Οι Άγιοι Ζακχαίος και Αλφειός μαρτύρησαν στην Καισαρεία. Ίσως είναι οι ίδιοι μ' αυτούς της 18ης Νοεμβρίου.

Όνομα:	Αλφειός
Ετυμολογία:	Αν θεωρήσουμε ότι προέρχεται από το ρήμα 'αλφαίνω' σημαίνει κερδίζω και πλουτίζω. Αν όμως αναφερόμαστε στο όνομα του ποταμού Αλφειού, που αυτό συμβαίνει στην δική μας περίπτωση τότε σημαίνει 'λευκός' από του αφρούς που δημιουργούν τα ορμητικά ύδατά του.

Ππέθανε το 320 μ.Χ.

Όνομα:	Εύβιος
Ετυμολογία:	Από τις αρχαίες Ελληνικές λέξεις 'ευ'=ωραίος, καλός και 'βίος'=ζωή και σημαίνει αυτόν που είναι ευτυχισμένος, που ζει μια ωραία και όμορφη ζωή.

Ο άγιος Ζαβουλών και η αγία Σωσσάνη ήταν οι γονείς της Αγίας Νίνας της Ισαποστόλου.

Όνομα:	Ζαβουλών
Ετυμολογία:	Από το Εβραϊκό זבל (ζαμπάλ)=εξύψωση και σημαίνει την στιγμή της εξύψωσης στην ένδοξη κατοικία.

Μαρτύρησε κατά τον διωγμό που κίνησε ο Διοκλητιανός (284 - 304 μ.Χ.) εναντίον των χριστιανών, μαζί με τον Άγιο Σεβαστιανό (βλέπε ίδια ημέρα). Οι σύζυγοι Νικόστρατος και Ζωή πέθαναν από ασφυξία αφού τους είχαν κρεμάσει ανάποδα και από κάτω δημιούργησαν ειδική εστία φωτιάς, ώστε να βγαίνει πολύς καπνός και να πηγαίνει απ' ευθείας στο πρόσωπό τους.

Όνομα:	Νικόστρατος
Ετυμολογία:	Από τις λέξεις νίκη και στρατός και σημαίνει νίκη του στρατού

Ο Άγιος Σεβαστιανός γεννήθηκε στα Μεδιόλανα της Ιταλίας, το 250 με 256 μ.Χ. Καθώς ήταν και από γένος διακεκριμένο, είλκυσε την εύνοια του αυτοκράτορα Καρίνου, που γρήγορα τον ανέδειξε σαν στρατιωτικό. Έπειτα, ο Διοκλητιανός τον έκανε αρχηγό του πρώτου συντάγματος των πραιτοριανών. Φιλάνθρωπη ψυχή ο Σεβαστιανός, από τη θέση αυτή πολλές φορές υπήρξε προστάτης των φτωχών και των πασχόντων χριστιανών. Πρόθυμα επίσης, βοηθούσε στις ανάγκες της Ρωμαϊκής Εκκλησίας. Γι' αυτό και ο πάπας Γάιος του απένειμε τον τίτλο του υπερασπιστή της Εκκλησίας. Όταν όμως άρχισε ο διωγμός κατά των χριστιανών, συνελήφθη μια ομάδα χριστιανών. Ο Σεβαστιανός, προκειμένου να τους εμψυχώσει την ώρα που αυτοί δικάζονταν, προς γενική κατάπληξη όλων δήλωσε ότι είναι χριστιανός. Ο Διοκλητιανός διέταξε το θάνατό του. Και ο Σεβαστιανός δεν άργησε να πέσει κάτω, τρυπημένος στο στήθος από βέλος. Το σώμα του παρέλαβε η Αγία Ειρήνη η Ρωμαία μα τον υπηρέτη της (μερικοί ισχχυρίζονται μια ευσεβής χήρα, η Λουκίνα). Διαπίστωσαν όμως, ότι ανέπνεε ακόμα. Αφού τον περιποιήθηκαν, μετά από λίγες ήμερες ο Σεβαστιανός ανέκτησε την υγεία του. Αλλά και πάλι επεδίωξε και συνάντησε το Διοκλητιανό, που ξαφνιάστηκε όταν τον είδε ζωντανό, και τον ήλεγξε για τη σκληρότητά του. Τότε αυτός διέταξε και τον μαστίγωσαν μέχρι θανάτου.
Ό 'Αγιος Σεβαστιανός είναι ο πιο πολυζωγραφισμένος άγιος από το Μεσαίωνα μέχρι σήμερα, τον έχουν ζωγραφίσει όλοι οι μεγάλοι ζωγράφοι και λατρεύεται ιδιαιτέρως από τους ομοφυλόφιλους.

Όνομα:	Σεβαστός
Ετυμολογία:	1. Από το επίθετο σεβαστός και σημαίνει "αυτός που αξίζει σεβασμού". 2. Αυτός που είναι από την Σεβάστεια, πόλη του Πόντου στα σύνορα Μικρής Αρμενίας. 3. Με τη Βυζαντινή (Λατινική) κατάληξη -ιάνος ή -ιανός, σημαίνει αυτόν που ανήκει στον Σεβαστό. 4. Ο Ρωμαϊκός τίτλος Αύγουστος εκφραζόταν στα Ελληνικά σαν 'Σεβάσμιος' ή Σεβαστός.

Μαρτύρησε επί Διοκλητιανού στα 284 μ.Χ, δια λιθοβολισμού.

Όνομα:	Τίβουρτος
Ετυμολογία:	Ο καταγόμενος από την αρχαία πόλη Τίβυρα ή Τίβυρι το σημερινό Τίβολι.

Ο Τραγκυλίνος πέθανε δια λιθοβολισμού, τον Κλαύδιο και τον Κάστορα έπνιξαν μέσα στη θάλασσα, ο Τιβούρτιος θανατώθηκε δια λιθοβολισμού, ο Καστούλος θανατώθηκε μέσα σε βόθρο και τέλος, τον Μάρκο και τον Μαρκελλίνο τους θανάτωσαν με τις λόγχες.

Όνομα:	Τραγκυλίνος
Ετυμολογία:	Από τη Λατινική λέξη 'tranquillus'=γαλήνιος, ήρεμος. Στα Ελληνικά θα μπορούσε να αποδοθεί σαν Γαληνός ή Ησύχιος.

Για χριστιανική εορτή πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Αλφειά
Ετυμολογία:	Από την αρχαία Ελληνική λέξη 'αλφός'=λευκός

Για χριστιανική εορτή πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Ευβία
Ετυμολογία:	Από τα αρχαία Ελληνικά 'ευ'=καλός και 'βίος'=ζωή και σημαίνει αυτήν που ζει ωραία

Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Νικοστρατίς
Ετυμολογία:

Για χριστιανική εορτή πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Τιβουρτία
Ετυμολογία:	Η καταγόμενη από την αρχαία πόλη Τίβυρα ή Τίβυρι το σημερινή Τίβολι.

Για χριστιανική εορτή πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Τραγκυλίνα
Ετυμολογία:	Από τη Λατινική λέξη 'tranquillus'=γαλήνιος, ήρεμος. Στα Ελληνικά θα μπορούσε να αποδοθεί σαν Γαληνή ή Ησυχία.

Όλοι μαρτύρησαν κατά τον διωγμό που κίνησε ο Διοκλητιανός (284 - 304 μ.Χ.) εναντίον των χριστιανών, μαζί με τον Άγιο Σεβαστιανό.

Οι σύζυγοι Νικόστρατος και Ζωή πέθαναν από ασφυξία αφού τους είχαν κρεμάσει ανάποδα και από κάτω δημιούργησαν ειδική εστία φωτιάς, ώστε να βγαίνει πολύς καπνός και να πηγαίνει απ' ευθείας στο πρόσωπό τους.

Όνομα:	Ζωή
Ετυμολογία:	Από το ρήμα ζω και σημαίνει "ζωντανή, αυτή που δίνει ζωή"

Δεν βρήκαμε άλλες πληροφορίες

Όνομα:	Σοφία
Ετυμολογία:	Από το ουσιαστικό σοφία (πολυμάθεια, βαθιά γνώση). Σύμφωνα με τον Σωκράτη (Πλάτωνος Κρατύλος) ‘σοφία’ σημαίνει ότι εφάπτεται (εγγίζει) την ‘φοράν’ (μετακίνηση). Αφήνει ταυτοχρόνως να νοηθεί ότι δεν είναι και τόσο καθαρή η ρίζα της. Αναφέρεται δε και σε ένα ρήμα που χρησιμοποιούσαν οι ποιητές ‘εσύθη’ για εκείνους που αρχίζουν να προχωρούν γρήγορα. Αυτής λοιπόν της κίνησης ‘επαφήν’ σημαίνει η ‘σοφία’.

Ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς ήταν δεινός θεολόγος και διαπρεπέστατος ρήτορας και φιλόσοφος.

Kατά το πρώτο μισό του 14ου αιώνα μ.Χ. ήταν στην αυτοκρατορική αυλή της Κωνσταντινούπολης, απ' όπου και αποσύρθηκε στο Άγιο Όρος χάρη ησυχότερης ζωής, και αφιερώθηκε στην πνευματική του τελειοποίηση και σε διάφορες μελέτες.

Το 1335 μ.Χ. με τους δύο αποδεικτικούς λόγους του «Περί εκπορεύσεως του Αγίου Πνεύματος», ήλθε σε σύγκρουση με τον Βαρλαάμ τον Καλαβρό, ο οποίος δίδασκε πως ο άνθρωπος δεν μπορεί να γνωρίσει το Θεό, κι ακόμα περισσότερο δεν μπορεί να ενωθεί μαζί Του. Κατά τα λεγόμενα του Βαρλαάμ, ο Θεός είναι «κλειστός στον εαυτό του» και δεν μπορεί να ενωθεί με τους ανθρώπους. Επομένως, οι «ησυχαστές», οι μοναχοί δηλαδή εκείνοι που έλεγαν ότι μπορεί ο άνθρωπος, αν έχει καθαρή καρδιά και αν συγκεντρωθεί στην «καρδιακή προσευχή» (το «Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ Θεού, ελέησόν με»), να ενωθεί με το Θεό και να φωτισθεί και να δει το Άκτιστο φως, ασχέτως της μόρφωσής του, δεν ήταν Ορθόδοξοι αλλά «μεσσαλιανιστές» και «ομφαλόψυχοι».

Μετά από αυτές τις τοποθετήσεις του Βαρλαάμ, ο Παλαμάς εγκαταστάθηκε στη Θεσσαλονίκη από όπου και άρχισε τον αγώνα «υπέρ των Ιερώς ησυχαζόντων», δηλαδή αυτών που ασκούσαν τον ησυχασμό, συγγράφοντας μάλιστα και τους ομώνυμους λόγους του. Το ζητούμενο της πάλης αυτής ήταν κυρίως το μεθεκτικόν ή αμέθεκτον της θείας ουσίας. Ο Γρηγόριος, οπλισμένος με μεγάλη πολυμάθεια και ισχυρή κριτική για θέματα αγίων Γραφών, διέκρινε μεταξύ θείας ουσίας αμεθέκτου και θείας ενεργείας μεθεκτής. Και αυτό το στήριξε σύμφωνα με το πνεύμα των Πατέρων και η Εκκλησία επικύρωσε την ερμηνεία του με τέσσερις Συνόδους. Περί τα μέσα και τέλη του 20ου αιώνα, επανήλθε η μνήμη των ενδόξων αγώνων του και έλαβε την πρέπουσα θέση στον χώρο των Ορθόδοξων ναών.

Όνομα:	Γρηγόριος
Ετυμολογία:	Από το ρήμα γρηγορώ και σημαίνει "αυτός που είναι σε εγρήγορση, που παρακολουθεί και προσέχει, ο ακοίμητος φρουρός"

Ο Άγιος Δανιήλ γεννήθηκε στην Μολδαβία στις αρχές του 15ου μ.Χ. αιώνα. Κοιμήθηκε το 1496 μ.Χ. και η Ορθόδοξη εκκλησία της Ρουμανίας τον αγιοκατέταξε το 1992 μ.Χ.

Όνομα:	Δανιήλ
Ετυμολογία:	Εξελληνισμένο εβραϊκό όνομα και σημαίνει "κριτής μου είναι ο Θεός".

Οι Άγιοι Φωκάς και Ερμύλος μαρτύρησαν δια σπάθης

Όνομα:	Ερμύλος
Ετυμολογία:	Από το όνομα του θεού Ερμή έχουμε τις 'Ερμές' που ήταν κατευθυντήριες ‘οδηγίες’ για ταξιδιώτες, και το υποκοριστικό αυτών ήταν ‘ερμίδια’. Οι Λατίνοι τα πήραν και τα μετέφεραν στην γλώσσα του ως ‘hermae’ και ‘hermili’ και στον ενικό 'hermilus' από το οποίο προέρχεται το Ερμύλος και μπορεί να σημαίνει ‘μικρός Ερμής’.

Οι Άγιοι Ζακχαίος και Αλφειός μαρτύρησαν στην Καισαρεία. Ίσως είναι οι ίδιοι μ' αυτούς της 18ης Νοεμβρίου.

Όνομα:	Ζακχαίος
Ετυμολογία:	Από την εβραϊκή λέξη ‘ζάκχα’ δημιουργήθηκε το Εβραϊκό όνομα Ζακχάϊ το οποίο πήραμε εμείς και το εξελληνίσαμε και σημαίνει τον αγνό και δίκαιο.

Ο Άγιος Θαδδαίος ήταν Αρχιεπίσκοπος Τβέρ και μαρτύρησε το 1937 μ.Χ.

Όνομα:	Θαδδαίος
Ετυμολογία:	Από τo εβραϊκό όνομα נהדר 'Θαδ'= 'στήθος' και σημαίνει τον δυνατό και γενναίο.

Μέλος ομάδας φανατικών χριστιανών, της οποίας ηγείτο ο Άγιος Σεβαστιανός, που συνελήφθησαν και δικάστηκαν για παράβαση του νόμου περί προσηλυτισμού. Αρνήθηκαν να μεταμεληθούν καταδικάστηκαν και εκτελέστηκαν.

Όνομα:	Κάστωρ
Ετυμολογία:	Άγνωστης ετυμολογίας. Συνδυάζοντας όμως τη σύνθεση του ονόματος του ‘καστ’ από το κασσίτερος και ‘ωρ’ από το ωραίος, καταλήγουμε ότι σημαίνει τον πολύ ωραίο και λαμπερό. Αυτό ταιριάζει πλήρως με το όνομα του δίδυμου αδελφού του Πολυδεύκη (πολύ και δεύκος (γλυκός) άρα "πολύ γλυκός").

Όλοι μαρτύρησαν κατά τον διωγμό που κίνησε ο Διοκλητιανός (284 - 304 μ.Χ.) εναντίον των χριστιανών,. Φαίνεται, ότι ήταν μεγάλη ομάδα οργανωμένων χριστιανών, με αρχηγό τον Σεβαστιανό, που στόχο είχαν τον προσηλυτισμό αλλοθρήσκων. Συνελήφθησαν και αφού δεν μεταμελήθηκαν, θανατώθηκαν με διάφορους τρόπους,

Όνομα:	Μάρκος
Ετυμολογία:	Από το Λατινικό Μars - rtis (ο θεός Άρης των Ρωμαίων) και σημαίνει "ο φιλοπόλεμος".

Δεν βρήκαμε άλλες πληροφορίες γι' αυτόν τον Ρώσο άγιο

Όνομα:	Συμεών
Ετυμολογία:	Εξελληνισμένο εβραϊκό όνομα 'Σάϊμον' και σημαίνει "προσεχτικό άκουσμα από το Θεό".

Οι Άγιοι Φωκάς και Ερμύλος μαρτύρησαν δια ξίφους.

Όνομα:	Φωκίων
Ετυμολογία:	Από το αρχαίο Ελληνικό ρήμα φώκω που σημαίνει ξεροψήνω, οπότε εννοεί τον ξεροψημένο. Στην Κυπριακή διάλεκτο η φράση 'έδωκέν του φώκο' σημαίνει 'του έβαλε φωτιά'.

(4 Αυγούστου 1923 - 18 Δεκεμβρίου 1957)

Συνελήφθη από τους Άγγλους στο σπίτι του, στις 18 Δεκεμβρίου 1957
Αγωνιστής της ΕΟΚΑ, για την απελευθέρωση της Κύπρου από τον Αγγλικό ζυγό, και ένωση με την μμάνα Ελλάδα, που βρήκε μαρτυρικό θάνατο από κτηνώδη βασανιστήρια στα χέρια των 'πολιτισμένων' Άγγλων. Τριάντα τεσσάρων χρονών από τους Στύλλους, τον σκότωσαν στο ίδιο του το σπίτι την 18η Δεκεμβρίου 1957 μετά από φρικτά βασανιστήρια.

Ύστερα έβγαλαν το νεκρό κορμί του έξω στο δρόμο και το πυροβόλησαν, διατεινόμενοι ότι επιχείρησε να αποδράσει.

Δόξα και τιμή στον ήρωα μας. Αίσχος σ' αυτούς που τον πρόδωσαν.

Όνομα:	Θεοδόσιος
Ετυμολογία:	Από το Θεός και το δίδωμι και σημαίνει "ο δοσμένος στο Θεό".

Ο Όσιος Μιχαήλ γεννήθηκε στην Παλαιστίνη το 761 μ.Χ (ή κατ' άλλους, το 763 μ.Χ.). Οι πρόγονοί του ήταν Πέρσες και οι ευσεβείς γονείς του τον αφιέρωσαν στη διακονία του Θεού. Ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων Θεόδωρος τον έκειρε αναγνώστη στον ναό της Ανάστασης και στην Ιερουσαλήμ εκπαιδεύτηκε κατά τον καλύτερο τρόπο.

Σε ηλικία 25 ετών έγινε μοναχός στη Μονή του Αγίου Σάββα και μετά 12 χρόνια άσκησης, χειροτονήθηκε από τον Πατριάρχη Θωμά πρεσβύτερος, με πρόταση του ηγουμένου της Μονής.

Μετά δύο χρόνια αποσύρθηκε από τη Μονή σ' ένα κελί, όπου καλλιέργησε πολύ την προσευχή. Μάλιστα ο ηγούμενος της Λαύρας, εμπιστεύτηκε στον Μιχαήλ την πνευματική μόρφωση των δύο αδελφών Γραπτών Θεοδώρου και Θεοφάνη. Αλλά ο Πατριάρχης Θωμάς, έχοντας ανάγκη τον Μιχαήλ, τον μετακινεί μαζί με τους δύο μαθητές του στα Ιεροσόλυμα και τον καθιστά σύγκελλο και σύμβουλό του.

Αργότερα τον στέλνει στη Ρώμη για κάποια εκκλησιαστικά ζητήματα, επέδωσε μάλιστα μέσω αυτού και επιστολές στον τότε αυτοκράτορα Λέοντα τον εικονομάχο, τον οποίο ο Πατριάρχης Θωμάς παρατηρούσε σκληρά για τον διωγμό κατά των εικόνων. Εξοργισμένος απ' αυτό ο Λέοντας, έριξε την πατριαρχική πρεσβεία στη φυλακή, όπου έμεινε για αρκετά χρόνια μέχρι τη δολοφονία του Λέοντα.

Αλλά και μετά την ανάρρηση του Μιχαήλ Τραυλού στο θρόνο (820 μ.Χ.) και αφού για λίγο ο όσιος αποφυλακίζεται, συλλαμβάνεται και πάλι, φυλακίζεται και αυτή η φυλάκισή του παρατάθηκε μέχρι και όλη τη βασιλεία του Θεοφίλου.

Αποφυλακίστηκε από τη Θεοδώρα και τον γιο της Μιχαήλ και αποδόθηκε στην Εκκλησία σαν Ομολογητής, αφού στο σώμα του έφερε τα στίγματα των αγώνων του. Μετά την καθαίρεση του εικονομάχου Πατριάρχου Ιωάννη, η ψήφος όλων για τη διαδοχή, ήταν με το μέρος του Μιχαήλ. Αλλά ο Μιχαήλ, 80 χρονών πλέον και ασθενής, αρνήθηκε να δεχτεί το θρόνο και ζήτησε να του παραχωρηθεί η μονή της Χώρας για να αναπαυθεί. Εκεί πέρασε και τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής του ειρηνικά και όταν πέθανε τον έθαψαν κοντά στους τάφους των ομολογητών Γερμανού και Πατριάρχη και Θεοδώρου του Γραπτού (846 μ.Χ.).

Όνομα:	Μιχαήλ
Ετυμολογία:	Εξελληνισμένο Εβραϊκό όνομα מיכאל από τα (μι)=ποιος; (χα)=σαν και (κάτι μεταξύ ηλ και ελ)=θεός και σημαίνει «Ποιος είναι αυτός που μοιάζει με τον θεό;»

Δεν βρήκαμε άλλες πληροφορίες

Όνομα:	Νομίων
Ετυμολογία:	Από την αρχαία Ελληνική λέξη 'νομή'=βοσκοτόπι και σημαίνει τον προστάτη του βοσκότοπου

Γεννήθηκε και έζησε στη Ρωσία κατά τα τέλη του 15ου και τις αρχές του 16ου αιώνα μ.Χ. Εκάρη μοναχός σε ένα μοναστήρι στην περιοχή του Σοχότ, κοντά στην πόλη Ρομάνοβο και κοιμήθηκε με ειρήνη.

Όνομα:	Σεβαστός
Ετυμολογία:	1. Από το επίθετο σεβαστός και σημαίνει "αυτός που αξίζει σεβασμού". 2. Αυτός που είναι από την Σεβάστεια, πόλη του Πόντου στα σύνορα Μικρής Αρμενίας. 3. Με τη Βυζαντινή (Λατινική) κατάληξη -ιάνος ή -ιανός, σημαίνει αυτόν που ανήκει στον Σεβαστό. 4. Ο Ρωμαϊκός τίτλος Αύγουστος εκφραζόταν στα Ελληνικά σαν 'Σεβάσμιος' ή Σεβαστός.

Ο Όσιος Φλώρος, έζησε την εποχή που βασίλεψαν οι Ιουστίνος Β' (565 - 578 μ.Χ.), Τιβέριος (578 - 582 μ.Χ.) και Μαυρίκιος (582 - 602 μ.Χ.) και επί των πατριαρχών Κωνσταντινουπόλεως Ευτυχίου και Ιωάννου του Γ'. Ο πατέρας του ονομαζόταν και αυτός Φλώρος η δε μητέρα του Ευφυΐα.

Επειδή ήταν μορφωμένος και γνώριζε τις Θείες Γραφές διακρίθηκε στην Κωνσταντινούπολη και προσλήφθηκε σαν γραμματέας στο παλάτι. Σύντομα λόγω των ικανοτήτων του αναδείχθηκε σε πατρίκιο. Νυμφεύτηκε κόρη σεμνή και πιστή και απέκτησε ένα τέκνο. Όμως είδε να πεθαίνουν και η σύζυγός του και το παιδί του. Γι' αυτό αποφάσισε να αποσυρθεί σε ένα μικρό κτήμα στην τοποθεσία Ανάπλουν, αφού μοίρασε όλη του την περιουσία πρώτα.

Εκεί καθώς μελετούσε τα θρησκευτικά βιβλία και προσευχόταν, αποφάσισε να ενταχθεί στον κλήρο. Διακρίθηκε για την διδακτικότητά του και την αρετή του και έγινε επίσκοπος Αμισού που είναι πόλη της Καππαδοκίας. Υπήρξε αρχιερέας από τους λέγοντας και τους ποιούντας.

Παρέδωσε το πνεύμα του στον Κύριο, σε βαθιά γεράματα, εν ειρήνη.

Όνομα:	Φλώρος
Ετυμολογία:	Από τη Λατινική λέξη 'florus'=ανθηρός, πολυανθής. Η κατάληξη -ιανός σημαίνει αυτόν που ανήκει στον, ή κατάγεται από τον Φλώρο.