Στα χρόνια του βασιλιά των Περσών Σαθωρίου (330 μ.Χ.), ζούσε κάποιος Ιερέας, Παύλος ονομαζόμενος, κοντά σ' ένα χωριό που ονομαζόταν Αζά. Ήταν πλούσιος και φιλοχρήματος, και είχε μαζί του και πέντε κανονικές, δηλαδή παρθένες μοναχές, που ήταν στολισμένες με την λαμπρότητα των αρετών. Αυτός λοιπόν, Ιερουργούσε και συνέψαλλε μ' αυτές, και όσα χρήματα έδιναν σ' αυτόν οι κανονικές, αυτός τα θησαύριζε για τον εαυτό του. Όταν όμως έγινε γνωστό, ότι ο πρεσβύτερος Παύλος ήταν πλουσιότατος, οι Πέρσες ζήτησαν, με την απειλή ότι θα τον θανατώσουν, ή να αρνηθεί αυτός και οι μαζί μ' αυτόν παρθένες τη θρησκεία του, ή να παραδώσει τους θησαυρούς του. Αυτός τότε, προτίμησε τον πλούτο και δέχτηκε τη θρησκεία των Περσών. Τις δε παρθένες, που αρνήθηκαν ν' ακολουθήσουν το προδοτικό παράδειγμά του και ν' αρνηθούν το Χριστό, έσφαξε ο ίδιος με τα χέρια του. Άλλα και αυτός δεν πρόλαβε να χαρεί τον πλούτο του. Οι Πέρσες προκειμένου να πάρουν και τους θησαυρούς του, το επόμενο βράδυ τον έπνιξαν.

Όνομα:	Ενναθά
Ετυμολογία:	Μάλλον Περσικής προέλευση και ίσως σημαίνει ‘κάθε τι και οτιδήποτε για την ευκολία σας’.

Μαρτύρησε, αφού θανατώθηκε με μαχαίρι.

Όνομα:	Χήρα
Ετυμολογία:	Αρχαία Ελληνική λέξη όταν δημιουργείται κενό με την αποχώρηση κάποιου κι εδώ σημαίνει την γυναίκα που πεθαίνει ο σύζυγός της.

Δεν υπάρχει άγιος με τέτοιο όνομα παρακαλώ πηγαίνετε στο αντίστοιχο γυναικείο

Όνομα:	Ενναθάς
Ετυμολογία:	Ίσως σημαίνει ‘κάθε τι και οτιδήποτε για την ευκολία σας’.

Δεν υπάρχει άγιος με τέτοιο όνομα παρακαλώ πηγαίνετε στο αντίστοιχο γυναικείο

Όνομα:	Χήρος
Ετυμολογία:	Αρχαία Ελληνική λέξη όταν δημιουργείται κενό με την αποχώρηση κάποιου κι εδώ σημαίνει τον άνδρα που πεθαίνει η σύζυγός του.

Στα χρόνια του βασιλιά των Περσών Σαθωρίου (330 μ.Χ.), ζούσε κάποιος Ιερέας, Παύλος ονομαζόμενος, κοντά σ' ένα χωριό που ονομαζόταν Αζά. Ήταν πλούσιος και φιλοχρήματος, και είχε μαζί του και πέντε κανονικές, δηλαδή παρθένες μοναχές, που ήταν στολισμένες με την λαμπρότητα των αρετών. Αυτός λοιπόν, Ιερουργούσε και συνέψαλλε μ' αυτές, και όσα χρήματα έδιναν σ' αυτόν οι κανονικές, αυτός τα θησαύριζε για τον εαυτό του. Όταν όμως έγινε γνωστό, ότι ο πρεσβύτερος Παύλος ήταν πλουσιότατος, οι Πέρσες ζήτησαν, με την απειλή ότι θα τον θανατώσουν, ή να αρνηθεί αυτός και οι μαζί μ' αυτόν παρθένες την θρησκεία του, ή να παραδώσει τους θησαυρούς του. Αυτός τότε, προτίμησε τον πλούτο και δέχτηκε τη θρησκεία των Περσών. Τις δε παρθένες, που αρνήθηκαν ν' ακολουθήσουν το προδοτικό παράδειγμά του και ν' αρνηθούν το Χριστό, έσφαξε ο ίδιος με τα χέρια του. Άλλα και αυτός δεν πρόλαβε να χαρεί τον πλούτο του. Οι Πέρσες προκειμένου να πάρουν και τους θησαυρούς του, το επόμενο βράδυ τον έπνιξαν.

Όνομα:	Θεόκλεια
Ετυμολογία:	Aπό το αρχαίο ελληνικό όνομα Θεόκλεια < θεός και κλέος (δόξα) και σημαίνει "δόξα του Θεού".

Στα χρόνια του βασιλιά των Περσών Σαθωρίου (330 μ.Χ.), ζούσε κάποιος Ιερέας, Παύλος ονομαζόμενος, κοντά σ' ένα χωριό που ονομαζόταν Αζά. Ήταν πλούσιος και φιλοχρήματος, και είχε μαζί του και πέντε κανονικές, δηλαδή παρθένες μοναχές, που ήταν στολισμένες με την λαμπρότητα των αρετών. Αυτός λοιπόν, Ιερουργούσε και συνέψαλλε μ' αυτές, και όσα χρήματα έδιναν σ' αυτόν οι κανονικές, αυτός τα θησαύριζε για τον εαυτό του. Όταν όμως έγινε γνωστό, ότι ο πρεσβύτερος Παύλος ήταν πλουσιότατος, οι Πέρσες ζήτησαν, με την απειλή ότι θα τον θανατώσουν, ή να αρνηθεί αυτός και οι μαζί μ' αυτόν παρθένες την θρησκεία του, ή να παραδώσει τους θησαυρούς του. Αυτός τότε, προτίμησε τον πλούτο και δέχτηκε τη θρησκεία των Περσών. Τις δε παρθένες, που αρνήθηκαν ν' ακολουθήσουν το προδοτικό παράδειγμά του και ν' αρνηθούν το Χριστό, έσφαξε ο ίδιος με τα χέρια του. Άλλα και αυτός δεν πρόλαβε να χαρεί τον πλούτο του. Οι Πέρσες προκειμένου να πάρουν και τους θησαυρούς του, το επόμενο βράδυ τον έπνιξαν.

Όνομα:	Μαριάμνη
Ετυμολογία:	Μια διαφορετική διατύπωση του ονόματος Μαρία

Οι Απόστολοι Ιωάννης και Ιάκωβος ήταν γιοι του Ζεβεδαίου και της Σαλώμης, κόρης του Μνήστωρος Ιωσήφ και αδελφής του Ιησού, άρα συγγενείς του. Ο Ιησούς, που ήταν θείος τους και τους ήξερε καλά τους αποκάλεσε γιους της βροντής.

Κατά Μάρκον - Κεφάλαιο 3 - Στίχος 17
"καὶ ᾿Ιάκωβον τὸν τοῦ Ζεβεδαίου καὶ ᾿Ιωάννην τὸν ἀδελφὸν τοῦ ᾿Ιακώβου· καὶ ἐπέθηκεν αὐτοῖς ὀνόματα Βοανεργές, ὅ ἐστιν υἱοὶ βροντῆς·"

Σύμφωνα με την Ορθόδοξο εκκλησία ο Ιωάννης έζησε στην Πάτμο όπου και έγραψε την γνωστή ‘Αποκάλυψη του Ιωάννου’. Πέθανε στο νησί σε βαθιά γεράματα. Τρεις ημέρες μετά αναστήθηκε και μετέστη στην αιώνια ζωή κάτι που είχε συμβεί και με την Παναγία.

Σχετικά με τον θάνατό του Ιωάννη τα πράγματα είναι κάπως μπλεγμένα διότι, όταν σε κάποια στιγμή ο Απόστολος Πέτρος ρώτησε τον Ιησού περί του Ιωάννη «ούτος δε τι;» δηλαδή, αυτός τι θα απογίνει; καλά, εμένα μου είπες τι θα γίνω, αλλά ο Ιωάννης; Ο Ιησούς του απάντησε: «εάν αυτόν θέλω μένειν έως έρχομαι, τι προς σε;» (Ιω. κα’, 22) δηλαδή· «εάν εγώ θέλω να τον κρατήσω ζωντανό μέχρι που θα ξαναέλθω, εσένα τι σε νοιάζει; τι σε ενδιαφέρει; αυτό είναι θέμα δικό μου».

Όνομα:	Ιωάννης
Ετυμολογία:	Εξελληνισμένο Εβραϊκό όνομα από το (יה) ΄για’, ένα από τα Εβραϊκά ονόματα του Θεού και το (חנן), ‘χανάν = δώρο και σημαίνει δώρο του Θεού. Το αντίστοιχο του στα Ελληνικά είναι το Θεόδωρος.

Ο Άγιος Κυριάκος ήταν ακόλουθος του πρεσβυτέρου Φαύστου και μαρτύρησε κατα τη διάρκεια των διωγμών του Δεκίου στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου.

Όνομα:	Κυριάκος
Ετυμολογία:	Από το κύριος και σημαίνει "αυτός που ανήκει στον Κύριο, Θεό".

Ο Όσιος Νείλος ο Νέος γεννήθηκε στο Ροσσάνο της Κάτω Ιταλίας το έτος 910 μ.Χ. και θεωρήθηκε «θεῖο δῶρο» από τους γονείς του, οι οποίοι τον αφιέρωσαν στην Υπεραγία Θεοτόκο. Έτυχε καλής ανατροφής και μόρφωσης. Νυμφεύθηκε και έκανε ένα παιδί. Εγκατέλειψε την οικογένεια του για να γίνει μοναχός. Πέθανε το 1003 μ.Χ.

Όνομα:	Νείλος
Ετυμολογία:	Καθαρά αρχαίο Ελληνικό από το όνομα ‘Νηλεύς’, γιου του Κόδρου, που πήγε στην Ασία (Αίγυπτο) όπου και εγκαταστάθηκε. Σύμφωνα με το λεξικό 'A Greek-English Lexicon’ των ‘Henry George Liddell, Robert Scott’ Το όνομα Νηλεύς εκφράζεται και σαν Νείλεως. Κάτι δε που μπορεί να αποδοθεί στο Νηλέα ονομάζεται Νειλείον.

Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης, ο αγαπημένος μαθητής του Κυρίου, «ὁ ἐπιπεσῶν ἐπὶ τὸ στῆθος τοῦ Ἰησοῦ», είναι εκείνος που έγραψε το κατά Ιωάννην Ευαγγέλιον, αλλά και τις τρεις Καθολικές Επιστολές, που φέρουν το όνομά του.

Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης, αφού, ύστερα από θείο φωτισμό, προέβλεψε ότι επρόκειτο να μεταστεί από την παρούσα ζωή στην αιώνια και ατελεύτητη, παρέλαβε τους μαθητές του και βγήκε έξω από την Έφεσο. Εκεί σε ένα σημείο υπέδειξε να ανοιγεί τάφος. Μόλις έγινε αυτό, μπήκε μέσα ζωντανός και κοιμήθηκε με ειρήνη. Ο τάφος αυτός εφεξής έγινε πηγή ιαμάτων.

Τέλος, αξίζει να αναφέρουμε, την φράση που συνεχώς έλεγε στους μαθητές του ο Απόστολος Ιωάννης: «Τεκνια, αγαπατε αλληλους», που σημαίνει, παιδιά μου, να αγαπάτε ο ένας τον άλλο. Και όταν οι μαθητές του ρώτησαν γιατί συνεχώς τους λέει την ίδια φράση, αυτός απάντησε «διότι είναι εντολή του Κυρίου, και όταν αυτό μόνο γίνεται, αρκεί».

Όνομα:	Θεολόγος
Ετυμολογία:	Από το Θεός και το λόγος και σημαίνει αυτός που μιλά για το Θεό

Έκτος κριτής του Ισραήλ που αναφέρεται στην Παλαιά Διαθήκη. Διακρίθηκε σε αγώνες κατά των άλλων θρησκειών της περιοχής που ονόμαζαν ειδωλολατρικές.
Μετά τον θάνατό του ο Ιουδαϊκός λαός επανήλθε και πάλι στη λατρεία του Βάαλ η δε οικογένεια του που απαρτιζόταν από 70 γιους εξολοθρεύτηκε από τους αντιπάλους του.

Όνομα:	Γεδεών
Ετυμολογία:	Εξελληνισμένος τύπος του εβραϊκού ονόματος (גדעון )'Τζιτόν' που σημαίνει πελεκητής, ξυλοκόπος.

Δεν υπάρχει αγία με τέτοιο όνομα. Πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Θεολογία
Ετυμολογία:	Από το Θεός και λόγος και σημαίνει "αυτή που μιλά για το Θεό".

Στα χρόνια του βασιλιά των Περσών Σαθωρίου (330 μ.Χ.), ζούσε κάποιος Ιερέας, Παύλος ονομαζόμενος, κοντά σ' ένα χωριό που ονομαζόταν Αζά. Ήταν πλούσιος και φιλοχρήματος, και είχε μαζί του και πέντε κανονικές, δηλαδή παρθένες μοναχές, που ήταν στολισμένες με την λαμπρότητα των αρετών. Αυτός λοιπόν, Ιερουργούσε και συνέψαλλε μ' αυτές, και όσα χρήματα έδιναν σ' αυτόν οι κανονικές, αυτός τα θησαύριζε για τον εαυτό του. Όταν όμως έγινε γνωστό, ότι ο πρεσβύτερος Παύλος ήταν πλουσιότατος, οι Πέρσες ζήτησαν, με την απειλή ότι θα τον θανατώσουν, ή να αρνηθεί αυτός και οι μαζί μ' αυτόν παρθένες την θρησκεία του, ή να παραδώσει τους θησαυρούς του. Αυτός τότε, προτίμησε τον πλούτο και δέχτηκε τη θρησκεία των Περσών. Τις δε παρθένες, που αρνήθηκαν ν' ακολουθήσουν το προδοτικό παράδειγμά του και ν' αρνηθούν το Χριστό, έσφαξε ο ίδιος με τα χέρια του. Άλλα και αυτός δεν πρόλαβε να χαρεί τον πλούτο του. Οι Πέρσες προκειμένου να πάρουν και τους θησαυρούς του, το επόμενο βράδυ τον έπνιξαν.

Όνομα:	Μάρθα
Ετυμολογία:	Εξελληνισμένο όνομα από το Εβραϊκό ρήμα מרר (μαράρ), που σημαίνει να είναι πικρή και ισχυρή. και εννοεί την κυρία και οικοδέσποινα.

Τα χρόνια του βασιλιά των Περσών Σαθωρίου (330 μ.Χ.), ζούσε κάποιος Ιερέας, Παύλος ονομαζόμενος, κοντά σ' ένα χωριό που ονομαζόταν Αζά. Ήταν πλούσιος και φιλοχρήματος, και είχε μαζί του και πέντε κανονικές, δηλαδή παρθένες μοναχές, που ήταν στολισμένες με την λαμπρότητα των αρετών. Αυτός λοιπόν, Ιερουργούσε και συνέψαλλε μ' αυτές, και όσα χρήματα έδιναν σ' αυτόν οι κανονικές, αυτός τα θησαύριζε για τον εαυτό του. Όταν όμως έγινε γνωστό, ότι ο πρεσβύτερος Παύλος ήταν πλουσιότατος, οι Πέρσες ζήτησαν, με την απειλή ότι θα τον θανατώσουν, ή να αρνηθεί αυτός και οι, μαζί μ' αυτόν, παρθένες τη θρησκεία του, ή να παραδώσει τους θησαυρούς του. Αυτός τότε, προτίμησε τον πλούτο και δέχτηκε τη θρησκεία των Περσών. Τις δε παρθένες, που αρνήθηκαν ν' ακολουθήσουν το προδοτικό παράδειγμά του και ν' αρνηθούν το Χριστό, έσφαξε ο ίδιος με τα χέρια του. Άλλα και αυτός δεν πρόλαβε να χαρεί τον πλούτο του. Οι Πέρσες προκειμένου να πάρουν και τους θησαυρούς του, το επόμενο βράδυ τον έπνιξαν.

Όνομα:	Μαρία
Ετυμολογία:	Εξελληνισμένο όνομα Marjam που χρησιμοποιήθηκε για να αποδοθεί το αραμαϊκό όνομα της Παναγίας «Μαργιάμ» που σημαίνει 'πικροφέρουσα'. Επίσης υπάρχει αρχαίο Ελληνικό (Μινωικό) όνομα ΜΑΙΡΑ, που μπορεί να επροφέρετο Μαίρα, Μαίρη ή Μάϊρα. Όνομα πανάρχαιο Ελληνικό. Το Εβραϊκό όνομα Μαρία κατά τον καθηγητή κ. Θεοφανίδη είναι παράγωγο του αρχαίου μυθολογικού και Ομηρικού ονόματος ΜΑΙΡΑ ή ΜΑΡΙΑ (Ιλιάδα Σ48, Οδύσσεια λ326, Παυσανίας κ.λ.π ) . Το όνομα Μαίρα ή Μαρία έχει ως ρίζα το αρχαίο ελληνικό ρήμα μαρμαίρω που σημαίνει την λάμπουσα, την ακτινοβολούσα.(Oμηρικόν λεξικό Ε.Κοφινιώτου ) Μαρ - μαίρω = λάμπω, ακτινοβολώ. Μαρία, η λάμπουσα η ακτινοβολούσα.

Όνομα:	Εφραίμ
Ετυμολογία:	Από το Εβραϊκό ρήμα פרה (παρά) = καρποφορώ και σημαίνει ο θεός με έκανε (πνευματικά) καρπερό.

Όσιος Ιωάννη Σπηλεώτης (γνωστός και σαν Ποταμίτης). Είναι ένας από τους 300 Αλαμανούς αγίους που ασκήτεψαν στην Κύπρο. Αυτός επέλεξε την περιοχή του χωριού Σιά της επαρχίας Λευκωσίας.

Όνομα:	Ιωάννης
Ετυμολογία:	Εξελληνισμένο Εβραϊκό όνομα από το (יה) ΄για’, ένα από τα Εβραϊκά ονόματα του Θεού και το (חנן), ‘χανάν = δώρο και σημαίνει δώρο του Θεού. Το αντίστοιχο του στα Ελληνικά είναι το Θεόδωρος.