Α

Β

Γ

Δ

Ε

Ζ

Η

Θ

Ι

Κ

Λ

Μ

Ν

Ξ

Ο

Π

Ρ

Σ

Τ

Υ

Φ

Χ

Ψ

Ω

Τρυγών	Ύστερ' από τόσα χρόνια μ' ένα σμπάρο δυό τρυόνια
Παροιμίες
Ταξιάρχης	Άι Γιώργη Σκυριανέ, άι Νικόλα ψαριανέ, άι Ταξιάρχη Παναρμιώτη και άι Γιάννη Κρανιδιώτη
Τιμία	Όσο πούλιο τίμια είναι μια γυναίκα, τόσο θέλει φύλαμα.. 1876
Τιμία	Α δεν είναι τίμια η γυναίκα, θηλυκό είν' και τίποτε άλλο  1876
Τιμία	Και τίμια ναν η γυναίκα, δεν το θε ναν του το λένε 1876
Τιμία	Τίμια πορπάτα κι' όσο θέλεις πάτα 1930
Τιμία	Από λόγου της θαν΄ το΄ χει η γυναίκα ναναι τίμια  1876
Τιμία	Τίμια και μπροστά τονε δουλεύει, μα για ναν τον αγαπάη ο δούλος τον αφέντη, είν' πράμμ' αδύνατο! 1876
Τιμία	Πουλειο τίμια είναι μία (του δρόμου) του φόρου, παρά που ναναι παντρεμέν' να ξεπέση  1876
Τιμία	Τίμια ναν η όμορφη αν ην κουτή ξεπέφτει  1876
Τιμία	Πότε σου μημ πιστέησαι ΄ς την τίμια σου γυναίκα μα το κακόν οπόποθεν ο μαύρος Παπαντώνης  1893
Τριανταφυλλιά	Σε πήρα τριαντάφυλλο κι εσύ βγήκες τσουκνίδα
Τριανταφυλλιά	Η τριανταφυλλιά κάνει και τριαντάφυλλα και αγκάθια.
Τριανταφυλλιά	Ανθίσαν τα τριαντάφυλλα, αρχίνα το μεσημέρι, γινήκαν τα ροδάκινα, ξεκίνα το νυχτέρι
Τριανταφυλλιά	Τριανατάφυλλο στ' αυτί και κασίδα στην κορφή 
Τριανταφυλλιά	Στη γειτονιά τριαντάφυλλο και μες στο σπίτι αγκάθι.
Τριανταφυλλιά	Στην αρκούδα δώρησαν τριαντάφυλλο και εκείνη το έβαλε στα πισινά της
Τριανταφυλλιά	Τ΄αδέρφια όντας σμίγουνε, τριαντέφυλλα ανοιγμένα.
Τριαντάφυλλος	Άνοιξ' η καρδιά μ' και γίνηκε τριαντάφυλλο
Τριαντάφυλλος	Τ’ αδέλφια όντας σμίγουνε τριαντάφυλλα ανοιγμένα.
Τριάς	Η αγία Τριάδα βαστάει το χάλαζι στην ποδιά της
Τριάς	Τρεις κι' Αγιά Τριάδα
Τρίφυλος	Ζήσε Μαύρε μου να φας τριφύλλι
Τρίφυλος	Κάτσε γάδαρε καρτέρα ως τομ Μαν να βγη τριφύλιν τζαι τον Άουστοσ σταφίλιν
Τροφώνιος	Ες Τροφωνίου μεμάντευται.
Τρυγών	Ανύπανδρη χρυσή μηλιά και αρκιλώνω τρυγώνα
Τρυγών	Ένα σμπάρο δυό τρυγόνια, σ' ένα κλάρρο δυό κασσόνια
Τρυγών	Ύστερ' από τόσα χρόνια μ' ένα σμπάρο δυό τρυόνια
Τρύφων	Ο Τρύφωνς τρίφτ'τα κόκκαλα, η Παναγιά τα πλάθ'κι ου Συμιώνς τα σημειώνει
Τρύφων	Του Αϊ – Τρυφώνου μην δουλέψεις και τα χέρια σου κλαδέψεις.
Τσέλιος	Θέλ' Τσέλιο η Χάμκω να κάν' παλληκάρι
Τσέλιος	Θέλει κι η Κάτκω να κάμη Τσέλιον
Τσιτσέκα	Τσιλιμπής σαρίκ δεν είχι του τσιτσέκ αγόραζι
Τυδεύς	Τυδεύς τοι μικρός μεν έην δέμας, αλλά μαχητής
Τυφλός	Στους τυφλούς βασιλεύει ο μονόφθαλμος Στα αρχαία Ελληνικά "Έν τυφλών πόλει γλαμυρός βασιλεύει".
Τυφλός	Με στραβό αν κοιμηθείς, το πρωί θ' αλληθωρίσεις". Αρχαία Ελληνικά: Ποιός μέ στραβόν συγκοιμηθής τ' αποταχέα καϋδίζει
Τυφλός	Στραβός σε πέτρα έκατσε κι εκεί 'ναι ο κόσμος όλος.
Τυφλός	Στραβός σε πέτρα έκατσε κι εκεί 'ναι ο κόσμος όλος.
Τύχη	Αν έχεις τύχη διάβαινε και ριζικό περπάτει
Απόφθεγματα
Τάρταρος	Ο Τάρταρος τοσούτον από γης διάστημα, όσον απ’ ουρανού γη.
Τριανταφυλλιά	Τι υπάρχει σ’ ένα όνομα; Αυτό που ονομάζουμε τριαντάφυλλο, με οποιοδήποτε άλλο όνομα θα μύριζε εξίσου ωραία
Τύχη	Απελλής ο ζωγράφος ερωτηθείς διά τι την τύχην καθημένην έγραψεν, είπεν: «ότι ουχ έστηκεν».
Ρητά
Τερψιχόρη	Το τερπνό μετά του ωφελίμου
Τρώας	Τρώων μένος αἰὲν ἀτάσθαλον.
Τυδεύς	Τυδεύς τοι μικρός μεν έην δέμας, αλλά μαχητής.
Φράσεις
Ταξιάρχης	Είναι για τον άγιο Ταξιάρχη
Τάραχος	Τραβώ ή περνώ των παθών μου τον τάραχο
Ταρζαν	Me Tarzan, You Jane.
Τήλεφος	Τηλέφεια τραύματα.
Τίμαρχος	Τιμαρχώδης
Τίμων	Τίμων ο Αθηναίος
Τούλα	Η Σούλα την Τετάρτη, μας γύρισε την πλάτη
Τριανταφυλλιά	Από τη μηλίτσα, και στην τριανταφυλλιά!
Τριαντάφυλλος	Η καρδιά μ' τραντάφυλλον ένι
Τριάς	Ίγκι Αϊ τριάδα
Τρυγών	Όστρια, τρυγονόκαιρος!
Τρυγών	Μ' ένα σμπάρο δυο τρυγόνια
Τυφλός	Στα τυφλά
Τυφλός	Τυφλό μίσος ή Τυφλός από θυμό
Τύχη	Αυτός κοιμάται και η τύχη του δουλεύει
Τύχη	Της τύχης τα γραμμένα
Τύχη	Τύχη αγαθή (τύχῃ ἀγαθῇ
Τύχη	Τύχη βουνό
Τύχη	Ανοίγει η τύχη μου
Στίχοι
Τεύκρος	Κι ο Τεύκρος τότε από την κόρδα του κι άλλη σαγίτα ρίχνει στον Έχτορα αντικρύ, κι ολόκαρδα να τον πετύχει επόθεί· μα δεν τον πέτυχε, τι ο Απόλλωνας της ζάβωσε το δρόμο (παρέσφηλεν γὰρ Ἀπόλλων).
Τηλέμαχος	Τηλέμαχε, άλλος σαν κι εσέ κακόξενος δεν είναι.
Τίτος	O Tite tute Tati tibi tanta tyranne tulisti!
Ποιήματα
Τσέλιος	Κ' ο Τιλχαβέζος φώναξεν από το μετερίζι : «Έκβα , Τσέλιε μ', προσκύνησε, προσκύνα τον Βεζύρην» Τσέλιος τ' απελογήθηκεν από το μετερίζι : «Όσον 'ν' ο Τσέλιος ζωντανός, πασάν δεν προσκυνάει, Πασάν 'χει Τσέλιος το σπαθί, Βεζύρην το τουφέκι»