25 Απριλίου > Άγιος Λεωνίδης και οι Αγίες Χάρισσα, Νίκη, Γαλήνη, Καλλίδα, Νουνεχία, Βασίλισσα και Θεοδώρα
|
|
|
Η Αγία αυτή ήταν μεταξύ αυτών που πίστεψαν στον Χριστό από τα θαύματα που έκανε ο Άγιος Γεώργιος ο μεγαλομάρτυς, κατά τη διάρκεια του ενδόξου μαρτυρίου του, επί Διοκλητιανού (284 - 304 μ.Χ.). Στη συνέχεια υπέστη μαζί με άλλους, θάνατο δια αποκεφαλισμού το 303 μ.Χ.
|
Από το αρχαίο Ελληνικό, ουσιαστικό και επίθετο, 'νίκη' και σημαίνει την υπερίσχυση, επικράτηση, τη νικήτρια.
Χρησιμοποιείται επίσης σαν υποκοριστικό πολλών ονομάτων όπως Αβρονίκη, Αγαθονίκη, Αγανίκη, Αγλαονίκη, Ανδρονίκη, Ανθηνίκη, Αξιονίκη, Αριστονίκη, Βερενίκη, Βερίνη, Βερνίκη, Βερονίκη, Δημονίκη, Δομενίκη, Δομινίκη, Δομνίνη, Ειρηνονίκη, Ελενίκη, Ελευθερονίκη, Ελπινίκη, Ευνίκη, Θεσσαλονίκη, Καλλινίκη, Καταλωνική, Κλέα, Κλειονίκη, Κλειωνίκη, Κλεονίκη, Λανίκη, Μηκιονίκη, Νικασίπολις, Νικήτα, Νικηφόρα, Νικίππη, Νικοδήμη, Νικολία, Πολυνίκη, Πυθιονίκη, Πυθονίκη, Πυνθονίκη, Ροδονίκη, Στρατονίκη, Φερενίκη, Φοινίκη, |
|
|
Θυρεός Πατριαρχείου Αλεξάνδρειας |
|
Σύμφωνα με μεταγενέστερες παραδόσεις, ήταν μαθητής του Αποστόλου και Ευαγγελιστή Μάρκου και διάδοχός του ως πρώτος επίσκοπος στην Αλεξάνδρεια. Σύμφωνα με το απόκρυφο βιβλίο των Πράξεων του Μάρκου (Acta Marci), ο Ανιανός ως ειδωλολάτρης ήταν υποδηματοποιός στην Αλεξάνδρεια. Όταν έφτασε στην πόλη ο Άγιος Μάρκος, πήγε σε εκείνον για να του επισκευάσει τα παπούτσια. Ενώ ο Ανιανός τα επισκεύαζε, χτύπησε το χέρι του, το οποίο θεράπευσε θαυματουργικά ο Άγιος Μάρκος, επαλείφοντάς το με πηλό από το σάλιο του. Κατόπιν του ζήτησε να πιστέψει στο Χριστό, τον βάπτισε Χριστιανό και διαδέχτηκε τον άγιο ως δεύτερος επίσκοπος Αλεξανδρείας. Εκτιμάται ότι πέθανε μεταξύ των ετών 82 και 86. Η μνήμη του ως Αγίου τιμάται από την Ορθόδοξη Εκκλησία στις 20 Φεβρουαρίου και στις 25 Απριλίου (μαζί με τον Ευαγγελιστή Μάρκο).
|
Από την αρχαία Ελληνική λέξη 'ανία' και σημαίνει αυτόν που προκαλεί ανησυχία και στενοχώρια. Η Λατινική κατάληξη -ανός σημαίνει αυτόν που ανήκει στον Άνιο. |
|
|
|
Ο Maughald (Μαουγάλδιος) καταγόταν από την Ιρλανδία και ήταν στον πρότερό του βίο, ληστής. Στην ορθόδοξη πίστη τον οδήγησε ο άγιος Πατρίκιος. Διά του βαπτίσματος έγινε νέος άνθρωπος εν Χριστώ και για να αποφύγει τους κινδύνους από τις κακές συναναστροφές και τους πειρασμούς, εγκατέλειψε τα εγκόσμια και εγκαταστάθηκε στη νήσο του Ανθρώπου (isle of Man). Στο νησί αυτό ο Άγιος Πατρίκιος είχε αποστείλει τον Άγιο Γερμανό, όταν τον χειροτόνησε Επίσκοπο. Ο Άγιος Maughald έφθασε στο νησί μετά την κοίμηση του Αγίου Γερμανού. Το έτος 498 μ.Χ. εξελέγη από τους Χριστιανούς, Επίσκοπος της εκεί τοπικής Εκκλησίας και ανάλωσε τον εαυτό του στο ιεραποστολικό έργο της διαδόσεως της πίστεως. Ο άγιος Μαουγάλδιος κοιμήθηκε εν ειρήνη.
|
Παλαιό Κελτικό όνομα που μάλλον σημαίνει τον κάτοικο της θάλασσας ή αυτόν που ήλθε από την θάλασσα |
|
|
|
Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό
|
Από την αρχαία Ελληνική λέξη 'ανία' και σημαίνει αυτόν που προκαλεί ανησυχία και στενοχώρια. Η Λατινική κατάληξη -ανή σημαίνει αυτήν που ανήκει στον Άνιο. |
|
|
|
Απο τον πολιούχο άγιο της Βενετίας, Μάρκο
|
Από το Λατινικό 'Venetia' άγνωστης προέλευσης, πιθανώς όμως να σημαίνει ‘θαλασσόχρωμος’. Αυτό ίσως να δίνει κάποιο νόημα στο γεγονός ότι οι Βενετοί αμαξηλάτες τόσο στον Ρωμαϊκό όσο και στον Βυζαντινό ιππόδρομο φορούσαν γαλάζιες στολές και ονομάζονταν ‘Θαλασσόχρωμοι’. |
|
|
|
Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο γυναικείο
|
Από το Λατινικό 'Venetus' άγνωστης προέλευσης, πιθανώς όμως να σημαίνει ‘θαλασσόχρωμος’. Αυτό ίσως να δίνει κάποιο νόημα στο γεγονός ότι οι Βενετοί αμαξηλάτες τόσο στον Ρωμαϊκό όσο και στον Βυζαντινό ιππόδρομο φορούσαν γαλάζιες στολές και ονομάζονταν ‘Θαλασσόχρωμοι’. |
|
-
|
|
Κύπριος Άγιος Ἐπίσκοπος Ταμασοῦ. Μνημονεύεται οὖτος ὑπὸ τοῦ Μαχαιρᾶ ὡς Ἐπίσκοπος Ταμασίας. Εἰκονίζεται ὡς Ἐπίσκοπος εἰς τοιχογραφίας χρονολογουμένας ἀπὸ τοῦ 12ου αἰῶνος. Ἀγνοεῖται ὑπὸ τῶν συναξαριστῶν.
|
Είναι πιθανό να προέρχεται από την αρχαία Ελληνική λέξη ‘μακεδνός’=ψηλός, μεγάλος, ουράνιος |
|
|
|
Θύμα κι αυτός εσω-χριστιανικών και εσω-βυζαντινών διενέξεων και μηχανορραφιών που εκφράζονταν με διάφορους τρόπους, μέσω του κράτους και της εκκλησίας. Από πρεσβύτερος και σκευοφύλακας της Αγίας Σοφίας, κλήθηκε να διοικήσει τον Οικουμενικό θρόνο (496-511), αντί του Πατριάρχη Ευφημίου, που εξορίστηκε στα Ευχάϊτα. Ο αυτοκράτορας Αναστάσιος ο Δίκορος, όμως, τον κατέβασε από το θρόνο, και τον εξόρισε πρώτα στη Χαλκηδόνα και έπειτα στα Ευχάΐτα. Λόγω των επιδρομών των Ούννων στον Πόντο, κατέφυγε, τελικά, στη Γάγγρα, όπου και πέθανε το 517 μ.Χ.
|
Είναι πιθανό να προέρχεται από την αρχαία Ελληνική λέξη ‘μακεδνός’=ψηλός, μεγάλος, ουράνιος |
|
|
|
Ο Όσιος Βασίλειος, ο Ησυχαστής, γεννήθηκε το έτος 1692 στη Ρουμανία. Ασκήτεψε θεοφιλώς στο Άγιον Όρος και στην περιοχή Ποϊάνα Μαρουλούι της Ρουμανίας. Υπήρξε διδάσκαλος του Οσίου Παϊσίου (Βελιτσκόφσκιυ) και κοιμήθηκε με ειρήνη το έτος 1767.
|
Από το επίθετο βασίλειος,-α, -ον και σημαίνει "αυτός που ανήκει στο βασιλιά". |
|
|
|
|
Από το λατινικό 'sylvester'=δενδρώδης, δασώδης, αγροικικός, βουκολικός. |
|
|
|
|
|