

Όνομα:	Φανούριος
Ετυμολογία:	Από το φαίνω (φανερώνω) και σημαίνει "αυτός που φανερώνει, που φωτίζει, που αποκαλύπτει".

Δεν υπάρχει αγία με αυτό το όνομα. Παρακαλώ πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό.

Όνομα:	Αρκαδία
Ετυμολογία:	Από το ρήμα 'αρκέω' που σημαίνει προστατεύω από το κακό.

Στις Πράξεις των Αποστόλων (Κεφ.η΄, 26-40), αναφέρεται η ιστορία της βάπτισης του πρώτου Αιθίοπα Χριστιανού από τον Απόστολο Φίλιππο. Δυστυχώς δεν αναφέρεται το όνομά του ούτε πριν, μήτε μετά την βάπτισή του. Θεωρήθηκε όμως σημαντικό να αναφερθούν, ο ‘σεξουαλικός του προσανατολισμός’ θα λέγαμε σήμερα, 'ευνούχος' και το γεγονός ότι ήταν υψηλόβαθμος αξιωματούχος στην υπηρεσία της βασίλισσας της Αιθιοπίας.

Εκ των πραγμάτων φαίνεται ότι αυτός υπήρξε ὁ πρώτος Χριστιανός της Αιθιοπίας. Ίσως να είναι και αυτός ο λόγος που, μέχρι σήμερα, η Αιθιοπία είναι κυρίως χριστιανική χώρα με ένα ποσοστό του 65% του, πάνω από 90 εκατομμύρια, πληθυσμού της χώρας να είναι χριστιανοί.

Λόγω έλλειψης οποιασδήποτε αναφοράς στο όνομά του και παρόλο που, εξ όσων γνωρίζουμε, δεν υπάρχει τέτοιο όνομα, έχει περαστεί στο ιστολόγιο μας με το όνομα ‘Ευνούχος’. Έτσι, ίσως θα μπορούσε να θεωρηθεί σαν προστάτης Άγιος των ευνούχων και να γιορτάζεται την ημέρα αυτή.

Όνομα:	Ευνούχος
Ετυμολογία:	Αυτός που δεν έχει ή του έχουν αφαιρεθεί οι γεννητικοί αδένες. Από την αρχαία Ελληνική λέξη 'εύνις'=ελλιπής και την κατάληξη '-ούχος' που προέρχεται από το 'έχω', και σημαίνει αυτόν που δεν έχει.

Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο θηλυκό

Όνομα:	Θηρέσιος
Ετυμολογία:	Από την αρχαία Ελληνική λέξη 'θήρα'=κυνήγι και σημαίνει τον κυνηγό.

Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Λιβερία
Ετυμολογία:	Προέρχεται από την Λατινική λέξη 'Liber"=ελεύθερος. Στα Ελληνικά θα μπορούσε να αποδοθεί σαν Ελευθέρία.

Ο Άγιος Λιβέριος διαδέχτηκε στον επισκοπικό θρόνο της Ρώμης τον Πάπα Ιούλιο. Όπως αυτός έτσι και ο Αιθέριος, ήταν συνήγορος του Αθανασίου του Μεγάλου στους αγώνες, που ο πρόμαχος εκείνος της ορθοδοξίας διεξήγαγε κατά του Αρειανισμού και υπέρ του Ορθοδόξου Συμβόλου. Ακόμα, ο Αιθέριος προστάτεψε τον Αρχιεπίσκοπο Κωνσταντινούπολης Παύλο τον Α', όταν ο αυτοκράτορας Κωνστάντιος (337 μ.Χ.) έπανειλημμένα καταδίωξε για την ορθόδοξη συμπεριφορά του. Και όταν ο Πάπας Λιβέριος ήλθε την Κωνσταντινούπολη και διαφώνησε στα εκκλησιαστικά ζητήματα με τον προστάτη του Αρειανισμού αυτοκράτορα Κωνστάντιο, αυτός τον εξόρισε στη Θεσσαλονίκη. Κατόπιν όμως επανήλθε στο θρόνο του, και ο θάνατος τον βρήκε να ποιμαίνει πάντοτε θεάρεστα την εκκλησία του.

Όνομα:	Λιβέριος
Ετυμολογία:	Προέρχεται από την Λατινική λέξη 'Liber"=ελεύθερος. Στα Ελληνικά θα μπορούσε να αποδοθεί σαν Ελευθέριος.

Δεν υπάρχει αγία με τέτοιο όνομα. Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Οσία
Ετυμολογία:	Μάλλον από το αρχαίο Ελληνικό ‘όσσομαι’ = βλέπω με τα μάτια του μυαλού μου που ίσως ταιριάζει καλύτερα σαν περιγραφικός τίτλος σε ερημίτες και ασκητές μοναχούς.

Ο Όσιος Ποιμήν μαζί με τα άλλα αδέλφια του έκαναν μικρή μοναχική αδελφότητα σε μια μικρή σκήτη στην Αίγυπτο στην οποία ηγούμενος ήταν ο ίδιος.

Πέθανε ειρηνικά, το 450 μ.Χ. σε ηλικία 110 ετών.

Όνομα:	Ποιμήν
Ετυμολογία:	Από την αρχαία Ελληνική λέξη ποιμήν=βοσκός, προστάτης και καθοδηγητής. Η λέξη τσοπάνης είναι Τουρκική από το ‘çoban’ και τσέλιγκας Σλαβική από το челник (čelnik)

Έζησε στα χρόνια του Μεγάλου Κωνσταντίνου. Πήρε μέρος στην Α' Οικουμενική Σύνοδο, που έγινε στη Νίκαια, καθώς και σ' αυτή της Σαρδικής το έτος 347 μ.Χ.

Επίσης συνέπραξε στο να αθωωθεί ο Μέγας Αθανάσιος από τις εναντίον του διάφορες κατηγορίες ο δε Μέγας Αθανάσιος τον τιτλοφορεί πατέρα των Επισκόπων.

Όνομα:	Όσιος
Ετυμολογία:	Μάλλον από το αρχαίο Ελληνικό ‘όσσομαι’ = βλέπω με τα μάτια του μυαλού μου που ίσως ταιριάζει καλύτερα σαν περιγραφικός τίτλος σε ερημίτες και ασκητές μοναχούς.

Δεν υπάρχει αγία με αυτό το όνομα. Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Ποιμενία
Ετυμολογία:	Από την αρχαία Ελληνική λέξη ποιμήν=βοσκός, προστάτης και καθοδηγητής Η λέξη τσοπάνης είναι Τουρκική από το ‘çoban’ και τσέλιγκας Σλαβική από το челник (čelnik)

Δεν υπάρχει αγία με τέτοιο όνομα. Πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Φανουρία
Ετυμολογία:	Από το φαίνω (φανερώνω) και σημαίνει "αυτή που φανερώνει, που φωτίζει, που αποκαλύπτει".

Μητέρα του Παυσανία που ηγήθηκε του στρατού των Πανελλήνων στην τελική νίκη εναντίον των Περσών.

Όνομα:	Αγχιθέα
Ετυμολογία:	Από τα αρχαία Ελληνικά ‘αγχί’=κοντά και θεός και σημαίνει αυτήν που βρίσκεται ανάμεσα στους θεούς.

Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο γυναικείο

Όνομα:	Αγχίθεος
Ετυμολογία:	Από τα αρχαία Ελληνικά ‘αγχί’=κοντά και θεός και σημαίνει αυτόν που βρίσκεται ανάμεσα στους θεούς.

Όνομα:	Αμομφαρέτη
Ετυμολογία:	Από τα αρχαία Ελληνικά 'άμομφος'=χωρίς μομφή και 'αρετή' και σημαίνει την άμεμπτη και ενάρετη

Γιος του Πολιάδη, ανώτερος Σπαρτιάτης διοικητής του Πιτανάτη (Πιτάνη=προάστιο Σπάρτης) λόχου (περίπου 600 ανδρών), που έλαβε μέρος στην μάχη των Πλαταιών.

Όνομα:	Αμομφάρετος
Ετυμολογία:	Από τα αρχαία Ελληνικά 'άμομφος'=χωρίς μομφή και 'αρετή' και σημαίνει τον άμεμπτο και ενάρετο

Ήταν ο μόνος Σπαρτιάτης που επέζησε μετά τη μάχη των Θερμοπυλών. Ο Λεωνίδας τον έστειλε με τον Εύρυτο πίσω στη Σπάρτη, λόγω προβλημάτων υγείας. Ωστοσο, ο Εύρυτος, σχεδόν τυφλός, γύρισε πίσω στις Θερμοπύλες, καθώς ζήτησε να οδηγηθεί από ένα είλωτα στη μάχη, όπου και έπεσε.
Ο Αριστόδημος θεωρήθηκε δειλός από τους Σπαρτιάτες, αλλά στη μάχη των Πλαταιών, πολέμησε γενναία και σκότωσε πολλούς Πέρσες. Παρ' ολ' αυτά, δεν τιμήθηκε καθώς δεν τήρησε τη Σπαρτιατική πειθαρχία στις Θερμοπύλες.

Όνομα:	Αριστόδημος
Ετυμολογία:	Από τα αρχαία Ελληνικά 'άριστος' και 'δήμος' και σημαίνει τον καλύτερο δημότη

Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Αστυμάχη
Ετυμολογία:	Από τα αρχαία Ελληνικά 'άστυ'=πόλις και 'μάχη' και σημαίνει αυτήν που μάχεται, υπερασπίζεται την πόλη της.

Γιος του Ασωπόλαου

Όνομα:	Αστύμαχος
Ετυμολογία:	Από τα αρχαία Ελληνικά 'άστυ'=πόλις και 'μάχη' και σημαίνει αυτόν που μάχεται, υπερασπίζεται την πόλη του.

Αρχαίος Έλληνας Στρατηγός, αρχηγός του ιππικού στην μάχη των Πλαταιών.

Όνομα:	Ασωπόδωρος
Ετυμολογία:	Από τα αρχαία Ελληνικά 'Ασωπός' και 'δώρο' και σημαίνει δώρο του Ασωπού

Όνομα:	Ελλανίχα
Ετυμολογία:	Μάλλον υποκοριστικό του Ελλάδα, υπό περαιτέρω διερεύνηση

Όνομα:	Ελλάνιχος
Ετυμολογία:	Μάλλον υποκοριστικό του Έλληνα, υπό περαιτέρω διερεύνηση

Εγγονός του Προμηθέα, γιός του Δευκαλίωνα και της Πύρρας και αδελφός του Αμφικτύωνα και της Πρωτογένειας. Θεωρείται ο γενάρχης των Ελλήνων και μητέρα των Ελλήνων η σύζυγος του Ορσηίδα με την οποία γέννησε τον Αίολο (Αιολείς), το Δώρο (Δωριείς) και τον Ξούθο που με τη σύζυγο του Κρέουσα γέννησαν τον Ίωνα (Ίωνες) και τον Αχαιό (Αχαιοί). Αυτός έδωσε το όνομα του στους Έλληνες και κατ'επέκταση το όνομα Ελλάς στην γη που κατοικούσαν.

Όνομα:	Έλληνας
Ετυμολογία:	Το όνομα Ελλάς προέρχεται από τη σύνθεση των λέξεων ‘έλη’ που σημαίνει φως, λάμψη και ‘λας’ που σημαίνει πέτρα, λίθος, άρα Ελλάς είναι ο φωτεινός, λαμπερός λίθος ή βράχος, και γη του φωτός. Δεν είναι τυχαίο που ο φωτεινός γαλανός ουρανός και η ελκυστικά γαλάζια θάλασσα είναι μοναδικά χαρακτηριστικά της Ελλάδας.

Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Καλλικράτη
Ετυμολογία:	Από το κάλλος και το ρήμα κρατώ που σημαίνει εξουσιάζω

Πάρις Αλέξανδρος. Γιος του Πριάμου, βασιλιά της Τροίας και της δεύτερης συζύγου του, Εκάβης. Όταν η Εκάβη ήταν ακόμη έγκυος τον Πάρη, ονειρεύτηκε ότι γέννησε έναν αναμμένο πυρσό, ο οποίος έκαψε την Τροία. Διηγήθηκε το όνειρό της στον Πρίαμο ο οποίος ζήτησε από τον γιο του, Αίσηπο, που είχε την ικανότητα να ερμηνεύει τα όνειρα, να του το εξηγήσει. Εκείνος του είπε ότι το παιδί που θα γεννηθεί θα φέρει μεγάλες συμφορές στην Τροία και τον συμβούλεψε να το σκοτώσει. Ακολουθώντας τη συμβουλή του, ο Πρίαμος, μόλις γεννήθηκε το παιδί, το έδωσε σ΄ ένα δούλο με τις σχετικές οδηγίες. Εκείνος όμως το λυπήθηκε και το εγκατέλειψε στο βουνό Ίδη, όπου το βρήκε, το ανάθρεψε και το προστάτεψε, ο Αγέλαος, ένας βοσκός (από εκεί το όνομα Αλέξανδρος από τις αρχαίες Ελληνικές λέξεις ‘αλέξω’=προστατεύω και ‘άνδρας’. Ο άνδρας που προστατεύθηκε). Όταν μεγάλωσε φύλαγε ο ίδιος τα κοπάδια (από εκεί πάλι το Αλέξανδρος=άνδρας που προστατεύει).

Ο Πάρις μεγάλωσε κι έγινε ένα πολύ όμορφο παλληκάρι. Εκεί στα βουνά της Ίδης γνώρισε τον πρώτο του μεγάλο έρωτα, τη Νύμφη (νεράιδα) της Ίδης Οινώνη, κόρη του ποτάμιου θεού Κεβρηνού ή του βασιλιά Οινέα που ήταν μάντιδα και γιατρός.

Στους γάμους του Πηλέα με τη Θέτιδα, όπου ήταν καλεσμένοι και οι θεοί, υπήρξε διαμάχη μεταξύ Ήρας, Αθηνάς και Αφροδίτης για το ποια θα πάρει το μήλο που πέταξε η Έριδα, με την επιγραφή ‘τη καλλίστη’=‘στην πιο όμορφη’. Τη διαμάχη διευθέτησε ο Δίας ο οποίος έδωσε εντολή στον Ερμή να τις μεταφέρει στην Ίδη, όπου ο Πάρης θα έκανε τον κριτή. Κάθε μια του έταζε διάφορα πράγματα, για να την προτιμήσει. Νικήτρια βγήκε η Αφροδίτη, η οποία του έταξε την Ωραία Ελένη, την πιο όμορφη γυναίκα του κόσμου.

Στο μεταξύ ο Πάρις αναγνωρίστηκε και πήρε τη θέση του στα ανάκτορα του Πρίαμου. Αργότερα η Αφροδίτη κράτησε την υπόσχεσή της. Ο Πάρις επισκέφτηκε τη Σπάρτη, όπου φιλοξενήθηκε από το Μενέλαο. Όταν όμως έφυγε για την Κρήτη, η Αφροδίτη βοήθησε τον Πάρη να σαγηνέψει την Ελένη, η οποία τον ακολούθησε, παίρνοντας μαζί της και πολύτιμους θησαυρούς. Η πράξη αυτή ήταν η αιτία να κηρυχτεί ο Τρωικός πόλεμος, με το γνωστό αποτέλεσμα της πλήρους καταστροφής της Τροίας.

Όταν ο Πάρις τραυματίσθηκε θανάσιμα από τα δηλητηριασμένα βέλη του τον Φιλοκτήτη η Ελένη ικέτευσε την Οινώνη να τον γιατρέψει. Αυτή όμως θυμωμένη για την εγκατάλειψη της από τον Πάρι αρνήθηκε. Μετανιωμένη όμως μετά έπεσε μέσα στην νεκρική του πυρά και κάηκε μαζί του.

Όνομα:	Πάρης
Ετυμολογία:	Από την αρχαία ελληνική λέξη ‘πήρα’ που σημαίνει δισάκι στο οποίο τον έβαλε ο Αγέλαος και τον πήρε στο σπίτι του για να τον αναθρέψει σαν δικό του παιδί.

Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Σωφάνη
Ετυμολογία:	Από τα αρχαία Ελληνικά ‘σως’=σώα και ‘φανή’=λαμπερή και σημαίνει την λαμπρή σωτήρα

Γιός του Ευτυχίδη από την Δεκέλεια των Αθηνών. Διακρίθηκες στην μάχη εναντίον των Περσών στις Πλαταιές αφού, μεταξύ άλλων, κατάφερε να σκοτώσει τον Πέρση στρατηγό
Ευρυβάτη.

Όνομα:	Σωφάνης
Ετυμολογία:	Από τα αρχαία Ελληνικά ‘σως’=σώος και ‘φανής’=λαμπερός και σημαίνει τον λαμπρό σωτήρα

Διακρίθηκε στην μάχη των Πλαταιών

Όνομα:	Φιλοκύων
Ετυμολογία:	Από το φίλος (φιλώ=αγαπώ) και το κύων (σκύλος) και σημαίνει "αυτός/ή που αγαπά τους σκύλους".

Όνομα:	Ανθή
Ετυμολογία:	Από το αρχαίο Ελληνικό ρήμα 'ανθώ' και σημαίνει "αυτή που ανθίζει". Ανάλογα με τα διάφορα υποκοριστικά που προέρχονται από αυτό το όνομα και αυτό το ρήμα έχουμε και τις διάφορες έννοιες που αυτά τα υποκοριστικά εκφράζουν όπως π.χ. Ανθώ= αυτή που βρίσκεται σε περίοδο άνθησης, ανθίζει, Ανθούσα= αυτή που βρίσκεται σε πλήρη άνθηση, Άνθεια και Άνθεα ή Ανθέα=ανθηρή, λαμπερή, Ανθηίς= ανθισμένη, και ούτω καθεξής.

Ήρωας της ΕΟΚΑ που έπεσε μαχόμενος για την Ένωση της Κυπρου με την Ελλάδα. Τιμή και δόξα στους ήρωες μας. Αίσχος στους προδότες του αγώνα. Ένα ποίημα του με τίτλο: Ακολουθάτε το δρόμο σας οι μεγάλοι

Τη Μοίρα που σας ώρισε ο Θεός ακολουθάτε
οι Μεγάλοι. Οδηγός σας το πνεύμα το υπέρτατο
και εντός σας ακοίμητο πάντα προσμένει
για τ' ανέβασμα κάτι να γίνει τ' ακούραστο!

Στενωπός είν' ο δρόμος, γιομάτος αγκάθια,
οι μικροί θα κτυπούν με λύσσα στο διάβα σας, μα
η ψυχή για τη νίκη θα μάχεται ατρόμητα,
το κορμί κι αν λυγάει κι αν ματώνει απ' τον κάματο.

Νικητές στη γλυκιά την Ιθάκη ως γυρνάτε,
Λαιστρυγόνες θα βρήτε μπροστά σας και Τρίτωνες,
τραγουδούσες Σειρήνες, μαγεύτρες και πλάνες,
τον τρανό Ποσειδώνα αφρισμένο για εκδίκηση.

Ποθητό 'ναι να βρεις στων αγώνων το τέρμα μιας
πιστής Πηνελόπης αγκάλες αμόλυντες
μ' αν αφήσης στη μάχη την πνοή σου την ύστατη
πιο χρηστά δεν μπορούσες τη ζωή να προσφέρεις.

Όνομα:	Μιχαήλ
Ετυμολογία:	Εξελληνισμένο Εβραϊκό όνομα מיכאל από τα (μι)=ποιος; (χα)=σαν και (κάτι μεταξύ ηλ και ελ)=θεός και σημαίνει «Ποιος είναι αυτός που μοιάζει με τον θεό;»

Από την Κωνσταντινούπολη ανώτατος αξιωματούχος του Βυζαντινού κράτους με τον τίτλο του Μαγιστρου εγκατέλειψε τα εγκόσμια και ασκήτεψε για πολλά χρόνια στον Όλυμπο όπου και απέθανε.

Όνομα:	Θεόκλητος
Ετυμολογία:	Από τις αρχαίες Ελληνικές λέξεις 'θεός' και 'καλέω / καλώ' και σημαίνει αυτόν που κάλεσε ο Θεός.