Ο Δημήτριος ήταν φιλόσοφος, άρχοντας της πόλης Σκεψέων η Σκήψης της Μικράς Ασίας και διώκτης των Χριστιανών. Φαίνεται ότι μετά από θαύμα με το οποίο σώθηκαν η σύζυγός του Ευανθία και ο γιος του Δημητριανός, ομολόγησε και αυτός πίστη στον Χριστό. Και οι τρείς πέθαναν μαζί κατά τη διάρκεια σεισμού.

Όνομα:	Ευανθία
Ετυμολογία:	Από το ευ και το άνθος και σημαίνει ωραία σαν άνθος

Αγράμματος και αγροίκος χωρικός ο Όσιος Ευφρόσυνος σε ανδρική ηλικία εγκατέλειψε τον κόσμο και εισήλθε σε κοινόβιο, όπου εκάρη μοναχός. Περιφρονημένος από τους συμμοναστές του για την απαιδευσία και την απλοϊκότητά του, εγκολπώθηκε την ταπείνωση του Χρίστου και τους υπηρετούσε στην διακονία του μαγειρείου. Και καθώς πάντα ήταν κατάκαπνισμένος από την ανθρακιά και τις στάχτες, όλοι τον περιγελούσαν και τον ενέπαιζαν, άλλα και δαρμούς δεχόταν από τους αμελέστερους που έβρισκαν αφορμή την σιωπή και την ανεξικακία του. Αυτός όμως ο μακάριος με γενναιότητα καρδίας υπέμεινε τους εξευτελισμούς και τις ταπεινώσεις και άλλοτε μεν λουσμένος στον ιδρώτα, άλλοτε δε λαχανιασμένος και χαρούμενος, διήνυε εν τω κρύπτω το στάδιο των αρετών διαφεύγοντας την προσοχή των ανθρώπων.

Στο κοινόβιο εκείνο υπήρχε κάποιος ενάρετος ιερεύς, ο οποίος επί τρία χρόνια με νηστείες και προσευχές ικέτευε τον Θεό να του δείξει τα αγαθά, «ἃ ἡτοίμασεν ὁ Θεὸς τοῖς ἀγαπῶσιν αὐτόν» (Α’ Κορ. 2, 9). Μία νύκτα, ενώ κοιμόταν, αρπάχθηκε ο νους του στον παράδεισο, σε πάντερπνο και μυροβόλο κήπο γεμάτο πολυποίκιλα δένδρα, εύοσμα άνθη και διαυγέστατα τρεχούμενα νερά, που γλώσσα ανθρώπου δεν μπορεί να περιγράψει. Ενώ διαλογιζόταν τίνος άραγε να είναι ο θαυμάσιος εκείνος παράδεισος, βλέπει τον μάγειρα της μονής Ευφρόσυνο στο μέσον του κήπου να απολαμβάνει τα άρρητα αγαθά. Έκπληκτος τον ρώτησε πως βρέθηκε εκεί και αν αυτός ήταν ο τόπος που ετοίμασε ο Θεός για όσους τον αγαπούν. Ο Ευφρόσυνος του είπε: «Εγώ μεν, τίμιε πάτερ, όπως γνωρίζεις, δεν ξεύρω γράμματα - από σας ακούω αυτά που λέγει ο Απόστολος. Επειδή όμως ελάχιστα βιάσαμε τον εαυτό μας, βλέπομε ένα μέρος από αυτά που ο Θεός ετοίμασε για όσους τον αγαπούν διότι άνθρωπος που φορεί σάρκα δεν θα αντέξει να δει περισσότερα». Ο ιερεύς τον ρώτησε αν είχε έλθει και άλλη φορά - ο Ευφρόσυνος του απάντησε: «Με την χάρη του θεού εδώ μένω πάντοτε και είμαι φύλακας του κήπου». Τότε ο ιερεύς του έδειξε τρία ωραιότατα μεγάλα μήλα και τον ερώτησε αν είχε εξουσία να του τα δώσει. Ο Ευφρόσυνος τα έκοψε αμέσως και του τα έβαλε στο ράσο.

Την ώρα εκείνη κτύπησε το σήμαντρο για την ακολουθία του όρθρου. Ο ιερεύς, αναπηδώντας από το κλινάρι του, νόμιζε πως είχε δει όνειρο και εξεπλάγη όταν μέσα στο ράσο του βρήκε τους τρεις παραδείσιους καρπούς. Στον ναό είδε τον Ευφρόσυνο να στέκεται όπως πάντα στο στασίδι του. Πέφτοντας στα πόδια τον εκλιπαρούσε να του πει που βρισκόταν εκείνη την νύκτα. «Εκεί ήμουν, πάτερ», του απάντησε, «όπου με βρήκες». «Και τι μου έδωσες, δούλε τού Θεού; πες μου», ρώτησε πάλι ο ιερεύς. «Τρία μήλα ζήτησες και σού τα έδωσα», του αποκρίθηκε με ταπείνωση ο μάγειρας. Ο ιερεύς του έβαλε μετάνοια και πήγε στην θέση του. Μετά την απόλυση έφερε από το κελλί του τα τρία μήλα, τα έδειξε στους αδελφούς και διηγήθηκε όσα συνέβησαν την νύκτα. Εκείνοι θαύμασαν και δόξασαν τον Θεό. Έπειτα τα κατατεμάχισαν και τα έβαλαν σε δίσκο. Όσοι μετέλαβαν από την ευλογία τού δεσποτικού κήπου θεραπεύθηκαν από κάθε ασθένεια.

Ο δε μακάριος Ευφρόσυνος, την ώρα που οι μοναχοί άκουγαν προσεκτικά την διήγηση του ιερέως, άνοιξε την πλάγια θύρα της εκκλησίας και, φεύγοντας την ανθρώπινη δόξα, απομακρύνθηκε από την μονή και δεν φάνηκε ποτέ πιά.

Όνομα:	Εύφρων
Ετυμολογία:	Από το ευ=καλό και το φρην=το λογικο (εξ ου και το 'σώας τα φρένας') και σημαίνει αυτόν που έχει καλή διάθεση, τον χαρούμενο, τον συνετό.

Δεν υπάρχει άγιος με αυτό το όνομα, παρακαλώ πηγαίνετε στο αντίστοιχο γυναικείο.

Όνομα:	Ευανθεύς
Ετυμολογία:	Από το ευ και το άνθος και σημαίνει ωραίος σαν άνθος

για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο γυναικείο

Όνομα:	Ίας
Ετυμολογία:	Μάλλον από το αρχαίο λουλούδι ίον=βιολέτα, μενεξές, Υπό περαιτέρω διερεύνηση και επαλήθευση

Όνομα:	Θεοδώρα
Ετυμολογία:	Από το θεός και δώρο και σημαίνει "δώρο του Θεού".

Όνομα:	Δημήτριος
Ετυμολογία:	Από το Δη (Γη) και μήτηρ ("μητέρα Γη") και σημαίνει "αυτός που ανήκει, ο αφιερωμένος στη θεά Δήμητρα".

Μαρτύρησε μαζί με το Διόδωρο και Διομήδη. Οι Άγιοι ήταν από τη Λαοδίκεια της Συρίας και συνελήφθηκαν από τον εκεί άρχοντα, επειδή όμως ομολόγησαν με θάρρος ότι είναι χριστιανοί, μαστιγώθηκαν μέχρι θανάτου.

Όνομα:	Δίδυμος
Ετυμολογία:	Από τις αρχαίες Ελληνικές λέξεις 'δις' και 'δυάζω'=ζευγαρώνω, διπλασιάζω

Και οι τρεις αυτοί Άγιοι ήταν από τη Λαοδίκεια της Συρίας όπου συνελήφθηκαν από τον εκεί άρχοντα, ομολόγησαν με θάρρος ότι είναι χριστιανοί, και μαστιγώθηκαν μέχρι θανάτου.

Όνομα:	Διομήδης
Ετυμολογία:	Από το όνομα του θεού Δία και την αρχαία Ελληνική λέξη ‘μήδος’=σκέψη και σημαίνει αυτόν που σκέπτεται θεϊκά.

Η Αγία Ίας, ενώ ήταν γριά, αιχμαλωτίσθηκε από τους Πέρσες μαζί με 9.000 χριστιανούς, που βασανίστηκαν ποικιλοτρόπως. Μαζί λοιπόν μ' αυτούς, στάθηκε και η Αγία μπροστά στους αρχιμάγους του βασιλιά της Περσίας και τιμωρήθηκε με διάφορα βασανιστήρια. Τελικά την αποκεφάλισαν. Η παράδοση λέει ότι, όταν την αποκεφάλισαν η γη εκείνη, που δέχτηκε το αίμα της, φούσκωσε και υψώθηκε υπερφυσικά. Οι δε δήμιοι, που τη βασάνισαν, παράλυσαν και τυφλώθηκαν, και ο αέρας γέμισε από θαυμάσια ευωδιά.

Όνομα:	Ιάς
Ετυμολογία:	Μάλλον από το αρχαίο λουλούδι ίον=βιολέτα, μενεξές, Υπό περαιτέρω διερεύνηση και επαλήθευση

Θεοφάνους Νίκος Γεννήθηκε στο Κάιρο της Αιγύπτου, στις 6 Δεκεμβρίου 1936. Σκοτώθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου 1956 στο δρόμο Λευκωσίας – Κερύνειας, κοντά στην Αγίρδα, από Άγγλους στρατιώτες.

Όνομα:	Νικόλαος
Ετυμολογία:	Από τα ουσιαστικά νίκη και λαός και σημαίνει "αυτός για τον οποίο ο λαός πιστεύει ότι μπορεί να του φέρει τη νίκη".

Όνομα:	Θεοδώρα
Ετυμολογία:	Από το θεός και δώρο και σημαίνει "δώρο του Θεού".

Οι Όσιοι Ηλίας ο Σπηλαιώτης και Αρσένιος έζησαν περί τον 9ο μ.Χ. αιώνα και μόνασαν στην Κάτω Ιταλία αλλά εξαιτίας των αραβικών επιδρομών κατέφυγαν για ένα διάστημα στην Πάτρα.

Όνομα:	Ηλίας
Ετυμολογία:	1. Αρχαίο Ελληνικό όνομα του γιού του θεού Ήλιου, Ηλία. Παρόλο που λέγεται ότι τα ονόματα των θεών των αρχαίων Ελλήνων δεν έχουν ετυμολογική ταυτότητα, υπάρχουν κάποιοι, και πρώτος ο Σωκράτης μέσα από τον Κρατύλο, που επιχείρησαν να δώσουν κάποιες ερμηνείες. Εμείς συνδυάζοντας όλα όσα διαβάσαμε, καταλήξαμε ότι μάλλον προέρχεται από την αρχαία Ελληνική λέξη ‘άλιος’ που στην Ιωνική διάλεκτο αποδίδεται σαν ‘ήλιος’. Το ‘άλιος’ δε, προέρχεται από το ‘αλς’=θάλασσα και σημαίνει τον θαλασσινό, αυτόν που κατοικεί στην θάλασσα και εμφανίζεται (ανατέλλει) από την, και αποσύρεται (δύει) στην ‘θάλασσα’. 2. Εξελληνισμένο εβραϊκό όνομα אליה ‘Ελάγια’ Ένας συνδυασμός των δυο πιο προσφιλών προσφωνήσεων του Θεού στην Εβραϊκή Βίβλο אל ‘ελ’=Θεός, και יה ‘γιαχ’=θεϊκό όνομα και σημαίνει το όνομα του θεού είναι γιαχ.