Ο Όσιος Βάρσος έζησε μετά τα μέσα του 4ου αι μ.Χ., και ήταν φανατικός πολέμιος του αρειανισμού.
Ο αυτοκράτορας Ουάλης, υπερασπιστής του Αρείου, τον εξόρισε στο νησί Άρανδον. Μεταφέρθηκε μετά στην Οξύρρυγχο (ή Ολορόγγο) της Αιγύπτου. Κλείστηκε τελικά σ' ένα φρούριο κοντά στο Αλγέρι, όπου και πέθανε.
Σύμφωνα με το συναξαριστή σώζεται ακόμη η κλίνη του στην Άρανδο, που τιμάται από τους ντόπιους για τα εκτελούμενα δι' αυτής θαύματα.
Απολυτίκιο
Mη παραβλέψης ουδέ Bάρσου την κλίνην, Bρύει γαρ αύτη των ιάσεων χάριν.
Από τη λέξη βάλσαμο που είναι αρωματικό και ιαματικό βότανο και εννοεί τον γοητευτικό σαν άνθος και ωφέλιμο σαν βότανο. Όσον αφορά ονόματα αγίων που το λάμδα 'λ' αντικαταστάθηκε με ρο 'ρ' όπως Βάρσος και Βάρσα πιθανόν να προέρχονται από την Ινδική γλώσσα 'Χίντι', και σημαίνουν βροχή, βροχερός, ή περίοδος των βροχών.
Ο Άγιος Ιερομάρτυς Βαρσιμαίος ήταν εκείνος που κατήχησε και βάπτισε τον Άγιο Σάρβηλο και την αδελφή του Αγία Βεβαία. Για τον λόγο αυτό καταγγέλθηκε στον ηγεμόνα Λυσία. Ενώπιον του ηγεμόνα ομολόγησε με
...
