|
|
1194 – 1253. Γεννημένη σε μια οικογένεια ευγενών, πλούσια και ευκατάστατη, στα 19 της χρόνια προχώρησε στην πλήρη απόρριψη όλων της των υλικών αγαθών και ακολούθησε τον Άγιο Φραγκίσκο της Ασίζης. Ίδρυσε την ομάδα «Φτωχές Κυρίες έγκλειστες στον Άγιο Δαμιανό» που μετά το θάνατό της ονομάστηκε ‘Τάγμα της Αγίας Κλάρας’ και τα μέλη του ‘Κλαρίσες’.
|
Από το παλιό λατινικό ανδρικό όνομα Κλάρους (Clarus) που σημαίνει καθαρός (όπως το καθαρός ουρανός). Το αντίστοιχο γυναικείο προέρχεται μάλλον από τα Γαλλικά. |
|
|
|
Για χριστιανική εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό
|
Η τεχνική που δίνει σε ένα πλοίο καλή πλεύση. |
|
|
|
Μεγαλομάρτυρας, διάκονος από την Κατάνη Σικελίας, 3ου αιώνα.
|
Η τεχνική που δίνει σε ένα πλοίο καλή πλεύση. |
|
|
|
Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντιστοιχο γυναικείο
|
Από το παλιό λατινικό ανδρικό όνομα Κλάρους (Clarus) που σημαίνει καθαρός (όπως το καθαρός ουρανός). |
|
-
11 Αυγούστου > Άγιοι Αναστάσιος Πανεράς και Δημήτριος ο Μπεγιάζης
|
|
|
Οι καλλίνικοι αυτοί Άγιοι Νεομάρτυρες του Χριστού, ο μεν Αναστάσιος, ηλικίας 20 χρονών, καταγόταν από τους Ασωμάτους, ο δε Δημήτριος, 18 χρονών, από την Αγιάσο του νησιού Λέσβου. Μαρτύρησαν και οι δύο για την Αγία Πίστη του Χριστού στον Κασαμπά της Μικράς Ασίας, το έτος 1816 ή 1819. Οι νεομάρτυρες αυτοί, έκαναν στον Κασαμπά το επάγγελμα του καλαθοποιού, πιθανώς μάλιστα να ήταν και συγγενείς. Αλλά συγχρόνως με την εξάσκηση του επαγγέλματός τους, κήρυτταν το Ευαγγέλιο στους Χριστιανούς, που ήταν κάτω από τον Τούρκικο ζυγό. Γι' αυτό το λόγο οι Τούρκοι τους συνέλαβαν, τους φυλάκισαν και τους βασάνισαν φρικτά. Επειδή όμως συνέχιζαν να ομολογούν και να κηρύττουν την πίστη τους, τους απαγχόνισαν κάτω από έναν πλάτανο. Στο όνομα και των δύο Αγίων, ανεγέρθηκε στην Αγιάσο μεγαλοπρεπής ναός, όπου και γιορτάζεται η μνήμη τους 11 Αυγούστου.
|
Από το Δη (Γη) και μήτηρ ("μητέρα Γη") και σημαίνει "αυτός που ανήκει, ο αφιερωμένος στη θεά Δήμητρα". |
|
|
|
Οι Άγιοι Νεόφυτος, Ζήνων, Γάιος, Μάρκος, Μακάριος και Γαϊανός μαρτύρησαν δια πυρός.
|
Από το αρχαίο Ελληνικό επίθετο ‘μάκαρ’=ευτυχισμένος. Ή αυτός που προέρχεται από την Μακαρόνησο (νησί των Μακάρων - αρχαία ονομασία της Κρήτης). |
|
11 Αυγούστου > Άγιοι Νεόφυτος, Ζήνων, Γάιος, Μάρκος, Μακάριος και Γαϊανός
|
|
|
Οι Άγιοι Νεόφυτος, Ζήνων, Γάιος, Μάρκος, Μακάριος και Γαϊανός μαρτύρησαν δια πυρός.
|
Από το νέος και φυτόν (φύομαι= φυτρώνω) και σημαίνει "καινούργια βλάστηση, το καινούργιο βλαστάρι". Ο νεοφώτιστος. |
|
|
|
Πρόκειται για τον Πατριάρχη Νήφωνα τον Β', που πατριάρχευσε τρεις φορές: α) 1486-1488. β) 1497-1498 και γ) 1502. Καταγόταν από την Πελοπόννησο και γεννήθηκε από τους Μανουήλ και Μαρία. Το κοσμικό του όνομα ήταν Νικόλαος.
Το γιατί και πώς ανεβοκατέβηκε τρεις φορές τον Πατριαρχικό θρόνο, δεν είναι ξεκάθαρο ούτε βρήκαμε σχετικές πληροφορίες. Αυτό μως που άνετα μπορεί να παρατεθεί είναι ότι ο μέσος όρος παραμονής των πατριαρχών στον θρόνο μετά την Άλωση ήταν περίπου 2 χρόνια.
|
Από το αρχαίο Ελληνικό ρήμα 'νήφω' που σημαίνει είμαι εγκρατής και νηφάλιος. |
|
|
|
Αγωνιστής της ΕΟΚΑ από το χωριό Αθιένου, της Κύπρου. Θυσιάστηκε για να γλυτώσει συναγωνιστές του που μαζί έφτιαχναν εκρηκτικό υλικό (κάτι σαν πυρίτιδα από σκόνη καρβούνων ανακατωμένη με θειάφι και νίτρο) και η οποία τυχαίως ανεφλέγει. Δόξα και τιμή στον ήρωα μας. Αίσχος στους προδότες του αγώνα.
|
Από το όνομα της θεάς 'Άρτεμις' που ίσως να είναι αρχαιότερο του Μυκηναϊκού πολιτισμού έτσι που δεν κατέστη ακόμη δυνατόν να ετυμολογηθεί. Πιθανολογείται όμως ότι μπορεί να προέρχεται από το αρχαίο Ελληνικό ρήμα 'αρτεμέω' = είμαι αρραγής, άρτιος, υγιαίνω.
Στον Κρατύλο του Πλάτωνα ο Σωκράτης ισχυρίστηκε ότι η Άρτεμις πήρε το όνομα της από την ακεραιότητα (αρτεμές) του χαρακτήρα της και την σεμνότητά της, διότι επιθυμούσε την παρθενία της.
Η κατάληξη -ίσιος δηλώνει ότι ανήκει στην θεά.
|
|
|
|
Μάρτυρας
|
Από το Λατινικό 'Gaius' που σημαίνει χαρούμενος. Η κατάληξη -ιανός σημαίνει αυτόν που ανήκει στον Γάιο.
Από την ίδια ρίζα προέρχεται και η λέξη γκέι 'gay' που χρησιμοποιείται σήμερα για τους ομοφυλόφιλους. |
|
|
|
Απεβίωσε ειρηνικά.
|
Η Λατινική λέξη ‘passarius’ σημαίνει αποξηραμένος. Στα αρχαία Ελληνικά έχουμε τη λέξη ‘πάσσαλος’ που σημαίνει (αποξηραμένο) ξύλο που μπήγεται στο έδαφος. Είναι γνωστό ότι οι πρώτες εκτελέσεις γίνονταν σε πασσάλους που σε μεταγενέστερους χρόνους πήραν το σχήμα του σταυρού. Οπότε φαίνεται ότι η λέξη ‘πασσάριος’ ήταν συνώνυμο του ‘σταυρού’. Το δε όνομα ‘Πασσαρίων’ μάλλον σημαίνει τον σταυρωμένο. |
|
|
|
|
|