Α

Β

Γ

Δ

Ε

Ζ

Η

Θ

Ι

Κ

Λ

Μ

Ν

Ξ

Ο

Π

Ρ

Σ

Τ

Υ

Φ

Χ

Ψ

Ω

Θεόδωρος	Λες τι εφόρισε τα ράσσα πως δεν είν' ο Θόδωρος
Θέος	Τον στραβό τον λέλεκα ο Θεός τον κάνει φωλιά.
Παροιμίες
Θεόδουλος	Θεοδουλάκη, από που φυσάν οι μύλοι;
Θεόδουλος	Θεοδούλης και μυαλό, καβούροι με φτερούγες
Θεόδουλος	Εκ στόματος κοράκου, κρα, εκ στόματος γαϊδαρου, γκα, κι εκ στόματος Θεόδουλου κουταμάρες
Θεόδουλος	Αδελφέ Θεόδουλε, τώρα τον Γενάρη, οι δυο ένας γίνονται κι ο μοναχός κουβάρι.
Θεοδώρα	Όλοι λέγουν παραμύθια κι' η Θοδώρα λέει αγγούρια
Θεοδώρα	Παστρική καλή Θοδώρα, και λαδοπεριχυμένη
Θεοδώρα	Παστρικιά Θουδώρα κουτσουλιά 'ς την πίτα
Θεοδώρα	Σ' αυτό το χωριό μοναχα γω κι η αδερφή μου η Θοδώρα είμαστε παστρικές
Θεοδώρα	Παστρικιά η Ζιόλια η κουτσουλιά στην πίττα
Θεοδώρα	Η Θοδωρούλα 'σήκωσε κόκκινο μπαϊράκι
Θεοδώρα	Η Θοδωρούλα βγήκε στα πανιά
Θεοδώρα	Ξέρει η Θοδωριόσα τέχναις, μα κι ο Θόδωρος που νοιώθει
Θεοδώρα	Παστρική καλή Θοδώρα το τσαρούχι μέσ' την πίτα (στο πινάκι).
Θεοδώρα	Με τη θεια μου τη Θοδώρα, επηγαίναμε στη χώρα Κι έλεγε μου κι έλεγα της, κι άγγιζε μου κι άγγιζα της.
Θεόδωρος	Γάμαε Θόδωρε κούναε Θανάση
Θεόδωρος	Λαζαch μαζάch τον Θόδωρον, πρεμέζ την Ναστασίαν 
Θεόδωρος	Ο chόκοτον ο Θόδωρον και ο μαναχόν ο Γιάνες   
Θεόδωρος	Ποιος είδε πράσινο άλογο και Θοδωρή με γνώση;
Θεόδωρος	Αναθεμα που δούλεψε τα τρία τα Σαββάτα. Το Ψυχοσάββατο της Τυρινής και του Αγίου Θεοδώρου
Θεόδωρος	Μάη Μάη κιουκιουρή επόθαν' ο μπαμπάς σου ο κουτσοθοδωρής απού 'βανε στην κούπα πολύ πολύ κρασί
Θεόδωρος	Ζαγιάνατα, Θοδωρή, και βάστα, Γιώργο
Θεόδωρος	Από πού, και πώς, και πόσα; Απ΄ΑΘήνα, Θόδωρος, πεντακόσια.
Θεόδωρος	Άλλος είν’ ο Θοδωρής κι άλλος εκείνος που θωρείς. ή Άλλος είναι ο Θοδωρής κι άλλος είναι απού θωρείς
Θεόδωρος	Λες τι εφόρισε τα ράσσα πως δεν είν' ο Θόδωρος = 1876
Θεόδωρος	Από πού, και πώς, και πόσα; Απ΄ΑΘήνα, Θόδωρος, πεντακόσια.
Θεόδωρος	Από τον άγιο Θόδωρο και στη Φανερωμένη το γάιδαρό σου να χαρείς και καλομοίρα να 'σαι
Θεόδωρος	Κόρ' ελούστη τ' Άη – Θοδώρου κ' έλαβε τ' Άη – Λαζάρου
Θεόδωρος	Μπάρπα Θόδωρε πουρνιά πύ την πας τη Λεϊμονιά; Στο σπίτι μου την πάω και κανέναν δε ρωτάω
Θεόδωρος	Να μι γαμήης, Άι – Θοδουρί, αν μάτα σι γιουρτάσου
Θεόδωρος	Του αγίου Λουκός, λουκάνικα τ' αγίου Θοδώρου πίττες και τα Νικολοβάρβαρα τρώνε τες τηγανίτες
Θεόδωρος	Ο μπάρμπας μου ο Θοδωρής δεκαεφτά βρακιά φορεί . Κόβω τα γενάκια του ,πέφτουν τα βρακάκια του , τι είναι;
Θεόδωρος	Έχει κι’ άλλη μάνα γιο γη η Μαριά το Θόδωρο».
Θεόδωρος	Από κοντά απ’ τ’ς άλλους ως και Κουτσοθοδωρής χορεύει
Θεόδωρος	(Γυρίζω ή γυρίζει) σαν τον Μουρλοθοδωρή απο του Μπουρντάνου.
Θεόδωρος	Ξέρει η Θοδωριόσα τέχναις, μα κι ο Θόδωρος που νοιώθει
Θεόδωρος	Λες που εγίνη πίσκοπος πως δεν ειν ο Θόδωρος, λες γιατί εγίνη διάκος πως δεν ειν ο μουρλομάρκος!
Θεολογία	Αυτό δεν θέλει (ή χρειάζεται) πολλή (ή μεγάλη) θεολογία 
Θεολόγος	Εγώ η Μάρω, Δέσποινα κι' ο Γιάννης, Θεολόγος
Θεολόγος	Ο Αηγιάνς ο Θεολόγος κρύφθηκε 'ς τον δυόσμο
Θεολόγος	Σε τούτη την περίσταση στον οργισμένο τόπο, έγιν' η Κούτσω δέσποινα, κι ο Γιάννης θεολόγος
Θεολόγος	Στον πορισμένο τον καιρό, δυστυχισμένη χώρα, εγώ η Μάρω δέσποινα και ο Γιάννης Θεολόγος
Θέος	Ζευγαρώνει ο θεός δυο κακούς κι έτσι χαλάει δυο σπίτια.
Θέος	Ο Θεός στα ψηλά βουνά ρίχνει το χιόνι.
Θέος	Ο Θεός βλέπει το βουνό αν είναι ψηλό ή χαμηλό και ρίχνει το χιόνι.
Θέος	Ο Θεός να σε φυλάξει από νότο γιονιστή κι' από βοργιά βροχάρη 
Θέος	Τι εδωκ’ ό Θεός και τι νά πάρ’ ό Χάρος;
Θέος	Να σε φυλάει ο Θεός από κουμπάρας μάτια κι από χήρας πόδια.
Θέος	Να σε φυλάει ο Θεός από φτωχό περήφανο κι από γέρο πόρνο
Θέος	Του ακαμάτη το τσουκάλι ο Θεός το μαγειρεύει.
Θέος	Το στανιό και τη βία ο θεός τα 'δωσε.
Θέος	Κούτρα, γρα, το μονοδαύλι, να το κάμ' η θος (Θεός) τριδαύλι 
Θέος	Όταν ο άνθρωπος κάνει σχέδια ο Θεός γελάει!!!
Θέος	Ποιος είδε το Θεό και δεν τον φοβήθηκε;
Θέος	Πρώτη βοήθεια του θεού, δεύτερη του γειτόνου.
Θέος	Σ' όσους δε δίνει ο Θεός παιδί, δίνει ο διάολος ανίψια.
Θέος	Στα στραβά πουλιά ο Θεός χτίζει φωλιά.
Θέος	Στο φαϊ και στο γαμήσι ο Θεός δεν κάμει κρίση.
Θέος	Τα στραβά πουλιά ο Θεός τα κάνει φωλιά
Θεριστής	Τ’ Αγιαννιού του θεριστή, ούτε κότα στην αυλή
Θεριστής	Απ’ αρχής τον θεριστή, του δρεπανιού γιορτή.
Θεριστής	Γενάρη πίνουν το κρασί, το θεριστή το ξίδι.
Θεριστής	Θεριστής με το δρεπάνι, τον καιρό του δεν τον χάνει.
Θεριστής	Τον Θεριστή, ο νοικοκύρης τηράει την ελιά και τραβάει τα μαλλιά του»
Θεριστής	Ο Μάης έχει τ’ όνομα κι ο Θεριστής την πείνα
Θεριστής	Καλώς τόνε το θεριστή, όπου μας εγλιτώνει, και με τα στάρια τα ππολλά, το σπίτι μας φορτώνει.
Θηριανός	Φοβάται ο Γιάνης το θεριό και το θεριό το Γιάννη
Θωμαή	Ό,τι βγάζει η κυρα-Θωμαή, μια στο γλέντι και μια στο φαΐ.
Θωμαΐς	Έφτασ στο νυν και αεί η κυράτσα Θωμαή
Θωμάς	Αυτά είπε ο Θωμάς και άφησε την γυναίκα του σε μας.
Θωμάς	Απού του Λατζάρου το Σάββατο έως του Θωμά τη Δευτέρα όλες οι μέρες μιά
Θωμάς	Ότ ο κόσμος κι' ο Κοσμάς κάνει κι' ο χατζη Θωμάς
Θωμάς	Είνι απ΄ του Θωμά του σόϊ
Απόφθεγματα
Θεόκριτος	Ο οίνος, ώ φίλε παι, λέγεται και αλήθεια
Θέος	Ο Θεός θα μπορούσε να ήταν ένας κωμικός, ο οποίος παίζει μπροστά σε ένα κοινό, που φοβάται να γελάσει
Θέος	Η μέρα που ο Θεός δημιούργησε την ελπίδα ήταν πιθανότατα η ίδια μέρα που δημιούργησε την Άνοιξη.
Ρητά
Θέος	Έπου Θεώ
Θέος	Θεούς σέβου
Θέος	Την ανάγκη ούτε οι θεοί οι ίδιοι μπορούν να την νικήσουν
Φράσεις
Θαλής	Πότε θα νυμφευθείς Θαλή;
Θέα	Η Θέα την Τετάρτη, μας γύρισε την πλάτη.
Θελξινόη	Πιάσε κατάρτι σαν τον Οδυσσέα και περίμενε να τελειώσουν οι Σειρήνες.
Θελξιόπη	Πιάσε κατάρτι σαν τον Οδυσσέα και περίμενε να τελειώσουν οι Σειρήνες.
Θεμέλιος	Θεμέλιος λίθος
Θεογνωσία	Ήρτε σε θεογνωσία
Θεογνωσία	Τον έβαλε σε θεογνωσία 
Θεογνωσία	Φέρνω εις θεογνωσίαν 
Θεοδόσιος	Πίπες με δόσεις ο Θεοδόσης
Θεοδόσιος	Θεοδόση, βάλε γνώσιη
Θεόδουλος	Είσαι τέλεια Θεοδουλής
Θεοδώρα	Είναι πιστρικο-Θοδώρα
Θεοδώρα	Παστρζικοθοδωρούλα μου!
Θεοδώρα	Κάλλιστον εντάφιον η βασιλεία
Θεοδώρα	Εβάρησε Θοδώρα
Θεόδωρος	Ψευτοθόδωρος ή Ψευτοθοδωρής
Θούλα	Η Θούλα την Τετάρτη, μας γύρισε την πλάτη
Θωμάς	Είναι άπιστος Θωμάς, ή Άπιστος σαν το Θωμά ή Έγινε Θωμάς ή Είναι άπιστος Θωμάς ή Είναι Θωμάς
Στίχοι
Θέος	Μεταμορφώθης εν τω όρει Χριστέ, ο Θεός 
Ποιήματα
Θωμάς	Ττυμούμαι έναν γείτον μου. αντί το όνομά του, φωνάζαμεν τον αβκοφάν, γιατί τζιαι στ' όρομάν του, θώρεν ότ' 'ετρωεν αβκά μελάτα ή τηανητά Θωμάς το όνομα του μάσιαλλα του πλασμάτου.