Ο Άγιος Θεότιμος ήταν Επίσκοπος Τόμεως ή Τόμων της Μικράς Σκυθίας κατά τα τέλη του 4ου αιώνος μ.Χ. Οι περί τον Δούναβη κατοικούντες βάρβαροι Ούννοι, θαυμάζοντας την αρετή του Αγίου, τον ονόμαζαν θεό των Ρωμαίων.

Κοιμήθηκε με ειρήνη το 407 μ.Χ.

Όνομα:	Θεότιμος
Ετυμολογία:	Αυτός που τιμά το Θεό ή τους θεούς.

Ένας από τους 70 Αποστόλους αρχιτελώνης στην Ιεριχώ. Είναι ο γνωστός αρχιτελώνης της Ιεριχούς, που ανέβηκε στη συκομουριά (επειδή δεν τον ευνοούσε το ύψος του) για να δει τον διερχόμενο Ιησού. Ο Κύριος θαύμασε την πίστη του, έδωσε οδηγίες να κατεβεί από το δένδρο και να μεταβούν μαζί στο σπίτι του, αφού συγχώρησε όλα τα αμαρτήματα που είχε διαπράξει μέχρι εκείνη τη στιγμή. Λέγεται, ότι μετά την ανάληψη του Κυρίου, ο Ζακχαίος ακολούθησε τον Απόστολο Πέτρο, από τον οποίο και χειροτονήθηκε αργότερα Επίσκοπος Καισαρείας.

Όνομα:	Ζακχαίος
Ετυμολογία:	Από την εβραϊκή λέξη ‘ζάκχα’ δημιουργήθηκε το Εβραϊκό όνομα Ζακχάϊ το οποίο πήραμε εμείς και το εξελληνίσαμε και σημαίνει τον αγνό και δίκαιο.

Γεννήθηκε στο 'Hemingborough' του 'Yorkshire' το 1579, άφησε την Αγγλία για σπουδές στο 'Douai' της Γαλλίας, και αργότερα στην Ρώμη για να χειροτονηθεί το 1602 επίσκοπος του Άρας της Γαλλίας. Συνελήφθη κατά την επιστροφή του στην Αγγλία, βασανίστηκε και κρεμάστηκε έχοντας όσιο τέλος. Ανακηρύχτηκε άγιος το 1929.

Όνομα:	Ροβέρτος
Ετυμολογία:	Από τα παλαιά Γερμανικά. Προέρχεται από το hrod (φήμη) και beraht (λαμπρός) και σημαίνει τη "λαμπρή φήμη", τον περίφημο.

Όνομα:	Σουλπίκιος
Ετυμολογία:	Προέρχεται από αρχαία Ρωμαϊκή οικογένεια πατρικίων που έφερε το όνομα Σουλπικία (Sulpicia) που μάλλον σημαίνει λαμπερή και απαστράπτουσα.

Δεν υπάρχει αγία με αυτό το όνομα. Παρακαλώ πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Ζακχαία
Ετυμολογία:	Από την εβραϊκή λέξη ‘ζάκχα’ δημιουργήθηκε το Εβραϊκό όνομα Ζακχάϊ το οποίο πήραμε εμείς και το εξελληνίσαμε και σημαίνει τον αγνό και δίκαιο.

Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Ιωασαφίνα
Ετυμολογία:	Εβραϊκό όνομα που σημαίνει 'ο Θεός έχει κρίνει'

Μοναχός από τη βασιλική οικογένεια των Παλαιολόγων. Το κοσμικό του όνομα ήταν Ιωάννης Παλαιολόγος. Θεωρείται δεύτερος κτήτης της μονής του Μεγάλου Μετεώρου.

Εκοιμήθηκε με ειρήνη κατά το 1423 μ.Χ.

Όνομα:	Ιωάσαφ
Ετυμολογία:	Εβραϊκό όνομα που σημαίνει 'ο Θεός έχει κρίνει'

Δεν υπάρχει αγία με αυτό το όνομα. Παρακαλώ πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό.

Όνομα:	Ροβέρτα
Ετυμολογία:	Από το hrod (φήμη) και beraht (λαμπρός) και σημαίνει "η λαμπρή φήμη".

Για χριστιανική εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοχο ανδρικό

Όνομα:	Σουλπικία
Ετυμολογία:	Προέρχεται από αρχαία Ρωμαϊκή οικογένεια πατρικίων που έφερε το όνομα Σουλπικία (Sulpicia) που μάλλον σημαίνει λαμπερή και απαστράπτουσα.

Aσκήτευσε στο όρος Σινά, στις αρχές του 6ου αιώνα και μετά πήγε στην Αντιόχεια, όπου έγινε αποκρισιάριος της Εκκλησίας Αλεξανδρείας. Όταν πέθανε ο επίσκοπος Αντιοχείας Δόμνος, λαός και κλήρος τον ανέβασαν στον επισκοπικό θρόνο Αντιοχείας (559). Ο αυτοκράτορας Ιουστίνος, τον κατηγόρησε ότι κατασπατάλησε την εκκλησιαστική περιουσία και τον εξόρισε το 570 στα Ιεροσόλυμα. Το 593 επανήλθε στον θρόνο του, και πέθανε κατά το 599.

Όνομα:	Αναστάσιος
Ετυμολογία:	Από τα αρχαία Ελληνικά, πρόθεση ‘ανά’ και ρήμα ίστημι>ίσταμαι και σημαίνει στέκομαι ξανά.

Ο Άγιος Βίκτωρ είναι ένας από τους μάρτυρες που εισπήδησαν στο μαρτύριο μετά το μαρτύριο του Αγίου Μεγαλομάρτυρα Γεωργίου. Όταν είδαν τον Άγιο Γεώργιο να μένει άθικτος επάνω στο βασανιστηκό όργανο του τροχού, με μια φωνή και οι πέντε ομολόγησαν τον Χριστό Θεό αληθινό. Ο αποκεφαλισμός τους ήταν άμεσος.

Όνομα:	Βίκτωρας
Ετυμολογία:	Από το λατινικό 'victor' και σημαίνει "νικητής".

Γεννήθηκε το 1684 μ.Χ. στο χωριό Ζβιέρκιυ, νότια της πόλης Μπιαλιστόκ κατά την εποχή που γίνονταν διωγμοί και διακρίσεις κατά της Ορθοδόξου Εκκλησίας από τους Ουνίτες στην Πολωνία. Όταν ο Άγιος ήταν σε ηλικία 6 ετών, απήχθηκε και οδηγήθηκε στην πόλη Μπιαλιστόκ, όπου και μαρτύρησε, το 1690, από τους εχθρούς της Εκκλησίας. Ακόμη ένα θύμα ενδοχριστιανικής διαμάχης.

Όνομα:	Γαβριήλ
Ετυμολογία:	Εξελληνισμένο εβραϊκό όνομα από τα (גבר ) ‘γκάμπαρ’=ισχυρός , και ( אל ) ‘ηλ’=θεός και σημαίνει "ο Θεός είναι η ισχύς μου".

Μαρτύρησαν το 303 μ.Χ. δεν βρήκαμε άλλες πληροφορίες

Όνομα:	Ζωτικός
Ετυμολογία:	Από το ζω και την κατάληξη –τικός, αυτός που είναι απαραίτητος για τη ζωή.

Ο Ιωάσαφ μαζί με άλλους αγίους, σύμφωνα με τη διήγηση, από τον πύργο του μοναστηρίου, όπου ήταν κλεισμένοι, ήλεγχαν τους αιρετικούς του παπικού βασιλιά Μιχαήλ Παλαιολόγου και του επίσης παπικού Πατριάρχη Κωνσταντινούπολης Βέκκου (1275 - 1282 μ.Χ.). Τότε με εντολή του βασιλιά, στις 10 Οκτωβρίου, έβαλαν φωτιά στο μοναστήρι και έτσι τους έκαψαν όλους ζωντανούς.

Όνομα:	Ιωάσαφ
Ετυμολογία:	Εβραϊκό όνομα που σημαίνει 'ο Θεός έχει κρίνει'

Επί μεγάλου Κωνσταντίνου υπήρχε στις Ινδίες κάποιος βασιλιάς, που τον έλεγαν Αβενίρ. Σ' αυτόν λοιπόν, είπαν κάποιοι αστρολόγοι ότι ο νεογέννητος γιος του Ιωάσαφ, κάποτε θα ασπασθεί τη χριστιανική θρησκεία. Για να ματαιώσει αυτή την «προφητεία» ο Αβενίρ, έκλεισε το βασιλοπαίδι σ' ένα απομακρυσμένο παλάτι μαζί με υπηρέτες και δασκάλους, και τους συνέστησε να μη πουν τίποτα στο παιδί για την πίστη των χριστιανών. Εκεί ο Ιωάσαφ μεγάλωσε και του δόθηκε μεγάλη μόρφωση. Αλλά του έκανε εντύπωση ο περιορισμός μέσα στον όποιο ζούσε, και απαίτησε να μάθει την αιτία. Κανείς όμως δεν του έλεγε τίποτα. Αυτός όμως, μετά από πολλές παρακλήσεις προς τον πατέρα του, κατάφερε και τον έπεισε να βγαίνει έξω από το παλάτι αλλά υπό αυστηρή επιτήρηση. Σε κάποιο περίπατο του όμως, συνάντησε δύο φτωχούς γέρους, που τους έδωσε γενναία ελεημοσύνη και αυτοί συγκινημένοι του αποκάλυψαν το μυστικό του περιορισμού του. Από τότε ο Ιωάσαφ διψούσε να μάθει για τη χριστιανική θρησκεία. Και ο Θεός ευλόγησε και έμαθε, από κάποιο χριστιανό Ιερέα τον Βαρλαάμ, που κατάφερε να μπει στο παλάτι με την ιδιότητα του πραγματευτή. Τελικά ο Ιωάσαφ βαπτίστηκε, έκανε χριστιανό και τον πατέρα του, αργότερα έγινε μοναχός και δίδαξε στη χώρα του το Ευαγγέλιο.

Όνομα:	Ιωάσαφ
Ετυμολογία:	Εβραϊκό όνομα που σημαίνει 'ο Θεός έχει κρίνει'

Όλοι μαρτύρησαν στα χρόνια του βασιλιά Διοκλητιανού (284 - 305 μ.Χ.), και αιτία του ενδόξου μαρτυρίου τους, ο μεγαλομάρτυς και τροπαιοφόρος Γεώργιος. Και οι μεν Άγιοι Βίκτωρ, Ακίνδυνος, Ζωτικός, Ζήνων και Σεβηριανός, όταν είδαν τον Άγιο Γεώργιο να μένει άθικτος επάνω στο βασανιστικό όργανο του τροχού, με μια φωνή και οι πέντε ομολόγησαν τον Χριστό Θεό αληθινό. Ο αποκεφαλισμός τους ήταν άμεσος. Οι δε Χριστόφορος, Θεωνάς, Καισάριος και Αντωνίνος ήταν δορυφόροι του βασιλιά. Όταν λοιπόν και αυτοί είδαν τον Άγιο Γεώργιο, δια της προσευχής, να έχει αναστήσει κάποιον νεκρό Έλληνα, πέταξαν τα διάσημα του αξιώματος τους και μπροστά στο βασιλιά και το πλήθος, ομολόγησαν τον Χριστό Θεό αληθινό. Η φυλάκιση τους ήταν άμεση. Μετά μερικές ήμερες οδηγήθηκαν μπροστά στον Διοκλητιανό και απαγχονίστηκαν. Ήταν το έτος 303 μ.Χ.

Όνομα:	Καίσαρ
Ετυμολογία:	Το όνομα μπορεί να προήλθε από τις Λατινικές λέξεις ‘caesus’=τομή ή ‘caesius’=γλαυκός. Ο Ιούλιος Καίσαρας ήταν γαλανομάτης και γεννήθηκε με τομή (καισαρική). Το σίγουρο όμως είναι ότι έγινε τίτλος και μετά δημοφιλές όνομα των Ρωμαίων και όχι μόνο. Από αυτό προήλθε και το όνομα της πόλης Καισάρειας που σήμερα οι Τούρκοι την ονομάζουν ‘Καιζερί’.

(1880 – 1991) Σπούδασε, παρά το γεγονός της μεγάλης πτωχείας της οικογένειάς του, στη θεολογική σχολή Βελιγραδίου, ανακηρύχθηκε διδάκτωρ της Θεολογίας στη Βέρνη της Ελβετίας (1908 μ.Χ.), διδάκτωρ στην Οξφόρδη της Αγγλίας (1909 μ.Χ.) και το Χάλλε της Γερμανίας (1911 μ.Χ.). Γνώριζε επτά γλώσσες, μεταξύ των οποίων και την ελληνική.

Κατά την περίοδο 1915 - 1919 μ.Χ. απεστάλη στην Αμερική και στην Αγγλία, για να συντρέξει και να ενισχύσει τον πολύπαθο Σερβικό λαό. Το 1941 μ.Χ. συνελήφθη από τους Γερμανούς και το 1944 στάλθηκε στις φυλακές Νταχάου. Μετά την απελευθέρωση θεωρήθηκε ανεπιθύμητος στην πατρίδα του. Μετανάστευσε στις ΗΠΑ. Το σκήνωμα του επέστρεψε στην Σερβία το 1991 μ.Χ.

Όνομα:	Νικόλαος
Ετυμολογία:	Από τα ουσιαστικά νίκη και λαός και σημαίνει "αυτός για τον οποίο ο λαός πιστεύει ότι μπορεί να του φέρει τη νίκη".

Όνομα:	Βοία
Ετυμολογία:

O κατά κόσμον Ανδρόνικος, γεννήθηκε στη Νέα Πάτρα, τη σημερινή Υπάτη, το 1305 μ.Χ. (ή 1303).
Σε μικρή ηλικία έφυγε για το Άγιο Όρος όπου δεν έγινε δεκτός, διότι, όπως λέει ο συναξαριστής «Στην μεγάλη μοναχική μητρόπολη, τηρούσαν μια ευλαβή συνήθεια, και δεν δέχονταν αγένειους νέους, προς αποφυγήν του σκανδαλισμού των πατέρων»

Ψάχνοντας για την απόλυτη ησυχία κατέφυγε με δυο μαθητές του στους Σταγούς (Καλαμπάκα). Εκεί επάνω στα πανύψηλα βράχια και συγκεκριμένα επάνω σε μια πέτρα την λεγόμενη Στύλο, έκτισαν ναό. Την πέτρα εκείνη ονόμασε Μετέωρο.

Επειδή όμως οι προσερχόμενοι για άσκηση πολλαπλασιάσθηκαν, ίδρυσε κοινόβιο με Ναό στο όνομα της Μεταμόρφωσης του Σωτήρα Χριστού.

Εκεί πέρασε ασκητικά τα χρόνια του, και πέθανε ειρηνικά στα 78 του το 1383 μ.Χ. (ή 1381).

Όνομα:	Αθανάσιος
Ετυμολογία:	Από το α (στερητικό) και το θάνατος και σημαίνει "ο αθάνατος".

Ο Όσιος Αλέξανδρος του Όσεβεν, κατά κόσμον Αλέξιος, γεννήθηκε στις 17 Μαρτίου 1427 μ.Χ.
Σε ηλικία δεκαοκτώ ετών οι γονείς του επιχείρησαν να τον νυμφεύσουν, διαλέγοντας μία πλούσια υποψήφια σύζυγο, αλλά ο Αλέξιος ζήτησε να προσευχηθεί στο μοναστήρι του Αγίου Κυρίλλου πριν νυμφευθεί. Εκεί πλέον έμεινε και λίγα χρόνια μετά εκάρη μοναχός λαμβάνοντας το όνομα Αλέξανδρος.

Κάποια στιγμή πήγε να δει την οικογένεια του, που είχε εν τω μεταξύ μεταφερθεί στο Όσεβεν. Ευτυχισμένος από την συνάντηση με τον υιό του, ο πατέρας του Νικηφόρος του πρότεινε, και αυτός δέχτηκε, να εγκατασταθεί κατά μήκος του ποταμού Κουργιούγκα και να τον βοηθήσει στην κατασκευή μιας μονής μέσα στην έρημο. Όταν περατώθηκε ο ναός, καθαγιάσθηκε προς τιμήν του Αγίου Νικολάου.

Κοιμήθηκε με ειρήνη το έτος 1479 μ.Χ.

Όνομα:	Αλέξανδρος
Ετυμολογία:	Από το αρχαίο Ελληνικό ρήμα αλέξω ή αλέκω (προστατεύω) και ανήρ (άνδρας) και σημαίνει "αυτός που προστατεύει από τους άνδρες (σ' αυτή την περίπτωση οι άνδρες που αποτελούν το εχθρικό στράτευμα).

Κωνσταντινουπολίτης στην καταγωγή ακολούθησε το μοναχικό βίο από μικρή ηλικία. Ονομάστηκε Τριχινάς, διότι είχε τρίχινα φορέματα. Και η μονή στην οποία διέμενε ονομάστηκε μονή του Τριχινά από τι δικό του όνομα.

Όνομα:	Θεόδωρος
Ετυμολογία:	Από το θεός και το δώρον και σημαίνει "δώρο του Θεού".

Επέλεξε τον μοναχικό βίο και έζησε τα τελευταία του χρόνια στη μονή του οσίου Χαρίτωνα, στην Ιερουσαλήμ.

Όνομα:	Ιωάννης
Ετυμολογία:	Εξελληνισμένο Εβραϊκό όνομα από το (יה) ΄για’, ένα από τα Εβραϊκά ονόματα του Θεού και το (חנן), ‘χανάν = δώρο και σημαίνει δώρο του Θεού. Το αντίστοιχο του στα Ελληνικά είναι το Θεόδωρος.