Έζησε και μαρτύρησε στα χρόνια του αυτοκράτορα Δέκιου (249 - 251 μ.Χ.). Καταγόταν από τη Σικελία, γόνος αριστοκρατικής οικογένειας, διακρινόταν για τη φυσική της ομορφιά αλλά και για το ήθος, τις αρετές και τη μεγάλη της πίστη.

Θεωρείται προστάτιδα των παθήσεων του μαστού.

Όνομα:	Αγάθη
Ετυμολογία:	Από το αρχαίο Ελληνικό ρήμα αγαθώ = ευεργετώ = ευεργέτρια και εξ αυτού το επίθετο αγαθή (με αναβιβασμό του τόνου προκύπτει το Αγάθη) και σημαίνει "η καλή, η ενάρετη". Το επίθετο αγαθή χρησιμοποιείται σε πολλές περιπτώσεις, μέχρι σήμερα στις φράσεις, Αγαθή Τύχη, Αγαθή Ελπίδα και Αγαθή Πρόνοια.

Ερημίτης, γηγενής της Ιρλανδίας ή της Σκωτίας. Ταξίδεψε στην Γαλλία και εργάστηκε για λίγο καιρό στην ιεραποστολή και φιλανθρωπία.

Κατέληξε ερημίτης κοντά στο γυναικείο μοναστήρι της αγίας Mary στο Soisson της Γαλλίας. Έκανε αρκετά θαύματα μέχρι το τέλος της ζωής του το 725 μ.Χ..

Όνομα:	Βοδοάλδος
Ετυμολογία:	Κελτικό όνομα, υπό διερεύνηση

Για εορταστική ημερομηνια πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Βοδοάλδη
Ετυμολογία:	Κελτικό ονομα υπό διερεύνηση

Ο Όσιος Σάββας γεννήθηκε κατά το πρώτο ήμισυ του 10ου αιώνα μ.Χ. στη Σικελία από γονείς ευσεβείς και ενάρετους, τον Χριστόφορο και την Καλή. Εκάρη Μοναχός στη μόνη του Αγίου Φιλίππου, όπου μόναζαν ο πατέρας του και ο αδελφός του, Μακάριος. Όταν έγινε η επιδρομή των Σαρακηνών στη Σικελία, ο Άγιος με τον πατέρα του και τον αδελφό του κατέφυγαν στην Καλαβρία όπου ίδρυσαν την μονή των Αρχαγγέλων, στην οποία έγινε και ηγούμενος. Αλλά και πάλι λόγω της επιδρομής των Σαρακηνών κατέφυγαν σε περιοχή κοντά στον ποταμό Σίγνιο, όπου ίδρυσαν την μονή του Αγίου Λαυρεντίου. Μετά την κοίμηση του πατέρα του της, ο Όσιος ανέλαβε τη διοίκηση της μόνης. Η Αγιότητα του βίου του τον κατέστησε γνωστό σε όλη την Ιταλία, γι' αυτό και επονομάστηκε Σάββας ο νεότερος.

Ο Όσιος Σάββας κοιμήθηκε με ειρήνη το έτος 995 μ.Χ.

Όνομα:	Σάββας
Ετυμολογία:	Το όνομα είναι παλίνδρομο (καρκινικό), δηλαδή διαβάζεται και αντίθετα. Δεν εντοπίστηκε η ετυμολογία του Ελληνικού ονόματος. Μάλλον προέρχεται από το εβραϊκό 'סַבָא' (σαβα), που σημαίνει "ξεκούραστος". Σύμφωνα με την Παλαιά Διαθήκη το Σάββατο είναι η έβδομη και τελευταία μέρα της Δημιουργίας κατά την οποία ο Θεός ξεκουράστηκε. Είναι ημέρα αργίας και ξεκούρασης των Εβραίων. Η αντίστοιχη μέρα ξεκούρασης για τους Χριστιανούς είναι η Κυριακή και για τους Μουσουλμάνους η Παρασκευή.

Όνομα:	Αδελαΐς
Ετυμολογία:	Ξενικό όνομα γερμανικής προέλευσης Adelheid, όπου 'Adel=ευγενής, και 'heid'=γλυκιά και σημαίνει αυτήν που έχει αρχοντική εμφάνιση. Πιθανότατα από εδώ προέρχεται και το Ελληνικό όνομα Χάιδω.

Ο Άγιος Νεομάρτυρας Αντώνιος γεννήθηκε στην Αθήνα από φτωχούς και αφανείς γονείς, τον Μήτρο και την Καλομοίρα. Σε ηλικία 12 ετών, για να βοηθήσει την οικογένειά του, άρχισε να εργάζεται σε Τούρκους που είχαν έλθει από την Αλβανία. Σε ηλικία 16 ετών επωλήθη υπό των αυθεντών του σε κάποιους Αγαρηνούς της Πελοποννήσου, οι οποίοι τον αγόρασαν με σκοπό να τον βασανίσουν, για να τον εξισλαμίσουν. Επειδή δεν κατάφεραν να κάνουν τον Άγιο να αλλαξοπιστήσει, τον πούλησαν σε άλλους σκληρότερος Τούρκους. Μεταπωλήθηκε πέντε φορές σε σκληρότερους αυθέντες, σε διάφορους τόπους, αλλά δεν ενέδωσε σε κανένα. Τελικά αγοράσθηκε αντί 400 γροσσίων από έναν Ορθόδοξο Χριστιανό και έτσι εγκαταστάθηκε στην Κωνσταντινούπολη. Στο εργαστήριο που δούλευε αναγνωρίσθηκε από κάποιον Τούρκο, που κάποτε στο παρελθόν τον είχε αγοράσει ως δούλο, ο οποίος τον κατηγόρησε ότι ενώ είχε προηγουμένως δεχθεί, τώρα αποκήρυσσε τον Ισλαμισμό. Τον συνέλαβαν και τον οδήγησαν ενώπιον του κριτού Μουράτ Μουλάν, ο οποίος με κολακείες και απειλές προσπάθησε να τον κάνει να αλλαξοπιστήσει. Τότε ο Άγιος Αντώνιος του απάντησε: «Μην νομίζεις ότι θα καταφέρεις να με αποτρέψεις από την πίστη μου στον Χριστό με τα φοβερίσματά σου. Γι' αυτό βασάνισε, μαστίγωσε και κατά τεμάχισε το σώμα μου και επινόησε και κανέναν άλλον καινούργιο και φοβερότερο θάνατο, επειδή περισσότερο υπάρχει περίπτωση εσύ να γίνεις Χριστιανός παρά εγώ να αρνηθώ τον Χριστό και να μην ομολογώ Αυτόν Υιόν του Θεού και αληθινό Θεό».

Ο κριτής συγκινημένος από την παρρησία του Νεομάρτυρα, προσπάθησε να τον αθωώσει. Επειδή όμως, φοβήθηκε τους ψευδομάρτυρες, τον απέστειλε στον βεζίρη Μεχμέτ Πασσά, αφού του διεμήνυσε τα περί της αθωότητας του Αγίου. Ο βεζίρης, πεισθείς για την αθωότητα του Αγίου, για να αποφύγει την οργή του πλήθους, έδωσε εντολή να τον φυλακίσουν. Όμως το μαινόμενο πλήθος κατηγόρησε τον βεζίρη στον σουλτάνο Χαμίτ τον Α' (1774 - 1789 μ.Χ.) για δωροδοκία και έτσι εκείνος έδωσε εντολή να αποκεφαλίσουν τον Άγιο. Ο Μάρτυρας, αφού διετράνωσε και πάλι την πίστη του στον Χριστό, δέχθηκε το αμαράντινο στέφανο της δόξας, αποκεφαλισθείς το έτος 1774 μ.Χ, ημέρα Τετάρτη, στην περιοχή Ακ - Σεράι της Κωνσταντινουπόλεως.

Όνομα:	Αντώνιος
Ετυμολογία:	Από τα αρχαία Ελληνικά, την πρόθεση ‘αντί’ και το ρήμα ‘ωνέομαι’=αγοράζω από το οποίο έχουμε τις λέξεις ‘ωνή’=αγορά, ‘ωνητός’=αγοραστός και ‘ώνια’=ψώνια και μάλλον σημαίνει αυτόν που δωρίζει κάτι που αγοράζει. Τον γενναιόδωρο.

Καταγόταν από την Αντιόχεια της Συρίας από εύπορη οικογένεια, την οποία εγκατέλειψε για να ασκητέψει σε μια δασώδη περιοχή. Από τον φόβο των Σαρακηνών επανήλθε στην Αντιόχεια, όπου έχτισε μια μικρή καλύβα, στην οποία ζούσε με άλλους αδελφούς. Το Συναξάρι του αναφέρει ότι κοιμόταν στη γη, φορούσε ένα τρίχινο ένδυμα και έφερε στο λαιμό, στη μέση και στα χέρια του, βαριά σίδερα. Κοιμήθηκε οσίως με ειρήνη.

Όνομα:	Θεοδόσιος
Ετυμολογία:	Από το Θεός και το δίδωμι και σημαίνει "ο δοσμένος στο Θεό".

Ο Όσιος Θεοδόσιος του Ούγκλιχ καταγόταν από τη Ρωσία και ο πατέρας του ονομαζόταν Νικήτας και η μητέρα του Μαρία. Από την παιδική του ηλικία ο άγιος έδειξε την αγάπη του προς τον Θεό και την Εκκλησία. Σπούδασε στη Θεολογική Ακαδημία του Κιέβου και έγινε Μοναχός στην Μεγάλη Λαύρα της πόλεως αυτής, αγωνίζομαι ενός να μιμηθεί τη ζωή των Οσίων Αντωνίου και Θεοδοσίου. Ο Άγιος χειροτονήθηκε διάκονος από τον Μητροπολίτη Κιέβου Διονύσιο και το 1662 μ.Χ. έγινε ηγούμενος της μόνης Κορσούν του Κιέβου. Η αγιότητα του βίου του τον ανέδειξε σε πνευματικό οδηγό και της αρχαίας Μονής του Κιέβου Βυντουπίτσκυ. Η παρουσία του Αγίου συνέβαλε στην πνευματική αναγέννηση της περιοχής, αφού πολλά από τα μοναστήρια είχαν περιέλθει στα χέρια των Ουνιτών (Ορθοδόξων εκκλησιών που δέχονταν τον Πάπα σαν κεφαλή του Χριστιανισμού). Πολλές φορές αποσυρόταν στην μικρή Σκήτη του Μιχαηλόβσινα, για να ζήσει στην απομόνωση και την ησυχία.

Το 1688 μ.Χ. ο Άγιος Θεοδόσιος έγινε ηγούμενος στη μόνη Έλετσυ του Τσέρνιγκωφ. Ο Αρχιεπίσκοπος Λάζαρος, του οποίου η υγεία είχε κλονιστεί, ευχήθηκε ο Άγιος Θεοδόσιος να ήταν ο διάδοχός του. Έτσι και έγινε. Ο Θεοδόσιος, στις 11 Σεπτεμβρίου 1692 μ.Χ., εξελέγη Αρχιεπίσκοπος του Τσέρνιγκωφ. Εργάστηκε σκληρά για την πνευματική ανύψωση του λαού του, ίδρυσε νέες εκκλησιαστικές κοινότητες και μοναστήρια.

Ο Άγιος Θεοδόσιος κοιμήθηκε με ειρήνη το έτος 1696 μ.Χ..

Όνομα:	Θεοδόσιος
Ετυμολογία:	Από το Θεός και το δίδωμι και σημαίνει "ο δοσμένος στο Θεό".

Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη και σε νεαρή ηλικία έγινε μοναχός σε μονή της νήσου Πρώτης. Ήταν κάτοχος μεγάλης θεολογικής παιδείας και διακρινόταν για τη σεμνότητα του, το ήθος του, την εγκράτεια του και την αντικειμενικότητα του χαρακτήρα του. Πολλοί μάλιστα τον παρομοίαζαν με τον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο.

Χειροτονήθηκε πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως το 956 μ.Χ. Κοιμήθηκε με ειρήνη το 970 μ.Χ.

Όνομα:	Πολύευκτος
Ετυμολογία:	Από το πολύς και το εύχομαι και σημαίνει "αυτός που είναι πολύ επιθυμητός", πολυπόθητος.