Οι Άγιοι Τιμόθεος και Μαύρα, γεννήθηκαν στη κωμόπολη Παναπέα στην Θηβαΐδα της Αιγύπτου.Ο Τιμόθεος ήταν αναγνώστης και κήρυκας του Ευαγγελίου στην Εκκλησία των Παναπέων και εκτελούσε τα ιερατικά του καθήκοντα με θερμότατο ζήλο και θαυμαστά αποτελέσματα. Το γεγονός αυτό προξενούσε ζηλοφθονία στους ειδωλολάτρες, οι οποίοι τελικώς τον κατήγγειλαν στον αδίστακτο ειδωλολάτρη έπαρχο Αρριανό, είκοσι μόλις μέρες μετά τον γάμο του με την Αγία Μαύρα.Οργισμένος ο Αρριανός υπέβαλε τον άγιο σε διάφορα βασανιστήρια, τα οποία ο Τιμόθεος υπέμεινε με παροιμιώδη υπομονή. Ενώ η αγία Μαύρα ήταν κρεμασμένη στο σταυρό, την πλησίασε - σαν σε έκσταση - ο διάβολος, προσφέροντάς της ένα ποτήρι γεμάτο με μέλι και γάλα. Της συνιστούσε μάλιστα να το πιεί για να μην φλογίζεται από τη δίψα. τσι, ο διάβολος έφυγε απ' αυτήν νικημένος και καταντροπιασμένος. Μετά από εννιά μέρες παρέδωσαν και οι δύο την ψυχή τους στον Κύριο και έτσι το Άγιο ζεύγος συγκαταλέχθηκε στην ιερώνυμη φάλαγγα των μαρτύρων της Εκκλησίας μας.

Όνομα:	Μαύρα
Ετυμολογία:	Από το επίθετο μαύρος και σημαίνει "αυτή που έχει σκούρο δέρμα".

Ο Διόδωρος και Ροδοπιανός έζησαν στα χρόνια του βασιλιά Διοκλητιανού (302 μ.Χ.) και για την πίστη τους στον Χριστό υπέμειναν πολλές βρισιές και μαστιγώσεις από τους στρατιώτες της πόλης Αφροδισίας της Καριάς στη Μικρά Ασία, που τελικά τους λιθοβόλησαν μέχρι θανάτου.

Όνομα:	Διόδωρος
Ετυμολογία:	Δώρο του Δία

Καταγόταν από την Καππαδοκία και ήταν ανιψιός του Αχιλλείου Λαρίσης και εξάδελφος του Ρηγίνου επισκόπου Σκοπέλου . Ακολούθησε τον πνευματικό του πατέρα και διδάσκαλο Αχίλλειο στη Λάρισα και τελικά εκλέχτηκε επίσκοπος Τρίκκης (σημερινά Τρίκαλα), εκπληρώνοντας έτσι την μεγάλη επιθυμία του θείου του να τον δει ιεράρχη. Οι δυο τους έλαβαν μέρος στην Α΄ Οικουμενική Σύνοδο (325 μ.Χ.), όπου και θαυματούργησαν εις απόδειξη της ορθής πίστης (λίθος ανέβλυσε νερό - ουάου!). Πέθανε πλήρης ημερών και αναδείχτηκε θαυματουργός.

Όνομα:	Οικουμένιος
Ετυμολογία:	Από την αρχαία Ελληνική λέξη 'οικουμένη' και σημαίνει τον παγκόσμιο

Οι Άγιοι αυτοί έζησαν στα χρόνια του βασιλιά Διοκλητιανού (302 μ.Χ.) και για την πίστη τους στον Χριστό υπέμειναν πολλές βρισιές και μαστιγώσεις από τους στρατιώτες της πόλης Αφροδισίας της Καριάς (χώρα της Μικράς Ασίας, που καταλάμβανε την νοτιοδυτική γωνία της, απέναντι του χώρου μεταξύ των νησιών Σάμου και Ρόδου). Τελικά λιθοβολήθηκαν από τους ίδιους και έτσι παρέδωσαν την ψυχή τους στον στεφανοδότη Θεό.

Όνομα:	Ροδόπης
Ετυμολογία:	Από τα αρχαία Ελληνικά ‘ρόδον’ και ‘όψις’ και σημαίνει "αυτόν που μοιάζει με ρόδο, τριαντάφυλλο", ροδόμορφος, ροδομάγουλος. Η κατάληξη '-ιανός' σημαίνει αυτόν που ανήκει στον Ροδόπη ή αυτόν που κατάγεται από τη Ροδόπη.

Για χριστιανική εορτή πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Διοδώρα
Ετυμολογία:	Δώρο του Δία

Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Οικουμενία
Ετυμολογία:	Από την αρχαία Ελληνική λέξη 'οικουμένη' και σημαίνει την παγκόσμια

Δεν υπάρχει άγιος ή αγία με τέτοιο όνομα.
Κατ΄οικονομία θα μπορούσε να γιορτάζει στις 3 Μαϊου του αγίου Οικουμενίου

Όνομα:	Οικουτούτου
Ετυμολογία:	Από την εκκλησιαστική φράση 'Υπέρ τοϋ αγίου οίκου τούτου".

Για χριστιανική εορτή, πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Ροδόπη
Ετυμολογία:	Από το ρόδον και το μάγουλο και σημαίνει τη ροδομάγουλη.

Κύπριος Άγιος Ὑπὸ τοῦ Etienne de Lusignan καὶ τοῦ χρονογράφου Κυπριανοῦ θεωρεῖται ἡ Ἁγ. Μαύρα, σύζυγος τοῦ Ἁγ. Τιμοθέου, ὡς μαρτυρήσασα ἐν Κύπρῳ παρὰ τὸ χωρίον Κοιλάνι τῆς ἐπαρχίας Λεμεσοῦ, ἔνθα καὶ ὑπάρχει ναὸς ἀφιερωμένος εἰς αὐτήν. Κατὰ τὴν περιγραφὴν τοῦ Lusignan ἐδεικνύοντο κατὰ τὴν ἐποχήν του ἴχνη αἵματος τῆς μάρτυρος,

Όνομα:	Μαύρα
Ετυμολογία:	Από το επίθετο μαύρος και σημαίνει "αυτή που έχει σκούρο δέρμα".

Η Αγία Ξενία γεννήθηκε στην Καλαμάτα της Πελοποννήσου το 291 μ.Χ. Οι γονείς της ονομάζονταν Νικόλαος και Δέσποινα, ήταν ευσεβείς χριστιανοί και κατάγονταν από τα ανατολικά μέρη της Ιταλίας. Εξ αιτίας όμως των συνεχών και σκληρών διωγμών κατά των Χριστιανών στα χρόνια εκείνα, κατέφυγαν στην Καλαμάτα και εγκαταστάθηκαν σε κάποιο αγρόκτημα, έξω από την πόλη, διότι ο πατέρας της ήταν γεωργός.

Από μικρή η Ξενία στόλιζε την ψυχή της με νηστείες, εγκράτεια, σιωπή, τακτική προσευχή, σεμνότητα ομιλίας, δάκρυα και αγρυπνίες. Επίσης βοηθούσε με όλη της τη δύναμη τους φτωχούς, τις χήρες και τα ορφανά.

Ο έπαρχος της Καλαμάτας Δομετιανός, όταν κάποτε τη συνάντησε τυχαία, θαμπώθηκε από την ομορφιά της και θέλησε να την κάνει γυναίκα του. Αλλά η Ξενία αρνήθηκε σθεναρά ν' αλλάξει την πίστη της και να γίνει γυναίκα ειδωλολάτρη άρχοντα. Τότε ο Δομετιανός τη βασάνισε με τον πιο φρικτό τρόπο, και όταν είδε ότι δεν μπορούσε να αλλάξει το φρόνημα της, τελικά την αποκεφάλισε στις 3 Μαΐου του έτους 318 μ.Χ.

Μετά τον θάνατο της η Αγία - με τη χάρη του Θεού - επετέλεσε πολλά θαύματα.

Το 1993 μ.Χ. ανηγέρθει Ιερός Ναός προς τιμήν της, ο οποίος βρίσκετε στα δυτικά της πόλης της Καλαμάτας και υπάγετε ως Παρεκκλήσιο στον Ενοριακό Ναό Αγίας Τριάδας Καλαμάτας.

Όνομα:	Ξενία
Ετυμολογία:	1. Από το αρχαίο ουσιαστικό ξενία (φιλοξενία) και σημαίνει "η φιλοξενούμενη, η φιλόξενη", 2. Υποκοριστικό άλλων ονομάτων όπως Θεοξενία, Μενεξία, Μεταξία, Ξενοφωνία, Πολυξένη, Φιλοξένη

Καταγόταν από την Κωνσταντινούπολη και ασκούσε το επάγγελμα του γραφέα του αρχιλογιστού «δευτεράρη». Κατά το θρήσκευμα ήταν Μουσουλμάνος, Τούρκος στην καταγωγή. Ο Αχμέτ στό σπίτι του είχε δύο Ορθόδοξες Χριστιανές σκλάβες, Ρωσίδες στην καταγωγή. Έγινε τελικά Χριστιανός απαρνούμενος το Ισλάμ. Η ομολογία του, ότι είναι Χριστιανός, κεραυνοβόλησε τους πρώην ομοθρήσκους του. Χωρίς, πια, κανένα φόβο, άρχισε να ελέγχει το ψεύδος και την πλάνη των μωαμεθανών. Τότε, κατόπιν διαταγής του τοπικού άρχοντα, αφού τον συνέλαβαν, τον βασάνισαν και τον αποκεφάλισαν στις 3 Μαϊου του έτους 1682 μ.Χ..

Όνομα:	Άχμετ
Ετυμολογία:	Αραβικό και Τούρκικο όνομα που σημαίνει αυτόν που είναι άξιος επαίνων. Ένα από τα προσωνύμια του Προφήτη Μωάμεθ. Στα Ελληνικά θα μπορούσε να αποδοθεί σαν 'Επαίνετος'

Γεννήθηκε στη Ρωσία κατά τον 14ο αιώνα μ.Χ., ήταν ηγούμενος στη μονή Μεταμορφώσεως του Σωτήρος στο νησί Καμμένυι της λίμνης Κουμπενσκόε, κοντά στην περιοχή του Βολογκντά. Εξελέγη Αρχιεπίσκοπος της πόλεως Ροστώβ και κοιμήθηκε με ειρήνη το 1416 μ.Χ.

Όνομα:	Γρηγόριος
Ετυμολογία:	Από το ρήμα γρηγορώ και σημαίνει "αυτός που είναι σε εγρήγορση, που παρακολουθεί και προσέχει, ο ακοίμητος φρουρός"

Xρημάτισε ηγούμενος της ιεράς μονής Βατοπαιδίου. Συνδεόταν με τον Όσιο Μάξιμο Καυσοκαλύβη του οποίου υπήρξε βιογράφος.

Όνομα:	Θεοφάνης
Ετυμολογία:	Aπό το Θεός και φαίνω. Σημαίνει "η φανέρωση του Θεού". Αυτός στον οποίο φανερώνεται ο Θεός.

Δεν βρήκαμε άλλες πληροφορίες

Όνομα:	Πάμβων
Ετυμολογία:

Έζησε κατά τον 17ο αιώνα μ.Χ. και μαρτύρησε στο Βίλνγιους της Ρωσίας κατά την περίοδο της μοναρχίας των Λιθουανών.

Όνομα:	Παύλος
Ετυμολογία:	Εξελληνισμένο ρωμαϊκό ψευδώνυμο  'Paulus' =μικρός

Αρχιεπίσκοπος Άργους Και Ναυπλίου

Όνομα:	Πέτρος
Ετυμολογία:	Από το ουσιαστικό πέτρα (βράχος) και σημαίνει "ο ακλόνητος". Το όνομα Πέτρος είναι μετάφραση του Αραμαϊκού 'Κηφά' που ήταν το πραγματικό όνομα του Απόστολου Πέτρου. Στην Αρχαία Ελλάδα υπήρχαν τα ονόματα Πετραίος (Κένταυρος) και Πετραία (Ωκεανίδα νύμφη).

Άγιος, ιερέας και σύζυγος της Αγίας Μαύρας μαζί με την οποία μαρτύρησε με σταυρικό θάνατο είκοσι μέρες μετά τον γάμο τους.

Όνομα:	Τιμόθεος
Ετυμολογία:	Από το 'τιμώ' και το 'Θεός' και σημαίνει 'αυτός που τιμά το Θεό' και 'αυτόν που ο Θεός τιμά'.

Όνομα:	Τιμόθεος
Ετυμολογία:	Από το 'τιμώ' και το 'Θεός' και σημαίνει 'αυτός που τιμά το Θεό' και 'αυτόν που ο Θεός τιμά'.

Ο μετέπειτα Αυτοκράτορας Λέων ο Θραξ ή Λέων ο Μέγας (457-474 μ.Χ.) όταν πήγαινε σαν απλός στρατιώτης στην Κωνσταντινούπολη, συνάντησε κοντά στη ‘Χρυσή Πύλη’ ένα τυφλό που του ζήτησε νερό. Ψάχνοντας για νερό μια γυναικεία φωνή του υπέδειξε την πηγή. Όταν ο τυφλός ήπιε το νερό κι έβρεξε με αυτό τα μάτια του ανέβλεψε. Όταν ο Λέων έγινε αυτοκράτορας, η ίδια γυναικεία φωνή του είπε πως θα έπρεπε να κτίσει μια εκκλησία δίπλα από την πηγή. Ο Λέων κατάλαβε ότι η φωνή ήταν της ίδιας της Παναγίας κι έτσι έκτισε μια μεγαλοπρεπή εκκλησία προς τιμή της Θεοτόκου στο χώρο εκείνο, την οποία και ονόμασε ‘Πηγή’.
Σύμφωνα με μια λαϊκή παράδοση ένα καλόγερος, στις 29 Μαΐου 1453 ημέρα Τρίτη, τηγάνιζε ψάρια δίπλα στο αγίασμα όταν του έφεραν την είδηση πώς πήραν την Πόλη οι Τούρκοι. Ο καλόγερος απάντησε πως μόνο αν τα ψάρια που τηγάνιζε σηκωθούν απ’ το τηγάνι και πέσουν στο νερό θα πίστευε ότι είχε γίνει κάτι τέτοιο. Και όπως το περιγράφει σε σχετικό ποίημα του ο Γεώργιος Βιζυηνός

….
Ακόμ’ ο λόγος βάσταγε, τα ψάρι’ απ’ το τηγάνι,
την μια μεριά ψημένα,
πηδήξανε κι επέσανε στης λίμνης την λεκάνη,
γερά, ζωντανεμένα.
Ακόμ’ ως τώρα πλέουνε, κόκκιν’ από το μέρος,
όπου τα είχε ψήσει.
φυλάγουν το Βυζάντιο ν’ αναστηθεί κι ο γέρος
να τα’ αποτηγανίσει

Κινητή εορτή και εορτάζει την Παρασκευή της Διακαινησίμου εβδομάδος, δηλαδή 5 μέρες μετά το Πάσχα.

Όνομα:	Δέσποινα
Ετυμολογία:	1.Το πρώτο συνθετικό είναι αγνώστου ετύμου. Το δεύτερο συνθετικό "πότνια" είναι ο θηλυκός τύπος του πόσις (σύζυγος, ο οικοδεσπότης) και σημαίνει " η κυρία του οίκου". 2. Θεοτοκωνύμιο, όνομα της Παναγίας. Αποτελεί προσωνύμιο που δινόταν στις Θεές των Ελλήνων και από εκεί μεταφέρθηκε στην Παναγία.

Όνομα:	Μαρία
Ετυμολογία:	Εξελληνισμένο όνομα Marjam που χρησιμοποιήθηκε για να αποδοθεί το αραμαϊκό όνομα της Παναγίας «Μαργιάμ» που σημαίνει 'πικροφέρουσα'. Επίσης υπάρχει αρχαίο Ελληνικό (Μινωικό) όνομα ΜΑΙΡΑ, που μπορεί να επροφέρετο Μαίρα, Μαίρη ή Μάϊρα. Όνομα πανάρχαιο Ελληνικό. Το Εβραϊκό όνομα Μαρία κατά τον καθηγητή κ. Θεοφανίδη είναι παράγωγο του αρχαίου μυθολογικού και Ομηρικού ονόματος ΜΑΙΡΑ ή ΜΑΡΙΑ (Ιλιάδα Σ48, Οδύσσεια λ326, Παυσανίας κ.λ.π ) . Το όνομα Μαίρα ή Μαρία έχει ως ρίζα το αρχαίο ελληνικό ρήμα μαρμαίρω που σημαίνει την λάμπουσα, την ακτινοβολούσα.(Oμηρικόν λεξικό Ε.Κοφινιώτου ) Μαρ - μαίρω = λάμπω, ακτινοβολώ. Μαρία, η λάμπουσα η ακτινοβολούσα.

Οι Όσιοι Μιχαήλ και Αρσένιος κατάγονταν από τη Γεωργία και έζησαν τον 9ο αιώνα μ.Χ. Ασκήτεψαν σε μονή του όρους Όλυμπος της Βιθυνίας της Μικράς Ασίας.

Όνομα:	Αρσένιος
Ετυμολογία:	Από τα αρχαία Ελληνικά 'άρρην/άρσην' και σημαίνει αρσενικός.

(1029 - 1074 μ.Χ.) Γεννήθηκε στην πόλη Βασίλιεφ της περιοχής του Κιέβου.
Κοιμήθηκε με ειρήνη.

Όνομα:	Θεοδόσιος
Ετυμολογία:	Από το Θεός και το δίδωμι και σημαίνει "ο δοσμένος στο Θεό".

Ο Όσιος Μάμας (ή Μαμάι) έζησε κατά τον 8ο αιώνα μ.Χ. και διετέλεσε Πατριάρχης της Γεωργίας. Κοιμήθηκε με ειρήνη το 744 μ.Χ.

Όνομα:	Μάμας
Ετυμολογία:	Από την προσφώνηση 'Μαμά'

Οι Όσιοι Μιχαήλ και Αρσένιος κατάγονταν από τη Γεωργία και έζησαν τον 9ο αιώνα μ.Χ. Ασκήτεψαν σε μονή του όρους Όλυμπος της Βιθυνίας της Μικράς Ασίας.

Όνομα:	Μιχαήλ
Ετυμολογία:	Εξελληνισμένο Εβραϊκό όνομα מיכאל από τα (μι)=ποιος; (χα)=σαν και (κάτι μεταξύ ηλ και ελ)=θεός και σημαίνει «Ποιος είναι αυτός που μοιάζει με τον θεό;»

Ο μετέπειτα Αυτοκράτορας Λέων ο Θραξ ή Λέων ο Μέγας (457-474 μ.Χ.) όταν πήγαινε σαν απλός στρατιώτης στην Κωνσταντινούπολη, συνάντησε κοντά στη ‘Χρυσή Πύλη’ ένα τυφλό που του ζήτησε νερό. Ψάχνοντας για νερό μια γυναικεία φωνή του υπέδειξε την πηγή. Όταν ο τυφλός ήπιε το νερό κι έβρεξε με αυτό τα μάτια του ανέβλεψε. Όταν ο Λέων έγινε αυτοκράτορας, η ίδια γυναικεία φωνή του είπε πως θα έπρεπε να κτίσει μια εκκλησία δίπλα από την πηγή. Ο Λέων κατάλαβε ότι η φωνή ήταν της ίδιας της Παναγίας κι έτσι έκτισε μια μεγαλοπρεπή εκκλησία προς τιμή της Θεοτόκου στο χώρο εκείνο, την οποία και ονόμασε ‘Πηγή’.

Σύμφωνα με μια λαϊκή παράδοση ένα καλόγερος, στις 29 Μαΐου 1453 ημέρα Τρίτη, τηγάνιζε ψάρια δίπλα στο αγίασμα όταν του έφεραν την είδηση πώς πήραν την Πόλη οι Τούρκοι. Ο καλόγερος απάντησε πως μόνο αν τα ψάρια που τηγάνιζε σηκωθούν απ’ το τηγάνι και πέσουν στο νερό θα πίστευε ότι είχε γίνει κάτι τέτοιο. Και όπως το περιγράφει σε σχετικό ποίημα του ο Γεώργιος Βιζυηνός
….
Ακόμ’ ο λόγος βάσταγε, τα ψάρι’ απ’ το τηγάνι,
την μια μεριά ψημένα,
πηδήξανε κι επέσανε στης λίμνης την λεκάνη,
γερά, ζωντανεμένα.
Ακόμ’ ως τώρα πλέουνε, κόκκιν’ από το μέρος,
όπου τα είχε ψήσει.
φυλάγουν το Βυζάντιο ν’ αναστηθεί κι ο γέρος
να τα’ αποτηγανίσει

Όνομα:	Παναγιώτα
Ετυμολογία:	Από τις αρχαίες Ελληνικές λέξει 'παν' και αγία (από το άγω) που σημαίνει "η απόλυτα αγία". Το αρχαίο Ελληνικό ρήμα ‘ἄγω’ φαίνεται ότι είχε τη σημασία του ηγέομαι - ηγούμαι. Εξ αυτού δε μάλλον προέρχονται στρατιωτικές λέξεις όπως λοχαγός, στρατηγός, άγημα. Και ίσως αυτός να ήταν και ο στόχος των χριστιανικών ιερατείων να δώσουν δηλαδή την εντύπωση ότι οι άγιοι έπαιζαν ρόλο ηγετικό και θα έπρεπε οι πιστοί να τους υπακούουν. Οπότε ‘Παναγία’ σήμαινε ηγέτιδα των ηγετών.