|
Ιστορικός χάρτης Μικράς Ασίας |
|
Δεν βρήκαμε άλλες πληροφορίες.
|
Αυτός που κατάγεται από την αρχαία ελληνική πόλη Πέργη της Μικράς Ασίας, πρωτεύουσας της Παμφυλίας.
Το όνομα Πέργη σχετίζεται με τη λέξη πέργαμος που σημαίνει πύργος, οχύρωμα, ακρόπολη. |
|
|
|
|
|
|
Οι όσιοι Πατέρες Φιλάδελφος και Πολύκαρπος ήταν μοναχοί ασκητές και κοιμήθηκαν με ειρήνη.
|
Από το φιλώ (αγαπώ) και αδελφός και σημαίνει "αυτός που αγαπά τα αδέλφια του". |
|
|
|
Για χριστιανική εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό
|
Αυτή που κατάγεται από την αρχαία ελληνική πόλη Πέργη της Μικράς Ασίας, πρωτεύουσας της Παμφυλίας.
Το όνομα Πέργη σχετίζεται με τη λέξη πέργαμος που σημαίνει πύργος, οχύρωμα, ακρόπολη. |
|
|
|
Για χριστιανική εορτή πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό
|
Από το φιλώ (αγαπώ) και αδελφός και σημαίνει "αυτός που αγαπά τα αδέλφια του". |
|
-
|
|
Απεβίωσε ειρηνικά.
|
Από το αρχαίο Ελληνικό επίθετο ‘μάκαρ’=ευτυχισμένος. Ή αυτός που προέρχεται από την Μακαρόνησο (νησί των Μακάρων - αρχαία ονομασία της Κρήτης). |
|
|
|
Συνελήφθησαν για προσηλυτισμό. Δεν δέχτηκαν να σταματήσουν και εκτελέστηκαν.
|
Εξελληνισμένο όνομα από το Εβραϊκό ρήμα מרר (μαράρ), που σημαίνει να είναι πικρή και ισχυρή. και εννοεί την κυρία και οικοδέσποινα. |
|
|
|
Έζησε τον 3ο αιώνα μ.Χ. και ήταν Επίσκοπος Δαμασκού.
|
Από το επίθετο αγαθός (καλός) και το άγγελος (αγγελιαφόρος) και σημαίνει "ο αγγελιαφόρος που φέρνει καλές ειδήσεις" ή "ο καλός και αγαθός όπως ένας άγγελος". |
|
|
|
Kαταγόταν από τα Ευχάϊτα της Γαλατίας και κατοικούσε στην Ηράκλεια του Εύξεινου Πόντου. Στρατιωτικός στο επάγγελμα, διακρίθηκε για την γενναιότητά του και γρήγορα προήχθη στους υψηλότερους βαθμούς της στρατιωτικής ιεραρχίας.
Όταν το 320 μ.Χ. ο Λικίνιος πληροφορήθηκε ότι ο Θρόδωρος ήταν Χριστιανός απέστειλε στην Ηράκλεια ανώτερους αξιωματούχους, για να τον συνοδεύσουν με τιμή στη Νικομήδεια. Αλλά ο Θεόδωρος διεμήνυσε διά των ιδίων απεσταλμένων στον Λικίνιο, ότι για πολλούς λόγους η παρουσία του στην Ηράκλεια ήταν συμφέρουσα και τον προέτρεπε να μεταβεί εκεί. Αποδεχθείς την πρόταση ο Λικίνιος μετέβη στην Ηράκλεια, όπου τον προϋπάντησε με λαμπρότητα ο Θεόδωρος, προς τον οποίο ο Λικίνιος άπλωσε το χέρι, ελπίζοντας ότι διά του Θεοδώρου θα προσείλκυε τους Χριστιανούς στη θρησκεία των ειδώλων. Προς τούτο, ενώπιον του λαού, ο Λικίνιος προέτρεψε τον Θεόδωρο να θυσιάσει στα είδωλα. Ο Θεόδωρος αρνήθηκε και ζήτησε να του δοθούν τα χρυσά και αργυρά αγαλματίδια των θεών, για να προσφέρει αυτά θυσία στον οίκο του ιδιωτικά και μετά να προσφέρει δημόσια τις θυσίες. Πράγματι, ο Θεόδωρος έλαβε τα αγαλματίδια τα οποία κομμάτιασε και μοίρασε τα χρυσά και αργυρά αυτών στους πτωχούς. Ο εκατόνταρχος Μαξέντιος είδε την κεφαλή της θεάς Αφροδίτης στα χέρια ενός πτωχού και κατέδωσε το γεγονός στον Λικίνιο, ο οποίος θεώρησε τον Θεόδωρο ως εμπαίκτη και καταφρονητή των ειδώλων. Για τον λόγο αυτό τον συνέλαβαν και μετά από απάνθρωπα βασανιστήρια τον αποκεφάλισαν.
|
Από το θεός και το δώρον και σημαίνει "δώρο του Θεού". |
|
|
|
Οι Άγιοι Νικηφόρος και Στέφανος πέθαναν μαρτυρικά.
|
Από το νίκη και το φέρω και σημαίνει αυτόν που φέρνει τη νίκη, τον τροπαιοφόρο. |
|
|
|
Ο Άγιος Μάρτυς Πολύκαρπος έζησε κατά τους χρόνους της βασιλείας του ασεβούς Μαξιμιανού (286 - 305 μ.Χ.) και καταγόταν από την πόλη της Αλεξάνδρειας. Όντας Χριστιανός και έχοντας πολύ ζήλο για τον Θεό, παρατηρώντας κάθε ημέρα τους φυλακισμένους να ομολογούν τον Χριστό και να δοκιμάζονται με διάφορα βασανιστήρια, δεν άντεχε να υπομένει. Και όταν κάποια μέρα είδε τον άρχοντα να κάθεται και το αίμα των ανθρώπων να χύνεται σαν νερό, αφού στάθηκε μπροστά του, τον έλεγξε και είπε: «Γιατί τόσο πολύ λησμόνησες την ανθρώπινη φύση, ακόρεστε σκύλε, και κομματιάζεις τους συγγενείς και ομοεθνείς ανθρώπους με τα ξίφη σαν ξύλα, επειδή κηρύττουν τον αληθινό Θεό και ελέγχουν την πλάνη των ειδωλολατρών, όπως και εγώ που είμαι δούλος του Χριστού;». Εξαιτίας αυτών και επειδή εξόργισε τον άρχοντα, συνελήφθη και βασανίσθηκε. Και αφού μέχρι τέλους είχε το όνομα του Χριστού στα χείλη, αποκεφαλίσθηκε.
|
Από το πολύ και καρπός και σημαίνει "αυτός που παράγει πολλούς καρπούς" |
|
|
|
Ο Άγιος Σάββας Β', Αρχιεπίσκοπος Σερβίας κοιμήθηκε με ειρήνη το έτος 1271.
|
Το όνομα είναι παλίνδρομο (καρκινικό), δηλαδή διαβάζεται και αντίθετα.
Δεν εντοπίστηκε η ετυμολογία του Ελληνικού ονόματος. Μάλλον προέρχεται από το εβραϊκό 'סַבָא' (σαβα), που σημαίνει "ξεκούραστος".
Σύμφωνα με την Παλαιά Διαθήκη το Σάββατο είναι η έβδομη και τελευταία μέρα της Δημιουργίας κατά την οποία ο Θεός ξεκουράστηκε. Είναι ημέρα αργίας και ξεκούρασης των Εβραίων. Η αντίστοιχη μέρα ξεκούρασης για τους Χριστιανούς είναι η Κυριακή και για τους Μουσουλμάνους η Παρασκευή. |
|
|
|
Οι Άγιοι Νικηφόρος και Στέφανος πέθαναν μαρτυρικά.
|
Από το ουσιαστικό στέφανος (στεφάνι) και σημαίνει "στεφανωμένος". |
|
|
|
Φέρεται ότι ήταν παιδί που μόναζε μαζί με τις αδελφές Μαρία και Μάρθα, σταυρώθηκε μαζί μ' αυτές και κατόπιν αποκεφαλίστηκε και αυτός. (Πιθανόν να είναι ίδιος με αυτόν της 7ης Ιουνίου).
|
Από την αρχαία Ελληνική λέξη 'λύκος' και σημαίνει το λυκόπουλο. |
|
|
|
Οι όσιοι Πατέρες Φιλάδελφος και Πολύκαρπος ήταν μοναχοί ασκητές και κοιμήθηκαν με ειρήνη.
|
Από το πολύ και καρπός και σημαίνει "αυτός που παράγει πολλούς καρπούς" |
|
|
|
Ο ενδέκατος από τους δώδεκα μικρούς προφήτες (Ωσηέ (770-725 π.Χ), Ιωήλ (825 π.Χ), Αμώς (750 π.Χ), Αβδιού (685 π.Χ), Ιωνάς (783-745 π.Χ), Μιχαίας (740-700 π.Χ), Ναούμ (640 π.Χ), Αββακούμ (600 π.Χ), Σοφονίας (640-610 π.Χ), Αγγαίος (520 π.Χ), Ζαχαρίας (520 π.Χ), Μαλαχίας (400 π.Χ).
Ο Ζαχαρίας, ήταν αυτός που με τον προφήτη Αγγαίο, διήγειραν τους Ιουδαίους, όταν αυτοί το 537 με 536 π.Χ. επέστρεψαν στην Ιουδαία, να ανοικοδομήσουν το ναό της Ιερουσαλήμ. Σύμφωνα με χριστιανικές πηγές, ο Ζαχαρίας προφήτευσε την είσοδο του Ιησού στην Ιερουσαλήμ για την Κυριακή των Βαΐων, και για το ποσό που πλήρωσαν οι Αρχιερείς στον Ιούδα σαν τίμημα για την προδοσία του Διδασκάλου. Ο αυτοκράτορας Άγιος Θεοδόσιος ο Μέγας (379-395 μ.Χ.) έκτισε ναό αφιερωμένο στον Προφήτη Ζαχαρία στη μονή της Αγίας Δομνίκης Κωνσταντινουπόλεως.
|
Εξελληνισμένο Εβραϊκό όνομα από το ρήμα זכר (ζακάρ)=θυμούμαι και το συντμημένο όνομα του Θεού יה (για), και σημαίνει ο Θεός θυμάται, ο Θεός είναι αρσενικού γένους. |
|
|
|
|
|