Ήταν ο πρώτος μάρτυρας στα Βρετανικά Νησιά˙ θανατώθηκε στο Verulamium (το σημερινό Saint Albans που πήρε το όνομά του από τον ίδιο), μάλλον κατά τη διάρκεια του διωγμού του αυτοκράτορα Διοκλητιανού το έτος 303 μ.Χ. ή 304 μ.Χ., παρόλο που κάποιοι λένε ότι πέθανε κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Σεπτίμιου Σεβήρου, γύρω στο 209 μ.Χ.

Όνομα:	Αλβανός
Ετυμολογία:	Από τη Λατινική λέξη 'albus'=λευκός ή άχρους, αλλά και αίσιος

Οι τρεις πρώτοι ήταν Αθηναίοι και φαίνεται ότι με τους άλλους τρεις δημιούργησαν ομάδα που προκαλούσε βανδαλισμούς και ζημιές στα ιερά των Ελλήνων.

Καταγγέλθηκαν, συνελήφθησαν, δεν μεταμελήθηκαν και εκτελέστηκαν.

Όνομα:	Ιννοκέντιος
Ετυμολογία:	Από το ύστερο Λατινικό όνομα 'Innocentius' που προέρχεται από την Λατινική λέξη ‘innocens’=αβλαβής, άκακος.

Όλοι αγωνίστηκαν για το Χριστό στην Απολλωνία, όταν αυτοκράτορας ήταν ο Νουμεριανός (283-284 μ. Χ.). Οι τρεις πρώτοι ήταν Αθηναίοι και ασπάσθηκαν τον χριστιανισμό από τα κηρύγματα του Αποστόλου Παύλου. Συνδέθηκαν με τους άλλους τρεις, όλοι μαζί ήταν πρότυπο εφαρμογής των εντολών του Κυρίου.

Φαίνεται ότι οι ενέργειες της ομάδας προκάλεσαν την αντίδραση των κρατούντων και συνελήφθησαν. Αρνήθηκαν να θυσιάσουν στους Έλληνες θεούς και να σταματήσουν την καταστροφή ναών, αγαλμάτων και τον προσηλυτισμό που έκαναν οπότε καταδικάστηκαν και αποκεφαλίσθηκαν.

Όνομα:	Φήλιξ
Ετυμολογία:	Από τη Λατινικό όνομα ‘Felix’ που προήλθε από την λέξη ‘felix’=ευδαίμων, ευτυχής και στα Ελληνικά θα μπορούσε να αποδοθεί με το όνομα Ευτύχιος.

Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Αλβανή
Ετυμολογία:	Από τη Λατινική λέξη 'albus'=λευκός ή άχρους, αλλά και αίσιος

Δεν υπάρχει αγία με αυτό το όνομα. Παρακαλώ πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Ιννοκέντια
Ετυμολογία:	Από το ύστερο Λατινικό όνομα 'Innocentia' που προέρχεται από την Λατινική λέξη ‘innocens’=αβλαβής, άκακος.

Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Ισμαηλία
Ετυμολογία:	Εξελληνισμένο Εβραϊκό όνομα από το ρήμα שמע (σιαμά) = ακούω και τη λέξη אל (ηλ)=θεός και σημαίνει ο θεός εισάκουσε.

Οι Σαβέλ, Μανουήλ, Ἰσμαὴλ και οι τρεις ήταν αδέλφια από την Περσία, ο πατέρας τους ήταν πυρολάτρης, ενώ η μητέρα τους χριστιανή και τους μετέδωσε τη χριστιανική αγωγή, ενώ τη χριστιανική μόρφωση κάποιος ευλαβής Ιερέας ονόματι Εύνικος. Είχαν έλθει στην Κωνσταντινούπολη για κάποια αποστολή. Κατά το διάστημα της εκεί παραμονής τους, συνέβη να δουν στη Χαλκηδόνα τον αυτοκράτορα Ιουλιανό, που θυσίαζε στα είδωλα εν μέσω πομπής. Το θέαμα αυτό τους λύπησε πολύ και εξέφρασαν τη δυσαρέσκεια τους για το κράτος, που ο ηγέτης του γινόταν ένοχος τέτοιας ασέβειας. Κάποιοι καταδότες όμως, που τους άκουσαν, τους κατάγγειλαν στον Ιουλιανό. Αυτός διέταξε αμέσως οι τρεις Πέρσες ν' αρνηθούν το Χριστό. Αλλά και αυτοί με τη σειρά τους αποκρίθηκαν, ότι τους εαυτούς τους προ πολλού είχαν αρνηθεί, και στον Ιησού που είχαν παραδομένη την ψυχή τους, είναι έτοιμοι να χύσουν γι' Αυτόν το αίμα τους. Τότε άρχισε ο βασανισμός τους. Διαπέρασαν τους αστραγάλους τους με μυτερό αντικείμενο, και έκαψαν τις μασχάλες τους με αναμμένες λαμπάδες. Κατόπιν τους αποκεφάλισαν. Αλλά η θεία δίκη δεν άργησε να έλθει. Όταν μετά από λίγο ο Ιουλιανός εξεστράτευσε κατά των Περσών, σε κάποια μάχη, πληρώνοντας για τις αμαρτίες του, έπεσε νεκρός στο άνθος της ηλικίας του.

Όνομα:	Ισμαήλ
Ετυμολογία:	Εξελληνισμένο Εβραϊκό όνομα από το ρήμα שמע (σιαμά) = ακούω και τη λέξη אל (ηλ)=θεός και σημαίνει ο θεός εισάκουσε.

Αιγύπτιος ασκητής, ο οποίος αναχώρησε από το σπίτι του στην έρημο και πήρε την απόφαση να μη δει ποτέ τους γονείς και συγγενείς του. Μετά από πολλά χρόνια, η αδελφή του, γερόντισσα πια, έμαθε πως ζει και παρακάλεσε να τον δει με τη μεσιτεία των πατέρων της Σκήτης. Τότε ο αβάς Πίωρ, πήγε στο σπίτι της, στάθηκε στην πόρτα, χωρίς να μπει μέσα στο σπίτι και με κλειστά τα μάτια του, συνομίλησαν με την αδελφή του. Και χωρίς να τη δει καθόλου, έφυγε πάλι στην έρημο.

Όνομα:	Πιώρ
Ετυμολογία:	Μάλλον Αιγυπτιακό όνομα. Υπό διερεύνηση.

Αδερφός του Μανουήλ και Ισμαήλ, και οι τρεις από την Περσία. Ο πατέρας τους ήταν πυρολάτρης, ενώ η μητέρα τους χριστιανή και τους μετέδωσε τη χριστιανική αγωγή, ενώ τη χριστιανική μόρφωση κάποιος ευλαβής Ιερέας ονόματι Εύνικος και είχαν έλθει στην Κωνσταντινούπολη για κάποια αποστολή.
Κατά το διάστημα της εκεί παραμονής τους, συνέβη να δουν στη Χαλκηδόνα τον αυτοκράτορα Ιουλιανό, που θυσίαζε στα είδωλα εν μέσω πομπής. Το θέαμα αυτό τους λύπησε πολύ και εξέφρασαν τη δυσαρέσκεια τους για το κράτος, που ο ηγέτης του γινόταν ένοχος τέτοιας ασέβειας. Κάποιοι καταδότες όμως, που τους άκουσαν, τους κατάγγειλαν στον Ιουλιανό. Αυτός διέταξε αμέσως οι τρεις Πέρσες ν' αρνηθούν το Χριστό. Αλλά και αυτοί με τη σειρά τους αποκρίθηκαν, ότι τους εαυτούς τους προ πολλού είχαν αρνηθεί, και στον Ιησού που είχαν παραδομένη την ψυχή τους, είναι έτοιμοι να χύσουν γι' Αυτόν το αίμα τους. Τότε άρχισε ο βασανισμός τους. Διαπέρασαν τους αστραγάλους τους με μυτερό αντικείμενο, και έκαψαν τις μασχάλες τους με αναμμένες λαμπάδες. Κατόπιν τους αποκεφάλισαν. Αλλά η θεία δίκη δεν άργησε να έλθει. Όταν μετά από λίγο ο Ιουλιανός εξεστράτευσε κατά των Περσών, σε κάποια μάχη, πληρώνοντας για τις αμαρτίες του, έπεσε νεκρός στο άνθος της ηλικίας του.

Όνομα:	Σαβέλ
Ετυμολογία:	Περσικό, Μωαμεθανικό όνομα, υπό διερεύνηση

Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Σαβέλα
Ετυμολογία:

Η εορτή αυτή καθιερώθηκε μετά τη φανέρωση του Αγίου Ιωάννου, Αρχιεπισκόπου Νόβγκοροντ (κοιμήθηκε 7 Σεπτεμβρίου 1186 μ.Χ.) στον Άγιο Ευθύμιο, Αρχιεπίσκοπο Νόβγκοροντ (κοιμήθηκε 11 Μαρτίου 1458 μ.Χ.), ο οποίος του είπε να εορτάζει με αγρυπνία στον καθεδρικό ναό της Αγίας Σοφίας τους μακαρίους Ιεράρχες της τοπικής αυτής Εκκλησίας, που ευαρέστησαν με το βίο και τους αγώνες τους τον Θεό. Επίσης, η εορτή αυτή επιτελείται στις 4 Οκτωβρίου, ημέρα της μνήμης του Αγίου Ιεροθέου, Επισκόπου Αθηνών, σύμφωνα με όσα είπε ο Άγιος Ιωάννης, και την Τρίτη Κυριακή μετά την Πεντηκοστή.

Οι Άγιοι Ιεράρχες είναι: Ιωακείμ (κοιμήθηκε 1030 μ.Χ.), Λουκάς (κοιμήθηκε 1060 μ.Χ.), Γερμανός (κοιμήθηκε 1096 μ.Χ.), Αρκάδιος (κοιμήθηκε 1162 μ.Χ.), Γρηγόριος (κοιμήθηκε 1193 μ.Χ. - βλέπε 24 Μαΐου), Μαρτύριος (κοιμήθηκε 1199 μ.Χ.), Αντώνιος (κοιμήθηκε 1231 μ.Χ.), Βασίλειος (κοιμήθηκε 1352 μ.Χ.), Συμεών (κοιμήθηκε 1421 μ.Χ.), Γεννάδιος (κοιμήθηκε 1505 μ.Χ.), Ποιμήν (κοιμήθηκε 1571 μ.Χ.), Αφφώνιος (κοιμήθηκε 1652 μ.Χ.).

Όνομα:	Αντώνιος
Ετυμολογία:	Από τα αρχαία Ελληνικά, την πρόθεση ‘αντί’ και το ρήμα ‘ωνέομαι’=αγοράζω από το οποίο έχουμε τις λέξεις ‘ωνή’=αγορά, ‘ωνητός’=αγοραστός και ‘ώνια’=ψώνια και μάλλον σημαίνει αυτόν που δωρίζει κάτι που αγοράζει. Τον γενναιόδωρο.

Ο Ερμείας μαζί με άλλους πέντε, αγωνίστηκαν για το Χριστό στην Απολλωνία, όταν αυτοκράτορας ήταν ο Νουμεριανός (283-284 μ. Χ.). Οι τρεις πρώτοι ήταν Αθηναίοι και ασπάσθηκαν τη χριστιανική πίστη και συνδέθηκαν αδελφικά εν Χριστώ με τους άλλους τρεις. Όλοι μαζί δημιούργησαν ομάδα διδασκαλίας της χριστιανικής πίστης και προσηλυτισμού αλλοθρήσκων. Αυτό καταγγέλθηκε στον έπαρχο Τριπόντιο, ο οποίος τους ζήτησε να σταματήσουν και να εφαρμόσουν τους νόμους του κράτους. Αυτοί αφού αρνήθηκαν και δεν μεταμελήθηκαν θανατώθηκαν δι’ αποκεφαλισμού.

Όνομα:	Ερμείας
Ετυμολογία:	Από το αρχαίο Ελληνικό ρήμα 'είρω'=μιλώ και σημαίνει αυτόν που μιλά ωραία, που γοητεύει με την ομιλία του.

Όνομα:	Περεγρίνος
Ετυμολογία:	Από τη Λατινική λέξη ‘peregrinus’=αλλοδαπός

Μαρτύρησε με άλλους τρεις δια λιθοβολισμού το 343 μ.Χ. μαζί με τον ασκητή Ωνάμ, από τον βασιλιά των Περσών. Οι δε επόμενοι δύο με αποκεφαλισμό. Στον Παρισινό Κώδικα 1578 και 1624 λέγονται επίσκοποι.

Όνομα:	Ίσαυρος
Ετυμολογία:

Όνομα:	Ίσαυρος
Ετυμολογία:

Οι Όσιοι Ισαάκ, Κλήμης, Κύριλλος, Νικήτας και Νικηφόρος Αλφάνωφ ήσαν αδελφοί και έζησαν κατά τον 14ο αιώνα μ.Χ. στο Νόβγκοροντ. Το 1389 ίδρυσαν το μοναστήρι του Σοκολνίτσκι και ασκήτεψαν εκεί θεοφιλώς. Κοιμήθηκαν με ειρήνη.

Όνομα:	Ισαάκ
Ετυμολογία:	Εξελληνισμένο Εβραϊκό όνομα  'σαχάκ' και σημαίνει "γελαστός".

Όνομα:	Ιωσήφ
Ετυμολογία:	Από το εβραϊκό ρήμα יסף (γιασάπ) που σημαίνει προσθέτω ή αυξάνω και εκφράζει την επιθυμία / προσευχή να προστεθεί ένα μέλος στην οικογένεια, πάντα εννοώντας με ένα γιο.

Οι Όσιοι Ισαάκ, Κλήμης, Κύριλλος, Νικήτας και Νικηφόρος Αλφάνωφ ήσαν αδελφοί και έζησαν κατά τον 14ο αιώνα μ.Χ. στο Νόβγκοροντ. Το 1389 ίδρυσαν το μοναστήρι του Σοκολνίτσκι και ασκήτεψαν εκεί θεοφιλώς. Κοιμήθηκαν με ειρήνη.

Όνομα:	Κλήμης
Ετυμολογία:	Από το Λατινικό 'Clemens' που σημαίνει πράος, γαλήνιος, απαλός, ήπιος,

Οι Μανουήλ Σαβήλ και Ισμαήλ ήταν αδέλφια από την Περσία (ο πατέρας τους ήταν πυρολάτρης, ενώ η μητέρα τους χριστιανή και τους μετέδωσε τη χριστιανική αγωγή, ενώ τη χριστιανική μόρφωση κάποιος ευλαβής Ιερέας ονόματι Εύνικος) και είχαν έλθει στην Κωνσταντινούπολη για κάποια αποστολή. Κατά το διάστημα της εκεί παραμονής τους, συνέβη να δουν στη Χαλκηδόνα τον αυτοκράτορα Ιουλιανό, που θυσίαζε στα είδωλα εν μέσω πομπής. Το θέαμα αυτό τους λύπησε πολύ και εξέφρασαν τη δυσαρέσκεια τους για το κράτος, που ο ηγέτης του γινόταν ένοχος τέτοιας ασέβειας. Κάποιοι καταδότες όμως, που τους άκουσαν, τους κατάγγειλαν στον Ιουλιανό. Αυτός διέταξε αμέσως οι τρεις Πέρσες ν' αρνηθούν το Χριστό. Αλλά και αυτοί με τη σειρά τους αποκρίθηκαν, ότι τους εαυτούς τους προ πολλού είχαν αρνηθεί, και στον Ιησού που είχαν παραδομένη την ψυχή τους, είναι έτοιμοι να χύσουν γι' Αυτόν το αίμα τους. Τότε άρχισε ο βασανισμός τους.

Διαπέρασαν τους αστραγάλους τους με μυτερό αντικείμενο, και έκαψαν τις μασχάλες τους με αναμμένες λαμπάδες. Κατόπιν τους αποκεφάλισαν.

Αλλά η θεία δίκη δεν άργησε να έλθει. Όταν μετά από λίγο ο Ιουλιανός εξεστράτευσε κατά των Περσών, σε κάποια μάχη, πληρώνοντας για τις αμαρτίες του, έπεσε νεκρός στο άνθος της ηλικίας του.

Όνομα:	Εμμανουήλ
Ετυμολογία:	Ελληνική γραφή τού Εβραϊκού ονόματος «Ιμμάνου Ελ», που σημαίνει «ο Θεός μαζί μας».

Ασκήτεψε από δεκαοκτώ χρονών και πέθανε σαν ηγούμενος της Μονής του Ρουφίνου.

Όνομα:	Υπάτιος
Ετυμολογία:	Υπερθετικός βαθμός της πρόθεσης υπέρ που σημαίνει τον υπέρτατο

Στέλιος Τριταίος: Αγωνιστής της ΕΟΚΑ, για την απελευθέρωση της Κύπρου από τον Αγγλικό ζυγό, που βρήκε μαρτυρικό θάνατο από κτηνώδη βασανιστήρια στα χέρια των 'πολιτισμένων' Άγγλων. Είκοσι οκτώ χρονών από τον Πύργο Τηλλυρίας. Έγγαμος, πατέρας δύο παιδιών. Τον βασάνισαν σε στρατόπεδο που βρισκόταν μεταξύ Ξερού - Πεντάγυιας. Μεταξύ άλλων τον κτύπησαν άγρια με αλυσίδες στο στήθος προκαλώντας του ανεπανόρθωτη καρδιακή βλάβη. Δόξα και τιμή στον ήρωα μας. Αίσχος στους προδότες του αγώνα.

Όνομα:	Στυλιανός
Ετυμολογία:	Από το αρχαίο ουσιαστικό στύλος (κολόνα) και σημαίνει αυτόν που στηρίζει.