Α

Β

Γ

Δ

Ε

Ζ

Η

Θ

Ι

Κ

Λ

Μ

Ν

Ξ

Ο

Π

Ρ

Σ

Τ

Υ

Φ

Χ

Ψ

Ω

Χρυσόστομος
Παροιμίες
Χάϊδω	Τ’ αρχίδια του Καράμπελα και το μουνί της Χάιδως
Χαρά	Μοιρασμένη χαρά, διπλή χαρά
Χαράλαμπος	Ανοστιά του Χαραλάμπη και γιαχνί του γέρου Σταμάτη
Χαράλαμπος	Α σ' αρέση, Χαλαλάμπρο ξαναπέρασ' α' την Άντρο
Χαράλαμπος	Ο άγιος Γεράσιμος ανοίγει τσι γιορτάδες, κι' ο άγιος Χαράλαμπος τσι κλείνει
Χαράλαμπος	Όταν έφευγε η Πανούκλα από το Νησί, εφώναζε: “με διώχνει ο Λάμπης”, “με διώχνει ο Λάμπης”
Χάρης	Η χάρη θέλει αντίχαρη και πάλι χάρη είναι.
Χάρης	Χάρισμα χωρίς χάρη δε γίνεται.
Χάρης	Άλλος έχει τ' όνομα κι άλλος τη χάρη.
Χάρης	Βαγενάδες (βαρελάδες) και γάιδαροι ένα μήνα έχουν χάρη
Χάρης	Δώρο αν είναι και μικρό, μεγάλη χάρη έχει.
Χαρίδημος	Δυνατός παγωμένος αγέρας φύσηξε και σκόρπισε τα σύννεφα, συναστεριές φάνηκαν, και στάθηκε ο Χαρίδημος ν` αστρονομίσει.
Χαρίκλεια	Μα το ναι, σου λέω αλήθεια, που είπε η ψευτρού η Χαρίκλεια.
Χαρίκλεια	Με μιαν ευτζιή (ευχή) της Χαρικλούς οι ουρανοί ανοίξαν
Χαρίλαος	Αδελφά Χαρίλαε, τώρα τον Γενάρη, οι δυο ένας γίνονται κι ο μοναχός κουβάρι.
Χάρις	Η χάρη θέλει αντίχαρη και πάντα χάρη μένει.
Χάρις	Άμ’ ηλέηται και τέθνηκεν η χάρις. Αρχαιοελληνική παροιμία
Χάρις	Η χάρις αλλάξαι την φύσιν ου δύναται. Αρχαιοελληνική παροιμία από το μύθο της αίγας που θήλαζε λύκο.
Χαρίτων	Εγ κουτσατζιές τ' άι Χαρίτου
Χαρίτων	Ξωρινός τ' άι Χαρίτου, τζαί πο τζείθε πομ περίτου 
Χάρων	Η κακή ζωή του χάρου μοιάζει.
Χάρων	Ο Χάρος φίλους και εχθρούς σ’ ένα τραπέζι σμίγει.
Χάρων	Ανάθεμα στον Χάροντα που μ’ άφησε χήρα κι ο Δεκέμβρης ο κακός που μου ’φερε τέτοια πύρα.
Χάρων	Χάρος είναι, φορατζής δεν είναι.
Χάρων	Σαν σαμαρωθεί ο κουμπάρος, δέκα τύφλες να 'χει ο χάρος (Κυθναίικη)
Χάρων	Αλλού ο νεκρός, κι' αλλού ο Χάρος
Χάρων	Τί εδωκ’ ό Θεός καί τί νά πάρ’ ό Χάρος.
Χάρων	Του γέρου σκόνταμμα, του χάρου μήνυμα.
Χάρων	Αν δε σκοτώσ' ο ἀγιος Θεός, τι θε να πάρ' ο Χάρος;
Χασάν	Πες τους πως ο Χασάνης, έγινε βεζύρης και θα καταλάβουν!…»
Χελιδών	Ένα χελιδόνι δεν φέρνει την άνοιξη.
Χελιδών	Μηδέ χελιδόνας εν οικία δέχεσθαι.
Χελιδών	Χελιδόνι γύρισε, καλοκαίρι μύρισε.
Χελώνη	Άρμεγε λαγούς και κούρευε χελώνες
Χελώνη	Απ΄ολους η χελώνα είναι πιο σοφή, αφού το σπιτικό της στην πλάτη κουβαλεί.
Χήρα	Κλαίν' οι χήρες, κλαίν' κι οι παντρεμένες
Χήρα	Η χήρα μέσα κάθεται κι όξω την κουβεντιάζουν
Χήρα	Σαν τη χήρα στο κεββάτι
Χήρα	Χήρας κώλος που πονάει, άλλα πράματα ζητάει.
Χήρα	Αφού αποκλάψαν όλοι, εδάκρυσε κι η χήρα.
Χήρα	Θέλω την κι ας είναι χήρα και φτωχή και κακομοίρα.
Χήρα	Να σε φυλάει ο Θεός από κουμπάρας μάτια κι από χήρας πόδια.
Χήρα	Το µυαλό του και µια χήρα.
Χλόη	Ο μαύρος είδε τη χλόη μα το γκρεμό δεν τον είδε
Χλόη	Ζήσε, μαύρε μου, να φας χλόη το Μάη
Χλόη	Ζήσε μαύρε γάϊδαρε να ιδής χλόη τον Μάη
Χλόη	Ο γάγδαρος τη χλόη βλέπει, το γκρεμό δεν το βλέπει
Χριστάλλα	Πόθθεν τζιαι πόθθεν η Τταλλού να κλάψει τον Κωλέττην;
Χριστόδουλος	Όσα ξέρ΄ ο Σιόλος δεν τα ξέρ΄ ο κόσμος όλος
Χριστός	Υπήγε νύφη του Χριστού
Χριστός	Μωρέ, Χριστέ ξυπόλυτε, καί Παναγιά Ντρουβιάρα νά σ' είχα μέσα στόν Τρουβείο νά τράβαγες τή μπάρα 
Χριστός	Έχει ο σάκος άλευρα; Χριστός Ανέστη. Δεν έχει; θάνατον πατήσας.
Χριστός	Όσο κι αν γέρασε ο Χριστός πέντε θαύματα τα κάνει.
Χριστός	Δεν καταλαβαίνει Χριστό.
Χριστός	Δεκέμβριος Χριστού γέννηση και καλός μας χρόνος.
Χριστός	Ας πάει κι αυτό το φίλημα με το «Χριστός Ανέστη».
Χριστός	Μπρος πίσω του Χριστού τα Νικολό – Βάρβαρα.
Χριστός	Γύρω- τριγύρω του Χριστού, είν’ η καρδιά του χειμωνιού.
Χριστός	Πας μετά Χριστόν προφήτης γάιδαρος εστί.
Χριστόφορος	Άϊ - Γιάννης το έχει και ο Χριστόφορος το κρατεί
Χριστόφορος	Ο Άγιος Χριστόφορος γύριζ' με το χαλάζ' στον κόρφο. Αν δουλέψουμε την ημέρα τ' θα μας πνίξη με το χαλάζ'.
Χρόνιος	Κάλλιον ένας κακός χρόνος, παρά ένας κακός γείτονας, γιατί ο χρόνος περνά, μα ο γείτονας απομείνει
Χρόνιος	Μιάς ώρας δουλειά ένας χρόνος έγνοιες
Χρόνιος	Τα σέρνει ο χρόνος κι ο καιρός, κανείς δεν τα γνωρίζει
Χρόνιος	Ανάποδος χρόνος δεκατριάμσ' (ή 13) φιγγάρια
Χρόνιος	Ανάποδος χρόνος, δεκατρείς (ή3, ή9, ή11 ή 15) μήνες
Χρόνιος	Θέζε πράμα να βρη ο χρόνος
Χρόνιος	Θέλ' ο Θεός και φταίει ο χρόνος
Χρόνιος	Έγκαιρος ο πόνος γιατρός ο χρόνος
Χρόνιος	Ένας χρόνος άσπορος πέντε χρόνια έρημα
Χρόνιος	Οι μήνες χάνουν τα νερά κι' ο χρόνος δεν τα χάνει
Χρόνιος	Όσα φέρνει η μέρα, ο χρόνος δεν τα φέρνει...
Χρυσάνθιος	Αδελφέ Χρύσανθε, τώρα τον Γενάρη, οι δυο ένας γίνονται κι ο μοναχός κουβάρι.
Χρυσάνθιος	Χρυσανθούλη, από που φυσάν οι μύλοι;  = Ειρωνικά
Χρυσάνθιος	Χρύσανθος και μυαλό, καβούροι με φτερούγες
Χρυσάνθιος	Εκ στόματος κοράκου, κρα, εκ στόματος γαϊδαρου, γκα, κι εκ στόματος Χρύσανθου κουταμάρες
Χρύση	Απ’ το ντιπ καλή είναι και η Χρύσω τ’ Χαμπίπ’.
Χρύσης	Ότι λάμπει δεν είναι χρυσός.
Χρύσης	Από τη γης βγαίνει το χρυσάφι κι από το σκουλήκι το μετάξι
Χρύσης	Του κακού και το χρυσάφι που του δίνεις είναι φαρμάκι 
Χρύσης	Η σιωπή είναι χρυσός (‘πολύτιμη’)
Χρύσης	Ο λόγος είναι άργυρος και η σιωπή χρυσός
Χρυστάλλα	Πόθθεν τζιαι πόθθεν η Τταλλού να κλάψει τον Κωλέττην;
Απόφθεγματα
Χάρις	Μετά την δόσιν τάχιστα γηράσκει χάρις Μένανδρος, 4ος αιών π.Χ., Αρχαίος Έλληνας ποιητής
Χάρων	Αίσωπος Ή Ζευς ή Χάρων.
Χρύσιππος	Ιωάννης Στοβαίος Χρύσιππος ερωτηθείς δια τι ου πολιτεύεται είπε: Διότι ει μεν πονηρά πολιτεύεται, τοις θεοίς απαρέσει· ει δε χρηστά, τοις πολίταις.
Χρυσόστομος	Ο, σατιρικός ποιητής, Χρυσόστομος λένε πως έφαε τη Μεγάλη Παρασκευή αβγά κι από τότες ετιμωρήθηκε κι ελάλησε, όπως ο κόκκορας.
Ρητά
Χάρις	Χάριν εκτέλει
Χαρίων	Χάριν εκτέλει
Χείλων	Το λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν
Χείλων	Μηδέν άγαν
Χείλων	Γνώθι σαυτόν
Χείλων	Εγγύα πάρα δ’ άτα
Χείλων	Τα μεν υψηλά ταπεινούν, τα δε ταπεινά υψούν
Φράσεις
Χάιδω	Το μουνί της Χάιδως.
Χαρά	Μες στην καλή χαρά
Χαράλαμπος	Κλάφτα (ή Κλάψ’ τα), Χαράλαμπε.
Χαράλαμπος	Με διώχνεις Λάμπη
Χάρις	Οι τρεις χάριτες
Χαρίσιμος	Ζωή χαρισάμενη
Χάρυβδις	Από τη Σκύλλα στη Χάρυβδη.
Χελιδών	Χελιδών
Χελώνη	Χελώνα
Χιονία	Ο Γκρινιάρης από τη «Χιονάτη»
Χιονία	Η Χιονάτη και οι 7 νάνοι
Χριστός	Είδε το Χριστό φαντάρο.
Χριστός	Έλα Χριστέ και Παναγιά!
Χριστός	Χριστός Ανέστη!
Χριστός	Ιησούς Χριστός νικά (κι όλα τα κακά σκορπά)!
Χριστόφορος	Γαμώ τον Χριστόφορο τον πούστη
Χρόνιος	Ο χρόνος φανερώνει τον καλόν
Χρόνιος	Η ημέρα του φάνηκε χρόνος
Χρόνιος	Άσβολος καιρός, αέξιος χρόνος
Χρόνιος	Προϊόντος του χρόνου
Χρόνιος	Χρόνου φείδου
Χρόνιος	Εν ευθέτω χρόνο
Χρόνιος	Ελλείψει χρόνου
Χρόνιος	Εκτός τόπου και χρόνου
Χρυσάνθιος	Είσαι τέλεια Χρύσαττος
Χρύσης	Ούτε για όλο το χρυσάφι του κόσμου.
Χρυσόστομος	Πες τα Χρυσόστομε
Στίχοι
Χαράλαμπος	Έλα βρε Χαραλάμπη να σε παντρέψουμε
Χριστός	Χριστόν ή Βαραββάν; Χριστόν