Αθηναίος ευπατρίδης, φιλόσοφος εξ ενδόξου αθηναϊκού γένους, και έζησε κατά τον 2ο μ.Χ. αιώνα επί αυτοκρατορίας Αδριανού. Έγινε Χριστιανός από τον Άγιο Διονύσιο και τον Άγιο Ιερόθεο και έγραψε στον Αδριανό απολογία υπέρ των διωκόμενων Χριστιανών. Στην συνέχεια εκδιώχθηκε και επειδή έλειπε ο Αδριανός μετέβη στην Ρώμη όπου και απολογήθηκε. Κατόπιν μεταφέρθηκε στην Αθήνα όπου μαρτύρησε, αφού τον κρέμασαν στην αγορά των Αθηνών, την 13η Σεπτεμβρίου του 120 μ.Χ. Ο Ιερώνυμος έγραψε εγκώμιο για τον Άγιο και τον χαρακτηρίζει Ισαπόστολο.

Όνομα:	Αριστείδης
Ετυμολογία:	Από το επίθετο άριστος και το είδος και σημαίνει "ο άριστος στη μορφή, ο ωραιότατος".

Ήταν θεοσεβούμενος Ρωμαίος Εκατόνταρχος. Άγγελος Κυρίου του υπέδειξε να συναντήσει τον Απόστολο Πέτρο. Ο Κορνήλιος μεταστράφηκε στο Χριστιανισμό και δίδαξε την διδασκαλία του Χριστού στην Φοινίκη, την Κύπρο, την Αντιόχεια και την Έφεσο. Εξελέγη Επίσκοπος Σκήψης της Μυσίας. Ο ιεραποστολικός του ζήλος απέφερε πλούσιους καρπούς και πολλοί ήσαν οι ειδωλολάτρες που πίστεψαν στο Ευαγγέλιο. Κάποιοι κατήγγειλαν τον Κορνήλιο στον Έπαρχο Δημήτριο, ο οποίος τον συνέλαβε και τον οδήγησε σε ειδωλολατρικό ναό ενώπιον πλήθους, προκειμένου να θυσιάσει στα είδωλα. Ο Κορνήλιος όχι μόνο έμεινε αμετακίνητος στην πίστη του αλλά κατάφερε με την ομολογία του να κάνει να πιστέψουν στη διδασκαλία του Ευαγγελίου η σύζυγος και ο υιός του Επάρχου. Είπε μάλιστα στο Δημήτριο ότι η οικογένειά του δεν θα πάθει κανένα κακό. Ο Έπαρχος κατάλαβε λίγο αργότερα το νόημα των λόγων αυτών, όταν έγινε μεγάλος σεισμός που ισοπέδωσε το ναό και η σύζυγος με τον υιό του βγήκαν ανέπαφοι από τα ερείπια.

Όνομα:	Κορνήλιος
Ετυμολογία:	Από το λατινικό όνομα Cornelius που προέρχεται από τη λέξη cornu (κέρας). O κεράτινoς και μεταφορικά ο στερεός, ο σκληρός.

Οι Άγιοι Γορδιανός, Σέλευκος και Μακρόβιος, μαρτύρησαν στη Γαλατία.

Όνομα:	Μακρόβιος
Ετυμολογία:	Από τα αρχαία ελληνικά ‘μακρός’ και ‘βίος’ και σημαίνει αυτόν που ζει πολλά χρόνια. Η κατάληξη -ανός σημαίνει αυτόν που ανήκει στον Μακρόβιο

Δεν υπάρχει αγία με αυτό το όνομα, παρακαλώ πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Αριστείδη
Ετυμολογία:	Από το επίθετο αρίστη και το είδος και σημαίνει "η αρίστη στη μορφή, ωραιότατη".

Δεν υπάρχει αγία με αυτό το όνομα, παρακαλώ πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Κορνηλία
Ετυμολογία:	Από το λατινικό όνομα Cornelia που προέρχεται από τη λέξη cornu (κέρας). Η κεράτινη και μεταφορικά η στερεή, η σκληρή.

Δεν υπάρχει αγία με τέτοιο όνομα, παρακαλώ πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Μακροβία
Ετυμολογία:	Από τα αρχαία ελληνικά ‘μακρός’ και ‘βίος’ και σημαίνει αυτήν που ζει πολλά χρόνια. Η κατάληξη -ανή σημαίνει αυτήν που ανήκει στον Μακρόβιο

Οι Άγιοι Γορδιανός και Σέλευκος πήραν το στεφάνι της μαρτυρικής δόξας τον 4ο αιώνα μ.Χ. επί βασιλείας Λικινίου στη Γαλατία. Αφού ομολόγησαν το Χριστό, τους έριξαν τροφή στα άγρια θηρία.

Όνομα:	Γόρδιος
Ετυμολογία:	Στα Λατινικά ο Γορδιανός είναι αυτός που ανήκει στον Γόρδιο ή προέρχεται από το Γόρδιο. Αρχαίο Ελληνικό όνομα που πιθανώς να προέρχεται από το ρήμα ‘οργάω’ που σημαίνει διογκώνομαι από υγρασία, είμαι γεμάτος υγρό, και όσον αφορά ανθρώπους γίνομαι λάγνος, έχω σφοδρήν ερωτική επιθυμία.

Όνομα:	Ζωτικός
Ετυμολογία:	Από το ζω και την κατάληξη –τικός, αυτός που είναι απαραίτητος για τη ζωή.

Οι Άγιοι Κρονίδης, Λεόντιος και Σεραπίων πήραν το στεφάνι της μαρτυρικής δόξας τον 4ο αιώνα μ.Χ. επί βασιλείας Λικινίου.

Ο Κρονίδης, διάκονος στην Αλεξάνδρεια, ήταν πολύ μορφωμένος, ταλαντούχος διδάσκαλος με μεγάλη αρετή και ζήλο, κατά το υπόδειγμα του πρωτομάρτυρα Στεφάνου. Ο Λεόντιος και ο Σεραπίων ήταν διακεκριμένοι μαθητές του, έτοιμοι όπως και ο διδάσκαλος τους να πάθουν τα πάντα για το Χριστό. Έτσι και έγινε. Κάποια μέρα, ενώ έδιναν λαμπρή απολογία για τη χριστιανική πίστη μπροστά στους ειδωλολάτρες, αυτοί εκνευρισμένοι τους κακοποίησαν άγρια με πέτρες και ρόπαλα. Κατόπιν τους έδεσαν τα χέρια και τους έριξαν στη θάλασσα, όπου και παρέδωσαν τις άγιες ψυχές τους.

Όνομα:	Κρόνος
Ετυμολογία:	Από το όνομα 'Κρόνος΄ που μάλλον προέρχεται από το αρχαίο Ελληνικό ρήμα 'κραίνω'=άρχω και σημαίνει τον άρχοντα και βασιλιά. Όσον αφορά το Κρονίδης σημαίνει αυτόν που ανήκει στον Κρόνο. Η κατάληξη -ίδης είναι η αρχαιότερη στον Ελληνικό κόσμο για επίθετα, π.χ. Δίας Κρονίδης και την διατήρησαν σε μεγάλο βαθμό οι αξιοθαύμαστοι Πόντιοι.

Ο Άγιος Μέλετος Πηγάς υπήρξε πατριάρχης Αλεξανδρείας (1590 - 1601 μ.Χ.). Μεγάλη εκκλησιαστική προσωπικότητα του 16ου αιώνα, χρημάτισε και τοποτηρητής του Οικουμενικού Πατριαρχείου σε χαλεπούς καιρούς (1597 - 1598 μ.Χ.). Γεννήθηκε το 1549 μ.Χ. στον Χάνδακα της Κρήτης από ευκατάστατη και ευσεβή οικογένεια, έλαβε αξιόλογη εγκύκλιο μόρφωση και συνέχισε τις ανώτερες σπουδές του στο Πανεπιστήμιο του Παταβίου. Μετά την επιστροφή του, ασπάστηκε τον μοναχικό βίο στη μονή Αγκαράθου της Κρήτης, στην οποία ηγούμενος ήταν ο μετέπειτα Πατριάρχης Αλεξανδρείας Σίλβεστρος (1566 - 1590 μ.Χ.).Ως ηγούμενος της μονής Αγκαράθου μετά την αποχώρηση του Σιλβέστρου, αγωνίστηκε με ζήλο εναντίον της λατινικής προπαγάνδας. Σύντομα αναφέρεται ως κληρικός και πρωτοσύγκελος του πατριαρχείου Αλεξανδρείας. Μετά τον θάνατο του Σιλβέστρου, χειροτονήθηκε πατριάρχης Αλεξανδρείας από τον πατριάρχη Αντιοχείας Ιωακείμ (5 Αυγούστου 1590 μ.Χ.). Αγωνίστηκε με μεγάλο ενδιαφέρον για τις ορθόδοξες σχέσεις και τα διεκκλησιαστικά προβλήματα. Πέθανε στα 52 του χρόνια.

Όνομα:	Μελέτιος
Ετυμολογία:	Από το ουσιαστικό μελέτη και σημαίνει "αυτός που δείχνει ενδιαφέρον, προσοχή και φροντίδα".

Οι Άγιοι Γορδιανός και Σέλευκος πήραν το στεφάνι της μαρτυρικής δόξας τον 4ο αιώνα μ.Χ. επί βασιλείας Λικινίου στη Γαλατία. Αφού ομολόγησαν το Χριστό, τους έριξαν τροφή στα άγρια θηρία.

Όνομα:	Σέλευκος
Ετυμολογία:	Από τις αρχαίες Ελληνικές λέξεις 'σέλας' = φως και λευκός και σημαίνει 'λευκός σαν το φως'.

Οι Άγιοι Κρονίδης, Λεόντιος και Σεραπίων πήραν το στεφάνι της μαρτυρικής δόξας τον 4ο αιώνα μ.Χ. επί βασιλείας Λικινίου. Ο Κρονίδης, διάκονος στην Αλεξάνδρεια, ήταν πολύ μορφωμένος, ταλαντούχος διδάσκαλος με μεγάλη αρετή και ζήλο, κατά το υπόδειγμα του πρωτομάρτυρα Στεφάνου. Ο Λεόντιος και ο Σεραπίων ήταν διακεκριμένοι μαθητές του, έτοιμοι όπως και ο διδάσκαλος τους να πάθουν τα πάντα για το Χριστό. Έτσι και έγινε. Κάποια μέρα, ενώ έδιναν λαμπρή απολογία για τη χριστιανική πίστη μπροστά στους ειδωλολάτρες, αυτοί εκνευρισμένοι τους κακοποίησαν άγρια με πέτρες και ρόπαλα. Κατόπιν τους έδεσαν τα χέρια και τους έριξαν στη θάλασσα, όπου και παρέδωσαν τις άγιες ψυχές τους.

Όνομα:	Σεραπίων
Ετυμολογία:	Από το όνομα του Ελληνο-αιγυπτίου θεού Σάραπη ή Σέραπη που ήταν κατά κάποιο τρόπο, εξελληνισμένη μορφή του Όσιρι.

Ο Άγιος Στράτων έζησε στη Βιθυνία και συνελήφθη από τον εκεί άρχοντα και βασανίστηκε με διάφορα βασανιστήρια. Έπειτα έδεσαν τα χέρια του από τα κλαδιά δύο κέδρων, που λύγισαν μέχρι το έδαφος. Κατόπιν τους έλυσαν με αποτέλεσμα ο Άγιος να διαμελιστεί στα δύο. Αυτό συνέβη στα χρόνια του τυράννου Λικινίου (315 μ.Χ.).

Όνομα:	Στράτων
Ετυμολογία:	Από την λέξη στρατός και σημαίνει τον άνθρωπο του στρατεύματος και τον ικανό στρατιώτη.

Οι Άγιοι Λουκιανός, Ζωτικός και Ηλεί πήραν το στεφάνι της μαρτυρικής δόξας τον 4ο αιώνα μ.Χ. επί βασιλείας Λικινίου. Αποκεφαλίστηκαν και πότισαν με το αίμα τους την πόλη των Τομέων με διαταγή του άρχοντα Μαξίμου.

Όνομα:	Ηλεί
Ετυμολογία:

Γεννήθηκε κατά το έτος 1686 μ.Χ. στην Καλαμάτα της Πελοποννήσου, από γονείς πλούσιους και ευσεβείς, τον Δήμο και την Ασημίνα. Ασκήτευσε στη Μονή Ιβήρων του Αγίου Όρους, έκανε πολλά θαύματα και απεβίωσε ειρηνικά το 1745 μ.Χ.

Όνομα:	Ιερόθεος
Ετυμολογία:	Από το επίθετο ιερός και το Θεός και σημαίνει "ο αγιασμένος από το Θεό".

Όνομα:	Πέτρος
Ετυμολογία:	Από το ουσιαστικό πέτρα (βράχος) και σημαίνει "ο ακλόνητος". Το όνομα Πέτρος είναι μετάφραση του Αραμαϊκού 'Κηφά' που ήταν το πραγματικό όνομα του Απόστολου Πέτρου. Στην Αρχαία Ελλάδα υπήρχαν τα ονόματα Πετραίος (Κένταυρος) και Πετραία (Ωκεανίδα νύμφη).

Αγωνιστής της ΕΟΚΑ, για την απελευθέρωση της Κύπρου από τον Αγγλικό ζυγό.
Καλαϊτζής Χαράλαμπος Γεννήθηκε στο χωριό Κάθηκας, της επαρχίας Πάφου, το 1918. Έπεσε το βράδυ της 13ης προς τη 14η Σεπτεμβρίου 1958 στο χωριό του, μαχόμενος εναντίον των αγγλικών δυνάμεων.

Όνομα:	Χαράλαμπος
Ετυμολογία:	Από το ουσιαστικό χαρά και το ρήμα λάμπω και σημαίνει "αυτός που λάμπει από χαρά".