|
|
Μεγαλομάρτυρας του 3ου αιώνος. Καταγόταν από πλούσια οικογένεια και ήταν γνωστή για την ομορφιά της. Ο πατέρας της Διόσκορος, γνωστός ειδωλολάτρης, μόλις έμαθε την πίστη της κόρης του στο Χριστό την παρέδωσε στον ηγεμόνα Μαρκιανό. Πέρασε από πολλά βασανιστήρια και στο τέλος αποκεφαλίστηκε από τον ίδιο τον πατέρα της.
Μόλις έγινε αυτό έπεσε νεκρός χτυπημένος από κεραυνό. Αυτός ο άμεσος και πολύ αποτελεσματικός κεραυνός που τιμώρησε τον άδικο πατέρα είναι η συμβολική πράξη που λήφθηκε υπόψη για την ανακήρυξη της Αγίας σαν προστάτιδας του Ελληνικού πυροβολικού (1828 μ.Χ.).
Θεωρείται επίσης προστάτις των ορυχείων.
Σημείωση από τα συναξάρια της Καθολικήε εκκλησίας:
Ενώ υπήρχαν αναμφίβολα όμορφες προσήλυτες που πήραν το όνομα Βαρβάρα, αυτή η αγία είναι θρύλος και η λατρεία της αναπτύχθηκε όταν η ευσεβής μυθοπλασία παρερμηνεύτηκε σαν ιστορία.
Γι' αυτό τον λόγο, από το 1969 και μετά εμφανίζεται μόνο σε ορισμένα τοπικά εορτολόγια.
|
Προέρχεται από την αρχαία λέξη "βάρβαρος". "Βαρβάρους" αποκαλούσαν οι αρχαίοι Έλληνες τους ξένους λόγω της ηχητικής εντύπωσης "Βαρ Βαρ" που τους προκαλούσαν οι γλώσσες τους. |
|
|
|
Οι Άγιοι Χριστόδουλος και Χριστοδούλη μαρτύρησαν δια σπάθης.
|
Από το Χριστός και το δούλα και σημαίνει "η δούλα του Χριστού". |
|
|
|
Άγιος Πορτογαλίας, δεν βρήκαμε άλλες πληροφορίες.
|
Από το 'δαμάζω' και σημαίνει αυτόν που δαμάζει, τον δαμαστή. |
|
|
|
Απόστολος που φέρεται σαν Ιδρυτής της Εκκλησίας της Αίγινας. Ήταν επίσης και αρχισυναγωγός της Κορίνθου. Η μνήμη του αναφέρεται από ορισμένα Αγιολόγια και την 8η Δεκεμβρίου μαζί με άλλους αποστόλους από τους 70. Υπάρχουν ενδείξεις ότι πιθανό οι Κρίσπος και Σωσθένης να είναι το ίδιο άτυομο.
|
Από τη Λατινικό όνομα 'Crispus' που προέρχεται από τη λέξη 'crispo'=μπούκλα, τούφα μαλλιών.
Μεταφορικά όμως χρησιμοποιούμενη όπως π.χ. στη φράση 'crispa oratio' σημαίνει τον επιτηδευτό και παλμώδη λόγο. 'oratio'=λόγος, ομιλία. |
|
|
|
Δεν υπάρχει αγία με αυτό το όνομα, παρακαλώ πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό
|
Από τη Λατινικό όνομα 'Crispus' που προέρχεται από τη λέξη 'crispo'=μπούκλα, τούφα μαλλιών. Μεταφορικά όμως χρησιμοποιούμενη όπως π.χ. στη φράση 'crispa oratio' σημαίνει τον επιτηδευτό και παλμώδη λόγο. 'oratio'=λόγος, ομιλία. |
|
-
|
|
Μαρτύρησε δια σπάθης.
|
Αυτή που προέρχεται από την Ιουλία γενιά της οποίας γενάρχης ήταν ο γιός του Αινεία, Ίουλος.
Από την αρχαία Ελληνική λέξη 'ίουλος' που είναι το όνομα για το πρώτο χνούδι στα αγορίστικα μάγουλα.
Το Ιουλιανή προέρχεται από το Λατινικό 'Juliana' και σημαίνει αυτήν που ανήκει στην Ιουλία.
Καλό είναι να γνωρίζουμε ότι ήταν προς τιμή του Ιούλιου Καίσαρα που πήρε το όνομα του ο έβδομος μήνας του έτους.
|
|
|
|
Γεννήθηκε στο χωριό Μπεζούλια της επαρχίας Αγράφων. Έγινε μοναχός στη Μονή της Υπεραγίας Θεοτόκου, την επονομαζόμενη Κορώνα ή Κρύα Βρύση και αφού διακρίθηκε για την άσκησή του έγινε ηγούμενος της Μονής. Αργότερα χειροτονήθηκε Αρχιεπίσκοπος Φαναριού και Νεοχωρίου.
Κατηγορήθηκε ότι πήρε μέρος στην επανάσταση των Χριστιανών του Διονυσίου του Φιλοσόφου της 10ης Οκτωβρίου 1600. Συνελήφθη από τους Τούρκους οι οποίο τον υπέβαλαν σε φρικτά βασανιστήρια και τελικά τον εκτέλεσαν στις 4 Δεκεμβρίου 1601 μ.Χ. με σουβλισμό και κατ' άλλους με απαγχονισμό. Ένας πραγματικός Έλληνας χριστιανός ήρωας.
|
Εξελληνισμένο εβραϊκό όνομα που προέρχεται από την εβραϊκή λέξη σαράφ, που σημαίνει «καίω, καθαρίζω με φωτιά», και εννοεί τον 'φλογερό'. |
|
4 Δεκεμβρίου > Ιερομάρτυρος Σεραφείμ επισκόπου Φαναρίου και Νεοχωρίου
|
|
|
Ο Άγιος Σεραφείμ γεννήθηκε στο χωριό Μπεζούλια της επαρχίας Αγράφων και ανατράφηκε κατά Χριστόν από τους θεοσεβείς γονείς του, Σωφρόνιο και Μαρία. Αγάπησε τη μοναχική ζωή και πήγε στη Μονή της Υπεραγίας Θεοτόκου, την επονομαζόμενη Κορώνα ή Κρύα Βρύση και επιδόθηκε στην άσκηση της αρετής. Διακρίθηκε για την άσκησή του και έγινε ηγούμενος της Μονής. Αργότερα χειροτονήθηκε Αρχιεπίσκοπος Φαναριού και Νεοχωρίου. Κατηγορήθηκε ότι πήρε μέρος στην επανάσταση του Διονυσίου Φιλοσόφου (βλέπε 10 Οκτωβρίου), συνελήφθη από τους Τούρκους, που μάταια προσπάθησαν να τον εξισλαμίσουν. Εξαγριωμένοι οι Τούρκοι μπροστά στη σταθερότητα της πίστης του ιερομάρτυρα, υπέβαλαν σ' αυτόν φρικτά βασανιστήρια, τα οποία μεγάλωναν, εφ' όσον ο Σεραφείμ διαρκώς αρνιόταν να προδώσει την ελληνοχριστιανική πίστη του. Αφού του έκοψαν τη μύτη και επανειλημμένα τον παρουσίασαν στον κριτή, αρνούμενος να αλλαξοπιστήσει, τον εκτέλεσαν στις 4 Δεκεμβρίου 1601 μ.Χ. με σουβλισμό και κατ' άλλους με απαγχονισμό. Η τιμία κεφαλή του, εναποτέθηκε στη Μονή της Κρύας Βρύσης, όπου είχε μονάσει ο Άγιος. O σοφολογιώτατος διδάσκαλος Xριστοφόρος Προδρομίτης συνέθεσε για τον Άγιο Σεραφείμ οκτωήχους Kανόνες, προσόμοιά και ιδιόμελα, τα οποία τυπώθηκαν μαζί με την Aκολουθία του.
|
Εξελληνισμένο εβραϊκό όνομα που προέρχεται από την εβραϊκή λέξη σαράφ, που σημαίνει «καίω, καθαρίζω με φωτιά», και εννοεί τον 'φλογερό'. |
|
|
|
Οι Άγιοι Χριστόδουλος και Χριστοδούλη μαρτύρησαν δια σπάθης.
|
Από το Χριστός και το δούλος και σημαίνει "ο δούλος του Χριστού". |
|
|
|
Ο Όσιος Ιωάννης έζησε στα τέλη του 7ου και στις αρχές του 8ου αιώνα μετά Χριστόν. Ξεκίνησε σαν αναγνώστης και μετά έγινε υποδιάκονος, διάκονος και μετά πρεσβύτερος. Αργότερα με κοινή γνώμη λαού και κλήρου, αναδείχτηκε επίσκοπος Πολυβότου (αρχαία πόλη της Μικράς Ασίας στη Φρυγία Σαλουτάρια, κοντά στις Συννάδες. Ερείπια της σώζονται στο σημερινό Μπουλβαντίν, κοντά στο Αφιόν Καρά Χισάρ). Από τη θέση αυτή ο Ιωάννης υπήρξε άγρυπνος και φιλόστοργος ποιμένας.
Την εποχή που ο βασιλιάς Λέων ο Ίσαυρος κίνησε πόλεμο κατά των αγίων εικόνων, ο επίσκοπος Ιωάννης διακρίθηκε για τα ορθόδοξα φρονήματά του και το θάρρος του, παρά τις κακοποιήσεις που δέχτηκε από τα βασιλικά όργανα. Όταν κάποτε στο Αμόριο της Φρυγίας οι Αγαρηνοί άρπαξαν αρκετούς αιχμαλώτους από το ποίμνιό του, ο Ιωάννης δεν δίστασε να πάει στο στρατόπεδό τους και να ζητήσει τους αιχμαλώτους. Αυτοί δεν δέχτηκαν, αλλά βαρείες ασθένειες άρχισαν να πέφτουν στο στρατόπεδο και τότε με την προσευχή του ο Ιωάννης κατάφερε να σταματήσει το κακό και έτσι οι Αγαρηνοί προς ανταπόδοση, ελευθέρωσαν το ποίμνιο του επισκόπου Ιωάννη. Το τέλος του άξιου αυτού Ιεράρχη, υπήρξε ήσυχο και ειρηνικό. Το δε τίμιο λείψανό του, έγινε αιτία πολλών θαυμάτων.
|
Εξελληνισμένο Εβραϊκό όνομα από το (יה) ΄για’, ένα από τα Εβραϊκά ονόματα του Θεού και το (חנן), ‘χανάν = δώρο και σημαίνει δώρο του Θεού. Το αντίστοιχο του στα Ελληνικά είναι το Θεόδωρος. |
|
|
|
Διαπρεπέστατος θεολόγος και ποιητής του 8ου αιώνα μ.Χ. και μέγας πατήρ της Εκκλησίας. Γεννήθηκε στη Δαμασκό στα τέλη του 7ου αιώνα μ.Χ. και είχε σαν θετό αδελφό τον Κοσμά τον Μελωδό, με τον οποίο πήγε στην Ιερουσαλήμ. Εκεί ο Ιωάννης έγινε μοναχός στην περίφημη Μονή του αγίου Σάββα, όπου έμεινε σ' όλη του τη ζωή, μελετώντας και συγγράφοντας.
Χάρη στην ευγλωττία του ονομάσθηκε και «Χρυσορρόας», ενώ για το πλούσιο μουσικό του έργο ονομάστηκε «Μαΐστωρ της μουσικής».
Ο Ιωάννης ανάλωσε όλη του τη ζωή για τη δόξα της Εκκλησίας και άφησε στους πιστούς, θησαυρούς ανυπολόγιστης αξίας. Έζησε με οσιότητα πάνω από εκατό χρόνια και κοιμήθηκε ειρηνικά το 749 μ.Χ. Τάφηκε στη Μονή του Αγίου Σάββα.
|
Εξελληνισμένο Εβραϊκό όνομα από το (יה) ΄για’, ένα από τα Εβραϊκά ονόματα του Θεού και το (חנן), ‘χανάν = δώρο και σημαίνει δώρο του Θεού. Το αντίστοιχο του στα Ελληνικά είναι το Θεόδωρος. |
|
|
|
Ο Όσιος Κασσιανός ήταν Κύπριος όσιος εκ των 300 Αλαμανών. Ίσως να είναι ένας εκ των δύο Κασσιανών που εορτάζουν στις 6 Οκτωβρίου.
|
Από το λατινικό 'Cassianus'=του Κάσσιου. Δεν βρήκαμε αντίστοιχο Λατινικό όνομα. Το Κάσιος όμως, αποτελεί ένα από τα προσωνύμια του Δία που προέρχεται από το αρχαίο Ελληνικό ρήμα 'κέκασμαι' και σημαίνει τον διαπρεπή. Το δε αρχαίο Ελληνικό 'κάσις' σημαίνει τον αδελφό/ή ή συγγενή. |
|
4 Δεκεμβρίου > Μνήμη των Δώδεκα Προφητών Ωσηέ, Αμώς, Μιχαίας, Ηωήλ, Οβδιού, Ιωνάς, Ναούμ, Αββακούμ, Σοφωνίας, Αγγαίος, Ζαχαρίας και Μαλαχίας.
|
|
|
Ο τρίτος από τους δώδεκα μικρούς προφήτες (Ωσηέ (770-725 π.Χ), Ιωήλ (825 π.Χ), Αμώς (750 π.Χ), Αβδιού (685 π.Χ), Ιωνάς (783-745 π.Χ), Μιχαίας (740-700 π.Χ), Ναούμ (640 π.Χ), Αββακούμ (600 π.Χ), Σοφονίας (640-610 π.Χ), Αγγαίος (520 π.Χ), Ζαχαρίας (520 π.Χ), Μαλαχίας (400 π.Χ). που στηλίτευσε την ηθική και θρησκευτική κατάπτωση του Ισραήλ, καλούσε το λαό σε μετάνοια και προφήτευσε την επικείμενη κρίση και αιχμαλωσία του.
Γνωστός και σαν Αης Αμώνης.
Ένεκα του σφοδρού ελέγχου και των ζοφερών λόγων του περί της τύχης του Ισραήλ, εξήγειρε εναντίον του την ιερατική τάξη, ώστε ο αρχιερέας της Βαιθήλ Αμασίας ζήτησε από το βασιλέα Ιεροβοάμ την αποπομπή του Αμώς στο βασίλειο του Ιούδα διαβάλλοντάς τον ως δημεγέρτη και ταραχοποιό. Σε απάντηση της πράξης αυτής, ο Αμώς προανήγγειλε τον όλεθρο της οικογένειας του Αμασίου. Τότε, λέγεται, ότι εξαγριώθηκε ο γιος του Αμασίου, Οζίας ο οποίος σκότωσε τον προφήτη με ρόπαλο.
Ο Αμώς ήταν πατέρας του προφήτη Ησαΐα.
|
Εβραϊκό όνομα που σημαίνει αυτόν που γεννήθηκε από τον Θεό. |
|
4 Δεκεμβρίου > Μνήμη των Δώδεκα Προφητών Ωσηέ, Αμώς, Μιχαίας, Ηωήλ, Οβδιού, Ιωνάς, Ναούμ, Αββακούμ, Σοφωνίας, Αγγαίος, Ζαχαρίας και Μαλαχίας.
|
|
|
Ο πρώτος από τους δώδεκα μικρούς προφήτες (Ωσηέ (770-725 π.Χ), Ιωήλ (825 π.Χ), Αμώς (750 π.Χ), Αβδιού (685 π.Χ), Ιωνάς (783-745 π.Χ), Μιχαίας (740-700 π.Χ), Ναούμ (640 π.Χ), Αββακούμ (600 π.Χ), Σοφονίας (640-610 π.Χ), Αγγαίος (520 π.Χ), Ζαχαρίας (520 π.Χ), Μαλαχίας (400 π.Χ).
Ο Ωσηέ ήταν ψυχή γεμάτη από ζήλο για το θείο Νόμο, γι' αυτό και στο προφητικό του βιβλίο καταγγέλλει ευθέως το λαό του Ισραήλ, που είχε μολυνθεί από την ειδωλολατρία. Οι συμβολισμοί του θεωρούνται δυσεξήγητοι, αλλά σαφέστατα εκδηλώνει την πίστη του στο Σωτήρα Χριστό. Μάλιστα ο ίδιος ο Χριστός προς τους Φαρισαίους χρησιμοποιεί τον Ωσηέ κηρύττοντας "Ἔλεος θέλω καὶ οὐ θυσίαν καὶ ἐπίγνωσιν Θεοῦ ἢ ὁλοκαυτώματα". Ο Ωσηέ λέγεται ότι έζησε 75 χρόνια.
|
Από το Εβραϊκό 'הוֹשֵׁעַ' και σημαίνει 'ο Θεός σώζει, απελευθερώνει'
|
|
|
|
|
|