Έζησαν τον 4ο αιώνα, στα χρόνια του βασιλιά Κωνσταντίνου, και όταν βασιλιάς στην Περσία ήταν ο Σαπώρ ο Β'. Όταν κάποτε η περσίδα βασίλισσα αρρώστησε, μερικές γυναίκες απέδωσαν την αρρώστια της στις μαγικές ενέργειες της Περσίδας Φερφούθης και της αδελφής της.

Συνελήφθησαν και υποβλήθηκαν σε ανάκριση, όπου είπαν ότι ήταν εντελώς αθώες διότι η χριστιανική τους πίστη, όχι μόνο δεν δέχεται τις μαγείες, αλλά τις καταδικάζει. Με τη δήλωση όμως ότι ήταν χριστιανές, καταδικάστηκαν σε θάνατο. Και μαζί μ' αυτές, καταδικάστηκε και η κόρη της αδελφής της Φερφούθης.

Να σημειωθεί ότι ήταν αδελφή του Επίσκοπου Σελεύκειας Συμεών, που επίσης μαρτύρησε.

Όνομα:	Φερβούθη
Ετυμολογία:	Περσικό όνομα 'Θάρβα' που αποδόθηκε στα Ελληνικά σαν 'Φερβούθη' και από ορθόδοξους συναξαριστές σαν Φερφουθή.

Οι όσιοι Θεωνάς. Συμεών και Φερβίνος απεβίωσαν ειρηνικά στην άσκηση.

Όνομα:	Φερβίνος
Ετυμολογία:	Ίσως από τη Λατινική λέξη 'ferveo-fervo' που σημαίνει τον διάπυρο, τον θερμό

Δεν υπάρχει αγία με αυτό το όνομα. Παρακαλώ πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Φερβίνα
Ετυμολογία:	Ίσως από τη Λατινική λέξη 'ferveo-fervo' που σημαίνει την διάπυρη, την θερμή

Οι Άγιοι Θεόδουλος και Αγαθάπους γνωστοί και φίλοι μεταξύ τους κατάγονταν από τη Θεσσαλονίκη και μαρτύρησαν στα πρώτα χρόνια των διωγμών, με πνιγμό στη θάλασσα.

Όνομα:	Αγαθόπους
Ετυμολογία:	Από τις αρχαίες Ελληνικές λέξεις 'αγαθός' και 'πους'=πόδι και σημαίνει αυτόν που έχει καλό ποδαρικό.

Αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης

Όνομα:	Θέων
Ετυμολογία:	Από την αρχαία Ελληνική λέξη 'θέω'= τρέχω και σημαίνει τον δρομέα. Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο η λέξη θεός/θεοί προέρχεται από το ρήμα ‘θέτω’ διότι αυτοί οι θεοί είναι που έθεσαν τα πράγματα. Ενώ ο Πλάτων πιστεύει ότι είναι από το ρήμα ‘θειν’=τρέχειν διότι οι πρώτοι άνθρωποι που είχαν θεοποιήσει τον ήλιο, τη σελήνη, τη γαία, τα αστέρια και τον ουρανό περιέγραφαν με αυτό τον τρόπο την ταχύτητα με την οποία αυτά τα σώματα κινούνταν.

Ο Άγιος Ισίδωρος γεννήθηκε μεταξύ των ετών 565 - 570 μ.Χ. στην Καρθαγένη της Ισπανίας, στην οποία η οικογένειά του είχε καταφύγει εξαιτίας του διωγμού του αρειανού Γότθου βασιλέως Αγίλα (549 - 554 μ.Χ.). Από την παιδική του ηλικία έμεινε ορφανός από πατέρα και ανατράφηκε από τους μεγαλύτερους αδελφούς του Λέανδρο και Φουλγέντιο και την αδελφή του Φλωρεντίνη. Ο αδελφός του, Λέανδρος, που ήταν Επίσκοπος Σεβίλλης, φρόντισε με περισσή φροντίδα για την μόρφωση του Αγίου.

Όταν ενηλικιώθηκε, εργάσθηκε κοντά στον δάσκαλο και αδελφό του Λέανδρο βοηθώντας το θεολογικό και ποιμαντικό του έργο. Κυρίως ασχολήθηκε με την μεταστροφή των Βησιγότθων από τον αρειανισμό και αντιστάθηκε και αυτός σθεναρά στον κακόδοξο τότε βασιλέα Λέβεγκιλντ. Κατά την διάρκεια της εξορίας του Αγίου Λεάνδρου ο Ισίδωρος σήκωσε στους ώμους του, μόνο αυτός, το βάρος του αντιαιρετικού αγώνα και υπεράσπισε με θάρρος την ορθόδοξη πίστη και τα αληθινά συμφέροντα της Ισπανικής Εκκλησίας. Όταν αργότερα στο θρόνο ανέβηκε ο ορθόδοξος υιός του Λεβιγκίλντ, ο Ρεκαρέντ, ο λαός επέστρεψε στην Ορθοδοξία.

Ο Άγιος Ισίδωρος αναχώρησε σε ένα μοναστήρι, για να επιδοθεί ολόψυχα στην ησυχία, την μελέτη και την προσευχή. Αυτό όμως δεν κράτησε για πολύ. Ο θάνατος του Αγίου Λεάνδρου ανάγκασε τον Ισίδωρο να υπακούσει στον κλήρο και τον λαό και να αναλάβει το έτος 600 μ.Χ., ως Επίσκοπος τον θρόνο της Σεβίλλης.

Θεωρείται ο θεμελιωτής του λειτουργικού τυπικού που επιζεί μέχρι σήμερα, την μοζαραβικής λειτουργίας. Πλήθη συνέρρεαν στη Σεβίλλη για να ακούσουν τον λόγο του. Λεγόταν ότι η σοφία του υπερέβαινε τη σοφία και αυτού του βασιλέως Σολομώντος. Τα θεία κηρύγματά του συνοδεύονταν συχνά από θαύματα που πιστοποιούσαν του λόγου το αληθές.

Ο Άγιος Ισίδωρος κοιμήθηκε με ειρήνη το έτος 636 μ.Χ.

Όνομα:	Ισίδωρος
Ετυμολογία:	Από το όνομα Ίσις (αιγυπτιακή θεότητα) και το ουσιαστικό δώρο, και σημαίνει "δώρο της Ίσιδας".

Οι Άγιοι Μάρτυρες Θεόδουλος καi Αγαθόπους κατάγονταν ἀπὸ τὴ Θεσσαλονίκη καὶ μαρτύρησαν στις αρχὲς του Διοκλητιάνειου διωγμού επὶ Καίσαρος Μαξιμιανού (285 – 305 μ.Χ.) και άρχοντα Φαυστίνου.

Όνομα:	Θεόδουλος
Ετυμολογία:	Από το θεός και δούλος που σημαίνει "δούλος του Θεού"

Από νεαρή ηλικία αγάπησε ολόψυχα τον Κύριο. Επειδή όμως οι γονείς του, παρά τη θέληση του, θέλησαν να τον παντρέψουν, ο Γεώργιος έγινε μοναχός και επιδόθηκε με όλη του τη δύναμη σε κάθε είδους άσκηση, δηλαδή νηστεία, σκληραγωγία, προσευχή, μελέτη των θείων Γραφών και άλλα. Πολλοί που προσέτρεχαν στον Όσιο, φωτίζονταν και επέστρεφαν δια της μετανοίας στον Χριστό. Αλλά επειδή ήταν πολλοί αυτοί πού τον επισκέπτονταν, δεν τον άφηναν ήσυχο να προσευχηθεί και ο Όσιος αποσύρθηκε στο όρος Μαλαιό όπου ησύχαζε. Αλλά και εκεί μαζεύτηκε πλήθος Μοναχών, τους οποίους ο όσιος καθοδηγούσε με προσευχή και άσκηση. Τόσο δε πρόκοψε στην αρετή, ώστε έγινε ξακουστός και θαυμαστός και στους άρχοντες, ακόμα και στους βασιλείς, στους οποίους είχε γράψει πολλές και αξιόλογες συμβουλευτικές επιστολές για διάφορα ζητήματα. Το τέλος της επίγειας ζωής του, προείπε ο Όσιος πρίν τρία χρόνια. Έτσι αφού ασθένησε για λίγο, μάζεψε τους μοναχούς του όρους Μαλαιό και αφού τους έδωσε θείες συμβουλές παρέδωσε τη δίκαια ψυχή του στον Θεό, πού τόσο αγάπησε από βρέφος.

Όνομα:	Γεώργιος
Ετυμολογία:	Από τις αρχαίες Ελληνικές λέξεις, γη + έργον, και σημαίνει τον εργαζόμενο την γη αλλά και αυτόν που επιδέχεται πνευματική καλλιέργεια.

Ασκητής και μοναχός σε διάφορους τόπους και μονές. Κατά την περίοδο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής ο Όσιος Ζωσιμάς αναχωρούσε για την έρημο, όπου κατ' ευδοκίαν του Θεού συνάντησε την Οσία Μαρία την Αιγυπτία, στην οποία μετέδωσε τα άχραντα μυστήρια και εκήδευσε.

Ο Όσιος Ζωσιμάς κοιμήθηκε με ειρήνη σε βαθύ γήρας.

Όνομα:	Ζώσιμος
Ετυμολογία:	Αυτός που είναι βιώσιμος

Οι Όσιοι Θεωνάς. Συμεών και Φερβίνος απεβίωσαν ειρηνικά

Όνομα:	Θέων
Ετυμολογία:	Από την αρχαία Ελληνική λέξη 'θέω'= τρέχω και σημαίνει τον δρομέα. Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο η λέξη θεός/θεοί προέρχεται από το ρήμα ‘θέτω’ διότι αυτοί οι θεοί είναι που έθεσαν τα πράγματα. Ενώ ο Πλάτων πιστεύει ότι είναι από το ρήμα ‘θειν’=τρέχειν διότι οι πρώτοι άνθρωποι που είχαν θεοποιήσει τον ήλιο, τη σελήνη, τη γαία, τα αστέρια και τον ουρανό περιέγραφαν με αυτό τον τρόπο την ταχύτητα με την οποία αυτά τα σώματα κινούνταν.

Έζησε κατά τον 14ο αιώνα μ.Χ. και ασκήτεψε στη Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου, όπου διήλθε τον βίο του με νηστεία και προσευχή. Κοιμήθηκε με ειρήνη και ενταφιάσθηκε στη Λαύρα των Σπηλαίων.

Όνομα:	Ιωσήφ
Ετυμολογία:	Από το εβραϊκό ρήμα יסף (γιασάπ) που σημαίνει προσθέτω ή αυξάνω και εκφράζει την επιθυμία / προσευχή να προστεθεί ένα μέλος στην οικογένεια, πάντα εννοώντας με ένα γιο.

Ρώσος άγιος που έζησε τον 14ο αιώνα.

Όνομα:	Ιωσήφ
Ετυμολογία:	Από το εβραϊκό ρήμα יסף (γιασάπ) που σημαίνει προσθέτω ή αυξάνω και εκφράζει την επιθυμία / προσευχή να προστεθεί ένα μέλος στην οικογένεια, πάντα εννοώντας με ένα γιο.

Ο γνωστός για την αυστηρότητα της ζωής του και καθηγητής του ασκητισμού όσιος Πλάτων, γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 732 από γονείς ευγενείς και πλούσιους, του Στεργίου και της Ευφημίας. Στην αρχή ήταν βασιλικός Νοτάριος στ' ανάκτορα, άλλ' απαρνήθηκε την κοσμική ζωή και πήγε στον 'Όλυμπο (Μ. Ασίας), όπου έγινε μοναχός στη Μονή των Συμβόλων. Κατόπιν επανήλθε στην Κωνσταντινούπολη και παρέλαβε τους ανιψιούς του Θεόδωρο και Ιωσήφ (τον μετέπειτα μητροπολίτη Θεσσαλονίκης), καθώς και τα λοιπά μέλη της οικογενείας του και αποσύρθηκε στα μέρη της Προύσας, όπου σε ιδιόκτητο κτήμα του έκτισε τη λεγόμενη Μονή του Σακκουδίωνος, της οποίας έγινε και ηγούμενος. Λόγω όμως ασθενείας του, παρέδωσε την ηγουμενία στον ανιψιό του Θεόδωρο. Αλλά οι βαρβαρικές επιδρομές, τον ανάγκασαν μαζί με το πνευματικό του ποίμνιο να επιστρέψει στη βασιλεύουσα, όταν του δόθηκε η Μονή Στουδίου, ερημωμένη τότε, για να την κατοικήσει, της οποίας μετά την ανακαινιση έγινε ηγούμενος. Ατυχώς, από την αυστηρότητα του χαρακτήρα του, ήλθε σε σύγκρουση με τον βασιλιά Κωνσταντίνο τον ΣΤ', για τον γάμο του με τη Θεοδότη και εξορίστηκε. Κατόπιν ανακλήθηκε και πήρε ενεργό μέρος κατά της εικονομαχίας και υπέστη μαζί με τους ανιψιούς του Θεόδωρο και Ιωσήφ, συνεχείς εξορίες και κακουχίες μέχρι πού πέθανε στις 4 Απριλίου του 814.

Όνομα:	Πλάτων
Ετυμολογία:	Ο ευρύστερνος (με ευρύ=πλατύ στέρνο=στήθος).

Ο Όσιος Πόπλιος απεβίωσε ειρηνικά.

Όνομα:	Ποπλίων
Ετυμολογία:	Προέρχεται από το Λατινικό όνομα 'Publius" που έχει την ίδια ρίζα με τις γνωστές λέξεις κοινό, λαός και άνθρωποι. Και μάλλον σημαίνει τον άνθρωπο του λαού.

Οι Όσιοι Θεωνάς. Συμεών και Φερβίνος απεβίωσαν ειρηνικά.

Όνομα:	Συμεών
Ετυμολογία:	Εξελληνισμένο εβραϊκό όνομα 'Σάϊμον' και σημαίνει "προσεχτικό άκουσμα από το Θεό".