Η Αγία Κικιλία έζησε τον 3ο μ.Χ. αιώνα και οι γονείς της ήταν ειδωλολάτρες και μάλιστα ευγενείς. Η Κικιλία όμως, άκουσε τη διδασκαλία του Χριστού και ζήτησε να βαπτιστεί. Μετά από λίγο καιρό, οι γονείς της την πάντρεψαν με ένα ευγενή νέο το Βαλεριανό, ο οποίος υπό την επίδραση της Κικιλίας ασπάστηκε κι αυτός τη Χριστιανική Πίστη. Μαζί με τον Βαλεριανό προσήλθε στους κόλπους της εκκλησίας και ο αδελφός του ο Τιβούρτιος. Κατά τον επί Διοκλητιανού διωγμού η Κικιλία, ο Βαλέριος και ο Τιβούρτιος συνέχιζαν να δηλώνουν την πίστη τους στον Ιησού Χριστό και το φιλανθρωπικό τους έργο. Γι' αυτό τους συνέλαβαν και υπέστησαν την ύστατη τιμωρία, τον θάνατο με αποκεφαλισμό.
Θεωρείται προστάτιδα αγία της μουσικής.

Όνομα:	Καικιλία
Ετυμολογία:	Από το Λατινικό όνομα 'Caecilia' που προέρχεται από την Λατινική λέξη 'caecus'=τυφλός που μεταφορικά σημαίνει τον άλογο, παράλογο και παράφορο. Το όνομα εξελίχθηκε σε Σεσίλια.(Cecilia).

Αραβωνιαστικός της Αγίας Καικιανής που μαρτύρησε μαζί της και με τον αδελφό του Τιβούρτιο.

Όνομα:	Βαλέριος
Ετυμολογία:	Από το Λατινικό 'valere' που σημαίνει υγεία, να είναι κάποιος δηλαδή υγιής και δυνατός. Η κατάληξη -ανός σημαίνει αυτόν που ανήκει στον Βαλέριο.

Καταγόταν από την πόλη Πάριο της Κολωνίας στον Ελλήσποντο (μεταξύ Κυζίκου και Λαμψάκου) και έζησε στα χρόνια του βασιλιά Δεκίου (περί το 251 μ.Χ.). Επαγγέλετο τον κναφέα δηλαδή να λευκαίνει και να καθαρίζει ή να βάφει υφάσματα. Συνελήφθη επειδή αγνόησε τα αυτοκρατορικά διατάγματα για προσηλυτισμό, αρνήθηκε να μεταμεληθεί και αποκεφαλίστηκε.

Μάλλον λανθασμένα θεωρήθηκε, για μια μικρή περίοδο, σαν προστάτης άγιος των Χημικών.

Όνομα:	Μένιγνος
Ετυμολογία:	Μάλλον από το 'μένω' και 'αγνός' και σημαίνει αυτόν που μένει αγνός

Ένας εκ των 70 Αποστόλων, Επίσκοπος Γάζης, μαθητής του Αποστόλου Παύλου, σύζυγος της Απφίας.

Όνομα:	Φιλήμων
Ετυμολογία:	Από το αρχαίο ελληνικό ρήμα φιλέω-φιλώ (αγαπώ) και το επίθημα -ήμων και σημαίνει τον φιλικό και τρυφερό, που αγαπά και αγαπιέται.

Οι Άγιοι Φιλήμων, Άρχιππος, Ονήσιμος και Απφία ήταν μαθητές του Αποστόλου Παύλου (περί το 54 μ.Χ.) και αναφέρονται στην προς Φιλήμονα επιστολή του.

Η Απφία και ο σύζυγος της Φιλήμων ήταν χριστιανοί στην πόλη των Κολοσσών, με ανεπτυγμένο αίσθημα φιλανθρωπίας. Χρησιμοποιούσαν δε τα πλούτη τους με προθυμία για την ανακούφιση φτωχών, ασθενών και για την ανάπτυξη του έργου του Χριστού. Θεωρούνται δυο από τους 70 Απόστολους.

Όνομα:	Άπφια
Ετυμολογία:	Από το εβραϊκό ρήμα חפף (χαπαπ), που σημαίνει προστατεύω ή θωρακίζω.

Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο γυναικείο

Όνομα:	Απφίας
Ετυμολογία:	Από το εβραϊκό ρήμα חפף (χαπαπ), που σημαίνει προστατεύω ή θωρακίζω.

Καθολικός ιεραπόστολος που δολοφονήθηκε από τους Τούρκους κατακτητές της Αρμενίας στις 22 Νοεμβρίου 1895 μαζί με άλλους χριστιανούς ιεραπόστολους που αρνήθηκαν να αλλαξοπιστήσουν. κοντά στον ποταμό Ζιχούν στην περιοχή πoυ από τους Αρμένιους ονομάζεται Δυτική Αρμενία, αλλά από τους Τούρκους θεωρείται σαν ένα από τα επτά γεωγραφικά διαμερίσματα της Τουρκίας με το όνομα Ανατολική Ανατολία (Doğu Anadolu).

Όνομα:	Λίλης
Ετυμολογία:	Από το Λατινικό ‘Lily’ που σημαίνει κρίνος. Το αρσενικό όνομα αποδίδεται, στα Γαλλικά, σαν Lilian ή Lilian ενώ το θηλυκό γράφεται Lilianne.

Δεν υπάρχει αγία με αυτό το όνομα. Παρακαλώ πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό.

Όνομα:	Λίλη
Ετυμολογία:	Από το Λατινικό ‘Lily’ που σημαίνει κρίνος. Το αρσενικό όνομα αποδίδεται, στα Γαλλικά, σαν Lilian ή Lilian ενώ το θηλυκό γράφεται Lilianne. Χρησιμοποιείται επίσης σαν υποκοριστικό για τα ονόματα Ευαγγελία, Ευθαλία, Ιουλία, Λίλαια, Λίλια, Λιλιάνα, Λίλιθ, Λιλίκα, Μαριλίλη, Ποπλία. Χαρίκλεια

Ο Άγιος Μάξιμος ήταν δεσμοφύλακας κάποιας φυλακής της Ρώμης. Πίστεψε στον Χριστό δια των Άγιων Βαλεριανού και Κικιλίας, ομολόγησε την πίστη του και υπέστη μαρτυρικό θάνατο.

Όνομα:	Μάξιμος
Ετυμολογία:	Από το λατινικό 'maximus' και σημαίνει "ο μέγιστος". Η κατάληξη '-ανος' σημαίνει αυτόν που ανήκει στον Μάξιμο.

Ονομάζεται και Chrysogonus, μαρτύρησε στην Αφρική επί Δεκίου.

Όνομα:	Verocianus
Ετυμολογία:

Οι Άγιοι Χριστόφορος και Ευφημία μαρτύρησαν δια σπάθης.

Όνομα:	Εύφημη
Ετυμολογία:	Από το ευ και το ρήμα φημί και σημαίνει "αυτή που έχει καλή φήμη"

Ο Άγιος Αγάπιος μαρτύρησε δια σπάθης

Όνομα:	Αγάπιος
Ετυμολογία:	Από το αγάπη, που προέρχεται από τα αρχαία Ελληνικά ‘άγαν’=πολύ και ‘πάομαι’=αποκτώ, κατέχω και εκφράζει ένα κτητικό συναίσθημα και τρυφερότητα για κάτι δικό σου.

Ο Άγιος Αγαπίων επειδή ομολόγησε τον Χριστό, τον έριξαν στα άγρια θηρία. Θαυματουργικά όμως βγήκε αβλαβής και απεβίωσε ειρηνικά.

Όνομα:	Αγάπιος
Ετυμολογία:	Από το αγάπη, που προέρχεται από τα αρχαία Ελληνικά ‘άγαν’=πολύ και ‘πάομαι’=αποκτώ, κατέχω και εκφράζει ένα κτητικό συναίσθημα και τρυφερότητα για κάτι δικό σου.

Οι Άγιοι Θαλαλαίος και Άνθιμος μαρτύρησαν δια σπάθης.

Όνομα:	Άνθιμος
Ετυμολογία:	Από το άνθος και σημαίνει "ο ανθηρός".

Ο Άγιος Θαδδαίος «Ἐν τροχῷ δεθεὶς καὶ κατὰ πρανοῦς ἀφεθεὶς τελειοῦται».

Όνομα:	Θαδδαίος
Ετυμολογία:	Από τo εβραϊκό όνομα נהדר 'Θαδ'= 'στήθος' και σημαίνει τον δυνατό και γενναίο.

Οι Άγιοι Θαλαλαίος και Άνθιμος μαρτύρησαν δια σπάθης.

Όνομα:	Θαλλελαίος
Ετυμολογία:	Από τα αρχαία Ελληνικά 'θάλλω' και 'ελαία' και σημαίνει τον ακμαίο σαν ανθισμένο ελαιόδενδρο,.

Ο πατέρας Ιάκωβος γεννήθηκε στις 5 Νοεμβρίου 1920 στο Λεβίσι της Μικράς Ασίας, μια κωμόπολη 5.000 κατοίκων απέναντι από τη Ρόδο. Το 1922 με τη Μικρασιατική Καταστροφή ο πατέρας του πιάστηκε αιχμάλωτος, ενώ η μητέρα του Θεοδώρα Κρεμμύδα μαζί με τη μητέρα της και τα τρία ανήλικα παιδιά της ήρθαν στην Ελλάδα και εγκαταστάθηκαν στο χωριό Άγιος Γεώργιος κοντά στην Άμφισσα.

Το 1925 η οικογένεια Τσαλίκη έσμιξε τυχαία όταν εγκαταστάθηκαν, μαζί με τον πατέρα, στο χωριό Φαράκλα στην Εύβοια, κοντά στο Προκόπι και την Αγία Άννα. Το Γιακωβάκι τελείωσε το Δημοτικό με άριστα το 1933, αλλά δεν μπόρεσε να συνεχίσει τις σπουδές του. Αντίθετα ακολούθησε τον πατέρα του στις οικοδομές.

Στα 9 του χρόνια είδε στο ξωκλήσι του χωριού μια μοναχή που μίλησε μαζί του και του είπε ότι ήταν η Αγία Παρασκευή.

Από τα 7 του, όλοι τον αποκαλούσαν «καλόγερο» και στα 10 του «πατέρα Ιάκωβο».

Η προσευχή, η νηστεία και οι αγρυπνίες ήταν μέρος της ζωής του μικρού Ιάκωβου,
Τον Ιούλιο του 1947 κλήθηκε στο στρατό και υπηρέτησε για δύο χρόνια. Τον Νοέμβριο του 1951 πήγε στη μονή του Οσίου Δαυίδ του Γέροντα κοντά στη Λίμνη Ευβοίας για να γίνει μοναχός. Οι συνθήκες, όμως, ήταν απογοητευτικές και επέστρεψε σύντομα στο χωριό του. Ωστόσο, τον Ιούλιο του 1952 αποφάσισε ότι αυτός ήταν ο προορισμός του και γύρισε πάλι στη μονή. Εκάρη μοναχός στις 31 Νοεμβρίου. Το 1975 εξελέγη ηγούμενος, θέση που διατήρησε μέχρι την εκδημία του στις 21 Νοεμβρίου 1991.

Όνομα:	Ιάκωβος
Ετυμολογία:	Εξελληνισμένο εβραϊκό όνομα Γιακόβ που σημαίνει φτέρνα. Σύμφωνα με την Παλαιά Διαθήκη, όταν γεννήθηκε ο Ιακώβ, κρατούσε την φτέρνα του δίδυμου αδερφού του, Ησαύ, που είχε γεννηθεί πρώτος. Από εδώ ξεκίνησε και το γνωστό θέμα για τα πρωτοτόκια και το πιάτο φακής (Γνωστή η φράση ‘για ένα πιάτο φακής’).

Οι Άγιοι Τεσσαράκοντα δύο Μάρτυρες έζησαν στα χρόνια της βασιλείας του Θεοφίλου του εικονομάχου (829 - 842 μ.Χ.) και ήταν στρατηγοί και ταξιάρχες, πλούσιοι και ευγενείς. Ο Άγιος Θεόδωρος ήταν στρατηγός και πρωτοσπαθάριος, ο Άγιος Θεόφιλος στρατηγός και πατρίκιος, ο Άγιος Κάλλιστος τουρμάρχης, ο Άγιος Κωνσταντίνος δρουγγάριος, ο Άγιος Βασσόης δρομεύς, οι Άγιοι Μελισσηνός και Αέτιος στρατηγοί, ο Άγιος Κρατερός ευνούχος, ο άλλος Άγιος Κρατερός στρατηγός και ο Άγιος Κύριλλος επίσης στρατηγός.

Υπερασπιζόμενοι το 842 μ.Χ. την πόλη του Αμορίου συνελήφθησαν από τους Άραβες και αποκεφαλίσθηκαν επειδή δεν δέχθηκαν να αλλαξοπιστήσουν.

Όνομα:	Κάλλιστος
Ετυμολογία:	Υπερθετικός βαθμός του 'καλός' και σημαίνει "ο πιο όμορφος".

Ο Άγιος Κλήμης καταγόταν από τη Βουλγαρία και έζησε στα χρόνια του βασιλιά Μιχαήλ (842 - 867 μ.Χ.), γιου του βασιλιά Θεοφίλου του εικονομάχου. Από μικρός είχε τη μοναχική κλίση και έτσι κατέφυγε σε μοναστήρι, όπου ασκήτευε στην πνευματική ζωή και μελετούσε συστηματικά την Αγία Γραφή. Για τις ευαγγελικές του αρετές χειροτονήθηκε από τον Ιερό Μεθόδιο επίσκοπος Βουλγαρίας, που μέχρι το τέλος της ζωής του αποστολικά ποίμανε. Απεβίωσε ειρηνικά.

επίσκοπος Αχρίδας της Βουλγαρίας

Όνομα:	Κλήμης
Ετυμολογία:	Από το Λατινικό 'Clemens' που σημαίνει πράος, γαλήνιος, απαλός, ήπιος,

Οι Άγιοι Μάρκος, Στέφανος και Μάρκος μαρτύρησαν στα χρόνια του βασιλιά Διοκλητιανού και ηγεμόνα Μάγου το έτος 290 μ.Χ. Κατάγονταν από την Αντιόχεια της Πισιδίας και επειδή ομολόγησαν τον Χριστό σαν αληθινό Θεό, αποκεφαλίστηκαν.

Όνομα:	Μάρκος
Ετυμολογία:	Από το Λατινικό Μars - rtis (ο θεός Άρης των Ρωμαίων) και σημαίνει "ο φιλοπόλεμος".

Οι Άγιοι Φιλήμων, Άρχιππος και Ονήσιμος είχαν θερμή αγάπη προς τον Κύριο μας Ιησού Χριστό και τέλεια αφοσίωση προς το Ευαγγέλιο Του. Όταν, λοιπόν, διατάχθηκαν να αρνηθούν το Χριστό και να θυσιάσουν στα είδωλα, και οι τρεις, με μια φωνή, απάντησαν με τα θεόπνευστα λόγια του Απόστολου Παύλου: «Ουδείς γαρ ημών έαυτώ ζή και ουδείς έαυτώ αποθνήσκει· εάν τε γαρ ζώμεν, τω Κυρίω ζώμεν, εάν τε άποθνήσκωμεν, τω Κυρίω άποθνήσκομεν, εάν τε ούν ζώμεν, εάν τε άποθνήσκωμεν, του Κυρίου έσμέν» ( Προς Ρωμαίους, ιδ' 7, 8). Δηλαδή, κανείς από μας που πιστεύουμε δε ζει για τον εαυτό του και κανείς δεν πεθαίνει για τον εαυτό του. Διότι και αν ζούμε, ζούμε για να δουλεύουμε στον Κύριο, και αν πεθαίνουμε, πεθαίνουμε υποτασσόμενοι στο θέλημα του Κυρίου. Και αν, λοιπόν, ζούμε και αν πεθαίνουμε, είμαστε κτήμα του Κυρίου. Κάνοντας, λοιπόν, πράξη τα λόγια τους, πέθαναν και οι τρεις με μαρτυρικό θάνατο. Ο μεν Φιλήμων με σταύρωση, ο δε Άρχιππος από τραύματα, που έπαθε συρόμενος πίσω από ένα άγριο άλογο, μέσα σε πέτρες και αγκάθια. Ο Ονήσιμος αποκεφαλίσθηκε με ξίφος.

Όνομα:	Ονήσιμος
Ετυμολογία:	Από την αρχαία Ελληνική λέξη 'όνησις'=ωφέλεια και σημαίνει τον ωφέλιμο.

Ο Άγιος Προκόπιος ήταν ασκητής διάσημος, αλλά και πολυμαθής θεολόγος και φιλόσοφος. Εγκαταστάθηκε στη Σκυθόπολη της Παλαιστίνης και επιτελούσε τα καθήκοντα του αναγνώστη και κήρυκα. Καταγγέλθηκε όμως ότι είλκυε πλήθη ειδωλολατρών στη Χριστιανική θρησκεία, συνελήφθη και οδηγήθηκε δέσμιος στην Καισαρεία της Παλαιστίνης. Εκεί προσπάθησαν να τον πείσουν ότι η αλήθεια βρίσκεται στο Πολυθεϊκό θρήσκευμα. Εκείνος, ανατρέποντας τα επιχειρήματα των αντιπάλων του, παρέθεσε μεταξύ άλλων και την Ομηρική φράση: «Οὐκ ἀγαθὸν πολυκοιρανίη, εἷς κοίρανος ἔστω». Επιμένοντας έτσι στην αληθινή πίστη του, καταδικάστηκε σε θάνατο δια σπάθης.

Όνομα:	Προκόπης
Ετυμολογία:	Προέρχεται από την πρόθεση προ=πριν και κόπτω=κόβω που στην πορεία σημαίνει προλαμβάνω καταστάσεις εξασφαλίζοντας πρόοδο.

Ο Άγιος Σισίνιος μαρτύρησε δια σπάθης.

Όνομα:	Σισίνιος
Ετυμολογία:	Υπό διερεύνηση. Μάλλον πρόκειται περί περσικού ονόματος.

Οι Άγιοι Μάρκος, Στέφανος και Μάρκος μαρτύρησαν στα χρόνια του βασιλιά Διοκλητιανού και ηγεμόνα Μάγου το έτος 290 μ.Χ. Κατάγονταν από την Αντιόχεια της Πισιδίας και επειδή ομολόγησαν τον Χριστό σαν αληθινό Θεό, αποκεφαλίστηκαν.

Όνομα:	Στέφανος
Ετυμολογία:	Από το ουσιαστικό στέφανος (στεφάνι) και σημαίνει "στεφανωμένος".

Αδελφός του Αγίου Βαλεριανού, αρραβωνιστικού της Αγίας Κικιλίας που μαρτύρησε μαζί τους

Όνομα:	Τίβουρτος
Ετυμολογία:	Ο καταγόμενος από την αρχαία πόλη Τίβυρα ή Τίβυρι το σημερινό Τίβολι.

Για τον Άρχιππο λέγεται ότι ήταν συγγενής, ίσως και γιος του Φιλήμονα και της Απφίας. Ο Παύλος, επειδή ο Άρχιππος είχε μεγάλη αφοσίωση στη διάδοση του Ευαγγελίου, στην προς Φιλήμονα επιστολή του τον ονομάζει στρατιώτη. Μαρτύρησε μαζί με τους υπολοίπους αποστόλους, ακόλουθους, των μαθητών του Χριστού.

Όνομα:	Άρχιππος
Ετυμολογία:	Από τις αρχαίες Ελληνικές λέξεις 'αρχή' και 'ίππος' και σημαίνει τον ηγέτη του ιππικού

Όνομα:	Κιλικία
Ετυμολογία:

Ο Όσιος Αββάς, προηγουμένως ήταν Αγαρηνός (Μουσουλμάνος - απόγονος της Άγαρ, μητέρας του Ισμαήλ, πρωτότοκου γιου του Αβραάμ) και πίστεψε στον Χριστό μέσω ενός μοναχού, για να γίνει στη συνέχεια και ο ίδιος μοναχός. Με τη συνοδεία του μοναχού λοιπόν, που τον έκανε χριστιανό, πήγε στον μεγάλο ασκητή Ευσέβειο, που ασκήτευε πάνω σ' ένα βουνό κοντά στο χωριό Ασιχά και έμεινε κοντά του.

Μετά τον θάνατο του Ευσεβείου, ο Αββάς τον διαδέχτηκε στην επιστασία της δημιουργηθείσας Μονής και υπήρξε τύπος αυστηρού ασκητή στους υφισταμένους του. Έζησε με μεγάλη σκληραγωγία, πολλή εγκράτεια και απεβίωσε ειρηνικά.

Όνομα:	Αββάς
Ετυμολογία:	Ιερατικός τίτλος που δίνεται στον ηγούμενο χριστιανικών ή βουδιστικών μοναστηριών.

Ασκήτεψε στη Μεγάλη Λαύρα του Κιέβου τον 12ο αιώνα μ.Χ.

Όνομα:	Αναστάσιος
Ετυμολογία:	Από τα αρχαία Ελληνικά, πρόθεση ‘ανά’ και ρήμα ίστημι>ίσταμαι και σημαίνει στέκομαι ξανά.

Ο Όσιος Κάλλιστος ανέβηκε στον πατριαρχικό θρόνο το έτος 1397 μ.Χ. Διακρίθηκε για τη ζωντανή ευσέβεια και φιλανθρωπία του. Άφησε όμως την πατριαρχεία, επειδή τα χρόνια εκείνα ήταν πολύ ταραγμένα και αποσύρθηκε σε Μονή, όπου και ασκητεύοντας απεβίωσε.

Όνομα:	Κάλλιστος
Ετυμολογία:	Υπερθετικός βαθμός του 'καλός' και σημαίνει "ο πιο όμορφος".