25 Ιουλίου > Άγιοι Σάκτος, Ματούρος, Άτταλος και Βλανδίνα
|
|
|
Μάρτυρας από την Πέργαμο, που εκτελέστηκε μαζί με τους Άτταλο, Σάκτο και Ματούρο, για προσηλυτισμό και άλλες παράνομες ενέργειες, τις οποίες αρνήθηκαν να τερματίσουν
|
Από τη Λατινική λέξη ‘blandus’=κηλήτωρ, κηλητής από το κηλέω-κηλώ=θέλγω, μαγεύω και σημαίνει αυτόν που θέλγει πχ με την μουσική του, ‘έθελξε το κοινό με τη φωνή της’.
|
|
25 Ιουλίου > Άγιοι Σάκτος, Ματούρος, Άτταλος και Βλανδίνα
|
|
|
Οι Άτταλος και Βλανδίνα ήταν από την Πέργαμο.Οι δε Ματούρος και Σάκτος (ή Σάγκτος) από τη Βιέννα, Συνελήφθησαν, για προσηλυτισμό και άλλες παράνομες ενέργειες, εναντίον των ιερών της Ελληνικής θρησκείας, τις οποίες αρνήθηκαν να τερματίσουν και εκτελέστηκαν.
|
Από το αρχαίο Ελληνικό ρήμα 'ατάλλω'=αναθρέφω παιδί και σημαίνει απαλός, τρυφερός |
|
|
|
Ισπανός μοναχός που μαρτύρησε στην Κόρδοβα στα χέρια του εμίρη Αμπντούλ Ραχμάν ΙΙ γιατί αρνήθηκε να αποκηρύξει τη χριστιανική του πίστη.
|
Μάλλον από το όνομα Θεόδωρος και την Τουρκική λέξη 'demir'=σιδερένιος, ή από το θεός και σιδερένιος. |
|
25 Ιουλίου > Άγιοι Σάκτος, Ματούρος, Άτταλος και Βλανδίνα
|
|
|
Οι Ματούρος και Σάκτος (ή Σάγκτος) ήταν από τη Βιέννα, οι δε Άτταλος και Βλανδίνα από την Πέργαμο. Συνελήφθησαν, για προσηλυτισμό και άλλες παράνομες ενέργειες, εναντίον των ιερών της Ελληνικής θρησκείας, τις οποίες αρνήθηκαν να τερματίσουν και εκτελέστηκαν.
|
Από τη Λατινική λέξη maturus, a, um=ώριμος, ωραίος
|
|
25 Ιουλίου > Οι Ματούρος και Σάκτος (ή Σάγκτος) ήταν από τη Βιέννα, οι δε Άτταλος και Βλανδίνα από την Πέργαμο. Συνελήφθησαν, για προσηλυτισμό και άλλες παράνομες ενέργειες, εναντίον των ιερών της Ελληνικής θρησκείας, τις οποίες αρνήθηκαν να τερματίσουν και εκτελέστηκαν.
|
|
|
Οι Ματούρος και Σάκτος (ή Σάγκτος) ήταν από τη Βιέννα, οι δε Άτταλος και Βλανδίνα από την Πέργαμο. Συνελήφθησαν, για προσηλυτισμό και άλλες παράνομες ενέργειες, εναντίον των ιερών της Ελληνικής θρησκείας, τις οποίες αρνήθηκαν να τερματίσουν και εκτελέστηκαν.
|
Από τον αρχαίο θεό της εμπιστοσύνης, της ειλικρίνειας και των όρκων των Ρωμαίων, Sancus ή Sangus, που προέρχεται από το λατινικό sanctus και από το οποίο πιθανώς να προέρχεται η αγγλική λέξη ‘saint’. |
|
|
|
Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό
|
Από το αρχαίο Ελληνικό ρήμα 'ατάλλω'=αναθρέφω παιδί και σημαίνει απαλός, τρυφερός |
|
|
|
Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο γυναικείο
|
Από τη Λατινική λέξη ‘blandus’=κηλήτωρ, κηλητής από το κηλέω-κηλώ=θέλγω, μαγεύω και σημαίνει αυτόν που θέλγει πχ με την μουσική του, ‘έθελξε το κοινό με τη φωνή του’.
|
|
|
|
Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε σο αντίστοιχο ανδρικό
|
Από το επίρρημα ευ και το ρήμα πράττω και εννοεί αυτήν που ότι κάνει το κάνει για να δίνει και να παίρνει χαρά και ευτυχία |
|
|
|
Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό
|
Μάλλον από το όνομα Θεόδωρος και την Τουρκική λέξη 'demir'=σιδερένιος, ή από το θεός και σιδερένιος. |
|
|
|
Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό
|
Από τη Λατινική λέξη maturus, a, um=ώριμη, ωραία
|
|
|
|
Ήταν κόρη του συγκλητικού Αντίγονου και συγγενής του Μεγάλου Θεοδοσίου. Μετά τον θάνατο του Αντιγόνου, η μητέρα της την παρέδωσε στον βασιλιά Θεοδόσιο για να την αποκαταστήσει. Αυτός την αρραβώνιασε πολύ μικρή με κάποιον συγκλητικό. Αλλά κατά τη διάρκεια κάποιας περιήγησης της στην Αίγυπτο, με τη συνοδεία της μητέρας της, η Ευπραξία επισκέφθηκε κάποια γυναικεία Μονή στη Θήβα της Άνω Αιγύπτου και τόσο της άρεσε η ζωή των εκεί ασκουμένων, ώστε αποφάσισε να περάσει το υπόλοιπο της ζωής της μαζί μ' αυτές. Η Ευπραξία, μοίρασε τα χρήματα αυτά στις εκκλησίες και στους φτωχούς και επιδόθηκε σε αυστηρότατη άσκηση για 45 ολόκληρα χρόνια. Έτσι ασκητικά και άγια αφού έζησε, παρέδωσε ειρηνικά το πνεύμα της στον Θεό, επιτελώντας πολλά θαύματα.
|
Από το επίρρημα ευ και το ρήμα πράττω και εννοεί αυτήν που ότι κάνει το κάνει για να δίνει και να παίρνει χαρά και ευτυχία. |
|
|
|
Η Ολυμπιάδα έζησε στα χρόνια των Πατριαρχών Νεκταρίου και Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου (395 μ.Χ.). Ο πατέρας της Ακούνδος είχε το αξίωμα του κόμητος. Κατ' άλλους όμως ονομαζόταν Σέλευκος. Η Ολυμπιάδα είχε μεγάλη σωματική ωραιότητα, ευφυΐα, παιδεία, και πολλά πλούτη. Παντρεύτηκε τον έπαρχο Κωνσταντινούπολης Νευρίδιο, αλλά αυτός μετά από λίγο χρόνο πέθανε και έτσι η Ολυμπιάδα έμεινε χήρα σε πολύ μικρή ηλικία. Ο αυτοκράτωρ Θεοδόσιος προσπάθησε να την πείσει να πάρει δεύτερο άνδρα, κάποιο αξιωματούχο Ελπίδιο. Αυτή όμως, τιμώντας τη μνήμη του άντρα της και φλεγόμενη από τον πόθο να υπηρετήσει την Εκκλησία με τα πλούτη της, απέρριψε το δεύτερο γάμο.
Φημολογείται ότι αφοσιώθηκε στον αρχιεπίσκοπο Κωνσταντινούπολης Ιωάννη το Χρυσόστομο για τον οποίο έτρεφε βαθειά αισθήματα και γεμάτη ενθουσιασμό έδωσε στην αρχιεπισκοπή του χιλιάδες χρυσά νομίσματα και κτήματα. Μέσα στην Εκκλησία είχε τον τίτλο της Διακόνισσας. Ίδρυσε μάλιστα και μοναστήρι, κοντά στο ναό της αγίας Ειρήνης. Αργότερα, όταν ο Χρυσόστομος εξορίστηκε, η Ολυμπιάδα έπεσε σε κατάθλιψη. Για να την παρηγορήσει ο μέγας ιεράρχης, της έστειλε αρκετές επιστολές (σώζονται 17). Πέθανε εξορισμένη στη Νικομήδεια, μόλις 50 ετών, λίγο μετά από το θάνατο του Χρυσόστομου.
|
Από το βουνό Όλυμπος, το όνομα του οποίου προέρχεται από το λάμπω και σημαίνει την λαμπερή. |
|
|
|
Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό
|
Από τον αρχαίο θεό της εμπιστοσύνης, της ειλικρίνειας και των όρκων των Ρωμαίων, Sancus ή Sangus, που προέρχεται από το λατινικό sanctus και από το οποίο πιθανώς να προέρχεται η αγγλική λέξη ‘saint’. |
|
-
25 Ιουλίου > Κοίμηση της Αγίας Άννας Μητέρας της Υπεραγίας Θεοτόκου
|
|
|
Η Αγία Άννα, η μητέρα της Υπεραγίας Θεοτόκου, καταγόταν από τη φυλή του Λευί. Ο πατέρας της, που ήταν ιερέας, ονομαζόταν Ματθάν και ιεράτευε την εποχή της βασιλείας της Κλεοπάτρας. Τη δε μητέρα της, την έλεγαν Μαρία. Η Άννα είχε και δύο αδελφές, την ομώνυμη με τη μητέρα της Μαρία και τη Σοβήν.
Η Αγία Άννα παντρεύτηκε στην Γαλιλαία τον πλούσιο κτηνοτρόφο Ιωακείμ με τον οποίο γέννησαν σε ηλικία 80 ετών αυτός και 70 ετών αυτή, την Παρθένο Μαρία. Η 9η Δεκεμβρίου είναι η μέρα σύλληψης της Παρθένου.
|
Το όνομα είναι παλίνδρομο (καρκινικό) δηλαδή διαβάζεται και αντίθετα.
Εξελληνισμένο Εβραϊκό όνομα από το Εβραϊκό ρήμα 'חנן ‘ (χάναν) (είμαι ευχάριστη, συμπονετική και χαριτωμένη) και σημαίνει "αυτή που έχει δεχθεί τη χάρη και την εύνοια του Θεού".
Στα Ελληνικά θα μπορούσε να αποδοθεί σαν Χάρις. |
|
|
|
|
|
|
|
Εξελληνισμένο Εβραϊκό όνομα από το ρήμα זכר (ζακάρ)=θυμούμαι και το συντμημένο όνομα του Θεού יה (για), και σημαίνει ο Θεός θυμάται, ο Θεός είναι αρσενικού γένους. |
|
|
|
Στα χρόνια του Βασιλιά Ιουστινιανού Α' το έτος 535 μ.Χ., Πατριάρχης Κωνσταντινούπολης ήταν ο Άνθιμος ο Τραπεζούντιος, που υποστήριζε τις αιρετικές θεωρίες του Ευτυχούς (μονοφυσίτης). Έτσι απομακρύνθηκε από τον Πατριαρχικό θρόνο και αντ' αυτού χειροτονήθηκε Πατριάρχης, από τον τότε Πάπα Ρώμης Αγαπητό, ο Πρεσβύτερος της Εκκλησίας στην Κωνσταντινούπολη Μηνάς (βλέπε 25 Αυγούστου).
Με την αφορμή λοιπόν αυτή, επαναστάτησαν οι Σεβήρος και Πέτρος ο Απαμείας, που ήταν άνθρωποι αιρετικοί και συνιστούσαν τα βλάσφημα δόγματα του Ωριγένη. Οπότε επικράτησε μεγάλη ταραχή στην Εκκλησία.
Έτσι ο βασιλιάς Ιουστινιανός συγκάλεσε στην Κωνσταντινούπολη το 553 μ.Χ. Σύνοδο από 165 Αγίους Πατέρες, με την προεδρία του Πατριάρχη Μηνά και αναθεμάτισαν τους προαναφερθέντες αιρετικούς, καθώς και τους οπαδούς τους.
Το νομοθετικό έργο (την έκδοση ιερών Κανόνων) της Ε', καθώς και της ΣΤ΄ Οικουμενικής Συνόδου συμπλήρωσε η Πενθέκτη Οικουμενική Σύνοδος (Κωνσταντινούπολη, 691 μ.Χ.).
|
Από την αρχαία Ελληνική λέξη 'οικουμένη' και σημαίνει την παγκόσμια |
|
|
|
|
|