Μαρτύρησαν διά πυρός.

Όνομα:	Μεδούλη
Ετυμολογία:	Πιθανώς από τη Λατινική λέξη 'medulla'=μυελός των οστών.

Ο Άγιος Βρετάννιος έζησε τον 4ο αιώνα μ.Χ. και ήταν Επίσκοπος Τομισού, της σημερινής πόλεως Κωστάντζας της Ρουμανίας. Υπήρξε ομολογητής της Ορθοδόξου πίστεως και υπέφερε πολλά από τον αιρετικό αυτοκράτορα και οπαδό των Αρειανών, Ουάλη (364-378 μ.Χ.).

Όνομα:	Βρετάνιος
Ετυμολογία:	Μάλλον αυτός που προέρχεται από την Βρετανία. Οι κάτοικοι της χερσονήσου της Βρετάνης που βρίσκεται στο δυτικό άκρο της Γαλλίας ονομάζονται Βρετόνοι..

Γεννήθηκε το 329 μ.Χ. στην Αριανζό, κωμόπολη της Καππαδοκίας, από τον Γρηγόριο, επίσκοπο Ναζιανζού και την Νόννα. Έχει δύο αδέρφια: τον Καισάρειο και την πασίγνωστη για την ευσέβειά της αδερφή Γοργονία.

Στη Ναζιανζό, διδάσκεται τη στοιχειώδη εκπαίδευση, ενώ τη μέση στη Καισάρεια γνωρίζεται με το συμμαθητή του Μέγα Βασίλειο. Έπειτα, πηγαίνει κοντά σε περίφημους διδασκάλους της ρητορικής στη Παλαιστίνη και στην Αλεξάνδρεια και, τέλος, στα Πανεπιστήμια της Αθήνας. Οι σπουδές του διήρκεσαν 13 ολόκληρα χρόνια.

Μετά τις σπουδές στην Αθήνα ο Γρηγόριος επιστρέφει στη πατρίδα του μονολότι του πρόσφεραν έδρα Καθηγητή Πανεπιστημίου. Εκεί, ο πατέρας του, επίσκοπος Ναζιανζού, τον χειροτονεί πρεσβύτερο. Αλλά ο Άγιος Γρηγόριος προτιμά την ησυχία του αναχωρητηρίου στο Πόντο, κοντά στο φίλο του Βασίλειο, για περισσότερη άσκηση στη πνευματική ζωή.

Μετά, όμως, από θερμές παρακλήσεις των δικών του, επιστρέφει στην πατρίδα του και μπαίνει στην ενεργό δράση της Εκκλησίας. Στα 43 του χρόνια ο Θεός τον ανύψωσε στο επισκοπικό αξίωμα. Έδρα του ορίστηκε η περιοχή των Σασίμων την οποία ποτέ δεν ποίμανε λόγω των Αρειανών κατοίκων της.

Όμως, ο θάνατος έρχεται να πληγώσει τη ψυχή του, με αλλεπάλληλους θανάτους συγγενικών προσώπων. Πρώτα του αδερφού του Καισαρείου, έπειτα της αδερφής του Γοργονίας, μετά του πατέρα του και, τέλος, της μητέρας του Νόννας. Μετά απ’ αυτές τις θλίψεις, η θεία Πρόνοια τον φέρνει στην Κωνσταντινούπολη (378 μ.Χ.), όπου υπερασπίζεται με καταπληκτικό τρόπο την Ορθοδοξία και χτυπά καίρια τους Αρειανούς, που είχαν πλημμυρίσει την Κωνσταντινούπολη.

Η κατάσταση ήταν πολύ δύσκολη. Όλοι οι ναοί της Βασιλεύουσας ήταν στα χέρια των αιρετικών. Όμως ο Άγιος δεν απελπίζεται. Μετατρέπει ένα δωμάτιο στο σπίτι που τον φιλοξενούσαν σε ναό και του δίνει συμβολικό όνομα. Ονομάζει το ναό Αγία Αναστασία δείγμα ότι πίστευε στην ανάσταση της Ορθόδοξης Πίστης.

Οι αγώνες είναι επικίνδυνοι. Οι αιρετικοί ανεβασμένοι πάνω στις σκεπές των σπιτιών του πετούν πέτρες και έτσι ο Άγιος Γρηγόριος δοκιμάζεται πολύ. Στο ναό της Αγίας Αναστασίας εκφωνεί τους περίφημους πέντε θεολογικούς λόγους που του έδωσαν δίκαια τον τίτλο του Θεολόγου.

Μετά το σκληρό αυτό αγώνα, ο Μέγας Θεοδόσιος τον αναδεικνύει Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως (381 μ.Χ.). Η Β’ Οικουμενική Σύνοδος τον αναγνώρισε ως Πρόεδρό της. Όμως μια μερίδα επισκόπων τον αντιπολιτεύεται για ευτελή λόγο. Τότε ο Γρηγόριος, αηδιασμένος, δηλώνει τη παραίτησή του, αναχωρεί στη γενέτειρά του Αριανζό και τελειώνει με ειρήνη τη ζωή του, το 390 μ.Χ.

Ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος άφησε μεγάλο συγγραφικό έργο. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα φιλοσοφημένα 408 ποιήματά του 18.000 περίπου στίχων. Είναι από τα μεγαλύτερα πνεύματα του Χριστιανισμού και από τους λαμπρότερους αθλητές της ορθόδοξης πίστης.

Όνομα:	Γρηγόριος
Ετυμολογία:	Από το ρήμα γρηγορώ και σημαίνει "αυτός που είναι σε εγρήγορση, που παρακολουθεί και προσέχει, ο ακοίμητος φρουρός"

Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Βρετάνη
Ετυμολογία:	Μάλλον αυτή που προέρχεται από την Βρετανία. Οι κάτοικοι της χερσονήσου της Βρετάνης που βρίσκεται στο δυτικό άκρο της Γαλλίας ονομάζονται Βρετόνοι..

Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Καστίνη
Ετυμολογία:	Από το Λατινικό όνομα 'Castina' που προέρχεται από τη λέξη 'castus'=αγνός

Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο γυναικείο

Όνομα:	Μέδουλος
Ετυμολογία:	Πιθανώς από τη Λατινική λέξη 'medulla'=μυελός των οστών.

Ο Όσιος Καστίνος (ή Κηστίνος) καταγόταν από τη Ρώμη, είχε αξίωμα συγκλητικού και ήταν στην αρχή ειδωλολάτρης. Στων χριστιανισμό τον προσείλκυσε ο επίσκοπος Αργυρουπόλεως Κυριλλιανός προς τον οποίο ο Άγιος κατέφυγε, για να τον θεραπεύσει. Αμέσως τότε ο Καστίνος μοίρασε τα υπάρχοντα του στους φτωχούς και αφοσιώθηκε ολοκληρωτικά στην υπηρεσία της Εκκλησίας. Χρημάτισε Επίσκοπος Αργυρουπόλεως και επί επτά χρόνια Επίσκοπος Βυζαντίου από το 230 μέχρι το 237 μ.Χ. Μέχρι της εποχής του ο καθεδρικός ναός ήταν στα παραθαλάσσια του σημερινού Γαλατά. Πρώτος δε αυτός έκτισε ναό στο Βυζάντιο, στο όνομα της Αγίας Ευφημίας. Ο Άγιος Καστίνος, αφού χειροτόνησε ως διάδοχό του τον Τίτο, κοιμήθηκε οσίως με ειρήνη.

Όνομα:	Καστίνος
Ετυμολογία:	Από το Λατινικό όνομα 'Castinus' που προέρχεται από τη λέξη 'castus'=αγνός

Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο γυναικείο

Όνομα:	Παραμύθιος
Ετυμολογία:	Από τις λέξεις ‘παρά΄ και ‘μύθος’ που συνήθως είναι μια σύντομη φανταστική ιστοριούλα για παιδιά. Μπορεί η λέξη όμως να δηλώνει ένα ψέμα.

Η ιερά εικόνα της Θεομήτορος της Παραμυθίας μεταφέρθηκε στη Μόσχα το έτος 1640 μ.Χ. από τους Κοζάκους. Υπάρχει γραπτή μαρτυρία, ότι σε πυρκαγιά που ξέσπασε στο ναό του Αγίου Νικολάου Ζαμοσκβόρετς, στον οποίο αυτή φυλασσόταν, η εικόνα δεν έπαθε τίποτα. Η θαυματουργή εικόνα φυλάσσεται σήμερα στη Μόσχα.

Όνομα:	Παραμυθία
Ετυμολογία:	Από τις λέξεις ‘παρά΄ και ‘μύθος’ που συνήθως είναι μια σύντομη φανταστική ιστοριούλα για παιδιά. Μπορεί η λέξη όμως να δηλώνει ένα ψέμα.

Αφού έγινε ηγούμενος της Μονής Πουπλίου και αφού έζησε όσιακά, απεβίωσε ειρηνικά.

Όνομα:	Θεόδοτος
Ετυμολογία:	Από τα αρχαία Ελληνικά ’θεός’ και ‘δίδωμι’=δίδω και σημαίνει αυτός που δόθηκε στον ή από τον θεό.

Δεν βρήκαμε άλλες πληροφορίες. Εικάζεται ότι πρόκειται περί της ίδιας Αγίας που γιορτάζει την 1η Σεπτεμβρίου.

Όνομα:	Μαργαρίτα
Ετυμολογία:	1.Από το μαργαρίτη που είναι πολύτιμος λίθος και σημαίνει "η μαργαριταρένια". 2.Επίσης από το γνωστό λουλούδι τη μαργαρίτα.

Κατάγεται από την επαρχία Βελλάς των Ιωαννίνων. Πήγε στην Κωνσταντινούπολη και δούλευε την τέχνη των γουναράδων. Αργότερα όμως, επιθύμησε τέρψεις και ηδονές, εγκατέλειψε την τέχνη του και προσλήφθηκε στα βασιλικά καράβια, όπου ξεφάντωνε με Τούρκους φίλους του. Φαίνεται δε ότι αλλαξοπίστησε. Νιώθοντας, αργότερα, τύψεις εγκατέλειψε τα καράβια και αφού αγόρασε μια βάρκα, έκανε τον βαρκάρη.

Κάποια στιγμή όμως συνελήφθη από τους Τούρκους που απαίτησαν να επανέλθει στο Ισλάμ και όταν αυτός αρνήθηκε τον καταδίκασαν σε θάνατο και τον αποκεφάλισαν στις 25 Ιανουαρίου 1720 μ.Χ. στην Κωνσταντινούπολη.

Όνομα:	Αυξέντιος
Ετυμολογία:	Από το αρχαίο Ελληνικό ρήμα ‘αύξω’=αυξάνω, ενισχύω και σημαίνει αυτόν που αυξάνει και ενισχύει την ζωή και τα αγαθά, εν γένει. Η καταληξη '-ιανός' δηλώνει αυτόν που ανήκει στον Αυξέντη.

Έζησε στην Ρωσία μεταξύ του 15ου και 16ου αιώνα μ.Χ. Από μικρή ηλικία αγάπησε τον μοναχικό βίο και έγινε μοναχός στη μονή του Αγίου Παφνουτίου Βορόφσκ. Το 1506 μ.Χ. εξελέγη Αρχιεπίσκοπος της πόλεως Ροστώβ. Κοιμήθηκε με ειρήνη το έτος 1516 μ.Χ.

Όνομα:	Βασίλειος
Ετυμολογία:	Από το επίθετο βασίλειος,-α, -ον και σημαίνει "αυτός που ανήκει στο βασιλιά".

(1848-1918) Γεννήθηκε στο χωριό Μάλιε Μορόσκι της επαρχίας Ταμπώφ της Ρωσίας. Το κοσμικό του όνομα ήταν Βασίλειος Νικηφόροβιτς Μπογκογιαβλένσκυ. Έμαθε τα πρώτα γράμματα σε εκκλησιαστικό σχολείο και έπειτα σπούδασε στη θεολογική σχολή του Κιέβου. Όταν το 1874 μ.Χ. αποπεράτωσε τις σπουδές του, διορίσθηκε ως καθηγητής στην εκκλησιαστική σχολή του Ταμπώφ, όπου και νυμφεύθηκε.

Το 1882 χειροτονήθηκε πρεσβύτερος. Τέσσερα χρόνια μετά έχασε τη σύζυγό και λίγο αργότερα το μονάκριβο παιδί του, οπότε πήγε σε μοναστήρι με το όνομα Βλαδίμηρος. Το έτος 1888 εκλέχθηκε Επίσκοπος της πόλεως Σταρορούσκϊυ, το 1891 Αρχιεπίσκοπος Σαμάρα, το 1892 Αρχιεπίσκοπος Καρτάλιν και Καχεζίας, το 1898 Μητροπολίτης Μόσχας, το 1912 Μητροπολίτης της Αγίας Πετρουπόλεως και το 1915 μ.Χ. Μητροπολίτης Κιέβου.

Τα γεγονότα της Οκτωβριανής επαναστάσεως του 1917 αποτέλεσαν, για τους κατοίκους του Κιέβου, την αφορμή για να επιχειρήσουν την ανεξαρτησία τους. Το Ουκρανικό συμβούλιο πίεσε τον Άγιο να προβεί σε εκκλησιαστική αυτονομία. Εκείνος δεν το έπραξε και τον εκθρόνισαν. Έτσι κατέφυγε στη μονή των Σπηλαίων.

Η επανάσταση των Μπολσεβίκων κάλυψε και το Κίεβο, το οποίο καταλήφθηκε από τον επαναστατικό στρατό. Στις 23 Ιανουαρίου 1918 μ.Χ. οι επαναστάτες έφθασαν στη μονή των Σπηλαίων όπου τον συνέλαβαν και τον εκτέλεσαν.

Όνομα:	Βλαδίμηρος
Ετυμολογία:	Σλάβικο όνομα που αποτελείται από τις λέξεις ‘vladi’=εξουσιάζω και ‘mer’=μέγας και εννοεί αυτόν που κυβερνά με μεγαλοπρέπεια

Ο Άγιος Γαβριήλ, κατά κόσμο Γεράσιμος, γεννήθηκε το 1825 μ.Χ. στο χωριό Βάκχβι της Γεωργίας. Σπούδασε στο εκκλησιαστικό σεμινάριο της Τυφλίδος και στην εκκλησιαστική ακαδημία της Αγίας Πετρουπόλεως. Συνέχισε τις σπουδές του στην Ψυχολογία, στη Θεολογία και στη Φιλοσοφία. Εξελέγη Επίσκοπος στην Εκκλησία της Γεωργίας και κοιμήθηκε με ειρήνη το 1896 μ.Χ.

Όνομα:	Γαβριήλ
Ετυμολογία:	Εξελληνισμένο εβραϊκό όνομα από τα (גבר ) ‘γκάμπαρ’=ισχυρός , και ( אל ) ‘ηλ’=θεός και σημαίνει "ο Θεός είναι η ισχύς μου".

Ο Όσιος Μωυσής, κατά κόσμο Μητροφάνης, έζησε τον 14ο αιώνα μ.Χ. και γεννήθηκε στο Νοβγκοροντ της Ρωσίας. Από την παιδική του ηλικία αγάπησε τον μοναχικό βίο. Γι’ αυτό εγκατέλειψε κρυφά την πατρική του οικία και εισήλθε στη μονή Οτρόχ της πόλεως Τβερ, όπου έγινε μοναχός. Μετά χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος και αργότερα απεστάλη ως Αρχιμανδρίτης στη μονή Γιούρεφ. Το έτος 1325 μ.Χ., εξελέγη Αρχιεπίσκοπος Νόβγκοροντ. Τέσσερα χρόνια μετά αποσύρθηκε για να ζήσει ασκητικά. Πέθανε ειρηνικά το 1362 μ.Χ. Το ιερό λείψανό του διατηρήθηκε, με την χάρη του Θεού, άφθαρτο.

Όνομα:	Μωυσής
Ετυμολογία:	Εβραϊκές και χριστιανικές πηγές ισχυρίζονται ότι είναι εξελληνισμένο Εβραϊκό όνομα από το ρήμα משה (μασιά), και σημαίνει αυτόν που βγήκε (διασώθηκε) από το νερό. Ωστόσο δεν μπορεί να αγνοηθεί το γεγονός ότι το όνομα του, δόθηκε από την Αιγυπτία πριγκίπισσα που τον έσωσε, σαν βρέφος, από τα νερά του Νείλου. Οπότε μάλλον προέρχεται από την Αιγυπτιακή λέξη ‘μες, μέσου’ που σημαίνει παιδί, γιος.

Δεν υπάρχει άγιος με αυτό το όνομα, παρακαλώ πηγαίνετε στο αντίστοιχο γυναικέιο

Όνομα:	Μαργαρίτης
Ετυμολογία:	Από το μαργαρίτη που είναι πολύτιμος λίθος και σημαίνει "ο μαργαριταρένιος".

Αγωνιστής της ΕΟΚΑ, για την απελευθέρωση της Κύπρου από τον Αγγλικό ζυγό.

Γεννήθηκε στο χωριό Παλαιχώρι, της επαρχίας Λευκωσίας, στις 17 Οκτωβρίου 1918.

Μυήθηκε στον αγώνα στο τέλος του 1954 και συνεργάστηκε με τον αγωνιστή Πολύκαρπο Γιωρκάτζη στον τομέα των πληροφοριών. Το 1955 εντάχθηκε στις ομάδες κρούσης Λευκωσίας μαζί με τον Ιάκωβο Πατάτσο.

Διατηρούσε κρύπτη στο καθαριστήριό του, στην οποία έκρυβε όπλα και πυρομαχικά. Ο ίδιος δεν είχε τότε άμεση ανάμειξη σε εκτέλεση, λόγω των θρησκευτικών του πεποιθήσεων.

Στις 16 Απριλίου 1956 οι Άγγλοι πήγαν για έρευνα στο καθαριστήριό του. Διέφυγε τη σύλληψη προσποιούμενος ότι θα πήγαινε να καλέσει δήθεν τον ιδιοκτήτη του καταστήματος. Ο στρατός ανακάλυψε τα πυρομαχικά που έκρυβε κάτω από το λέβητα του νερού, οπότε κατέφυγε στο αντάαρτικο στα βουνά του Μαχαιρά, όπου ενώθηκε με την ομάδα του Γρηγόρη Αυξεντίου.

Τον Αύγουστο του 1956, με την επέκταση του τομέα Αυξεντίου και στα κρασοχώρια Λεμεσού, ο τομέας χωρίστηκε σε τέσσερις υποτομείς. Ο Νίκος Γεωργίου εντάχθηκε στην ομάδα, η οποία με κέντρο τα Λαγουδερά – Σαράντι δρούσε στο βόρειο τμήμα του τομέα και είχε πλούσια δράση.

Μετά από προδοσία συνελήφθησαν στο κρησφύγετό τους οι αντάρτες Νίκος Γεωργίου, Γεώργιος Μάτσης και Αργύρης Καραδήμας. Ο Νίκος Γεωργίου υπέκυψε, στις 25 Ιανουαρίου 1957 σε τρομερά βασανιστήρια των Άγγλων στα κρατητήρια Πλατρών, με τα τραύματα που τον αποτελείωσαν να προέρχονται από κλωτσιές στο κεφάλι.

Όνομα:	Νικόλαος
Ετυμολογία:	Από τα ουσιαστικά νίκη και λαός και σημαίνει "αυτός για τον οποίο ο λαός πιστεύει ότι μπορεί να του φέρει τη νίκη".

Ο Όσιος Ανατόλιος, κατά κόσμο Αλέξιος Μοϊσέεβιτς Κοπέβ, γεννήθηκε στο χωριό Μπόμπυλι της επαρχίας Καλούγκα της Ρωσίας το 1824 μ.Χ. Σε ηλικία 8 ετών παρακολούθησε τα μαθήματα του εκκλησιαστικού σχολείου του Μπορόφσκ και αργότερα του εκκλησιαστικού σεμιναρίου της Καλούγκα. Στα 29 του αποσύρθηκε, για να μονάσει στην ησυχία και στην σιωπή, στην έρημο της Όπτινα. Κοιμήθηκε με ειρήνη το 1894 μ.Χ.

Όνομα:	Ανατόλιος
Ετυμολογία:	Από το ρήμα ανατέλλω και σημαίνει "αυτός που σχετίζεται με την ανατολή" ή "αυτός που έρχεται από την ανατολή".

Έζησε κατά τους χρόνους του αυτοκράτορα Ιουλιανού του Παραβάτη (361 - 363 μ.Χ.) και από νεαρή ηλικία ακολούθησε το μοναχικό βίο στην περιοχή της Αιγύπτου. Ασκήτεψε στην έρημο και ο Θεός τον αξίωσε να φθάσει σε μεγάλα ύψη αγιότητας, χαρίζοντάς του το προορατικό χάρισμα και αυτό της θαυματουργίας.

Ο Όσιος Απολλώ κοιμήθηκε με ειρήνη.

Όνομα:	Απόλλων
Ετυμολογία:	Από το όνομα του θεού Απόλλωνα που είναι αγνώστου ετύμου. Έχει συνδεθεί παρετυμολογικά με το ρήμα «απόλλυμι», που σημαίνει «καταστρέφω, εξαφανίζω», άρα Απόλλων είναι "ο καταστροφέας" όνομα που απηχεί την ιδιότητα τού Θεού ως τοξευτή και καταστροφέα των εχθρικών στρατευμάτων.

Όνομα:	Δημήτριος
Ετυμολογία:	Από το Δη (Γη) και μήτηρ ("μητέρα Γη") και σημαίνει "αυτός που ανήκει, ο αφιερωμένος στη θεά Δήμητρα".

O Όσιος Μάρης ήταν από την πόλη Κύρου και ήταν ωραίος στην όψη και καλλίφωνος. Έψαλλε στους ναούς και ζούσε με εγκράτεια και σεμνότητα. Όταν αποφάσισε να εγκαταλείψει τα εγκόσμια, ήλθε σ' ένα χωριό που ονομαζόταν Ομήρου ή Νήτις και έκτισε σπίτι, όπου διέμεινε για τριάντα επτά ολόκληρα χρόνια, με νηστεία και προσευχή.
Έζησε συνολικά ενενήντα χρόνια και απεβίωσε ειρηνικά τον 4ο αιώνα μ.Χ.

Όνομα:	Μάρης
Ετυμολογία:	Από το αρχαίο Ελληνικό ρήμα 'μαρμαίρω' και σημαίνει αυτόν που λάμπει, που ακτινοβολεί.

Ο Όσιος Πούπλιος καταγόταν από την πόλη Ζεύγμα, που ήταν κτισμένη κοντά στην όχθη του Ευφράτη ποταμού, και ήταν βουλευτής. Ο Πούπλιος, ψυχή εμπνεόμενη από τη φιλάνθρωπη αυταπάρνηση των πρώτων χριστιανών, μοίρασε τα υπάρχοντα του όλα στους φτωχούς και αποσύρθηκε σ'ένα μικρό αναχωρητήριο. Εκεί, δεν άργησε να σχηματισθεί γύρω του μικρή κοινωνία αδελφών ερημιτών, της οποίας αυτός ήταν ο οδηγός και ο διδάσκαλος. Τους κατάρτιζε στην ευσέβεια και εγκράτεια, και ανέδειξε απ' αυτούς πνευματικούς άνδρες οι όποιοι πολλές φορές χρησίμευσαν στην προστασία των Χριστιανών και στην υπεράσπιση της Εκκλησίας. Αφού λοιπόν έτσι καλά αγωνίστηκε ο αοίδιμος Πούπλιος, παρέδωσε τη μακάρια ψυχή του στα χέρια του Θεού.

Όνομα:	Ποπλίων
Ετυμολογία:	Προέρχεται από το Λατινικό όνομα 'Publius" που έχει την ίδια ρίζα με τις γνωστές λέξεις κοινό, λαός και άνθρωποι. Και μάλλον σημαίνει τον άνθρωπο του λαού.