Η κόρη του βασιλιά Leoghaire της Ιρλανδίας. αδελφή της Αγίας Fedelemia. Αυτή και η αδελφή της συναντήθηκαν με τον Άγιο Πατρίκ κοντά στη σιντριβάνι του Clebach, έλαβαν οδηγίες στον Χριστιανισμό, βαφτίστηκαν, έλαβαν την Πρώτη Κοινωνία τους και πέθαναν σε μια έκσταση αγάπης. Μια αρχαία εκκλησία χτίστηκε πάνω από τον τάφο της.

Όνομα:	Αίτνα
Ετυμολογία:	Αυτή που ανήκει στην, ή προέρχεται από την Αίτνα

Είναι άγνωστο που και πότε μαρτύρησε για τον Χριστό ο Άγιος Μάιρος.
Σε αγιολόγιο αναφέρεται ότι μάλλον πρόκειται περί του Αγίου Μαΐωρος ή Μαΐωνος που εορτάζεται στις 15 Φεβρουαρίου και άθλησε κατά τους χρόνους των αυτοκρατόρων Διοκλητιανού (284-304 μ.Χ.) και Μαξιμιανού (286-305 μ.Χ.). Σύμφωνα με αυτό το Συναξάρι ο Μάρτυς ήταν στρατιώτης στο τάγμα των Μαύρων. Συνελήφθη στην πόλη της Γάζας ως Χριστιανός και βασανιζόταν επί επτά ημέρες από τριάντα έξι στρατιώτες διαδοχικά. Αφού υπέμεινε γενναία και με πνευματική ανδρεία το μαρτύριο, πέθανε από τα βασανιστήρια.

Όνομα:	Μάιρος
Ετυμολογία:	Από το αρχαίο ελληνικό ρήμα μαρ-μαίρω=λάμπω, ακτινοβολώ που σημαίνει αυτόν που λάμπει, τον ακτινοβολούντα.

Ο Άγιος Υγίνος (ή Υγίεινος) γεννήθηκε στην Αθήνα, ήταν φιλόσοφος και στη συνέχεια χειροτονήθηκε Επίσκοπος (Πάπας) Ρώμης (136 - 140 μ.Χ.). Μαρτύρησε το έτος 140 μ.Χ. επί αυτοκράτορα Αντωνίνου Πίου (138-161 μ.Χ.).

Όνομα:	Υγίνος
Ετυμολογία:	Από την αρχαία Ελληνική λέξη ‘υγιεινός’ που σημαίνει υγιής

Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο γυναικείο

Όνομα:	Αιτναίος
Ετυμολογία:	Αυτός που ανήκει στην, ή προέρχεται από την Αίτνα

Για εορταστική ημερομηνία πηγαινετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Υγίνα
Ετυμολογία:	Από την αρχαία Ελληνική λέξη ‘υγιεινή’ που σημαίνει υγιής

Δεν βρήκαμε άλλες πληροφορίες

Όνομα:	Στέφανος
Ετυμολογία:	Από το ουσιαστικό στέφανος (στεφάνι) και σημαίνει "στεφανωμένος".

Ασκήτεψε στην Απαμεία της Συρίας.

Όνομα:	Αγάπιος
Ετυμολογία:	Από το αγάπη, που προέρχεται από τα αρχαία Ελληνικά ‘άγαν’=πολύ και ‘πάομαι’=αποκτώ, κατέχω και εκφράζει ένα κτητικό συναίσθημα και τρυφερότητα για κάτι δικό σου.

Όνομα:	Θεόδωρος
Ετυμολογία:	Από το θεός και το δώρον και σημαίνει "δώρο του Θεού".

Οι Άγιοι Πέτρος, Σεβέριος και Λεύκιος, μαρτύρησαν στην Αλεξάνδρεια.

Όνομα:	Λεύκιος
Ετυμολογία:	Από το λευκός (άσπρος).

Ο Όσιος Μιχαήλ έζησε στην Ρωσία και καταγόταν από πλούσια οικογένεια. Ήταν διά Χριστόν σαλός (σαλεμένος). Μόνασε στη Μονή Κλοπς του Νόβγκοροντ της Ρωσίας και κοιμήθηκε με ειρήνη το 1456 μ.Χ. το σκήνωμά του ενταφιάσθηκε στη Μονή Κλοπς.

Όνομα:	Μιχαήλ
Ετυμολογία:	Εξελληνισμένο Εβραϊκό όνομα מיכאל από τα (μι)=ποιος; (χα)=σαν και (κάτι μεταξύ ηλ και ελ)=θεός και σημαίνει «Ποιος είναι αυτός που μοιάζει με τον θεό;»

Ρώσος καλόγερος που καταγόταν από πλούσια οικογένεια, που όπως φαίνεται για να αποφύγουν τις κακές γλώσσες τον έκλεισαν στο μοναστήρι Κλοπς του Νόβγκοροντ της Ρωσίας όπου και πέθανε το 1456 μ.Χ.

Όνομα:	Μιχαήλ
Ετυμολογία:	Εξελληνισμένο Εβραϊκό όνομα מיכאל από τα (μι)=ποιος; (χα)=σαν και (κάτι μεταξύ ηλ και ελ)=θεός και σημαίνει «Ποιος είναι αυτός που μοιάζει με τον θεό;»

1802-1832 Kαταγόταν από την κωμόπολη Κριτσά Μεραμβέλλου Κρήτης. Νυμφεύθηκε με μια Μωαμεθανή, που την έλεγαν Φετμά και απέκτησε δύο υιούς. Όμως ο Νικηφόρος αλλαξοπίστησε και έγινε Μουσουλμάνος λαβών το όνομα Ιμπραχίμ. Αλλά με την πρόνοια του Θεού ήλθε στον εαυτό του και μετανόησε για το ολίσθημά του. Από τότε ζούσε την Χριστιανική πίστη και ζωή.

Η γυναίκα του, βλέποντας αυτή την μεταστροφή του, τον κατήγγειλε στις αρχές. Τότε ο Νικηφόρος συνελήφθη και οδηγήθηκε ενώπιον του βαλή της Κρήτης, στο Χάνδακα (Ηράκλειο), του Μουσταφά Πασά. Η υπόθεση παραπέμφθηκε στο Ιεροδικείο, ενώπιον του οποίου ο Μάρτυρας ομολόγησε με γενναιότητα την πίστη του στον Χριστό. Η απόφαση ήταν καταδικαστική.

Ο Νεομάρτυς Νικηφόρος απαγχονίστηκε το έτος 1832 μ.Χ., σε ηλικία 30 ετών.

Όνομα:	Νικηφόρος
Ετυμολογία:	Από το νίκη και το φέρω και σημαίνει αυτόν που φέρνει τη νίκη, τον τροπαιοφόρο.

Όνομα:	Πέτρος
Ετυμολογία:	Από το ουσιαστικό πέτρα (βράχος) και σημαίνει "ο ακλόνητος". Το όνομα Πέτρος είναι μετάφραση του Αραμαϊκού 'Κηφά' που ήταν το πραγματικό όνομα του Απόστολου Πέτρου. Στην Αρχαία Ελλάδα υπήρχαν τα ονόματα Πετραίος (Κένταυρος) και Πετραία (Ωκεανίδα νύμφη).

Μαρτύρησε στην Αλεξάνδρεια.

Όνομα:	Σεβήρος
Ετυμολογία:	Από το Λατινικό όνομα 'Severus' που σημαίνει αυστηρός, σκληρός, Η κατάληξη -ιανός σημαίνει αυτόν που ανήκει στον Σεβήρο.

Για χριστιανική εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Μάιρα
Ετυμολογία:	Το όνομα Μάιρα ή Μαρία έχει ως ρίζα το αρχαίο ελληνικό ρήμα μαρ-μαίρω=λάμπω, ακτινοβολώ που σημαίνει την λάμπουσα, την ακτινοβολούσα.

Ο Όσιος Βιτάλιος έζησε κατά Θεόν, ως μοναχός, στις αρχές του 7ου αιώνα μ.Χ. και κοιμήθηκε με ειρήνη. Δεν βρήκαμε άλλες πληροφορίες εκτός από την ύπαρξη κάποιου ασκητή με αυτό το όνομα που ήταν από τη Μονή του αββά Σερίδου ο οποίος όταν πήγαινε στην Αλεξάνδρεια για να πουλήσει τα εργόχειρα του, έδινε τα χρήματα που κέρδιζε σε μια πόρνη, παρακαλώντας την να μη αμαρτάνει.

Όνομα:	Βιτάλης
Ετυμολογία:	Παραφθορά του αρχαίου Ελληνικού ρήματος 'φιτύω'=γεννώ και εννοεί τον πρόγονο. (αυτόν που έδωσε ζωή). Στα Λατινικά υπάρχουν τόσο το όνομα 'Vitalis' όσο και η λέξη 'vitalis'=ζωτικός (vita=ζωή). Το Βιταλιανός σημαίνει αυτόν που ανήκει στον Βιτάλιο.

Καταγόταν από το χωριό Κορησσός Καστοριάς και γεννήθηκε από ευσεβείς γονείς. Ήταν αδελφός του Οσίου Διονυσίου, ιδρυτή της Σκήτης του Τιμίου Προδρόμου Αγίου Όρους. Ο Όσιος έγινε μοναχός στην Μονή Φιλοθέου του Αγίου Όρους και μετά την κοίμηση του Ηγουμένου διετέλεσε Ηγούμενος αυτής. Κάποια μέρα επέδραμαν κατά του αιγιαλού της Μονής Τούρκοι πειρατές, οι οποίοι απήγαγαν τον Όσιο ως αιχμάλωτο στην Βιθυνία. Κατάφερε να ελευθερωθεί και ήλθε στην Κωνσταντινούπολη. Με την προτροπή του Πατριάρχη Καλλίστου, με τον οποίον συνδεόταν πνευματικά, γίνεται Ηγούμενος της περίφημης Μονής του Αγίου Γεωργίου των Μαγγάνων. Για την αρετή του και την οσιότητα του βίου του εξελέγη, το 1370 μ.Χ., Επίσκοπος Τραπεζούντος. Ο Όσιος Θεοδόσιος κοιμήθηκε με ειρήνη περί το έτος 1392 μ.Χ.

Όνομα:	Θεοδόσιος
Ετυμολογία:	Από το Θεός και το δίδωμι και σημαίνει "ο δοσμένος στο Θεό".

Ο Όσιος Θεοδόσιος γεννήθηκε στο χωριό Μωγαρισσού της Καππαδοκίας. Έζησε στα χρόνια του αυτοκράτορα Λέοντα του Μεγάλου (457 - 474 μ.Χ.) και έφτασε έως και τους χρόνους του αυτοκράτορα Αναστασίου του Δικόρου (491 - 518 μ.Χ.).

Αφού ασκήτεψε κοντά σε μεγάλους ασκητές όπως ο Συμεών ο Στυλίτης και ο ησυχαστής Λογγίνος αποσύρθηκε σε απομακρυσμένο ησυχαστήριο όπου δίδασκε το λόγο του Θεού στους περαστικούς διαβάτες. Έκανε πολλά θαύματα και, αφού δίδαξε τις αρετές της ασκητικής ζωής στους εκατοντάδες μαθητές του, εκοιμήθη σε βαθύ γήρας το 529 μ.Χ.

Όνομα:	Θεοδόσιος
Ετυμολογία:	Από το Θεός και το δίδωμι και σημαίνει "ο δοσμένος στο Θεό".