Δοσιθέα η Έγκλειστη, όσια από την Ρωσία, 18ου αιώνα.

Όνομα:	Δωσιθέα
Ετυμολογία:	Από τις λέξεις 'δόσιμο' και 'θεός' και σημαίνει αυτήν που είναι πλήρως δοσμένη, αφιερωμένη και αφοσιωμένη στον Θεό.

Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Βούλγη
Ετυμολογία:	Μάλλον σημαίνει ευλογημένη

Βενεδικτίνος μοναχός και επίσκοπος, του μοναστηριού Hainault του Βερολίνου κατά τον 8 αιώνα. Κοιμήθηκε το 760.

Όνομα:	Βούλγης
Ετυμολογία:	Μάλλον σημαίνει ευλογημένος

Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Ιασίμη
Ετυμολογία:	Από το ιώμαι που σημαίνει θεραπεύω. Το όνομα Ιασίμη σημαίνει "αυτή που μπορεί να θεραπευτεί".

Στον Όσιος Ιάσιμος ο Άγιος Θεός χάρισε το χάρισμα της θαυματουργίας και πολλούς θεράπευσε για τη δόξα του Θεού. Ο Όσιος Ιάσιμος κοιμήθηκε με ειρήνη.

Όνομα:	Ιάσιμος
Ετυμολογία:	Από το ιώμαι που σημαίνει θεραπεύω. Το όνομα Ιάσιμος σημαίνει "αυτός που μπορεί να θεραπευτεί".

Γεννήθηκε στην Αίγυπτο περί το 360 μ.Χ. από γονείς θεοφιλείς, και ήταν συγγενής των Πατριαρχών Αλεξανδρείας, Θεοφίλου (385 - 412 μ.Χ.) και Κυρίλλου Α' (412 - 444 μ.Χ.). Σε νεαρή ηλικία έλαβε μεγάλη και θαυμαστή θεολογική και φιλοσοφική γνώση. Στην αρχή εργάσθηκε ως διδάσκαλος και κατηχητής της εκκλησίας της Αλεξάνδρειας. Επιζητώντας όμως την ησυχία για να δύναται να ασχοληθεί με το έργο της ζωής του, τη μελέτη των Αγίων Γραφών, αποσύρθηκε σε κάποιο μοναστήρι στο όρος Πηλούσιο, γι' αυτό έλαβε και το όνομα Πηλουσιώτης. Αργότερα δέχεται την πρόταση να γίνει ιερέας και στη συνέχεια εκλέγεται πανηγυρικά ηγούμενος στο μοναστήρι του.

Λόγω της τεράστιας θεολογικής του κατάρτισης, απέκτησε μεγάλο κύρος και φήμη, ώστε να θεωρείται μοναδικός στις ερμηνείες περίπλοκων γραφικών χωρίων. Κατά την Γ΄ Οικουμενική Σύνοδο που συνήλθε στην Έφεσο το έτος 431 μ.Χ. επί αυτοκράτορος Θεοδοσίου Β΄ του Μικρού (408 - 450 μ.Χ.), ο Άγιος αναφαίνεται με μεγάλη υπόληψη και σπουδαίο κύρος στην Εκκλησία. Έλεγχε με παρρησία τους αμαρτάνοντες, φώτιζε τους πάντες με τον θείο του λόγο, νουθετούσε τους άρχοντες, υπεστήριζε τους κλονιζόμενους και ήταν η «μούσα της ημετέρας αυλής», όπως αποκαλούσε αυτόν ο ιερός Φώτιος. Συνέγραψε αρκετές πραγματείες, ως και πλήθος επιστολών, από τις οποίες σώζονται 2.012, με τις οποίες νουθετούσε, συμβούλευε και συγχρόνως εξηγούσε τις θείες και σωτήριες Γραφές. Εκοιμήθη ειρηνικά το 440 μ.Χ.

Όνομα:	Ισίδωρος
Ετυμολογία:	Από το όνομα Ίσις (αιγυπτιακή θεότητα) και το ουσιαστικό δώρο, και σημαίνει "δώρο της Ίσιδας".

Δεν υπάρχει αγία με τέτοιο όνομα.
Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Σίμη
Ετυμολογία:	Σιμιαθή, Σιμίχη, Γερασίμη, Ζώσιμη, Ιασίμη, Ονησίμη, Αισημίδα, Αισημίδας, Ασημίνα, Αυσημήδη, Μαξίμη, Ρεψιμία, Ακεψιμά, Γελασία, Χριψιμέ

Δεν υπαρχει άγιος με αυτό το όνομα

Όνομα:	Σίμος
Ετυμολογία:	Υποριστικό πολλών ονομάτων όπως Αγάσιμος, Αίσιμος, Γεράσιμος, Εναίσιμος, Ζήσιμος, Ζώσιμος, Ιάσιμος, Ικεύσιμος, Ιμεύσιμος, Μόρσιμος, Ονήσιμος, Παναγογεράσιμος, Σπυρογεράσιμος, Σώσιμος, Φηλικίσσιμος, Φράσιμος, Χαρίσιμος, Μάξιμος, Όψιμος, Βαλσάμων, Γελάσιος, Γρατίων, Μαϋσιμάς, Σίμων, Συμεών,

1. Ο Άγιος Αβράμιος ακολούθησε τον μοναχικό βίο και έγινε Μητροπολίτης Εφέσου μετά το 533 μ.Χ. Ταυτίζεται με τον ομώνυμο Αββά, που αναφέρεται από τον Ιωάννη Μόσχο, των Μονών Αβρααμιτών (Κωνσταντινούπολη) και Βυζαντίων (Ιεροσόλυμα). 2. Ο Άγιος Αβράμιος έζησε τον 5ο αιώνα μ.Χ. και ήταν Επίσκοπος της Περσικής πόλεως Αρβήλ (τα αρχαία Άρβηλα, πόλη της ΑΑσσυρίας (Μεσοποταμίας), επί βασιλέως Σαβωρίου. Κατά το πέμπτο έτος του διωγμού κατά των Χριστιανών, ο Άγιος συνελήφθη από τον αρχιμάγο του βασιλέως Αδελφωρά. Ο ειδωλολάτρης αρχιμάγος τον πίεζε, με απειλές και υποσχέσεις να αρνηθεί την πίστη του στον Χριστό και να θυσιάσει στα είδωλα. Τότε ο Άγιος αρνήθηκε να προσκυνήσει δημιουργήματα του Δημιουργού όπως το έθεσε και μαρτύρησε δια αποκεφαλισμού.

Όνομα:	Άβραμ
Ετυμολογία:	Το αρχικό όνομα του Αβραάμ (στα Ελληνικά Αβράμιος) που σημαίνει τον ύψιστο ή υπέροχο πατέρα. Έτσι ονομαζόταν αρχικά ο Αβραάμ, αλλά άλλαξε το όνομα του σύμφωνα με διαταγή του Θεού, ώστε από Άβραμ "ύψιστος πατέρας" να ονομάζεται Αβραάμ "ύψιστος πατέρας μας".

Ο Άγιος Αβράμιος ακολούθησε τον μοναχικό βίο και έγινε Μητροπολίτης Εφέσου μετά το 533 μ.Χ. Ταυτίζεται με τον ομώνυμο Αββά, που αναφέρεται από τον Ιωάννη Μόσχο, των Μονών Αβρααμιτών (Κωνσταντινούπολη) και Βυζαντίων (Ιεροσόλυμα).

Όνομα:	Άβραμ
Ετυμολογία:	Το αρχικό όνομα του Αβραάμ (στα Ελληνικά Αβράμιος) που σημαίνει τον ύψιστο ή υπέροχο πατέρα. Έτσι ονομαζόταν αρχικά ο Αβραάμ, αλλά άλλαξε το όνομα του σύμφωνα με διαταγή του Θεού, ώστε από Άβραμ "ύψιστος πατέρας" να ονομάζεται Αβραάμ "ύψιστος πατέρας μας".

Όνομα:	Ιωσήφ
Ετυμολογία:	Από το εβραϊκό ρήμα יסף (γιασάπ) που σημαίνει προσθέτω ή αυξάνω και εκφράζει την επιθυμία / προσευχή να προστεθεί ένα μέλος στην οικογένεια, πάντα εννοώντας με ένα γιο.

Όνομα:	Θεόκτιστος
Ετυμολογία:	Αυτός που κτίστηκε ή δημιουργήθηκε από το Θεό.

Οι Όσιοι Πατέρες Αβραάμ και Κόπρις ασκήτεψαν περί το 1485 μ.Χ. στη μονή Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Πετσένγκα - Γκραζοβέσκ. Κοιμήθηκαν με ειρήνη.

Όνομα:	Αβραάμ
Ετυμολογία:	Εξελληνισμένο εβραϊκό όνομα (אברהם) ‘Αβχίρχαμ’ που σημαίνει "τον ύψιστο και υπέροχο πατέρα μας", Αρχικά ο Αβραάμ ονομαζόταν Άβραμ.

Όνομα:	Ιωάννης
Ετυμολογία:	Εξελληνισμένο Εβραϊκό όνομα από το (יה) ΄για’, ένα από τα Εβραϊκά ονόματα του Θεού και το (חנן), ‘χανάν = δώρο και σημαίνει δώρο του Θεού. Το αντίστοιχο του στα Ελληνικά είναι το Θεόδωρος.

Οι Όσιοι Πατέρες Αβραάμ και Κόπρις ασκήτεψαν περί το 1485 μ.Χ. στη μονή Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Πετσένγκα - Γκραζοβέσκ. Κοιμήθηκαν με ειρήνη.

Όνομα:	Κοπρεύς
Ετυμολογία:	Από την αρχαία Ελληνική λέξη 'κόπρος' και εννοεί τον κοπροσυλλέκτη, τον βρωμιάρη και την αρχαία εποχή τον γελωτοποιό του βασιλιά.

Ο Όσιος Κύριλλος γεννήθηκε στην περιοχή Γκαλίτς της Κοστρομά προς το τέλος 15ου αιώνα. Μικρός εγκατέλειψε την πατρική του οικία, για να εγκαταβιώσει στη μονή των Σπηλαίων του Πασκόφ. Αργότερα, όταν οι γονείς του Οσίου Κυρίλλου πληροφορήθηκαν την απόφαση του υιού τους, ακολούθησαν και αυτοί την μοναχική οδό και έγιναν μοναχοί. Πιο ύστερα έφυγε για να ζήσει σαν ερημίτης για 20 περίπου χρόνια.

Ως μοναχός εντυπωσίασε με τις αρετές, την υπακοή, τη μελέτη των Αγίων Γραφών, την αυστηρή άσκηση και την προσευχή, τον ηγούμενο Όσιο Κορνήλιο (τιμάται 20 Φεβρουαρίου) και τους αδελφούς μοναχούς. Μετά την κοίμηση του πατρός του ζήτησε την ευλογία του ηγουμένου της μονής, για να εξέλθει και να ασκητέψει σε έρημο τόπο. Έπειτα από ερημική ζωή είκοσι περίπου ετών σε διάφορους ασκητικούς τόπους της Ρωσικής γης, ο Όσιος κατέληξε στα προάστια της Μόσχας Νόβγκοροντ και Πσκοφ, όπου ζούσε με προσευχή και νηστεία. Εκεί ίδρυσε μονή και ανήγειρε δύο ναούς στη Λευκή Λίμνη, ενώ η οσιακή πολιτεία του προσείλκυε νέους αδελφούς γύρω του.

Ο Όσιος Κύριλλος κοιμήθηκε με ειρήνη, αφού προαισθάνθηκε το τέλος του, το έτος 1532 μ.Χ

Όνομα:	Κύριλλος
Ετυμολογία:	Από το κύριος και σημαίνει "ο αφιερωμένος στο Θεό".