Ο Αύδακτος (ή Άδαυκτος) ήταν από την Έφεσο και είχε τιμηθεί από τον Μαξιμίνο έπαρχος, διότι ήταν πολύ συνετός και πλούσιος. Επειδή όμως ο Μαξιμίνος ζήτησε την κόρη του Καλλισθένη για γυναίκα του, ο Αύδακτος δεν θέλησε να τη δώσει σ' έναν ειδωλολάτρη. Γι' αυτό άρπαξαν τα υπάρχοντα του και τον εξόρισαν στη Μελιτινή, όπου τον αποκεφάλισαν. Η δε κόρη του Καλλισθένη, αφού κουρεύτηκε και φόρεσε ανδρικά ρούχα, κρυβόταν κάπου στη Νικομήδεια. Ύστερα από οκτώ χρόνια πήγε στη Θράκη. Εκεί έμενε κοντά σε μια οικογένεια, που είχε κόρη με άρρωστους τους οφθαλμούς. Η Καλλισθένη τη θεράπευσε και οι γονείς ζητούσαν να την παντρέψουν με τη θεραπευμένη κόρη τους. Τότε η Καλλισθένη φανέρωσε την αλήθεια γι' αυτή και όλοι μαζί αφού δόξασαν τον Θεό, έφυγε. Τότε γνωρίστηκε με την αδελφή του Μεγάλου Κωνσταντίνου, Κωνστάντια και κατάφερε όχι μόνο να πάρει πίσω την περιουσία του πατέρα της, αλλά και να μεταφέρει το λείψανο του Άγιου πατέρα της από τη Μελιτινή στην Έφεσο, όπου έκτισε Ναό στο όνομά του και εναπόθεσε το άγιο λείψανό του. Έτσι Αποστολικά αφού έζησε το υπόλοιπο της ζωής της η Καλλισθένη, απεβίωσε ειρηνικά.

Όνομα:	Καλλισθένη
Ετυμολογία:	Από το κάλλος και το σθένος και σημαίνει, αυτή που πέραν από την ομορφιά, διαθέτει θαυμαστή δύναμη και αντοχή.

Για τις μάρτυρες αυτές εγκωμιαστικούς λόγους έχει πει ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, και αυτός είναι που έχει καταγράψει το βίο τους. Η άξια Δομνίνα ήταν από την Αντιόχεια και ασπάστηκε την χριστιανική πίστη μαζί με τις δύο θυγατέρες της, την Βερνίκη και την Προσδόκη. Όμως ο σύζυγος της Δομνίνης ήταν ειδωλολάτρης και εκμεταλλευόμενος την σκληρότητα των διωγμών του Διοκλητιανού προσπαθούσε να τις πείσει να απαρνηθούν το Χριστό. Για το λόγο αυτό οι Αγίες αποφάσισαν να φύγουν. Κατέφυγαν στην Έδεσσα της βόρειας Μεσοποταμίας.

Όμως ο ειδωλολάτρης σύζυγος έμαθε τον τόπο που κρυβόντουσαν και πήγε μαζί με στρατιώτες να τις συλλάβουν. Στο δρόμο της επιστροφής έκαναν στάση γιατί έπεσε η νύκτα και οι μεν στρατιώτες κοιμήθηκαν ο δε πατέρας φύλαγε τη γυναίκα και τις κόρες του. Όμως σκεφτόμενος το γεγονός ότι οι στρατιώτες θα ατίμαζαν τις θυγατέρες του και την γυναίκα του, τους έθεσε τον όρο ότι για να τις αφήσει ελεύθερες θα έπρεπε να πέσουν στον ποταμό και να πνιγούν. Οι αγίες το δέχτηκαν και κάνοντας την προσευχή τους και ζητώντας συγχώρηση από τον Κύριο βάδισαν με βήμα σταθερό στον ποταμό και έθεσαν τέρμα στη ζωή τους.

Όνομα:	Προσδόκη
Ετυμολογία:	Από το προσδοκώ (προς + δοκώ) που σημαίνει αναμένω ή προσμένω μετά δέους ή ελπίδας. Φαίνεται ότι κάποιοι θρησκευόμενοι χρησιμοποιήσαν αυτό το ρήμα που αναφέρεται στο 'Πιστεύω' (προσδοκώ ανάστασιν νεκρών και ζωήν του μέλλοντος αιώνος) για να δημιουργήσουν τα ονόματα Προσδόκη και Προσδόκιος.

Ο Αύδακτος (ή Άδαυκτος) ήταν από την Έφεσο και είχε τιμηθεί από τον Μαξιμίνο σαν έπαρχος, διότι ήταν πολύ συνετός και πλούσιος. Επειδή όμως ο Μαξιμίνος ζήτησε την κόρη του, Καλλισθένη για γυναίκα του, ο Αύδακτος δεν θέλησε να τη δώσει σε μη χριστιανό. Γι' αυτό άρπαξαν τα υπάρχοντα του και τον εξόρισαν στη Μελιτινή, όπου τον αποκεφάλισαν. Η δε κόρη του Καλλισθένη, αφού κουρεύτηκε και φόρεσε ανδρικά ρούχα, κρυβόταν κάπου στη Νικομήδεια.

Όνομα:	Αύδακτος
Ετυμολογία:	Από τα αρχαία Ελληνικά ‘αυδή’=φωνή και το επίθεμα -κτος και σημαίνει αυτόν που βρήκε τη φωνή του. (Υπό περαιτέρω διερεύνηση).

St Edwin of Northumbria. Άγγλος βασιλιάς που ασπάσθηκε τον χριστιανισμό και βαφτίστηκε το 627 μ.Χ.. Μετά το θάνατό του αγιοποιήθηκε από την Ορθόδοξη, την Καθολική και την Αγγλικανική εκκλησία.

Όνομα:	Εδουίνος
Ετυμολογία:	Από στοιχεία της παλαιάς Αγγλικής γλώσσας 'ead'=πλούτος και 'wine'=φίλος και σημαίνει τον πλούσιο φίλο.

Ο Άγιος Ιερόθεος ήταν πλατωνικός φιλόσοφος και ένας από τα εννέα μέλη του Συμβουλίου της Γερουσίας του Αρείου Πάγου. Σύμφωνα με ορισμένες πληροφορίες διδάχθηκε την πίστη του Χριστού από τον Απόστολο Παύλο, και ίσως να υπήρξε ο πρώτος επίσκοπος Αθηνών.

Εκοιμήθη εν ειρήνη σε βαθιά γεράματα, μετά από πολύχρονη ποιμαντική και συγγραφική δραστηριότητα.

Όνομα:	Ιερόθεος
Ετυμολογία:	Από το επίθετο ιερός και το Θεός και σημαίνει "ο αγιασμένος από το Θεό".

Οι Άγιοι Φαύστος, Γάιος, Ευσέβιος και Χαιρήμων ήταν μαθητές του Αγίου Διονυσίου επισκόπου Αλεξανδρείας. Ειδικά ο Εύσέβιος με τον Χαιρήμονα, έθαβαν τα τίμια λείψανα των 'Αγίων Μαρτύρων. Τελικά και αυτοί, αφού με θάρρος ομολόγησαν τον Χριστό αποκεφαλίστηκαν.

Όνομα:	Χαιρήμων
Ετυμολογία:	Από τις αρχαίες Ελληνικές λέξεις 'χαίρω' και 'ήμων'=ακοντιστής και σημαίνει αυτόν που χαίρεται, απολαμβάνει να ρίχνει το ακόντιον.

Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Αυδάκτη
Ετυμολογία:	Από τα αρχαία Ελληνικά ‘αυδή’=φωνή και το επίθεμα -κτος και σημαίνει αυτην που βρήκε τη φωνή της. (Υπό περαιτέρω διερεύνηση)

Αγίων Δομνινής και Βερίνης.

Όνομα:	Βέρα
Ετυμολογία:	1.Από το λατινικό επίθετο vera και σημαίνει "αληθινή, ειλικρινής, σωστή". 2. Χαϊδευτικό των ονομάτων Βερενίκη, Βερίνη, Βερόνικα, Βερονίκη, Βαρβάρα, Μαριβέρα, Ρεβέκκα, Φοβερά (Θεοτοκωνύμιο)

Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο γυναικείο

Όνομα:	Βέρος
Ετυμολογία:	Από το λατινικό επίθετο veros και σημαίνει "αληθινός, ειλικρινής, σωστός".

Δεν υπάρχει αγία με τέτοιο όνομα παρακαλώ πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Εδουίνη
Ετυμολογία:	Από στοιχεία της παλαιάς Αγγλικής γλώσσας 'ead'=πλούτος και 'wine'=φίλος και σημαίνει τον πλούσιο φίλο.

Δεν υπάρχει αγία με αυτό το όνομα. Παρακαλώ πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό.

Όνομα:	Ιεροθέα
Ετυμολογία:	Από το επίθετο ιερός και το Θεός και σημαίνει "η αγιασμένη από το Θεό".

Για χριστιανική εορτή παρακαλώ πηγαίνετε στο αντίστοιχο γυναικείο

Όνομα:	Καλλισθένης
Ετυμολογία:	Από το κάλλος και το σθένος και σημαίνει, αυτόν που πέραν από την ομορφιά, διαθέτει θαυμαστή δύναμη και αντοχή.

Δεν υπάρχει άγιος με τέτοιο όνομα, παρακαλώ πηγαίνετε στο αντίστοιχο γυναικείο

Όνομα:	Προσδόκιος
Ετυμολογία:	Από το προσδοκώ (προς + δοκώ) που σημαίνει αναμένω ή προσμένω μετά δέους ή ελπίδας. Φαίνεται ότι κάποιοι θρησκευόμενοι χρησιμοποιήσαν αυτό το ρήμα που αναφέρεται στο 'Πιστεύω' (προσδοκώ ανάστασιν νεκρών και ζωήν του μέλλοντος αιώνος) για να δημιουργήσουν τα ονόματα Προσδόκη και Προσδόκιος.

Δεν υπάρχει αγία με τέτοιο όνομα, παρακαλώ πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Χαιρημονίς
Ετυμολογία:	Από τις αρχαίες Ελληνικές λέξεις 'χαίρω' και 'ήμων'=ακοντιστής και σημαίνει αυτήν που χαίρεται, απολαμβάνει να ρίχνει το ακόντιον.

Όνομα:	Φραγκίσκος
Ετυμολογία:	Από τη λατινική λέξη Franciscus (γαλλικός) και σημαίνει "ο γνήσιος Γάλλος", "αυτός που αγαπά τη Γαλλία".

Δεν υπάρχει αγία με αυτό το όνομα, παρακαλώ πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Φραγκίσκη
Ετυμολογία:	Από τη λατινική λέξη Franciscus (γαλλικός) και σημαίνει "ο γνήσιος Γάλλος", "αυτός που αγαπά τη Γαλλία".

Η άξια Δομνίνα ήταν από την Αντιόχεια και ασπάστηκε την χριστιανική πίστη μαζί με τις δύο θυγατέρες της, την Βερνίκη και την Προσδόκη. Όμως ο σύζυγος της Δομνίνης ήταν ειδωλολάτρης και εκμεταλλευόμενος την σκληρότητα των διωγμών του Διοκλητιανού προσπαθούσε να τις πείσει να απαρνηθούν το Χριστό. Για το λόγο αυτό οι Αγίες αποφάσισαν να φύγουν. Κατέφυγαν στην Έδεσσα της βόρειας Μεσοποταμίας.

Όμως ο ειδωλολάτρης σύζυγος έμαθε τον τόπο που κρυβόντουσαν και πήγε μαζί με στρατιώτες να τις συλλάβουν. Στο δρόμο της επιστροφής έκαναν στάση γιατί έπεσε η νύκτα και οι μεν στρατιώτες κοιμήθηκαν ο δε πατέρας φύλαγε τη γυναίκα και τις κόρες του. Όμως σκεφτόμενος το γεγονός ότι οι στρατιώτες θα ατίμαζαν τις θυγατέρες του και την γυναίκα του, τους έθεσε τον όρο ότι για να τις αφήσει ελεύθερες θα έπρεπε να πέσουν στον ποταμό και να πνιγούν. Οι αγίες το δέχτηκαν και κάνοντας την προσευχή τους και ζητώντας συγχώρηση από τον Κύριο βάδισαν με βήμα σταθερό στον ποταμό και έθεσαν τέρμα στη ζωή τους.

Όνομα:	Βερενίκη
Ετυμολογία:	Αρχαίο Μακεδονικό όνομα αντίστοιχο του Φερενίκη (φέρω και νίκη) και σημαίνει "αυτή που φέρνει τη νίκη".

Την αγία εγκωμιάζει ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος μαζί με τις κόρες της. 'Ήταν από την Αντιόχεια και ασπάστηκε την χριστιανική πίστη μαζί με τις δύο θυγατέρες της, την Βερνίκη και την Προσδόκη. Όμως ο σύζυγος της Δομνίνης ήταν ειδωλολάτρης και εκμεταλλευόμενος την σκληρότητα των διωγμών του Διοκλητιανού προσπαθούσε να τις πείσει να απαρνηθούν το Χριστό. Για το λόγο αυτό οι Αγίες αποφάσισαν να φύγουν. Κατέφυγαν στην Έδεσσα της βόρειας Μεσοποταμίας. Όμως ο ειδωλολάτρης σύζυγος έμαθε τον τόπο που κρυβόντουσαν και πήγε μαζί με στρατιώτες να τις συλλάβουν. Στο δρόμο της επιστροφής έκαναν στάση γιατί έπεσε η νύκτα και οι μεν στρατιώτες κοιμήθηκαν ο δε πατέρας φύλαγε τη γυναίκα και τις κόρες του. Όμως σκεφτόμενος το γεγονός ότι οι στρατιώτες θα ατίμαζαν τις θυγατέρες του και την γυναίκα του, τους έθεσε τον όρο ότι για να τις αφήσει ελεύθερες θα έπρεπε να πέσουν στον ποταμό και να πνιγούν. Οι αγίες το δέχτηκαν και κάνοντας την προσευχή τους και ζητώντας συγχώρηση από τον Κύριο βάδισαν με βήμα σταθερό στον ποταμό και έθεσαν τέρμα στη ζωή τους.

Όνομα:	Δομηνίκη
Ετυμολογία:	Από το Λατινικό Domenica και σημαίνει Κυριακή

Η εορτή αυτή καθιερώθηκε μετά τη φανέρωση του Αγίου Ιωάννου, Αρχιεπισκόπου Νόβγκοροντ (κοιμήθηκε 7 Σεπτεμβρίου 1186 μ.Χ.) στον Άγιο Ευθύμιο, Αρχιεπίσκοπο Νόβγκοροντ (κοιμήθηκε 11 Μαρτίου 1458 μ.Χ.), ο οποίος του είπε να εορτάζει με αγρυπνία στον καθεδρικό ναό της Αγίας Σοφίας τους μακαρίους Ιεράρχες της τοπικής αυτής Εκκλησίας, που ευαρέστησαν με το βίο και τους αγώνες τους τον Θεό. Επίσης, η εορτή αυτή επιτελείται στις 4 Οκτωβρίου, ημέρα της μνήμης του Αγίου Ιεροθέου, Επισκόπου Αθηνών, σύμφωνα με όσα είπε ο Άγιος Ιωάννης, και την Τρίτη Κυριακή μετά την Πεντηκοστή.

Οι Άγιοι Ιεράρχες είναι: Ιωακείμ (κοιμήθηκε 1030 μ.Χ.), Λουκάς (κοιμήθηκε 1060 μ.Χ.), Γερμανός (κοιμήθηκε 1096 μ.Χ.), Αρκάδιος (κοιμήθηκε 1162 μ.Χ.), Γρηγόριος (κοιμήθηκε 1193 μ.Χ. - βλέπε 24 Μαΐου), Μαρτύριος (κοιμήθηκε 1199 μ.Χ.), Αντώνιος (κοιμήθηκε 1231 μ.Χ.), Βασίλειος (κοιμήθηκε 1352 μ.Χ.), Συμεών (κοιμήθηκε 1421 μ.Χ.), Γεννάδιος (κοιμήθηκε 1505 μ.Χ.), Ποιμήν (κοιμήθηκε 1571 μ.Χ.), Αφφώνιος (κοιμήθηκε 1652 μ.Χ.).

Όνομα:	Αντώνιος
Ετυμολογία:	Από τα αρχαία Ελληνικά, την πρόθεση ‘αντί’ και το ρήμα ‘ωνέομαι’=αγοράζω από το οποίο έχουμε τις λέξεις ‘ωνή’=αγορά, ‘ωνητός’=αγοραστός και ‘ώνια’=ψώνια και μάλλον σημαίνει αυτόν που δωρίζει κάτι που αγοράζει. Τον γενναιόδωρο.

Οι Άγιοι Φαύστος, Γάιος, Ευσέβιος και Χαιρήμων ήταν μαθητές του Αγίου Διονυσίου επισκόπου Αλεξανδρείας Ειδικά ο Εύσέβιος με τον Χαιρήμονα, έθαβαν τα τίμια λείψανα των 'Αγίων Μαρτύρων. Τελικά και αυτοί, αφού με θάρρος ομολόγησαν τον Χριστό αποκεφαλίστηκαν.

Όνομα:	Γάιος
Ετυμολογία:	Από το Λατινικό 'Gaius' που σημαίνει χαρούμενος. Η κατάληξη -ιανός σημαίνει αυτόν που ανήκει στον Γάιο. Από την ίδια ρίζα προέρχεται και η λέξη γκέι 'gay' που χρησιμοποιείται σήμερα για τους ομοφυλόφιλους.

Οι Άγιοι Φαύστος, Γάιος, Ευσέβιος και Χαιρήμων ήταν μαθητές του Αγίου Διονυσίου επισκόπου Αλεξανδρείας. Ειδικά ο Εύσέβιος με τον Χαιρήμονα, έθαβαν τα τίμια λείψανα των 'Αγίων Μαρτύρων. Τελικά και αυτοί, αφού με θάρρος ομολόγησαν τον Χριστό αποκεφαλίστηκαν.

Όνομα:	Ευσέβιος
Ετυμολογία:	Από τις αρχαίες Ελληνικές λέξεις 'ευ' και 'σέβας' Αυτός που σέβεται τον εαυτό του, τους ανθρώπους, τη ζωή και τη φύση γενικότερα. Χρησιμοποιείται συνήθως και για φιλόθρησκους.

Οι Άγιοι Φαύστος, Γάιος, Ευσέβιος και Χαιρήμων ήταν μαθητές του Αγίου Διονυσίου επισκόπου Αλεξανδρείας Ειδικά ο Εύσέβιος με τον Χαιρήμονα, έθαβαν τα τίμια λείψανα των 'Αγίων Μαρτύρων. Τελικά και αυτοί, αφού με θάρρος ομολόγησαν τον Χριστό αποκεφαλίστηκαν.

Όνομα:	Φαύστος
Ετυμολογία:	Από το Λατινικό όνομα ‘Faustus’ που σημαίνει ευδαίμων, ευτυχής, τυχερός. Η κατάληξη '-ανος' σημαίνει αυτόν που ανήκει στον Φαύστο.

Η Οσία Άννα γεννήθηκε στη Ρωσία και ήταν σύζυγος του ηγεμόνα Γιαροσλάβου. Εργάσθηκε αποστολικά για την στερέωση της ορθοδόξου πίστεως και εγκατέλειψε τον κόσμο, για να ζήσει σε μοναστήρι με ησυχία και προσευχή. Κοιμήθηκε οσίως με ειρήνη το έτος 1056 μ.Χ.

Όνομα:	Άννα
Ετυμολογία:	Το όνομα είναι παλίνδρομο (καρκινικό) δηλαδή διαβάζεται και αντίθετα. Εξελληνισμένο Εβραϊκό όνομα από το Εβραϊκό ρήμα 'חנן ‘ (χάναν) (είμαι ευχάριστη, συμπονετική και χαριτωμένη) και σημαίνει "αυτή που έχει δεχθεί τη χάρη και την εύνοια του Θεού". Στα Ελληνικά θα μπορούσε να αποδοθεί σαν Χάρις.

Ο όσιος πατήρ ημών Αμμούν καταγόταν από την Αίγυπτο. Όταν πέθαναν οι γονείς του ανέλαβε την ανατροφή του ένας θείος του, ο οποίος τον υποχρέωσε να νυμφευθεί. Το ίδιο βράδυ, ο άγιος ανοίγοντας την Αγία Γραφή και διάβασε το χωρίο της προς Κορινθίους επιστολής όπου ο Απόστολος μιλά για τα δεινά του γάμου, τις ταραχές και τις μέριμνες που προκαλεί στους εγγάμους, ενώ οι εν παρθενία αφιερωμένοι στον Κύριο μπορούν να αφοσιώνονται απερίσπαστοι στην προσευχή και στα πνευματικά έργα. Έτσι ανεχώρησε στην έρημο, που αν και δεν υπήρχαν ακόμη μοναστήρια, έκτισε δυο κελλιά θολωτά και επί είκοσι δύο χρόνια ο βίος του ήταν ισάξιος των αγγέλων. Ο άγιος Αμμούν ήταν δεμένος με βαθειά έν Θεώ αγάπη τέτοια όταν παρέδωσε την ψυχή του στον Κύριο, ο Αντώνιος που βρισκόταν στο όρος του, το όποιο απείχε δεκατεσσάρων ημερών πεζοπορία, διέκοψε τη συνομιλία που είχε με κάποιους νέους μοναχούς, περιήλθε σε έκσταση και είδε την ψυχή του Αμμούν να ανέρχεται στον ουρανό ενώ άγγελοι έψαλλαν ύμνους χαράς.

Όνομα:	Αμμούν
Ετυμολογία:	Ίσως από τον Αιγύπτιο θεό Άμμωνα.

Ο Όσιος Αμμούν αφού επισκέφτηκε το Άγιος Όρος και την Ιερουσαλήμ εγκαταβίωσε στη Λαύρα των Σπηλαίων όπου έγινε γνωστός για την Άγια ζωή του.

Όνομα:	Αμμούν
Ετυμολογία:	Ίσως από τον Αιγύπτιο θεό Άμμωνα.

Κύπριος Άγιος Ταμασοῦ. Ἄγνωστος εἰς τοὺς Κυπρίους χρονογράφους καὶ τοὺς συναξαριστάς. Οὗτος, κατὰ τὸ εἰς τὴν Ἀκολουθίαν του περιεχόμενον βραχὺ συναξάριον, ἤσκησεν εἰς Ταμασόν, ἔνθα καὶ ναὸς ἀφιερωμένος εἰς αὐτὸν ἀνηγέρθη. Μέχρι τέλους τοῦ παρελθόντος αἰῶνος έσῴζετο παλαιὸς ναὸς αὐτοῦ εἰς τὸ χωρίον Πολιτικὸν (ἀρχαίαν Ταμασὸν) τῆς ἐπαρχίας Λευκωσίας, ἀντικατεστάθη, ὅμως, ὑπὸ νεωτέρου ναοῦ, ἀφιερωμένου καὶ τούτου εἰς τὸν Ἅγ. Θεόδωρον. Ἡ μνήμη αὐτοῦ ἑορτάζεται τὴν 4ην Ὀκτωβρίου (35).

Όνομα:	Θεόδωρος
Ετυμολογία:	Από το θεός και το δώρον και σημαίνει "δώρο του Θεού".

Καταγόταν ἀπὸ τὸ χωριὸ Λαμπαδοὺ (κοντὰ στὴν περιοχὴ τοῦ χωριοῦ Μιτσερό) τῆς Κύπρου, ποὺ βρισκόταν κοντὰ στὴν κωμόπολη Γαλάτα. Γονεῖς εἶχε εὐσεβεῖς καὶ πλούσιους. Τυφλώθηκε καί, μαζὶ μὲ ἕναν ὑπηρέτη του, τὸν Ἰωάννη, ἔφυγε ἀπὸ τὴν πατρική του οἰκία σὲ τόπο κατάλληλο γιὰ προσευχὴ καὶ ἄσκηση. Δώδεκα χρόνια ἔζησε μὲ αὐστηρὴ ἄσκηση καὶ προσευχὴ καὶ τελικὰ ἀπεβίωσε εἰρηνικά. Σήμερα σῴζεται Μονὴ στὸ ὄνομά του στὴν Κύπρο (χωριό Καλοπαναγιώτης)

Όνομα:	Ιωάννης
Ετυμολογία:	Εξελληνισμένο Εβραϊκό όνομα από το (יה) ΄για’, ένα από τα Εβραϊκά ονόματα του Θεού και το (חנן), ‘χανάν = δώρο και σημαίνει δώρο του Θεού. Το αντίστοιχο του στα Ελληνικά είναι το Θεόδωρος.

Όνομα:	Πέτρος
Ετυμολογία:	Από το ουσιαστικό πέτρα (βράχος) και σημαίνει "ο ακλόνητος". Το όνομα Πέτρος είναι μετάφραση του Αραμαϊκού 'Κηφά' που ήταν το πραγματικό όνομα του Απόστολου Πέτρου. Στην Αρχαία Ελλάδα υπήρχαν τα ονόματα Πετραίος (Κένταυρος) και Πετραία (Ωκεανίδα νύμφη).

Δεν βρήκαμε άλλες πληροφορίες εκτός του ότι ήταν Ρώσος

Όνομα:	Πιώρ
Ετυμολογία:	Μάλλον Αιγυπτιακό όνομα. Υπό διερεύνηση.