Θύμα κι αυτός εσω-χριστιανικών και εσω-βυζαντινών διενέξεων και μηχανορραφιών που εκφράζονταν με διάφορους τρόπους, μέσω του κράτους και της εκκλησίας. Από πρεσβύτερος και σκευοφύλακας της Αγίας Σοφίας, κλήθηκε να διοικήσει τον Οικουμενικό θρόνο (496-511), αντί του Πατριάρχη Ευφημίου, που εξορίστηκε στα Ευχάϊτα. Ο αυτοκράτορας Αναστάσιος ο Δίκορος, όμως, τον κατέβασε από το θρόνο, και τον εξόρισε πρώτα στη Χαλκηδόνα και έπειτα στα Ευχάΐτα. Λόγω των επιδρομών των Ούννων στον Πόντο, κατέφυγε, τελικά, στη Γάγγρα, όπου και πέθανε το 517 μ.Χ.
Σε καιρό, κατά χριστιανών, διωγμών (125 μ.Χ.), και όταν αυτοκράτορας ήταν ο Αδριανός (117 - 138 μ.Χ.), ο Φιλητός με τη σύζυγο του Λυδία και τα δυο τους παιδιά, συνελήφθησαν και τους ζητήθηκε ν' αρνηθο
...
