Όταν ο κόμης Ευτόλμιος επέστρεφε στην Κάρπη από διωγμούς εναντίον των χριστιανών, εκεί έμαθε ότι ο πρίγκιπας της πόλης έγινε χριστιανός από κάποιο Αγαθόνικο. Τους συνέλαβε και με βασιλική διαταγή, τους αποκεφάλισε στο χωριό Άμμους κοντά στη Σιλυβρία.

Όνομα:	Αγαθονίκης
Ετυμολογία:	Από το επίθετο αγαθός και το νίκη και σημαίνει "αυτός που πετυχαίνει ένδοξες νίκες".

Όταν ο κόμης Ευτόλμιος επέστρεφε από την περιοδεία του στον Πόντο, οπού είχε πάει για να καταδιώξει χριστιανούς, σταμάτησε στην Κάρπη όπου βρήκε τον Ζωτικό και τον θανάτωσε μαζί με τους μαθητές του. Εκεί έμαθε ότι ο πρίγκιπας της πόλης έγινε χριστιανός από κάποιο Αγαθόνικο. Τότε, συνέλαβε τον πρίγκιπα και τον Αγαθόνικο (που ήταν από τη Νικομήδεια), και αφού τους τιμώρησε μαζί με άλλους χριστιανούς, κατόπιν όλους μαζί τους οδήγησε στο βασιλιά, που βρισκόταν στη Θράκη. Αλλά στο δρόμο, κοντά σε ένα χωριό ονομαζόμενο Ποταμός, σκότωσε τους Ζήνωνα, Θεοπρέπιο, Ακίνδυνο και Σεβηριανό, διότι από τις πολλές πληγές που είχαν στα πόδια τους, δεν μπορούσαν πλέον να βαδίσουν. Όταν έφθασε στο χωριό Άμμους κοντά στη Σιλυβρία, με βασιλική διαταγή αποκεφάλισε, έτσι όπως τους είχε δεμένους, τον Αγαθόνικο, τον πρίγκιπα και τους άλλους χριστιανούς. Έτσι, όλοι ακολούθησαν το παράδειγμα του εσφαγμένου Αρνίου, του Χριστού, και άξια θα συναριθμηθούν μ' αυτούς που θα είναι «γεγραμμένοι εν τω βιβλίω της ζωής του αρνίου» (Αποκάλυψη, κα' 27). Δηλαδή, μ' αυτούς που θα είναι γραμμένοι στο βιβλίο της αιώνιας ζωής του Αρνίου, δηλαδή του Χριστού.

Όνομα:	Θεοπρεπής
Ετυμολογία:	Από τις αρχαίες Ελληνικές λέξεις ‘θεός’ και 'πρέπω'=Αρμόζω, διακρίνομαι, ξεχωρίζω και σημαίνει κάποιον που έχει θεϊκή εικόνα.

Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Θεοπρέπη
Ετυμολογία:	Από τις αρχαίες Ελληνικές λέξεις ‘θεός’ και 'πρέπω'=Αρμόζω, διακρίνομαι, ξεχωρίζω και σημαίνει κάποια που έχει θεϊκή εικόνα.

Ο Ορόψις και ο Ωρ ήταν συνεργάτες του ιερέα Ειρηναίου. Συνελήφθησαν και οι τρεις, με την κατηγορία του θρησκευτικού προσηλυτισμού, αρνήθηκαν να σταματήσουν και αποκεφαλίστηκαν.

Όνομα:	Όροψ
Ετυμολογία:	Υπό διερεύνηση

Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Χαρίσιμη
Ετυμολογία:	Ίσως από το χαρισάμενη=ευτυχισμένη

Υπηρέτης της οσιας Ανθούσας η οποία έζησε στα χρόνια του βασιλιά Ουαλεριανού (253-259) και καταγόταν από την Σελεύκεια της Συρίας. Ήταν κόρη πλούσιων ειδωλολατρών γονέων, του Αντωνίνου και της Μαρτυρίας (Μαρίας). Επιθυμώντας να δει τον διδάσκοντα επίσκοπο Αθανάσιο στην Ταρσό της Κιλικίας, έπεισε τη μητέρα της να μεταβεί εκεί μαζί με δύο υπηρέτες της, τον Χαρίσιμο και τον Νεόφυτο, με την πρόφαση ότι θα δει την τροφό της. Όταν βρήκε τον Αθανάσιο, βαπτίσθηκε απ' αυτόν και εκάρη μοναχή. Κατόπιν αποσύρθηκε στην έρημο και εκεί, αφού για 23 ολόκληρα χρόνια έζησε ασκητικά, απεβίωσε ειρηνικά.

Όνομα:	Χαρίσιμος
Ετυμολογία:	Ίσως από το χαρισάμενος=ευτυχισμένος

Δεν βρήκαμε άλλες πληροφορίες.

Όνομα:	Αριάδνη
Ετυμολογία:	Από τα αρχαία Ελληνικά 'άρι'=πολύ και το επίθετο 'αδνή' (αγνή στην Κρητική διάλεκτο) και σημαίνει την αγνότατη, την πάναγνη.

Ο Ειρηναίος με δυο βοηθούς του, Ορόψις και Ωρ, συνελήφθησαν, με την κατηγορία του θρησκευτικού προσηλυτισμού, αρνήθηκαν να σταματήσουν και αποκεφαλίστηκαν.

Όνομα:	Ειρηναίος
Ετυμολογία:	Από το ουσιαστικό ειρήνη και σημαίνει "αυτός που καταφέρνει να φέρει την ειρήνη,ο ειρηνοποιός".

Όνομα:	Ζωτικός
Ετυμολογία:	Από το ζω και την κατάληξη –τικός, αυτός που είναι απαραίτητος για τη ζωή.

Oi Χαρίσιμος και Νεόφυτος ήταν υπηρέτες της Ανθούσας. Ομολόγησαν με θάρρος τον Χριστό μπροστά στον βασιλιά και αποκεφαλίστηκαν.

Όνομα:	Νεόφυτος
Ετυμολογία:	Από το νέος και φυτόν (φύομαι= φυτρώνω) και σημαίνει "καινούργια βλάστηση, το καινούργιο βλαστάρι". Ο νεοφώτιστος.

Όταν ο κόμης Ευτόλμιος επέστρεφε από την περιοδεία του στον Πόντο, οπού είχε πάει για να καταδιώξει χριστιανούς, σταμάτησε στην Κάρπη όπου βρήκε τον Ζωτικό και τον θανάτωσε μαζί με τους μαθητές του. Εκεί έμαθε ότι ο πρίγκιπας της πόλης έγινε χριστιανός από κάποιο Αγαθόνικο. Τότε, συνέλαβε τον πρίγκιπα και τον Αγαθόνικο, και αφού τους τιμώρησε μαζί με άλλους χριστιανούς, κατόπιν όλους μαζί τους οδήγησε στο βασιλιά, που βρισκόταν στη Θράκη. Αλλά στο δρόμο, κοντά σε ένα χωριό ονομαζόμενο Ποταμός, σκότωσε τους Ζήνωνα, Θεοπρέπιο, Ακίνδυνο και Σεβηριανό, διότι από τις πολλές πληγές που είχαν στα πόδια τους, δεν μπορούσαν πλέον να βαδίσουν. Όταν έφθασε στο χωριό Άμμους κοντά στη Σιλυβρία, με βασιλική διαταγή αποκεφάλισε, έτσι όπως τους είχε δεμένους, τον Αγαθόνικο, τον πρίγκιπα και τους άλλους χριστιανούς.

Όνομα:	Σεβήρος
Ετυμολογία:	Από το Λατινικό όνομα 'Severus' που σημαίνει αυστηρός, σκληρός, Η κατάληξη -ιανός σημαίνει αυτόν που ανήκει στον Σεβήρο.

Όνομα:	Ανθή
Ετυμολογία:	Από το αρχαίο Ελληνικό ρήμα 'ανθώ' και σημαίνει "αυτή που ανθίζει". Ανάλογα με τα διάφορα υποκοριστικά που προέρχονται από αυτό το όνομα και αυτό το ρήμα έχουμε και τις διάφορες έννοιες που αυτά τα υποκοριστικά εκφράζουν όπως π.χ. Ανθώ= αυτή που βρίσκεται σε περίοδο άνθησης, ανθίζει, Ανθούσα= αυτή που βρίσκεται σε πλήρη άνθηση, Άνθεια και Άνθεα ή Ανθέα=ανθηρή, λαμπερή, Ανθηίς= ανθισμένη, και ούτω καθεξής.

Πέθανε στην Κύπρο.

Όνομα:	Λουκάς
Ετυμολογία:	Λουκάς από το αρχαίο ελληνικό Λύκιος που σημαίνει φωτεινός. Από το 'λύκη'= φως, εξού και λυκαυγές, το φως της αυγής. Η κατάληξη '-ιανός' υποδεικνύει ότι ανήκει στον Λουκά.