Η Αγία Καλλιόπη, έζησε στα μέσα του 3ου αιώνα μ.Χ., στα χρόνια του αυτοκράτορα Δεκίου. Διακρινόταν για τη φυσική της ομορφιά, αλλά και τα πλούσια ψυχικά και πνευματικά χαρίσματά της. Απέρριπτε μετά βδελυγμίας κάθε πρόταση γάμου γιατί είχε αφιερώσει τη ζωή της στο Χριστό, τη διδασκαλία του Θείου Λόγου Του και τη διακονία και παραμυθία των ασθενών και πασχόντων αδελφών της. Στο φοβερό διωγμό που εξαπέλυσε ο φοβερός διώκτης των χριστιανών Δέκιος, η Καλλιόπη συνελήφθη και οδηγήθηκε μπροστά στον τοπικό άρχοντα, ο οποίος θαύμασε την ομορφιά της και προσπάθησε με διάφορες κολακείες και υποσχέσεις να την δελεάσει και να την σύρει στην ανόσια ζωή των ψυχοφθόρων ηδονών και της μισερής ειδωλολατρίας. Όμως η Αγία με ηρωική σταθερότητα, εμμονή και αγωνιστικό φρόνημα, ομολόγησε την πίστη της στο Χριστό, τον μοναδικό Σωτήρα και Λυτρωτή. Εξοργισμένος ο τύραννος διέταξε και τη μαστίγωσαν ανελέητα. Κατόπιν, τη χαράκωσαν με μαχαίρια και έκαψαν τις πληγές της. Τελικά την αποκεφάλισαν χαριζόντάς της, την ουράνια και άφθαρτη δόξα.

Όνομα:	Καλλιόπη
Ετυμολογία:	Από το κάλλος (ομορφιά) και το όψ (φωνή, λόγος) και σημαίνει "αυτήν που έχει ωραία φωνή", την καλλίφωνη. Παρ ‘όλο που έχουμε λάβει πολλά μηνύματα με τον ισχυρισμό ότι Καλλιόπη σημαίνει την όμορφη ή αυτήν με τα όμορφα μάτια και παρ’ όλο που πιστεύουμε ότι η Μούσα Καλλιόπη ήταν πραγματικά όμορφη και είχε υπέροχα μάτια, εξακολουθούμε να υποστηρίζουμε την αρχική μας θέση, ΚΑΛΛΙΦΩΝΗ.

Ο Άγιος Νικόδημος γράφει, ότι ίσως είναι ο αδελφός του Μεγάλου Βασιλείου και Γρηγορίου Νύσσης, που ήταν θαυμάσιος ασκητής. Ψάρευε μάλιστα στις λίμνες και τα ποτάμια ψάρια και κατόπιν τα μοίραζε στους φτωχούς. Το μόνο σίγουρο όμως είναι, ότι απεβίωσε ειρηνικά.

Αλλά ο Συναξαριστής του Μαυρικίου ισχυρίζεται ότι να ήταν ο Στουδίτης Ναυκράτιος, ο εικονολάτρης μοναχός, που υπήρξε θερμός υποστηρικτής των εικόνων, για τις όποιες υπέστη διωγμούς και εξορίες.

Όνομα:	Ναυκράτης
Ετυμολογία:	Από το ναυς (πλοίο) και το ρήμα κρατώ (εξουσιάζω) και σημαίνει, αυτόν που κυριαρχεί στη θάλασσα με τα πλοία του, τον θαλασσοκράτορα.

Ο Όσιος Αθρέ απεβίωσε ειρηνικά, δεν έχουμε πληροφορίες για το βίο του.

Όνομα:	Αθρέ
Ετυμολογία:	Υπό διερεύνηση

Δεν υπάρχει αγία με τέτοιο όνομα. Για χριστιανική εορτή πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό.

Όνομα:	Ναύκρατις
Ετυμολογία:	Από το ναυς (πλοίο) και το ρήμα κρατώ (εξουσιάζω) και σημαίνει "αυτήν που κυριαρχεί στη θάλασσα με τα πλοία της, την θαλασσοκράτειρα.

Kαταγόταν από τα Ευχάϊτα της Γαλατίας και κατοικούσε στην Ηράκλεια του Εύξεινου Πόντου. Στρατιωτικός στο επάγγελμα, διακρίθηκε για την γενναιότητά του και γρήγορα προήχθη στους υψηλότερους βαθμούς της στρατιωτικής ιεραρχίας.

Όταν το 320 μ.Χ. ο Λικίνιος πληροφορήθηκε ότι ο Θρόδωρος ήταν Χριστιανός απέστειλε στην Ηράκλεια ανώτερους αξιωματούχους, για να τον συνοδεύσουν με τιμή στη Νικομήδεια. Αλλά ο Θεόδωρος διεμήνυσε διά των ιδίων απεσταλμένων στον Λικίνιο, ότι για πολλούς λόγους η παρουσία του στην Ηράκλεια ήταν συμφέρουσα και τον προέτρεπε να μεταβεί εκεί. Αποδεχθείς την πρόταση ο Λικίνιος μετέβη στην Ηράκλεια, όπου τον προϋπάντησε με λαμπρότητα ο Θεόδωρος, προς τον οποίο ο Λικίνιος άπλωσε το χέρι, ελπίζοντας ότι διά του Θεοδώρου θα προσείλκυε τους Χριστιανούς στη θρησκεία των ειδώλων. Προς τούτο, ενώπιον του λαού, ο Λικίνιος προέτρεψε τον Θεόδωρο να θυσιάσει στα είδωλα. Ο Θεόδωρος αρνήθηκε και ζήτησε να του δοθούν τα χρυσά και αργυρά αγαλματίδια των θεών, για να προσφέρει αυτά θυσία στον οίκο του ιδιωτικά και μετά να προσφέρει δημόσια τις θυσίες. Πράγματι, ο Θεόδωρος έλαβε τα αγαλματίδια τα οποία κομμάτιασε και μοίρασε τα χρυσά και αργυρά αυτών στους πτωχούς. Ο εκατόνταρχος Μαξέντιος είδε την κεφαλή της θεάς Αφροδίτης στα χέρια ενός πτωχού και κατέδωσε το γεγονός στον Λικίνιο, ο οποίος θεώρησε τον Θεόδωρο ως εμπαίκτη και καταφρονητή των ειδώλων. Για τον λόγο αυτό τον συνέλαβαν και μετά από απάνθρωπα βασανιστήρια τον αποκεφάλισαν.

Όνομα:	Θεόδωρος
Ετυμολογία:	Από το θεός και το δώρον και σημαίνει "δώρο του Θεού".

Οι Άγιοι αυτοί, επειδή ομολόγησαν την πίστη τους στο Χριστό, μπροστά στον ηγεμόνα Μάξιμο, τους έβαλαν στη φυλακή. Μετά είκοσι μέρες τους έβγαλαν από τη φυλακή και τους ανάγκαζαν πάλι ν' αρνηθούν το Χριστό. Επειδή όμως δεν τα κατάφεραν, ξέσχισαν τα σώματα τους με σιδερένια νύχια, τους κρέμασαν ανάποδα και τους έκαιγαν από κάτω με φωτιά. Κατόπιν έχυσαν πάνω στις πληγές τους αλάτι και ξύδι και έτριψαν αυτές με τραχεία κεραμίδα. Έπειτα συνέτριψαν με πέτρες τα στόματα και τα πρόσωπα τους. Τα μαρτύρια παρακολουθούσε η γυναίκα του αγίου Νικάνδρου, που ενθάρρυνε αυτόν να τα υπομένει πρόθυμα. Παρακολουθούσε όμως και η γυναίκα του αγίου Μαρκιανού, αλλά έκανε εντελώς τ' αντίθετα, διότι έκλαιγε και έδειχνε το παιδί τους, με αποτέλεσμα να πονάει η καρδιά του μάρτυρα. Τότε ο Μαρκιανός, πήρε το παιδί, σήκωσε τα μάτια του στον ουρανό και είπε: «Κύριε, συ θα φροντίσεις για το παιδί αυτό». Και αφού φίλησε το παιδί και τη γυναίκα του, έτρεξε στο δρόμο του μαρτυρίου. Μετά, έκοψαν με μαχαίρια τις γλώσσες των αθλητών της πίστης, και τελευταία τους αποκεφάλισαν.

Όνομα:	Μάρκος
Ετυμολογία:	Από το Λατινικό Μars - rtis (ο θεός Άρης των Ρωμαίων) και σημαίνει "ο φιλοπόλεμος".

Είναι άγνωστο αν είναι ο íδιος με τον άλλο Νίκανδρο που εορτάζει την ίδια ημέρα. Πάντως μαρτύρησε και αυτός δια σπάθης.

Όνομα:	Νίκανδρος
Ετυμολογία:	Από το νίκη και ανήρ - ανδρός και σημαίνει το νικητή των ανδρών, εννοώντας τον εχθρικό στρατό.

Συνελήφθησαν και βασανίστηκαν. Τα μαρτύρια παρακολουθούσαν και οι γυναίκες τους. Η σύζυγος του αγίου Νικάνδρου, τον ενθάρρυνε να τα υπομένει πρόθυμα. Αντίθετα η σύζυγος του αγίου Μαρκιανού, έκανε εντελώς το αντίθετο, έκλαιγε και έδειχνε το παιδί τους, με αποτέλεσμα να πονάει η καρδιά του μάρτυρα. Τότε ο Μαρκιανός, πήρε το παιδί, σήκωσε τα μάτια του στον ουρανό και είπε: «Κύριε, συ θα φροντίσεις για το παιδί αυτό». Και αφού φίλησε το παιδί και τη γυναίκα του, έτρεξε στο δρόμο του μαρτυρίου. Τελικά τους αποκεφάλισαν.

Όνομα:	Νίκανδρος
Ετυμολογία:	Από το νίκη και ανήρ - ανδρός και σημαίνει το νικητή των ανδρών, εννοώντας τον εχθρικό στρατό.

Απεβίωσε ειρηνικά. Δεν βρήκαμε άλλες πληροφορίες.

Όνομα:	Μελανεία
Ετυμολογία:	Από το επίθετο μέλαινα και σημαίνει "αυτή που έχει μαυριδερό χρώμα"

Όνομα:	Θεόδωρος
Ετυμολογία:	Από το θεός και το δώρον και σημαίνει "δώρο του Θεού".