|
|
Η Αγία Αγαθόκλεια, με τη μεγάλη της υπομονή στο μαρτύριο, στόλισε και αυτή τους πρώτους αιώνες του χριστιανισμού. Αν και από τη γέννησή της δούλα, έλαμψε δια Ιησού Χριστού ελεύθερη στην ψυχή. Ο κύριος της, που ονομαζόταν Νικόλαος, είχε γίνει χριστιανός και φερόταν προς την Αγαθόκλεια με πολλή φιλανθρωπία και αγαθότητα, όμως η κυρία της Παυλίνα, υπήρξε σκληρόκαρδη, με επιμονή στην ειδωλολατρία. Και όπως ήταν θυμώδης και μέθυσος βασάνιζε πολλές φορές την Αγαθόκλεια και προσπαθούσε με πείσμα να την επαναφέρει στη θρησκεία των ειδώλων. Επί οκτώ χρόνια έτσι, η ταλαίπωρη και συγχρόνως μακάρια δούλα, υπέφερε καθημερινή ζωή μαρτυρίου. Την έβριζε, τη χτυπούσε, τρυπούσε και ράπιζε επανηλειμένα με μαστίγιο το κορμί της. Και επειδή όλα αυτά δεν νικούσαν τη γνώμη της ευσεβέστατης χριστιανής, η Παυλίνα την έσπρωξε στη φωτιά. Η Αγαθόκλεια λυτρώθηκε δια του θανάτου.
|
Από το επίθετο αγαθός (καλός) και το κλέος (δόξα, φήμη) και σημαίνει "αυτή που έχει καλή φήμη". |
|
|
|
Η Αγία Σοφία και οι τρεις θυγατέρες της Πίστη, Ελπίδα και Αγάπη μαρτύρησαν στα χρόνια του αυτοκράτορα Αδριανού (117 – 138 μ.Χ.). Οι τρεις θυγατέρες της Αγίας Σοφίας, πήραν τα ονόματα τους από το χωρίο της Καινής Διαθήκης: «νυνὶ δὲ μένει πίστις, ἐλπίς, ἀγάπη, τὰ τρία ταῦτα· μείζων δὲ τούτων ἡ ἀγάπη.». Αφού χήρεψε η μητέρα τους, μετοίκησαν στη Ρώμη, όπου η φήμη τους ως ενάρετες χριστιανές τους είχε προλάβει. Συνέλαβαν έτσι τις τρείς κόρες όπου αφού πέρασαν από ανάκριση, αποκεφαλίστηκαν. Στην ομολογία της η Αγία Αγάπη, παίρνοντας λόγια από τη Γραφή λέει, Αλλά δεν υστέρησε σε απάντηση και η εννιάχρονη Αγάπη. Είπε ότι η ύπαρξή της είναι στραμμένη «εἰς τὴν ἀγάπην τοῦ Θεοῦ καὶ εἰς τὴν ὑπομονὴν τοῦ Χριστοῦ»
|
Από τα αρχαία Ελληνικά ‘άγαν’=πολύ και ‘πάομαι’=αποκτώ, κατέχω και εκφράζει ένα κτητικό συναίσθημα και τρυφερότητα για κάτι δικό σου. |
|
|
|
Η Αγία Σοφία και οι τρεις θυγατέρες της Πίστη, Ελπίδα και Αγάπη μαρτύρησαν στα χρόνια του αυτοκράτορα Αδριανού (117 – 138 μ.Χ.). Οι τρεις θυγατέρες της Αγίας Σοφίας, πήραν τα ονόματα τους από το χωρίο της Καινής Διαθήκης: «νυνὶ δὲ μένει πίστις, ἐλπίς, ἀγάπη, τὰ τρία ταῦτα· μείζων δὲ τούτων ἡ ἀγάπη.» Η Αγία Σοφία, τίμια και θεοσεβής γυναίκα, γρήγορα χήρεψε και με τις τρεις κόρες της ήλθε στη Ρώμη. Εκεί καταγγέλθηκαν ως φημισμένες χριστιανές. Συνελήφθησαν και μαρτύρησαν.
|
Από το αρχαίο Ελληνικό ρήμα 'έλπω'=δημουργώ ελπίδα ή ελπίδες |
|
|
|
Η Αγία Σοφία και οι τρεις θυγατέρες της Πίστη, Ελπίδα και Αγάπη μαρτύρησαν στα χρόνια του αυτοκράτορα Αδριανού (117 – 138 μ.Χ.). Οι τρεις θυγατέρες της Αγίας Σοφίας, πήραν τα ονόματα τους από το χωρίο της Καινής Διαθήκης: «νυνὶ δὲ μένει πίστις, ἐλπίς, ἀγάπη, τὰ τρία ταῦτα· μείζων δὲ τούτων ἡ ἀγάπη.» Στη Ρώμηκαταγγέλθηκαν ως φημισμένες χριστιανές. Τότε ο αυτοκράτορας πληροφορήθηκε ότι οι τέσσερις γυναίκες ήταν χριστιανές και διέταξε να τις συλλάβουν, βασανίστηκαν και μαρτύρησαν. Η μητέρα ενταφίασε τα κορμιά των κόρων της με τιμές αγίων.
|
Από το αρχαίο Ελληνικό ‘επίσταμαι’=γνωρίζω με βεβαιότητα ότι κάτι είναι αληθινό..
Από το ίδιο ρήμα προέρχεται και η ‘επιστήμη’ όμως αυτή βασίζεται σε αληθινή, αποδεδειγμένη γνώση ενώ το πιστεύω χρησιμοποιείται χωρίς ανάγκη απόδειξης, σαν δόγμα. |
|
|
Αγία Σοφία και οι τρεις θυγατέρες της Πίστη, Ελπίδα και Αγάπη |
|
Η Αγία Σοφία και οι τρεις θυγατέρες της Πίστη, Ελπίδα και Αγάπη μαρτύρησαν στα χρόνια του αυτοκράτορα Αδριανού (117 – 138 μ.Χ.).
|
Από το ουσιαστικό σοφία (πολυμάθεια, βαθιά γνώση).
Σύμφωνα με τον Σωκράτη (Πλάτωνος Κρατύλος) ‘σοφία’ σημαίνει ότι εφάπτεται (εγγίζει) την ‘φοράν’ (μετακίνηση). Αφήνει ταυτοχρόνως να νοηθεί ότι δεν είναι και τόσο καθαρή η ρίζα της. Αναφέρεται δε και σε ένα ρήμα που χρησιμοποιούσαν οι ποιητές ‘εσύθη’ για εκείνους που αρχίζουν να προχωρούν γρήγορα. Αυτής λοιπόν της κίνησης ‘επαφήν’ σημαίνει η ‘σοφία’. |
|
|
|
Επίσκοπος Κορώνης, μέλος της Γ’ Οικουμενικής Συνόδου
|
Από το επίθετο αγαθός (καλός) και το κλέος (δόξα, φήμη) και σημαίνει "αυτός που έχει καλή φήμη" |
|
|
|
Γεννήθηκε στη Λαμπαδού ένα χωριό κοντά στο σημερινό Μιτσερό της Κύπρου, κι ήταν γιος ειδωλολάτρη ιερέα του Ιεροκλέα. Ο ιερέας διακρινόταν για τα φιλόξενα αισθήματα του και γι' αυτό δεν δίστασε να φιλοξενήσει τον Παύλο, τον Βαρνάβα και τον Μάρκο, όταν αυτοί βρέθηκαν στην Κύπρο. Τότε είλκυσαν στον Χριστό τον γιο του Ηρακλείδη και αυτός στη συνέχεια έφερε στον Χριστό τους γονείς του. Τον Ηρακλείδη ο Παύλος διόρισε επίσκοπο Ταμασίων της Κύπρου. Εργάστηκε με πολύ ζήλο, έχοντας συνεργάτη του τον Μύρωνα. Μπόρεσαν και οι δύο να φέρουν κοντά στον Χριστό πολλούς ειδωλολάτρες. Οι επιτυχίες τους όμως αυτές, προκάλεσαν τη μανία των απίστων. Και έτσι κάποια μέρα, όρμησαν οπλισμένοι επάνω τους και αφού τους θανάτωσαν, στη συνέχεια τους έριξαν στη φωτιά. Και έτσι έλαβαν το αμαράντινο στεφάνι του μαρτυρίου.
|
Από το Ηρακλής και την κατάληξη -ίδης που σημαίνει ο γιός, ο απόγονος τού Ηρακλή, |
|
|
|
Δεν βρήκαμε άλλες πληροφορίες
|
Από τις λέξεις πάντα και λέων. Αυτός που συμπεριφέρεται πάντα σαν λιοντάρι. Ο γενναίος. |
|
|
|
Οι Άγιοι Πηλέας και Νείλος κατάγονταν από την Αίγυπτο. Παρουσιάστηκαν με θάρρος σαν Χριστιανοί, μαζί με τον Πατερμούθιο, τον Ηλία και 100 άλλους χριστιανούς, στον ειδωλολάτρη βασιλιά. Υπέστησαν φρικτά μαρτύρια, τους έβγαλαν το δεξί μάτι και στο τέλος τους έκαψαν ζωντανούς.
|
Μάλλον προέρχεται από το τοπωνύμιο 'Πήλιο' και σημαίνει αυτός που κατάγεται από το Πήλιο. Ή από το αρχαίο Ελληνικό ρήμα 'πηλόω'=λασπωμένος. |
|
|
|
Δεν υπάρχει αγία με τέτοιο όνομα, παρακαλώ πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό
|
Από το αρχαίο Ελληνικό ρήμα 'γέμω'=γεμίζω και σημαίνει τον γεμάτο, τον πλούσιο. Η κατάληξη -ιανός δεικνύει αυτόν που ανήκει στον Γεμίνο. |
|
|
|
Μάρτυρας από την Ρώμη, 4ου αιώνα.
|
Από το αρχαίο Ελληνικό ρήμα 'γέμω'=γεμίζω και σημαίνει τον γεμάτο, τον πλούσιο. Η κατάληξη -ιανός δεικνύει αυτόν που ανήκει στον Γεμίνο. |
|
|
|
Δεν υπάρχει αγία με τέτοιο όνομα, παρακαλώ πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό
|
Από τα αρχαία Ελληνικά 'ευ'=καλά και 'ξίφος' και σημαίνει αυτήν που χειρίζεται καλά το ξίφος, την καλή ξιφομάχο. |
|
|
|
Η μνήμη του αναφέρεται επιγραμματικά στο «Μικρόν Ευχολόγιον ή Αγιασματάριον», χωρίς άλλες πληροφορίες. Πουθενά άλλου δεν αναφέρεται η μνήμη του. Ίσως συγχέεται με τον άγιο Αυξίβιο.
|
Από τα αρχαία Ελληνικά 'ευ'=καλά και 'ξίφος' και σημαίνει αυτόν που χειρίζεται καλά το ξίφος, τον καλό ξιφομάχο. |
|
|
|
Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό
|
Από το Ηρακλής και την κατάληξη -ίδη που σημαίνει η κόρη, η απόγονος τού Ηρακλή, |
|
17 Σεπτεμβρίου > Αγίας Σοφίας και των θυγατέρων της Αγάπης, Πίστης και Ελπίδας
|
|
|
|
Σλαβική απόδοση του ονόματος Ελπίδα. |
|
|
|
Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό
|
Από τις λέξεις πάντα και λέαινα. Αυτή που συμπεριφέρεται πάντα σαν λιονταρίνα. Η γενναία. |
|
|
|
Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό
|
Μάλλον προέρχεται από το τοπωνύμιο 'Πήλιο' και σημαίνει αυτή που κατάγεται από το Πήλιο. Ή από το αρχαίο Ελληνικό ρήμα 'πηλόω'=λασπωμένη. |
|
|
|
|
Από το ιταλικό 'speranza' που σημαίνει ελπίδα. |
|
17 Σεπτεμβρίου > ©ΤΕΗ - Τεκμαρτή Εορταστική Ημερομήνια - Αγίας Σοφίας καί των θυγατέρων αυτής Πίστης, Ελπίδας και Αγάπης
|
|
|
Δεν υπάρχει αγία με αυτό το όνομα. Επειδή όμως σημαίνει αξιαγάπητη θα μπορύσε να γιορτάζει την ημέρα της Αγίας Σοφίας και των θυγατέρων της Πίστης, Ελπίδας και Αγάπης.
|
Από την Κελτική λέξη 'myrrhna' που σημαίνει αξιαγάπητη, απαλή και τρυφερή.
Δεν έχει καμια σχέση με το όνομα Μίρνα που γράφεται με 'ιώτα'. |
|
|
|
Οι Άγιοι Μάξιμος, Θεόδοτος και Ασκληπιοδότη καταγόταν από την Μαρκιανούπολη της Θράκης και μαρτύρησαν με σκληρό τρόπο, πριν αποκεφαλιστούν.
|
Από το αρχαίο Ελληνικό όνομα 'Ασκληπιός' και το 'δίδωμι'=δίδω, από την οποία παράγεται το δοτή και εννοεί αυτήν που δόθηκε από τον Ασκληπιό. |
|
17 Σεπτεμβρίου > Αγία Σοφία και οι τρεις θυγατέρες της Πίστη, Ελπίδα και Αγάπη
|
|
Αγία Σοφία και οι τρεις θυγατέρες της Πίστη, Ελπίδα και Αγάπη |
|
Αγία Σοφία και οι τρεις θυγατέρες της Πίστη, Ελπίδα και Αγάπη
|
Προέρχετα από τα Σλαβικό όνομα Νατέστα (Надежда) που αποτελεί μετάφραση του Ελληνικού Ελπίδα.
Το όνομα Ελπίδα έχει μεταφραστεί σε πολλέ γλώσσες όπως Hope στα Αγγλικά, στα Ισπανικά Esperanza, στα Καταλανέζικα και στα Πορτογαλλικά Esperança, στα Γαλλικά Espérance και στα Ιταλικά Speranza.
Επίσης χρησιμοποιείται και σαν υποκριστικό των ονομάτων Αμανατία, Εγνατία, Ιγνατία |
|
|
|
|
Από τα αρχαία Ελληνικά ’θεός’ και ‘δίδωμι’=δίδω και σημαίνει αυτή που δόθηκε στον ή από τον θεό. |
|
|
|
Η Αγία Λούκια ήταν πλούσια Ρωμαία κατά την εποχή των βασιλέων Διοκλητιανού (284 - 304 μ.Χ.) και Μαξιμιανού (286 - 305 μ.Χ.).
Μετά 36 χρόνια χηρείας και σε ηλικία 75 χρονών, προδόθηκε από τον ειδωλολάτρη γιο της Ευτρόπιο, στον Διοκλητιανό, ότι πιστεύει στον Χριστό. Τότε η Αγία συνελήφθη και κλείστηκε στη φυλακή. Εκεί υπέστη σκληρά βασανιστήρια, αλλά με τη χάρη του Θεού παρέμεινε αβλαβής και περιφερόταν στην πόλη για να αποδοκιμάσει μ' αυτό τον τρόπο την μικρότητα των βασανιστών της.
Το είδε αυτό ο Γερμινιανός (ή Γεμινιανός), πίστεψε στον Χριστό και μαζί με την Λούκια παρουσιάστηκε στον βασιλιά, ομολογώντας τον Χριστό.
Η Λούκια υιοθέτησε τον Γερμινιανό, τον βάπτισε και αφοί απαλλάχτηκαν από τους βασανιστές τους, έφυγαν στο Ταυρομένιο της Σικελίας. Αλλά εκεί, λόγω διωγμού, η Λούκια τράβηξε για τα βουνά, όπου απεβίωσε ειρηνικά. Ο δε Γερμινιανός συνελήφθη και αποκεφαλίστηκε.
|
Από το αρχαίο ελληνικό Λυκία που σημαίνει φωτεινή. Από το λύκη, το φως, εξού και λυκαυγές, το φως της αυγής. |
|
|
|
Οι Άγιοι Μάξιμος, Θεόδοτος και Ασκληπιοδότη καταγόταν από την Μαρκιανούπολη της Θράκης. Συνελήφθησαν για παράνομες ενέργειες, όπως καταστροφή ιερών των αρχαίων Ελλήνων, προσπάθειες προσηλυτισμού κλπ. Καταδικάστηκαν αλλά τους δόθηκε η ευκαιρία να τους χαριστεί η ποινή αν θα σταματούσαν τις παρανομίες τους. Αρνήθηκαν και εκτελέστηκαν.
|
Από τα αρχαία Ελληνικά ’θεός’ και ‘δίδωμι’=δίδω και σημαίνει αυτός που δόθηκε στον ή από τον θεό. |
|
|
|
Ο Άγιος Ιωακείμ ο Πάνυ, πρώτος Πατριάρχης Αλεξανδρείας μετά την τουρκική κατάκτηση της Αιγύπτου (1517 μ.Χ.). Γεννήθηκε στην Αθήνα το έτος 1448 μ.Χ. και εμόνασε στην Ιερά Μονή του Σινά και στη Λαύρα του Οσίου Σάββα του Ηγιασμένου, στην Παλαιστίνη. Ανήλθε στον παλαίφατο (φημισμένο από παλιά) και Αποστολικό Θρόνον του Αγίου Μάρκου (Πατριαρχείο Αλεξανδρείας της Αιγύπτου) τον Αύγουστο του έτους 1487 μ.Χ. και εκοιμήθη σε βαθύτατο γήρας, το έτος 1567 μ.Χ., άγων το 117ο έτος της επιγείου ζωής του, πατριαρχεύσας ογδόντα έτη.
|
Εξελληνισμένο Εβραϊκό όνομα από τα יו (γιό), μια εναλλακτική γραφή του יה (γιαχ), που αποτελεί σύντμηση του ονόματος του Κυρίου, και του ρήματος קום (κουμ)=σηκώνομαι, στέκομαι και σημαίνει ‘ο Θεός σταθεροποιεί’ |
|
|
|
Οι Άγιοι Πηλέας και Νείλος κατάγονταν από την Αίγυπτο. Παρουσιάστηκαν με θάρρος σαν Χριστιανοί, μαζί με τον Πατερμούθιο, τον Ηλία και 100 άλλους χριστιανούς στον ειδωλολάτρη βασιλιά. Υπέστησαν φρικτά μαρτύρια, τους έβγαλαν το δεξί μάτι και στο τέλος τους έκαψαν ζωντανούς.
|
Καθαρά αρχαίο Ελληνικό από το όνομα ‘Νηλεύς’, γιου του Κόδρου, που πήγε στην Ασία (Αίγυπτο) όπου και εγκαταστάθηκε.
Σύμφωνα με το λεξικό 'A Greek-English Lexicon’ των ‘Henry George Liddell, Robert Scott’ Το όνομα Νηλεύς εκφράζεται και σαν Νείλεως. Κάτι δε που μπορεί να αποδοθεί στο Νηλέα ονομάζεται Νειλείον. |
|
|
|
Δεν βρήκαμε άλλες πληροφορίες
|
Από το ουσιαστικό χαρά και το ρήμα λάμπω και σημαίνει "αυτός που λάμπει από χαρά". |
|
|
|
Κύπριος Άγιος , ένας από τους 300 Αλαμάνους. Έζησε περί το 1100. Μοναστήρι και ναός στην Περιστερώνα της επαρχίας Αμμοχώστου στην Κύπρο όπου και ο τάφος του.
|
Από τα αρχαία Ελληνικά, πρόθεση ‘ανά’ και ρήμα ίστημι>ίσταμαι και σημαίνει στέκομαι ξανά. |
|
|
|
(4ος αιώνας π.Χ.) Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος και αστρονόμος από την πόλη Ηράκλεια του Εύξεινου Πόντου.
|
Από το Ηρακλής και την κατάληξη -ίδης που σημαίνει ο γιός, ο απόγονος τού Ηρακλή, |
|
|
|
Οι Άγιοι Πατερμούθιος και Ηλίας οι ένδοξοι μαρτύρησαν δια πυρός μαζί με τους Αγίους Πηλέα και Νείλο
|
|
|
Η Αγία Σοφία και οι τρεις θυγατέρες της Πίστη, Ελπίδα και Αγάπη μαρτύρησαν στα χρόνια του αυτοκράτορα Αδριανού (117 – 138 μ.Χ.). Οι τρεις θυγατέρες της Αγίας Σοφίας, πήραν τα ονόματα τους από το χωρίο της Καινής Διαθήκης: «νυνὶ δὲ μένει πίστις, ἐλπίς, ἀγάπη, τὰ τρία ταῦτα· μείζων δὲ τούτων ἡ ἀγάπη.» Στη Ρώμηκαταγγέλθηκαν ως φημισμένες χριστιανές. Τότε ο αυτοκράτορας πληροφορήθηκε ότι οι τέσσερις γυναίκες ήταν χριστιανές και διέταξε να τις συλλάβουν, βασανίστηκαν και μαρτύρησαν. Η μητέρα ενταφίασε τα κορμιά των κόρων της με τιμές αγίων.
|
Από το αρχαίο Ελληνικό ‘επίσταμαι’=γνωρίζω με βεβαιότητα ότι κάτι είναι αληθινό..
Από το ίδιο ρήμα προέρχεται και η ‘επιστήμη’ όμως αυτή βασίζεται σε αληθινή, αποδεδειγμένη γνώση ενώ το πιστεύω χρησιμοποιείται χωρίς ανάγκη απόδειξης, σαν δόγμα. |
|
|
|
|
|