Δεν έχουμε λεπτομέρειες για τον βίο της Οσίας.

Όνομα:	Κάνδιδα
Ετυμολογία:	Συνώνυμο της 'Κλαύδιας' που προέρχεται από τη Λατινική λέξη ‘claudicatio’ και σημαίνει χωλότητα ή τραυλισμό και περιγράφει κάποιο άτομο που κουτσαίνει ή τραυλίζει.

Mάρτυς και συγκλητικός, δια σπάθης τελειωθείς.

Όνομα:	Αστερίων
Ετυμολογία:	Από το ουσιαστικό αστήρ (αστέρι) και σημαίνει "αυτός που προέρχεται από τα άστρα".

Δεν βρήκαμε άλλες πληροφορίες

Όνομα:	Βαρτάν
Ετυμολογία:	Αρμενικό όνομα που σημαίνει ρόδο.

Ο Oσιομάρτυρας Δομέτιος ήταν Πέρσης και έζησε στα χρόνια του Μεγάλου Κωνσταντίνου. Διδάχθηκε τη χριστιανική πίστη από κάποιο χριστιανό, που ονομαζόταν Άβαρος. Όταν το έμαθαν αυτό οι άνθρωποι του σπιτιού του, εξεγέρθηκαν εναντίον του και ο Δομέτιος αναγκάσθηκε να τους εγκαταλείψει. Κατέφυγε στην πόλη Νίσιβη στα βυζαντινά σύνορα, οπού κλείστηκε σε κάποια μονή. Αναχώρησε, όμως, κι από κει, για να έλθει στη Θεοδοσιούπολη, στη μονή Σεργίου και Βάκχου, όπου ο Δομέτιος καλλιέργησε σε μεγάλο βαθμό τις αρετές του Ευαγγελίου. Ο προϊστάμενος της μονής Ουρβέλ, βλέποντας την πνευματική ανωτερότητα του Δομετίου, θέλησε να τον κάνει πρεσβύτερο. Αλλά ο αγώνας του Δομετίου δεν ήταν πως θα αρπάξει αξιώματα, αλλά πως θα τα αποφύγει. Διότι έμαθε από τον Κύριο του Ιησού Χριστό, να είναι «ταπεινός τη καρδία» που σημαίνει, ταπεινός στο φρόνημα και την εσωτερική διάθεση. Γι' αυτό και έφυγε στα όρη και ζούσε μέσα σε μια σπηλιά με δύο μαθητές του. Όταν κάποτε περνούσε από 'κει ο Ιουλιανός ο Παραβάτης, διέταξε να τον σκοτώσουν. Οι στρατιώτες του Ιουλιανού βρήκαν το Δομέτιο και τους μαθητές του να ψάλλουν μέσα στη σπηλιά, όπου τους φόνευσαν με λιθοβολισμό.

Όνομα:	Δομέτιος
Ετυμολογία:	Από το Λατινικό ρήμα 'domito'=δαμάζω οπότε το όνομα Domitius σημαίνει τον δαμαστή. Η κατάληξη -ιανός σημαίνει αυτόν που ανήκει στον Δομέτιο.

1491 - 1549 μ.Χ Θεσσαλονίκη

Όνομα:	Νικάνωρ
Ετυμολογία:	Μάλλον Μακεδονικό όνομα, από τις αρχαίες Ελληνικές λέξεις ‘νίκη’ και ‘ανήρ’ και σημαίνει τον νικητή των ανδρών, εννοώντας τον εχθρικό στρατό.

Ο Όσιος αυτός ασκήτευε στο όρος της Νιτρίας. Στην αρχή και για λίγα χρόνια έκανε ερημίτης με νηστεία, προσευχή και μελέτη του θείου λόγου. Κατόπιν όμως τον ανακάλυψαν χριστιανοί που επιζητούσαν πνευματικό οδηγό και από τότε η φήμη της αγιότητας του απλώθηκε παντού. Χιλιάδες επισκέπτες πήγαιναν κοντά του για να ωφεληθούν από τη διδασκαλία και την ταπεινοφροσύνη του. Στη συνέχεια ο όσιος Ωρ ανέπτυξε αδελφότητες και ίδρυσε μοναστήρια, στα οποία με πολύ ζήλο καλλιεργούνταν η πνευματική και η σωματική εργασία. Επίσης ο Όσιος είχε το χάρισμα του λόγου και ήξερε πότε να σιωπά και πότε να μιλάει. Απεβίωσε ειρηνικά 90 χρονών, διατηρώντας τη διαύγεια του μυαλού του μέχρι τελευταίας του πνοής.

Όνομα:	Ωρ
Ετυμολογία:	Εβραϊκό όνομα που σημαίνει φλόγα και φως. Προέρχεται από το ρήμα אור (ορ ή ουρ) = είσαι ή δίνεις φως και φωτίζεις.

Αναδείχτηκε 30oς ή κατ' άλλους 31ος επίσκοπος Ιεροσολύμων, από τον πρώτο, που ήταν ο Ιάκωβος ο αδελφόθεος. Ήταν άνδρας εγκρατής, φιλάνθρωπος, διδακτικός και άκαμπτος στην εκτέλεση του καθήκοντος του, χωρίς να εμποδίζεται από την αντίδραση των μοχθηρών εχθρών του. Σε κάποια συκοφαντία που κάποτε οργανώθηκε εναντίον του, παρουσιάστηκαν τρεις ψευδομάρτυρες. Ο πρώτος, για να επιβεβαιώσει την ψευδοκατάθεσή του, είπε ότι αν λέει ψέματα να πέσει φωτιά και να τον κάψει. Ο δεύτερος είπε να γίνει σκωληκόβρωτος και ο τρίτος να τυφλωνόταν. Δεν πέρασε λοιπόν πολύς καιρός και οι ψευδομάρτυρες τιμωρήθηκαν όπως τους άρμοζε. Ο πρώτος κάηκε από κεραυνό, ο δεύτερος αρρώστησε βαριά και το λεπρό σώμα του έτρωγαν σκουλήκια και ο τρίτος τυφλώθηκε. Ο Νάρκισσος ανέβηκε δύο φορές στο θρόνο και πατριάρχευσε συνολικά 26 χρόνια. Απεβίωσε ειρηνικά σε ηλικία 116 χρονών. (2) Ο Άγιος Νάρκισσος χειροτονήθηκε επίσκοπος Αθηνών. Η αλήθεια, όμως, του Ευαγγελίου, την οποία δίδασκε με ζήλο, εξήγειρε τους ειδωλολάτρες, με αποτέλεσμα να τον βασανίσουν και να παραδώσει την ψυχή του μαρτυρικά.

Όνομα:	Νάρκισσος
Ετυμολογία:	Από το αρχαίο Ελληνικό ρήμα 'ναρκάω' και εννοεί αυτόν που προκαλεί νάρκωση

Τον έριξαν στη φωτιά και θαυματουργικά με τη θεία χάρη βγήκε αβλαβής. Στη συνέχεια απεβίωσε ειρηνικά.

Όνομα:	Σώζων
Ετυμολογία:	Αυτός που σώζει

Δεν υπάρχει αγία με αυτό το όνομα. Για ορθόδοξες χριστιανικές εορτές παρακαλώ πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Αστερία
Ετυμολογία:	Από το ουσιαστικό αστήρ (αστέρι) και σημαίνει "αυτή που προέρχεται από τα άστρα".

Όταν ξέσπασαν απηνείς διωγμοί κατά των Χριστιανών, οι επτά παίδες μοίρασαν την περιουσία τους στους πτωχούς, εγκατέλειψαν την πόλη και κρύφτηκαν σε μία σπηλιά μέχρι να τελειώσει ο διωγμός. Έτσι δεν θα αναγκάζονταν να αρνηθούν την πίστη τους. Όταν όμως αντιλήφθηκαν ότι οι διώκτες τους πλησίαζαν στο καταφύγιό τους, προσευχήθηκαν στο Θεό κατά την διάρκεια της νύχτας να πεθάνουν για να μην πέσουν στα χέρια των διωκτών τους. Ο Θεός εισάκουσε τη δέηση τους και το πρωί κοιμήθηκαν χωρίς να ξυπνήσουν. Ο βασιλιάς ανακάλυψε την κρυψώνα τους και διέταξε να φραγεί με μία μεγάλη πέτρα η είσοδος της σπηλιάς. Οι Άγιοι Επτά Παίδες, τα ονόματα των οποίων είναι: Μαξιμιλιανός, Ιάμβλιχος, Μαρτινιανός, Διονύσιος, Αντωνίνος (ή Ιωάννης), Κωνσταντίνος και Εξακουστοδιανός, έζησαν στα χρόνια του αυτοκράτορα Δεκίου (249 - 251 μ.Χ.).

Όνομα:	Μάξιμος
Ετυμολογία:	Από το λατινικό 'maximus' και σημαίνει "ο μέγιστος". Η κατάληξη '-ανος' σημαίνει αυτόν που ανήκει στον Μάξιμο.

Ο Άγιος Μίκαλλος είναι ένας από τους τριακόσιους αγίους που ήρθαν στην Κύπρο περί τα μέσα του 12ου αιώνα μετά τη Β' Σταυροφορία (1147-1149 μ.Χ.). Δούλευε από νεαρή ηλικία στη Γερμανία, όπου και πληροφορήθηκε την απελευθέρωση των αγίων τόπων. Μαζί με άλλους ομοδόξους άρχισαν το ταξίδι τους προς τα ιερά χώματα. Όταν έφτασε αναχώρησε ως ασκητής στην έρημο. Οι εχθροί της πίστεως του Χριστού που με φθονερό μάτι παρακολουθούσαν τη ζωή και την πρόοδο των ασκητών στα μέρη εκείνα, άρχισαν να τους παρενοχλούν. Στην Κύπρο αργότερα στα μέρη της Ακανθούς, βρήκε δύο σπήλαια που στέκονται ακόμη και σήμερα και ξεκίνησε την ενάρετη άσκηση του. Η θαυματουργική του δύναμη συνεχίζεται και σήμερα σε όσους με πίστη επισκέπτονταν μέχρι την επιδρομή του βάρβαρου Αττίλα το 1974 το εκκλησάκι του, που βρισκόταν δίπλα στα σπήλαια και επλένοντο με το αγίασμα του, ελάμβαναν τη θεραπεία στην αρρώστια τους και την παρηγοριά στη δοκιμασία τους.

Όνομα:	Μίκαλλος
Ετυμολογία:

Αρχαίος Έλληνας Γλύπτης.

Όνομα:	Νάρκισσος
Ετυμολογία:	Από το αρχαίο Ελληνικό ρήμα 'ναρκάω' και εννοεί αυτόν που προκαλεί νάρκωση

Όνομα:	Θεοδώρα
Ετυμολογία:	Από το θεός και δώρο και σημαίνει "δώρο του Θεού".

Ασκήτευσε στα όρια της Μονής Φιλοθέου και τελειώθηκε εν ειρήνη.

Όνομα:	Δομέτιος
Ετυμολογία:	Από το Λατινικό ρήμα 'domito'=δαμάζω οπότε το όνομα Domitius σημαίνει τον δαμαστή. Η κατάληξη -ιανός σημαίνει αυτόν που ανήκει στον Δομέτιο.

Όνομα:	Ιωσήφ
Ετυμολογία:	Από το εβραϊκό ρήμα יסף (γιασάπ) που σημαίνει προσθέτω ή αυξάνω και εκφράζει την επιθυμία / προσευχή να προστεθεί ένα μέλος στην οικογένεια, πάντα εννοώντας με ένα γιο.

Ρώσος μοναχός που κοιμήθηκε το 1110 μ.Χ.

Όνομα:	Ποιμήν
Ετυμολογία:	Από την αρχαία Ελληνική λέξη ποιμήν=βοσκός, προστάτης και καθοδηγητής. Η λέξη τσοπάνης είναι Τουρκική από το ‘çoban’ και τσέλιγκας Σλαβική από το челник (čelnik)

Ρώσος μοναχός που πέθανε τον 14ο αιώνα μ.Χ.

Όνομα:	Ποιμήν
Ετυμολογία:	Από την αρχαία Ελληνική λέξη ποιμήν=βοσκός, προστάτης και καθοδηγητής. Η λέξη τσοπάνης είναι Τουρκική από το ‘çoban’ και τσέλιγκας Σλαβική από το челник (čelnik)

Υπήρξε από τους μοναχούς, που μαζί με την πίστη, κατείχαν και τους θησαυρούς της χριστιανικής φιλοσοφίας. Ήταν ήρεμος, γλυκός και σπάνια τον πλησίαζε η φλόγα της οργής. Έλεγε δε συχνά: «ο μη κρατών γλώσσης αυτού εν καιρώ οργής, ουδέ παθών κρατήσει ο τοιούτος». Απεβίωσε ειρηνικά, γεμάτος χάρη από τον Θεό.

Όνομα:	Υπερέχιος
Ετυμολογία: