Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Βενιάμη
Ετυμολογία:	Εξελληνισμένο εβραϊκό όνομα από τις λέξεις בן (μπεν) = γιος, και ימין (τζαμίν), = δεξί χέρι) και σημαίνει "γιος του δεξιού χεριού" και υπονοείται ‘Γιος της Δύναμης’ και ‘Γιος του Νότου’.

Απεβίωσε ειρηνικά. Πιστεύεται ότι πέθανε από υδρωπικία. Λέγεται ότι είχε τόσο πολύ εξογκωθεί, ώστε όταν πέθανε χάλασαν την πόρτα του κελιού του για να βγάλουν έξω τη σωρό του.

Ένα δικό του απόφθεγμα που αντικατοπτρίζει τη χριστιανική αντίληψη περί ζωής: «Tην βασιλικήν οδόν πορεύεσθε και τα μίλια μετρείτε, και ουκ ολιγωρείτε» δηλαδή, Προχωρήστε στο δρόμο της βασιλείας, μετράτε τα μίλια και μην καθυστερείτε.

Όνομα:	Βενιαμίν
Ετυμολογία:	Εξελληνισμένο εβραϊκό όνομα από τις λέξεις בן (μπεν) = γιος, και ימין (τζαμίν), = δεξί χέρι) και σημαίνει "γιος του δεξιού χεριού" και υπονοείται ‘Γιος της Δύναμης’ και ‘Γιος του Νότου’. Η αναφορά σε κάποιον ως «Βενιαμίν» χρησιμοποιείται για να υποδηλώσει τον νεότερο από μια μεγάλη οικογένεια, παρέα ή ομάδα ανθρώπων.

Ο σύζυγος της Μαρίας της μητέρας του Ιησού Χριστού.

Όνομα:	Ιωσήφ
Ετυμολογία:	Από το εβραϊκό ρήμα יסף (γιασάπ) που σημαίνει προσθέτω ή αυξάνω και εκφράζει την επιθυμία / προσευχή να προστεθεί ένα μέλος στην οικογένεια, πάντα εννοώντας με ένα γιο.

Ο Όσιος Αθηνόδωρος ήταν ασκητής και απεβίωσε ειρηνικά.

Όνομα:	Αθηνόδωρος
Ετυμολογία:	Από το όνομα της θεάς Αθηνάς και το δώρο και σημαίνει "δώρο της Αθηνάς και κατ΄επέκταση ο σοφός (η Αθηνά ήταν θεά της σοφίας)".

Εκκλησιαστικός συνθέτης, μελωδός και ποιητής ασματικών Κανόνων και Τροπαρίω,

Όνομα:	Γεώργιος
Ετυμολογία:	Από τις αρχαίες Ελληνικές λέξεις, γη + έργον, και σημαίνει τον εργαζόμενο την γη αλλά και αυτόν που επιδέχεται πνευματική καλλιέργεια.

Ο Όσιος Θαδδαίος ο Ομολογητής ήταν Σκύθης και υπηρέτης του Αγίου Θεοδώρου του Στουδίτη, στη Μονή του οποίου ο Θαδδαίος έγινε μοναχός και διακρίθηκε για την αυστηρή άσκηση. Υπήρξε θύμα της ενδοχριστιανικής διαμάχης μεταξύ εικονολατρών και εικονομάχων. Μια φορά που συνόδευσε στ' ανάκτορα τον ηγούμενο του Θεόδωρο, ήλεγξε τον εικονομάχο βασιλιά Μιχαήλ (820 - 829 μ.Χ.) μπροστά στη σύγκλητο για την ασέβειά του απέναντι στις Ιερές εικόνες. Τότε ο Βασιλιάς, τον εξανάγκασε να ποδοπατήσει την εικόνα του Χριστού, πράγμα που ο Όσιος όχι μόνο δεν έπραξε, αλλά αποκάλεσε τον βασιλιά πληρωμένο τύραννο και ακάθαρτο. Τότε βασανίστηκε σκληρά, σύρθηκε από τα πόδια στους δρόμους της πόλης και τρεις μέρες μετά πέθανε.

Όνομα:	Θαδδαίος
Ετυμολογία:	Από τo εβραϊκό όνομα נהדר 'Θαδ'= 'στήθος' και σημαίνει τον δυνατό και γενναίο.

Ο Όσιος Μάρκελλος πέτυχε στη ζωή του διότι με τη χάρη του Θεού κατάλαβε, ότι οι κοσμικές λαμπρότητες φαίνονται και αφανίζονται όπως τα άνθη. Και είχε την πεποίθεση ότι ζωή αληθινή και κερδισμένη είναι μόνο εκείνη, που αφιερώνεται στην υπηρεσία του καλού, επάνω στο δρόμο του Ιησού Χριστού. Ο Μάρκελλος έζησε τον 5ο αιώνα μ.Χ. Η καταγωγή του ήταν από τη Aπάμειαν, μια πόλη της Συρίας και η οικογένειά του ήταν αρκετά πλούσια. Επειδή οι γονείς του αγαπούσαν τα γράμματα, στόλισαν το γιο τους με πολλή παιδεία. Αλλά η καρδιά του νέου, είχε μέσα της ζωηρή και ακοίμητη τη φλόγα της ευσέβειας. Τα κοσμικά αξιώματα δεν τον ενδιέφεραν. Με τέτοιες διαθέσεις πήγε στην Έφεσο, όπου μπήκε σε μοναστήρι και έγινε μοναχός. Από 'κει πήγε στην Κωνσταντινούπολη, στη Μονή Ακοίμητων, όπου ηγούμενος ήταν ο Αλέξανδρος. Εκεί, γρήγορα διακρίθηκε για τις αρετές του και αγαπήθηκε πολύ από τους αδελφούς της Μονής, για την ταπεινοφροσύνη που διατηρούσε, αν και ήταν άνθρωπος μελέτης και μεγάλης διανοητικής αξίας. Αφού πέθανε ο ηγούμενος Αλέξανδρος και υστέρα ο διάδοχός του Ιάκωβος, η αγάπη και η εκτίμηση των αδελφών, ανέδειξε ηγούμενο τον Μάρκελλο. Η διοίκηση του ήταν άριστη. Σύμφωνα με άλλη γνώμη, τη μονή Ακοιμήτων, είχε κτίσει αυτός ο όσιος Μάρκελλος, πιθανός στη θέση του σημερινού Τσιμπουκλί. Έτσι με αυτή τη θεία και όσια ζωή του, κοιμήθηκε και αναπαύτηκε ο Μάρκελλος στη Μονή του.

Όνομα:	Μάρκος
Ετυμολογία:	Από το Λατινικό Μars - rtis (ο θεός Άρης των Ρωμαίων) και σημαίνει "ο φιλοπόλεμος".