(329/330 – 378 m.X.) Γεννήθηκε στη Νεοκαισάρεια του Πόντου στο χωριό Άννησα και μεγάλωσε στην Καισάρεια της Καππαδοκίας. Υπήρξε ένας από του μεγαλύτερους πολέμιους της Ελλάδας, του Ελληνικού πολιτισμού, της Ελληνικής παιδείας και κάθε τι του Ελληνικού. Το πρώτο του έργο είχε τίτλο «Κατά Ελλήνων.

Έκτισε την περίφημη «Βασιλειάδα», συγκρότημα με ευαγή Ιδρύματα, όπως φτωχοκομείο, ορφανοτροφείο, γηροκομείο, ξενοδοχείο και νοσοκομείο κ.ά., όπου βρήκαν τροφή και περίθαλψη χιλιάδες πάσχοντες κάθε ηλικίας, γένους και φυλής.

Υπήρξε συμφοιτητής του αυτοκράτορα Ιουλιανού (γνωστού σαν Παραβάτη στους εκκλησιαστικούς κύκλους). Υπάρχουν δε σοβαρές ενδείξεις ότι υπήρξε ένας από τους ηθικούς αυτουργούς του φόνου του.

Όνομα:	Βασίλειος
Ετυμολογία:	Από το επίθετο βασίλειος,-α, -ον και σημαίνει "αυτός που ανήκει στο βασιλιά".

Γεννήθηκε το 1845 στην Ουκρανία. Από νεαρή ηλικία αφιερώθηκε στην φιλανθρωπία, δείχνοντας ενάρετο βίο. Το 1871 χειροτονήθηκε ιερέας, συνεχίζοντας μια πορεία σαράντα χρόνων βοηθώντας πολλά σχολεία της περιοχής του. Τον αποκαλούσαν «Πατέρα των φτωχών και ιερέα των αστέγων». Πέθανε το 1920 αφήνοντας πίσω του μια γυναικεία φιλανθρωπική οργάνωση που ο ίδιος είχε ιδρύσει.

Όνομα:	Ζυγμούνδος
Ετυμολογία:	Σλαβικό όνομα που σημαίνει τον ένδοξο προστάτη.

Μοναχός του 5ου αιώνα ένας πραγματικός άγιος που θυσιάστηκε για τις ανθρώπινες αξίες. Ταξίδεψε από την Ασία στη Ρώμη επί αυτοκράτορα Ονώριου, θέλοντας να σταματήσει τις μονομαχίες που γίνονταν στα αμφιθέατρα. Όρμησε στο Κολοσσαίο φωνάζοντας στους μονομάχους να σταματήσουν στο όνομα του Χριστού. Τότε το πλήθος άρχισε να γελάει και να τον γιουχαΐζει. Ένας από τους μονομάχους τον χτύπησε στο στομάχι με το σπαθί του και εκείνος έπεσε κάτω. Σηκώθηκε και ξαναφώναξε στους δύο μονομάχους να σταματήσουν. Ο δεύτερος μονομάχος τον κτύπησε για δεύτερη φορά στο στομάχι με το σπαθί του και εκείνος, αφού ψέλλισε για τελευταία φορά το ίδιο, πέθανε στο δάπεδο του αμφιθεάτρου, βουτηγμένος στο αίμα.

Το πλήθος σιώπησε και εκκένωσε το Κολοσσαίο. Χάρη σε αυτόν τον άγιο, αυτή ήταν η τελευταία μονομαχία που έγινε στην Ιστορία της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, αφού εξαιτίας του θανάτου του, έπειτα από 3 ημέρες, με αυτοκρατορικό διάταγμα καταργήθηκαν οι μονομαχίες. 1 Ιανουαρίου 404 μ.Χ.

Όνομα:	Τηλέμαχος
Ετυμολογία:	Aπό το επίρρημα τηλέ (μακριά) και το ρήμα μάχομαι και σημαίνει "αυτός που αγωνίζεται μακριά από την πατρίδα".

Συνήθως αυτό το όνομα γιορτάζει του Αγίου Βασιλείου του Μεγάλου

Όνομα:	Βασιλεία
Ετυμολογία:	Από το αρχαίο Ελληνικό 'βασιλεύς' που προέρχεται από τις λέξεις 'βάσις' και 'λεώς'=λαός στα Δωρικά και θεωρείτο η βάσις του λαού.

Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Ζυγμούνδη
Ετυμολογία:	Σλαβικό όνομα που σημαίνει την ένδοξη προστάτιδα.

Για εορταστική ημεομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Τηλεμάχη
Ετυμολογία:	Aπό το επίρρημα τηλέ (μακριά) και το ρήμα μάχομαι και σημαίνει "αυτή που αγωνίζεται μακριά από την πατρίδα".

Ο Άγιος Γρηγόριος ήταν επίσκοπος Ναζιανζού και πατέρας του Αγίου Γρηγορίου θεολόγου και πριν μπει στον κλήρο, ήταν ανώτερος δημόσιος υπάλληλος, και σε θέση, που μπορούσε να χρηματίζεται, όπως κατά κανόνα έκαναν και οι συνάδελφοι του. Η τιμιότητα του όμως δεν τον άφησε να κάνει άνομο κέρδος. Στην αρχή ο Γρηγόριος άνηκε σε μια θρησκευτική αίρεση, που οι οπαδοί της ονομάζονταν Υψιστάριοι. Στην ορθόδοξη χριστιανική πίστη τον οδήγησε η ευσεβέστατη και μορφωμένη σύζυγος του, Αγία Νόννα. Βαπτίστηκε το 325 μ.Χ., αναδείχτηκε επίσκοπος Ναζιανζού το 328 μ.Χ. και επισκόπευσε για 45 χρόνια. Κατά την επισκοπική του σταδιοδρομία, έζησε με τρόπο άξιο για να τον αγιοποιήσει. Και το άξιζε και μόνο με το γεγονός ότι απ' αυτόν και τη σύζυγο του Νόννα, αγία κι αυτή, προήλθαν δύο γιοι, ο Γρηγόριος ο Θεολόγος και ο Καισάριος ο ιατρός, ανακηρυγμένοι άγιοι, και μια κόρη, η Γοργονία, αγία και αυτή. Ο Γρηγόριος παρέδωσε ειρηνικά και με αγιότητα την ψυχή του στον Θεό.

Όνομα:	Γρηγόριος
Ετυμολογία:	Από το ρήμα γρηγορώ και σημαίνει "αυτός που είναι σε εγρήγορση, που παρακολουθεί και προσέχει, ο ακοίμητος φρουρός"

Μαρτύρησε δια σπάθης.

Όνομα:	Θεόδοτος
Ετυμολογία:	Από τα αρχαία Ελληνικά ’θεός’ και ‘δίδωμι’=δίδω και σημαίνει αυτός που δόθηκε στον ή από τον θεό.

Ο άγιος αυτός Νεομάρτυρας, καταγόταν από την Τρίπολη της Πελοποννήσου. Συνελήφθη από τους Τούρκους στο Οντεμίσιο (Τέμισι) της Μικράς Ασίας το 1776 μ.Χ. και πιεζόμενος να ασπαστεί το κοράνιο στάθηκε ακλόνητος στην πίστη των πατέρων του. Γι' αυτό τον λόγο λοιπόν τον κρέμασαν και έτσι έλαβε το στεφάνι του μαρτυρίου.

Όνομα:	Πέτρος
Ετυμολογία:	Από το ουσιαστικό πέτρα (βράχος) και σημαίνει "ο ακλόνητος". Το όνομα Πέτρος είναι μετάφραση του Αραμαϊκού 'Κηφά' που ήταν το πραγματικό όνομα του Απόστολου Πέτρου. Στην Αρχαία Ελλάδα υπήρχαν τα ονόματα Πετραίος (Κένταυρος) και Πετραία (Ωκεανίδα νύμφη).

Επίσκοπος της πόλεως Ρεβέλ της Εσθονίας και μαρτύρησε μαζί με τους πρεσβυτέρους Μιχαήλ και Νικόλαο το έτος 1919 μ.Χ.

Όνομα:	Πλάτων
Ετυμολογία:	Ο ευρύστερνος (με ευρύ=πλατύ στέρνο=στήθος).

Ο Άι Βασίλης αποτελεί σήμερα μία διεθνή λαογραφική μορφή η οποία διανέμει δώρα σε όλα τα παιδιά. Είναι κυρίαρχο πρόσωπο του εορτασμού της Πρωτοχρονιάς και των Χριστουγέννων. Η γνωστή παρουσία του με κόκκινη στολή, λευκή γενειάδα, τα γυαλιά του, πάντα χαμογελαστός με το σάκο με τα δώρα, πάνω σε έλκηθρο που το σέρνουν ελάφια ή τάρανδοι αποτελεί σήμερα σε παγκόσμια κλίμακα τον πλέον αγαπημένο ήρωα των παιδιών τις ημέρες των εορτών, ακόμη και σε χώρες μη χριστιανικές.

Είναι ακριβώς ο ίδιος ο «Σάντα Κλάους» ή «Father Christmas» των Άγγλων, ο «Περ Νοέλ» των Γάλλων, ο «Σίντερ-Κλάας» (Άγιος Νικόλαος) των Ολλανδών, ο «Βάιναχτσμαν» των Γερμανών, ο «Λαμ-Κουνγκ-Κουνγκ» (= «ο Καλός γερο-πατέρας») των Κινέζων, ο «Χοτέισο» των Ιαπώνων, «Babbo Natale» των Ιταλών και ο «Άγιος των Πάγων» των Ρώσων.
Στα κόκκινα τον έχει ντύσει γνωστή βιομηχανία αναψυκτικών από το 1931. Πριν από αυτήν τον χρησιμοποίησαν κι άλλοι για προώθηση των ποτών τους, το 1915 και το 1923. Άλλη εταιρεία αναψυκτικών τον έχει ντύσει στα μπλε, αλλά όχι με τόση επιτυχία.

Όνομα:	Βασίλειος
Ετυμολογία:	Από το επίθετο βασίλειος,-α, -ον και σημαίνει "αυτός που ανήκει στο βασιλιά".

Όνομα:	Ανίτα
Ετυμολογία:	ισπανικής προέλευσης όνομα που βγαίνει από το Χουανίτα που σημαίνει Ιωάννα.

Όνομα:	Αργυρός
Ετυμολογία:	Από τον άργυρο (ασήμι) και σημαίνει "ο πολύτιμος σαν τον άργυρο".

Σύμφωνα με τους Χριστιανούς Ιεράρχες η περιτομή των Εβραίων, στην οποία υποβλήθηκε, κατά συγκατάβαση ο Ιησούς Χριστός, ήταν ένας τύπος του Χριστιανικού Βαπτίσματος. Όπως οι Εβραίοι με την περιτομή έκοβαν και πετούσαν την ακροβυστία της σάρκας έτσι και οι Χριστιανοί με το Βάπτισμα αποβάλλουν και πετούν τον «παλαιό» άνθρωπο της αμαρτίας, και «ενδύονται», φοράνε το νέο, τον αναγεννημένο άνθρωπο.

Σήμερα έχουμε τρεις θρησκείες που πιστεύουν στον ίδιο Θεό που χρησιμοποιούν όμως διαφορετικά ονόματα. Δεν υπάρχει, όμως καμιά αμφιβολία ότι πρόκειται για τον ίδιο ακριβώς Θεό, αυτόν της Παλαιάς Διαθήκης. Δυο από αυτές εξακολουθούν να επιβάλλουν την περιτομή στους άρρενες πιστούς τους. Οι μεν Εβραίοι την 8η μέρα μετά τη γέννηση του παιδιού και οι Μουσουλμάνοι στην ηλικία μεταξύ 2-8 ετών. Οι Μουσουλμάνοι έχουν διευθετήσει για τα κορίτσια τους μια τελετή με ‘χέννα’ όταν γίνουν έξη μηνών. Δυστυχώς δεν βρήκαμε τι κάνουν οι Εβραίοι με τα δικά τους κορίτσια.
Οι Χριστιανοί όμως επιβάλλουν το βάπτισμα σε νερό ή με νερό και στα δυο φύλα, συνήθως, σε βρεφική ηλικία. Δεν θεωρούν όμως την περιτομή αμαρτία, ούτε κάτι το απαραίτητο. Το γιατί, μπορεί κάποιος να το βρει ψάχνοντας τις γραφές.

Περιτομή είναι η διαδικασία δια της οποίας αφαιρείται με κόψιμο η πόσθη, το δέρμα δηλαδή που καλύπτει την κεφαλή του πέους. Δείτε σχετικό σκίτσο που δείχνοει στα αριστερά μη περιτμημένο πέος και στα δεξιά μετά που έτυχε περίτμησης.

Όνομα:	Χριστός
Ετυμολογία:	Μόνο για τον Ιησού Χριστό. Κανένας άλλος δεν έχει αυτό το όνομα. Η λέξη χριστός σημαίνει κεχρισμένος, αυτός που φέρει το χρίσμα και αποτελεί την Ελληνική μετάφραση της Εβραϊκής λέξης ‘μασιχα’ (Μεσσίας). Στο κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο αναφέρεται η φράση «ευρήκαμεν τον Μεσσίαν, ό εστίν ερμηνευόμενον τον Χριστόν». Το όνομα Ιησούς προέρχεται από το Εβραϊκό Γιεσούα που σημαίνει ο Θεός σώζει.

Δεν βρήκαμε πολλέςπληροφορίες εκτός του ότι ότι ήταν ηγούμενος μιας από τις τέσσερις γνωστές Μονές στην Τριγλία (Μιδηκίου, Βαθέος Ρύακος, Αγίου Στεφάνου και Αγίου Ιωάννου).

Όνομα:	Θεοδόσιος
Ετυμολογία:	Από το Θεός και το δίδωμι και σημαίνει "ο δοσμένος στο Θεό".

Ηγούμενος μιας από τις τέσσερις γνωστές Μονές στην Τριγλία (Μονή Μιδηκίου, Μονή Βαθέος Ρύακος, Μονή του Αγίου Στεφάνου και Μονή του Αγίου Ιωάννου).

Όνομα:	Θεοδόσιος
Ετυμολογία:	Από το Θεός και το δίδωμι και σημαίνει "ο δοσμένος στο Θεό".

Μαρτύρησε μαζί με τον πρεσβύτερο Νικόλαο και τον Επίσκοπο της πόλεως Ρεβέλ της Εσθονίας Πλάτωνα το έτος 1919 μ.Χ.

Όνομα:	Μιχαήλ
Ετυμολογία:	Εξελληνισμένο Εβραϊκό όνομα מיכאל από τα (μι)=ποιος; (χα)=σαν και (κάτι μεταξύ ηλ και ελ)=θεός και σημαίνει «Ποιος είναι αυτός που μοιάζει με τον θεό;»

Μαρτύρησε μαζί με τον πρεσβύτερο Μιχαήλ και τον Επίσκοπο της πόλεως Ρεβέλ της Εσθονίας Πλάτωνα το έτος 1919 μ.Χ.

Όνομα:	Νικόλαος
Ετυμολογία:	Από τα ουσιαστικά νίκη και λαός και σημαίνει "αυτός για τον οποίο ο λαός πιστεύει ότι μπορεί να του φέρει τη νίκη".

Όνομα:	Πέτρος
Ετυμολογία:	Από το ουσιαστικό πέτρα (βράχος) και σημαίνει "ο ακλόνητος". Το όνομα Πέτρος είναι μετάφραση του Αραμαϊκού 'Κηφά' που ήταν το πραγματικό όνομα του Απόστολου Πέτρου. Στην Αρχαία Ελλάδα υπήρχαν τα ονόματα Πετραίος (Κένταυρος) και Πετραία (Ωκεανίδα νύμφη).