O Άγιος Νικηφόρος έζησε στα χρόνια των αυτοκρατόρων Βαλεριανού (253 - 259 μ.Χ.) και Γαληνού (259 - 268 μ.Χ.), και συνδεόταν στενά με κάποιον ιερέα ονόματι Σαπρίκιο, ο οποίος έτρεφε μεγάλο μίσος κατά του Νικηφόρου γιατί πίστευσε στα λόγια κάποιου συκοφάντη. O Νικηφόρος ζητούσε επανειλημμένα από τον ιερέα να του πει τον λόγο και να τον συγχωρέσει, όμως μάταια.

Όταν το 257 μ.Χ. ξέσπασε μεγάλος διωγμός κατά των Χριστιανών, συνελήφθησαν πολλοί επίσκοποι και ιερείς μεταξύ των οποίων και ο Σαπρίκιος. Μόλις ο Άγιος διέκρινε μεταξύ των συλληφθέντων και τον Σαπρίκιο, τρέχει και πέφτει στο γόνατά του και τον παρακαλεί με δάκρυα να τον συγχωρήσει. O Σαπρίκιος αρνείται πεισματικά. Μετά το μαστίγωμα που δέχθηκε ο Σαπρίκιος τον πλησίσε πάλι ο Νικηφόρος, ασπάσθηκε τις πληγές του και του ζήτησε να του δώσει έστω και την τελευταία στιγμή την ευλογία του. O Σατρίκιος ανένδοτος, τον απομακρύνει και οδηγείται για αποκεφαλισμό. Δεν άντεξε όμως τα βασανιστήρια και την ώρα του αποκεφαλισμού λυγίζει και ζητά να θυσιάσει στο είδωλα. Μόλις το άκουσε ο Νικηφόρος, τρέχει και τον παρακαλεί να ανακαλέσει την άρνησή του. Εκνευρισμένοι τότε οι δήμιοι, αποκεφάλισαν τον Νικηφόρο.

Όνομα:	Νικηφόρος
Ετυμολογία:	Από το νίκη και το φέρω και σημαίνει αυτόν που φέρνει τη νίκη, τον τροπαιοφόρο.

Μαθητής του αποτόλου Πέτρου και επίσκοπος Κουρίου (αρχαίο Ελληνικό Βασίλειο της Κύπρου, πλησίον της Λεμεσού).

Όνομα:	Φιλάγριος
Ετυμολογία:	Από τις αρχαίες Ελληνικές λέξεις 'φίλος' και 'άγρα'=κυνήγι και σημαίνει αυτόν που αγαπάει το κυνήγι.

Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Νικηφόρα
Ετυμολογία:	Από το νίκη και το φέρω και σημαίνει αυτήν που φέρνει τη νίκη, την τροπαιοφόρο.

Για χριστιανική εορτή παρακαλώ πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Φιλαγρία
Ετυμολογία:	Από τις αρχαίες Ελληνικές λέξεις 'φίλος' και 'άγρα'=κυνήγι και σημαίνει αυτήν που αγαπάει το κυνήγι.

Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Αγαθημερίς
Ετυμολογία:	Από τα αρχαία Ελληνικά ‘αγαθή’ και ‘ήμερη’ και σημαίνει την καλή και χαμηλών τόνων

(3ος μ.Χ. αιώνας) Αρχαίος Έλληνας Γεωγράφος, Χαρτογράφος, γνωστός και σαν Αγαθήμερος ο Ορθωνος.
Συγγραφέας γεωγραφικών και χαρτογραφικών συγγραμμάτων

Όνομα:	Αγαθήμερος
Ετυμολογία:	Από τα αρχαία Ελληνικά ‘αγαθός’ και ‘ήμερος’ και σημαίνει τον καλό και χαμηλών τόνων

Για τεκμαρτή εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Αδαία
Ετυμολογία:	Άκαυστη

(3ος αι. π.Χ.) Συγγραφέας δύο βιβλίων σχετικά με την αρχιτεκτονική και την γλυπτική αγαλμάτων.

Όνομα:	Αδαίος
Ετυμολογία:	Άκαυστος

Για τεκμαρτή εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Αθανάδα
Ετυμολογία:

Συγγραφέας ενός έργου με τίτλο 'Αμβρακικά' που δυστυχώς δεν διασώθηκε.

Όνομα:	Αθανάδας
Ετυμολογία:

Σάμιος ποιητής

Όνομα:	Aισχραίος
Ετυμολογία:	Από την αρχαία Ελληνική λέξη 'αισχρός'=άσχημος

Δεν εντοπίσαμε τέτοιο γυναικείο όνομα. Υπάρχει όμως οικογένεια ιχθύων με αυτό το όνομα.
Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Αισωπία
Ετυμολογία:	Από τις αρχαίες Ελληνικές λέξεις 'αίσα'= μοίρα, πεπρωμένο και ΄ώψ-ωπός'=όψη οπότε εσήμαινε αυτήν που βλέπει το πεπρωμένο.

Ο μεγαλύτερος μυθοπλάστης όλων των εποχών. Διαφωνούν πολλοί για την καταγωγή του. Ο Σουίδας και ο Αγαθίας τον θεωρούν Σάμιο, τον διεκδικούν όμως η Μεσημβρία και οι Σάρδεις της Φρυγίας και το τελευταίο φαίνεται ορθότερο. Η γέννηση του τοποθετείται στο 594 π.Χ. και πωλήθηκε σαν δούλος στη Σάμο στον φιλόσοφο Ξάνθο πού αργότερα τον παραχώρησε στον φιλόσοφο Ιάδμονα. Περιηγήθηκε όλο τον τότε γνωστό κόσμο και έλαβε μέρος σε πολλές συγκεντρώσεις φιλοσόφων. Η σοφία του θεωρείται το ηθικό μέρος της φιλοσοφίας που έφερε σε τελειότητα ο Σωκράτης. Ο βασιλιάς Κροίσος έστειλε τον Αίσωπο για να πάρει κάποιον χρησμό από το Μαντείο των Δελφών. Κατά την επίσκεψη του στο μαντείο, ενόχλησε η παρρησία του και η εμφάνιση του και συκοφαντήθηκε ότι αυτός είχε κλέψει μια ασημένια φιάλη του Θεού Απόλλωνα που είχε εξαφανιστεί. Καταδικάστηκε να ριχθεί από την κορυφή του Παρνασσού, πράγμα που έγινε.
Ένα ακόμη θύμα ρατσισμού, και θρησκευτικού απολυταρχισμού, που δεν λογαριάζουν αξίες αλλά ικανοποίηση ζωωδών ενστίκτων.

Σύμφωνα με την Ελληνική παράδοση, ο θεός Απόλλωνας τιμώρησε την αδικία στέλνοντας στους Δελφούς λιμό (πολύ μεγάλη πείνα που οφείλεται σε έλλειψη τροφίμων). Αυτοί τότε για να εξιλεωθούν έστησαν μαρμάρινη στήλη προς τιμή του Αισώπου.

Όνομα:	Αίσωψ
Ετυμολογία:	Από τις αρχαίες Ελληνικές λέξεις 'αίσα'= μοίρα, πεπρωμένο και ΄ώψ-ωπός'=όψη οπότε εσήμαινε αυτόν που βλέπει το πεπρωμένο.

Για τεκμαρτή ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Ακεσάνδρα
Ετυμολογία:	Από τα αρχαία Ελληνικά 'άκεσις'=θεραπεία και 'ανήρ-ανδρός' και σημαίνει την θεραπεύτρια ανδρών (Ανδρολόγος)

(3ο ή 2ο π.Χ. αιώνα) Αρχαίος Έλληνας Γεωγράφος, Χαρτογράφος και ιστορικός συγγραφέας, που φέρεται ότι έγραψε τα ‘Κυρηναϊκά’, έργο που δυστυχώς δεν διασώθηκε.

Όνομα:	Ακέσανδρος
Ετυμολογία:	Από τα αρχαία Ελληνικά 'άκεσις'=θεραπεία και 'ανήρ-ανδρός' και σημαίνει τον θεραπευτή ανδρών (Ανδρολόγος)

Για τεκμαρτή εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Αλκίφρουσα
Ετυμολογία:	Από τα αρχαία Ελληνικά ‘άλκη’=ευρωστία και ‘φρόνηση’ και σημαίνει αυτήν που διαθέτει εύρωστη σκέψη, δηλαδή την πολύ ευφυή.

(Τέλη 4ου και αρχές 3ου π.Χ. αιώνα) Αρχαίος Έλληνας επιστολογράφος, Έχουν διασωθεί μόνο 124 επιστολές του, που περιγράφονται σαν φανταστικές και υποδείγματα ύφους στη γραφή. Διακρίνονται δε για τη λεπτότητα αισθημάτων και γλώσσας, τρυφερότητα, ζωντάνια εικόνων και πρωτοτυπία.

Όνομα:	Αλκίφρων
Ετυμολογία:	Από τα αρχαία Ελληνικά ‘άλκη’=ευρωστία και ‘φρόνηση’ και σημαίνει αυτόν που διαθέτει εύρωστη σκέψη, δηλαδή τον πολύ ευφυή.

Ποιητής, καταδικάστηκε σε θάνατο από τον τύραννον Διονύσιο. Επρόκειτο να εκτελούνταν και άλλοι μαζί του, οι οποίοι προσερχόμενοι εντός του πλήθους για τη θανάτωση τους, είχαν καλυμένα τα πρόσωπα τους. Εκείνος αμέσως τους ρώτησε "τι σκεπάζεστε; ή μήπως αύριο θα σας δει κάποιος από αυτούς εδώ;".

Όνομα:	Αντιφών
Ετυμολογία:	Από τα αρχαία Ελληνικά 'αντί' και 'φωνή' και σημαίνει τον φωνακλά

Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Αντιφώσσα
Ετυμολογία:	Από τα αρχαία Ελληνικά 'αντί' και 'φωνή' και σημαίνει την φωνακλού

Ελληνίδα ποιήτρια από την Τεγέα, συγγραφέας πολλών και σημαντικών επιγραμμάτων! Έζησε τον 3ο αιώνα π.Χ. και είναι αντιπρόσωπος της πελοποννησιακής σχολής. Οι αρχαίοι γραμματικοί την ονόμασαν «ο θηλυκός Όμηρος». Η ποίησή της χαρακτηρίζεται από έντονη αγάπη προς τη φύση.

Όνομα:	Ανύτη
Ετυμολογία:	Από το αρχαίο Ελληνικό ρήμα ‘ανύτω’=κατορθώνω και σημαίνει την δημιουργό

(τέλη 5ου αιώνα π.Χ.), Κωμικός ποιητής

Όνομα:	Αρισταγόρας
Ετυμολογία:	Από τα αρχαία Ελληνικά και σημαίνει ο καλύτερος στην Αγορά, εννοώντας τον καλύτερο ρήτορα.

Θεσσαλός ποιητής συμπολεμιστής του Ξενοφώντα του ιστορικού.

Όνομα:	Βόϊσκος
Ετυμολογία:	Από το αρχαίο Ελληνικό 'βους" και σημαίνει μικρό βόδι

(2ος αιώνας π.Χ.) Αρχαίος Έλληνας βουκολικός ποιητής.

Όνομα:	Βίων
Ετυμολογία:	Ο αιώνιος

Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Βιώνη
Ετυμολογία:	Η αιώνια

Αρχαίος Έλληνας συγγραφέας

Όνομα:	Βύθων
Ετυμολογία:	Από το αρχαίο Ελληνικό 'βυθός' και σημαίνει αυτόν που ζει η έρχεται από τον βυθό της θάλασσας

Όνομα:	Γραμματική
Ετυμολογία:	Από το ουσιαστικό γραμματική και σημαίνει "η τέχνη των γραμμάτων".

Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο γυναικείο

Όνομα:	Γραμματικός
Ετυμολογία:	Από το ουσιαστικό γραμματική και σημαίνει "η τέχνη των γραμμάτων".

Όνομα:	Γράπτη
Ετυμολογία:	Από τη λέξη γραπτή με αναβιβασμό του τόνου.

Όνομα:	Γράπτος
Ετυμολογία:	Από τη λέξη γραπτός με αναβιβασμό του τόνου.

Συγγραφέας από την Κρήτη.

Όνομα:	Δικταίος
Ετυμολογία:

Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στι αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Ερμοδότη
Ετυμολογία:	Αυτό που δόθηκε από τον Ερμή

Συνομιλεί με τον Σωκράτη στον Κρατύλο του Πλάτωνος. Λυρικός Ποιητής.

Όνομα:	Ερμόδοτος
Ετυμολογία:	Αυτός που δόθηκε από τον Ερμή.

Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Ηρώνδα
Ετυμολογία:	Από την αρχαία Ελληνική λέξη ‘ήρως’ και σημαίνει ‘απόγονος του ήρωα και προστάτη’

Κωμικός συγγραφέας και μιμογράφος. Υπάρχει ισχυρισμός ότι μπορεί να ήταν Συρακούσιος.

Όνομα:	Ηρώνδας
Ετυμολογία:	Από την αρχαία Ελληνική λέξη ‘ήρως’ και σημαίνει ‘απόγονος του ήρωα και προστάτη’

Αρχαίος Έλληνας Συγγραφέας.

Όνομα:	Ησίοδος
Ετυμολογία:	Από τα αρχαία Ελληνικά 'ήσις'=ηδονή και 'οδός'=δρόμος και σημαίνει τον ευχάριστο δρόμο

Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Θρασυάλκη
Ετυμολογία:	Από τα αρχαία Ελληνικά ΄θρασύς’=τολμηρός, ορμητικός και ‘αλκή’=ευρωστία και σημαίνει την τολμηρή και εύρωστη

Αρχαίος Έλληνας συγγραφέας και ιστοριογράφος

Όνομα:	Θρασυάλκης
Ετυμολογία:	Από τα αρχαία Ελληνικά ΄θρασύς’=τολμηρός, ορμητικός και ‘αλκή’=ευρωστία και σημαίνει τον τολμηρό και δυνατό

Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος από την Κύπρο που είχε συγγράψει πολλά έργα, τόσο έμμετρα όσο και πεζά.

Όνομα:	Κράντωρας
Ετυμολογία:	Από το αρχαίο Ελληνικό ρήμα 'κραίνω'=κυβερνά και σημαίνει τον ηγεμόνα

Για τεκμαρτή εορταστική ημερομηνία παρακαλώ πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Μανεθώ
Ετυμολογία:	Αρχαίο Αιγυπτιακό όνομα που φαίνεται ότι αποδίδει τις έννοιες αγαπημένο, ή αλήθεια ή δώρο του θεού Θωθ ή Θωτ ή Τωθ.

Ελληνο-Αιγύπτιος συγγραφέας του 3ου π.Χ. αιώνα που ήταν ιερέας στο ναό του θεού Ρα στην Ηλιούπολη της Αιγύπτου, ο οποίος έγραψε ιστορία της Αιγύπτου (τίτλος ‘Αιγυπτιακά’) στα Ελληνικά, που δυστυχώς δεν σώζεται σήμερα.

Έγραψε έργα κατά των Ιουδαίων, όπως και άλλοι συγγραφείς Απολλώνιος, Απίωνας, Λυσίμαχος, Μνασέας, Μόλονας, Ποσειδώνιος, Χαιρίμωνας, τα οποία, συμπωματικά, εξαφανίσθηκαν, όλα.

Όνομα:	Μανέθων
Ετυμολογία:	Αρχαίο Αιγυπτιακό όνομα που φαίνεται ότι αποδίδει τις έννοιες αγαπημένο, ή αλήθεια ή δώρο του θεού Θωθ ή Θωτ ή Τωθ.

Λακεδαιμόνιος ιστορικός συγγραφέας της "Λακεδαιμονίων Πολιτείας"

Όνομα:	Μόλπις
Ετυμολογία:	Από την αρχαία Ελληνική λέξη 'μολπή'=τραγούδι και σημαίνει τον τραγουδίστή

Ο εφευρέτης της μεγαλύτερης ανθρώπινης επινόησης, της γραφής.

Όνομα:	Μουσαίος
Ετυμολογία:	Από το αρχαίο Ελληνικό ρήμα 'μαίομαι'= ορμώ, επινοώ, ερευνώ και σημαίνει τον ορμητικό.

Για τεκμαρτή εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Ονησικρίτη
Ετυμολογία:	Από τα αρχαία Ελληνικά 'όνησις'=ωφέλεια και κρίσις και σημαίνει αυτήν που εχει ωφέλιμη κρίση, τη νουνεχή.

(360 - 290 π.Χ.) Αρχαίος Έλληνας Γεωγράφος, Χαρτογράφος και Ιστορικός από την Αίγινα ή την Αστυπάλαια.

Όνομα:	Ονησίκριτος
Ετυμολογία:	Από τα αρχαία Ελληνικά 'όνησις'=ωφέλεια και κρίσις και σημαίνει αυτόν που εχει ωφέλιμη κρίση, τον νουνεχή.

Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Παυσανία
Ετυμολογία:	Από τις αρχαίες Ελληνικές λέξεις 'παύση' και 'ανία'=βαριεστημάρα, πλήξη, ρουτίνα και εννοεί αυτήν που ανακουφίζει από τα συμπτώματα μιας ανιαρής ζωής.

(110 - 180 μ.Χ,) Αρχαίος Έλληνας Γεωγράφος, Χαρτογράφος,περισσότερο γνωστός για το σύγγραμμά του ‘Ελλάδος περιήγησις’, ένα έργο που περιγράφει την αρχαία Ελλάδα με μαρτυρίες από πρώτο χέρι και αποτελεί ένα συνδετικό κρίκο μεταξύ της κλασικής φιλολογίας και της σύγχρονης αρχαιολογίας.

Όνομα:	Παυσανίας
Ετυμολογία:	Από τις αρχαίες Ελληνικές λέξεις 'παύση' και 'ανία'=βαριεστημάρα, πλήξη, ρουτίνα και εννοεί αυτόν που ανακουφίζει από τα συμπτώματα μιας ανιαρής ζωής.

(4ος αιώνας π.Χ.) Αρχαίος Έλληνας ποιητής από την Κατάνη της Σικελίας, που ακολούθησε τον Μέγα Αλέξανδρο στην Ασία.

Όνομα:	Πείθων
Ετυμολογία:	Από το αρχαίο Ελληνικό 'πείθω' και σημαίνει αυτόν που μπορεί να πείθει, τoν πειστικό

Ύπατος και συγγραφέας

Όνομα:	Πίσων
Ετυμολογία:

Επικός ποιητής από την Βήνη Κρήτης, πρώην δούλος

Όνομα:	Ριανός
Ετυμολογία:	Από το αρχαίο Ελληνικό ‘ρηίων’=ευκολόχρηστος

Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Στησιχόρη
Ετυμολογία:

Αρχαίος Έλληνας λυρικός ποιητής από την Ιμέρα της Σικελίας.

Όνομα:	Στησίχορος
Ετυμολογία:	Το πραγματικό του όνομα ήταν Τεισίας. Αυτό το 'κέρδισε' σαν ο πρώτος που έστησε χορό.

Συγγραφέας από την Κύμη

Όνομα:	Υπέροχος
Ετυμολογία:	Αυτός που υπερέχει, ο ψηλότερος

Για ονομαστική εορτή πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Φερεκράτη
Ετυμολογία:	Από τα ρήματα φέρω και κρατώ (εξουσιάζω).

Αθηναίος ποιητής, ηθοποιός και κωμωδιογράφος γνωστός και σαν 'Αττικώτατος'.

Όνομα:	Φερεκράτης
Ετυμολογία:	Από τα ρήματα φέρω και κρατώ (εξουσιάζω).

Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Χαμαιλέαινα
Ετυμολογία:	Από τα αρχαία Ελληνικά 'χαμαι'=χάμω και 'λέαινα' και κυριολεκτικά σημαίνει έαινα του εδάφους αλλά μεταφορικά αυτήν που αλλάζει χρώματα.

(4ος π.Χ. αιώνας) Περιπατητικός (Περίπατος ήταν το όνομα της φιλοσοφικής σχολής του Αριστοτέλη που φανέρωνε τον χώρο στον οποίο γίνονταν τα μαθήματα) φιλόσοφος από την Ηράκλεια του Πόντου που ασχολήθηκε κυρίως με λογοτεχνικά θέματα.

Όνομα:	Χαμαιλέων
Ετυμολογία:	Από τα αρχαία Ελληνικά 'χαμαι'=χάμω και 'λέων' και κυριολεκτικά σημαίνει λιοντάρι του εδάφους αλλά μεταφορικά αυτόν που αλλάζει χρώματα.

(2ος μΧ. αιώνας).Ιερέας και ιστορικός της ελληνορωμαϊκής εποχής από την Πέργαμο.

Όνομα:	Χάραξ
Ετυμολογία:	Από το αρχαίο Ελληνικό ΄χάραξ'=παλούκι που σημαίνει την περίφραξη και μεταφορικα τον φρουρό.

Γιος του Πυθοκλέα, αρχαίος Έλληνας Ιστορικός, Γεωγράφος και Χαρτογράφος ης Ελληνιστικής εποχής (323 π.Χ. – 30 π.Χ.) γνωστός και σαν Ναυκρατίτης η Λαμψακηνός. Δεν διασώθηκε κανένα από τα έργα του.

Όνομα:	Χάρων
Ετυμολογία:	Υπό διερεύνηση

(5ος αιώνας μ.Χ.) Έλληνας γραμματικός, διδάσκαλος, υπομνηματιστής και ιερέας της αιγυπτιακής θρησκείας που έζησε και δίδαξε γραμματική στην Αλεξάνδρεια και στην Κωνσταντινούπολη.

Του αποδίδεται το έργο ‘Τα Ιερογλυφικά’, του οποίου σώζεται μια Ελληνική μετάφραση. Επίσης αναφέρεται σαν ο συγγραφέας και του έργου ‘Τεμενικά’.

Όνομα:	Ωραπόλλων
Ετυμολογία:	Από τη σύνθεση των ονομάτων του θεού των Αιγυπτίων Ώρου και του θεού των αρχαίων Ελλήνων Απόλλωνα.

Για τεκμαρτή εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Ωραπολλωνία
Ετυμολογία:	Από τη σύνθεση των ονομάτων του θεού των Αιγυπτίων Ώρου και του θεού των αρχαίων Ελλήνων Απόλλωνα.

Κωμικός ποιητής

Όνομα:	Ωφελίων
Ετυμολογία:	Από την αρχαία Ελληνική 'ωφέλεια'=όφελος, κέρδος,πλεονέκτημα,

Μελικός Ποιητής

Όνομα:	Αγαθοκλής
Ετυμολογία:	Από το επίθετο αγαθός (καλός) και το κλέος (δόξα, φήμη) και σημαίνει "αυτός που έχει καλή φήμη"

Οι Άγιοι Μάρτυρες Άμμων και Αλέξανδρος κατάγονταν από την Κύπρο και ήταν μαθητές του Ωριγένους. Μαρτύρησαν στην Σόλεα της Κύπρου για την πίστη του Χριστού, ίσως κατά την περίοδο των διωγμών του αυτοκράτορα Δεκίου (248 - 251 μ.Χ.).

Όνομα:	Αλέξανδρος
Ετυμολογία:	Από το αρχαίο Ελληνικό ρήμα αλέξω ή αλέκω (προστατεύω) και ανήρ (άνδρας) και σημαίνει "αυτός που προστατεύει από τους άνδρες (σ' αυτή την περίπτωση οι άνδρες που αποτελούν το εχθρικό στράτευμα).

(Saint Alto of Altomünster). Γεννήθηκε στην Ιρλανδία, από Σκώτους γονείς και ατάλθηκε σαν ιεραπόστολος στη Γερμανία. Δίδαξε και έζησε στη Βαυαρία, όπου ίδρυσε μοναστήρι που ονομάστηκε, προς τιμήν του,Αλτομούνστερ (Altomünster 'Alto'=Άλτο και 'münster'=μοναστήρι) . Η περιοχή Αλτομούνστερ αναπτύχθηκε γύρω από τη μονή. Απέθανε, με φυσιολογικό θάνατο γύρω στο 760 μ.Χ..

Όνομα:	Άλτης
Ετυμολογία:	Από το αρχαίο Ελληνικό 'άλλομαι'=πηδώ και σημαίνει αυτόν που πηδά ψηλά ή μακριά Επίσης από τη Λατινική λέξη 'altus'=υψηλός, σεμνός,

Οι Άγιοι Μάρτυρες Άμμων και Αλέξανδρος κατάγονταν από την Κύπρο και ήταν μαθητές του Ωριγένους. Μαρτύρησαν στην Σολέα της Κύπρου για την πίστη του Χριστού, ίσως κατά την περίοδο των διωγμών του αυτοκράτορα Δεκίου (248 - 251 μ.Χ.).

Όνομα:	Άμμων
Ετυμολογία:	Από το αρχαίο Ελληνικό 'άμμος'=αμμώδης, αυτός πού έγινε από την άμμο. (Άμμος / χώμα μήπως υπάρχει κανένας παραλληλισμός;)

Έζησε κατά τον πρώτο μετά Χριστόν αιώνα. και ήταν προηγουμένως οπαδός του Σίμωνα του Μάγου. Ήλθε όμως στην αληθινή πίστη, μέσω της διδασκαλίας και των θαυμάτων του αποστόλου Πέτρου, τον όποιο και ακολούθησε από τότε με το γιο του Παγκράτιο. Και ο μεν Μάρκελλος έγινε κατόπιν επίσκοπος στις Συρακούσες της Σικελίας, όπου έφερε πολλούς ειδωλολάτρες στην αληθινή θρησκεία. Ο δε Παγκράτιος έγινε επίσκοπος Ταυρομενίου (σημερινή Ταορμίνα) της Σικελίας.

Όνομα:	Μάρκος
Ετυμολογία:	Από το Λατινικό Μars - rtis (ο θεός Άρης των Ρωμαίων) και σημαίνει "ο φιλοπόλεμος".

Έζησαν και οι τρεις κατά τον πρώτο μετά Χριστόν αιώνα.

Ο Μάρκελλος, πατέρας του Παγκρατίου, ήταν προηγουμένως οπαδός του Σίμωνα του Μάγου. Ήλθε όμως στην αληθινή πίστη, μέσω της διδασκαλίας και των θαυμάτων του αποστόλου Πέτρου, τον όποιο και ακολούθησε από τότε με το γιο του Παγκράτιο. Και ο μεν Μάρκελλος έγινε κατόπιν επίσκοπος στις Συρακούσες της Σικελίας, όπου έφερε πολλούς ειδωλολάτρες στην αληθινή θρησκεία. Ο δε Παγκράτιος έγινε επίσκοπος Ταυρομενίου (σημερινή Ταορμίνα) της Σικελίας.

Ο Φιλάγριος διέπρεψε σαν επίσκοπος της Κύπρου.

Και οι τρεις κοιμήθηκαν, αφού υπέστησαν πολλές δοκιμασίες στην εκτέλεση των ποιμαντικών καθηκόντων τους, και ζωή καθημερινού μαρτυρίου.

Όνομα:	Παγκράτιος
Ετυμολογία:	Από το παν και το αρχαίο ελληνικό ρήμα κρατώ (εξουσιάζω) και σημαίνει "αυτός που εξουσιάζει τα πάντα, ο πανίσχυρος". Ο των πάντων νικητής.

Οι Όσιοι Νικηφόρος και Γεννάδιος έγιναν μοναχοί και ασκήτεψαν στην έρημο της μονής Σβίρ, στην περιοχή Όλονετς της Ρωσίας, κατά τον 16ο αιώνα μ.Χ. Κοιμήθηκαν με ειρήνη.

Όνομα:	Γεννάδιος
Ετυμολογία:	Από το αρχαίο 'γεννάδας' που ετυμολογικώς έρχεται από τη λέξη 'γέννα' και σημαίνει τον ευγενή, τον γενναιόδωρο, τον γενναίο.

Ο Άγιος Πέτρος ήταν Ιερέας με πλήρη συνείδηση των υποχρεώσεων του προς τον Χριστό και τον λαό. Με το προσωπικό του παράδειγμα, άμεμπτο και διδακτικότατο, φώτιζε και κατάρτιζε τους πιστούς με τα τακτικά και πρακτικότατα κηρύγματα του. Αυτός μάλιστα είναι και ο συγγραφέας της Νηπτικής βίβλου, που εμπεριέχεται στη Φιλοκαλία.

Την αγάπη του προς τον Χριστό, δεν την έδειχνε μόνο σε καιρούς ειρηνικούς, αλλά και σε δύσκολους. Έτσι, περί το 775 μ.Χ. στεφάνωσε τη ζωή του αφού πρόθυμα έδωσε το κεφάλι του στον θάνατο δια ξίφους, για να μείνει πιστός στην ομολογία του Χριστού.

Όνομα:	Πέτρος
Ετυμολογία:	Από το ουσιαστικό πέτρα (βράχος) και σημαίνει "ο ακλόνητος". Το όνομα Πέτρος είναι μετάφραση του Αραμαϊκού 'Κηφά' που ήταν το πραγματικό όνομα του Απόστολου Πέτρου. Στην Αρχαία Ελλάδα υπήρχαν τα ονόματα Πετραίος (Κένταυρος) και Πετραία (Ωκεανίδα νύμφη).

Η καταγωγή του Οσίου Ρωμανού ήταν από την Κιλικία, και συγκεκριμένα από την πόλη Ρώσο (αρχαία πόλη της Συρίας στον Ισσικό κόλπο - Αλεξανδρέτας - που βρίσκεται κοντά στις Κιλικίες Πύλες). Ο πνευματικός του όμως αγώνας, έγινε στα μέρη της Αντιόχειας. Εκεί, στους πρόποδες ενός βουνού έκτισε ένα μικρό κελί, που το χρησίμευε σαν μελετητήριο και συγχρόνως σαν ασκητήριο. Ήταν τύπος εγκρατής και στους τρόπους του απλός, γεμάτος ταπεινοφροσύνη και πραότητα.

Η φήμη της αγιότητας του και φρονήσεώς του έφερε προς αυτόν πλήθη, που του εκδήλωναν την εκτίμηση και τον σεβασμό τους. Αλλά εκείνος, σε καμιά στιγμή δεν αισθάνθηκε τον άνεμο της υπερηφάνειας. Δεν έβλεπε πόσο προόδευε, αλλά μόνο πόσο καθυστερούσε να προοδεύσει. Συχνά μάλιστα έλεγε τον λόγο του Ευαγγελίου, ότι, όποιος νομίζει ότι στέκεται πνευματικά, οφείλει να προσέχει μη πέσει.

Ο Θεός τον προίκισε και με το χάρισμα να θεραπεύει ασθένειες. Αλλά αυτός, για να είναι προσγειωμένος, έλεγε και πάλι το λόγο του Ευαγγελίου, ότι, το να κάνει κανείς θαύματα δεν είναι τίποτα. Το σπουδαίο είναι να εργάζεται την αρετή και τη δικαιοσύνη.

Μετά από τέτοια αληθινά αγία ζωή, ο Όσιος Ρωμανός, απεβίωσε ειρηνικά.

Όνομα:	Ρωμανός
Ετυμολογία:	Από τη λέξη Ρώμη, ο Ρωμαίος. Ο σφριγηλός