Ο άγιος Μίσδας με την παρέα του συνεληφθησαν για την καταστροφή βωμών, ναών και άλλων ιερών των Ελλήνων, δικάστηκαν και εκτελέστηκαν.

Όνομα:	Μίσδας
Ετυμολογία:	Μάλλον Περσικό, υπό διερεύνηση

Ο Άγιος Νεποτιανός έζησε κατά τον 4ο αιώνα μ.Χ. και χειροτονήθηκε πρεσβύτερος από τον θείο του Άγιο Ηλιόδωρο, Επίσκοπο Αλτίνου της Ιταλίας. Κοιμήθηκε με ειρήνη το 395 μ.Χ.

Όνομα:	Νέπως
Ετυμολογία:	Από τη Λατινική λέξη 'nepos'=ανεψιός, που μεταφορικά σημαίνει τον άσωτο. Από εδώ προέρχεται και ο όρος νεποτισμός που σημαίνει οικογενειοκρατία με θεμιτά και αθέμιτα μέσα. Η κατάληξη '-ιανός' σημαίνει αυτόν που ανήκει στο Νέπο.

Κατ' οικονομία αγίου Μίσδα

Όνομα:	Μελής
Ετυμολογία:	Υποκοριστικό των ονομάτων Δημομέλης, Εμμέλειος, Ηδυμελής, Θεμέλιος, Μελέτιος, Μέλης, Μελησαγόρας, Μελήσανδρος, Μελησίας, Μελήσιπππος, Μέλιος, Μελίσανδρος, Μελισίας, Μελισσεύς, Μελισσηνός, Μέλισσος, Μελιστάθης, Μελιτεύς, Μενέλαος, Σταμάτιος, Σταμέλης

Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνεε στο ανίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Νέπα
Ετυμολογία:	Από τη Λατινική λέξη 'nepos'=ανεψιός, που μεταφορικά σημαίνει τον άσωτο. Από εδώ προέρχεται και ο όρος νεποτισμός που σημαίνει οικογενειοκρατία με θεμιτά και αθέμιτα μέσα. Η κατάληξη '-ιανή' σημαίνει αυτήν που ανήκει στο Νέπο.

Μια από τις γυναίκες που έφεραν τα μύρα για να αρωματίσουν το σώμα του Χριστού.

Οι ευαγγελιστές ανάφεραν ότι ήταν πολλές, αλλά έδωσαν μόνο 7 ονόματα εκ των οποίων φαίνεται ότι τα κυριότερα τρία ήταν η Μαρία η Μαγδαληνή (αγαπημένη μαθήτρια του Ιησού), η Σαλώμη (αδελφή του Ιησού) και η Μαρία του Κλωπά (αδελφή της Παναγίας και θεία του Ιησού).

Πέραν αυτών αναφέρονται και τα ονόματα των αδελφών του Λάζαρου, Μαρίας και Μάρθας, η Ιωάννα, σύζυγος του επίτροπου και οικονόμου του βασιλιά Ηρώδη, Χουζά και η Σωσσάνα για την οποία δεν βρήκαμε άλλες πληροφορίες.

Όνομα:	Μυροφόρα
Ετυμολογία:	Από τα αρχαία Ελληνικά ‘μύρον’ και ‘φέρω’ και σημαίνει "αυτήν που φέρει το μύρο, το άρωμα"

Όνομα:	Μυροφόρος
Ετυμολογία:	Από το μύρον και φέρω και σημαίνει "αυτόν που φέρει το μύρο, το άρωμα"

Κινητὴ Ἑορτή - 7 ημέρες μετά το Πάσχα - Άγιοι Γεώργιος, Μανουήλ, Θεόδωρος, Γεώργιος και Μιχαήλ από τη Σαμοθράκη

Όνομα:	Θεόδωρος
Ετυμολογία:	Από το θεός και το δώρον και σημαίνει "δώρο του Θεού".

Ο εκ Γοματίου Αθωνίτης και διά Χριστόν σαλός

Όνομα:	Γερβάσιος
Ετυμολογία:	Μάλλον από τo Τευτονικό (αρχαίο Γερμανικό) όνομα 'Gervasios' με το πρώτο μέρος του ονόματος ‘Ger' να σημαίνει δόρυ και ολόκληρο τον ακοντιστή.

Ο όσιος αυτός έζησε κατά τον 11ο αιώνα μ.Χ. ως ησυχαστής στα ερημικότερα μέρη του Άθω. Διακρίθηκε μεταξύ των ασκητικότερων ανδρών του Αγίου Όρους και ασχολήθηκε με πολύ ζήλο στα ζητήματα της άκρας εγρήγορσης του νου, της υπερκόσμιας ύψωσης της ψυχής και της μεταρσίου (αυτής που προκαλέι ψυχική ανάταση,εξύψωση και θρησκευτική έκσταση) και απερίσπαστου προσευχής. Τις κατάλληλες μεθόδους γι' αυτό το τελευταίο, συμπεριέλαβε στο έργο του περί νοεράς προσευχής, 'Φιλοκαλία'.

Όνομα:	Νικηφόρος
Ετυμολογία:	Από το νίκη και το φέρω και σημαίνει αυτόν που φέρνει τη νίκη, τον τροπαιοφόρο.

Mητέρα του ιερού Αυγουστίνου, γεννήθηκε το 332 μ.Χ. στην πόλη Ταγάστη της βόρειας Αφρικής από γονείς Χριστιανούς. Παντρεύτηκε τον εθνικό διοικητή Πατρίκιο, που κι αυτός ασπάσθηκε τον χριστιανισμό μετά από 16 χρόνια συμβίωσης. Πέθανε με ειρήνη, μετά από σύντομη ασθένεια, στην πόλη Όστια της πατρίδας της στη Βόρεια Αφρική.

Όνομα:	Μόνικα
Ετυμολογία:	Παρόλο που υπάρχουν διάφοροι ισχυρισμοί για την ετυμολογία του όμορφου αυτού ονόματος, με Λατινική (=σύμβουλος, αυτός που προειδοποιεί) και Ελληνική (=μοναδική) προέλευση, φαίνεται ότι είναι όνομα ιθαγενές της Βόρειας Αφρικής. Πιο συγκεκριμένα της χώρας των Βερβερίνων (Νουμιδία) που περιλάμβανε την σημερινή Αλγερία και μέρος της Τυνησίας και Λιβύης. Η ετυμολογία είναι μάλλον άγνωστη αλλά μπορεί να προήλθε από το όνομα του θεού της εποχής και του τόπου. Μόνο που και αυτό με τη σειρά του προέκυψε από τον Αιγύπτιο θεό Άμωνα. Σημείωση: Το όνομα Νουμιδία είναι από τη Λατινική γλώσσα, προέκυψε όμως από την αρχαία Ελληνική ονομασία 'Νομάδες'.

Από την πόλη Ταρσό της Κιλκισίας αρραβωνιαστικιά του γιού του Διοκλητιανού που μόλις έμαθε ότι η αρραβωνιαστικιά του είχε ασπασθεί το Χριστιανισμό αυτοκτόνησε. Έξαλλος τότε ο Διοκλητιανός την θανάτωσε.

Όνομα:	Πελαγία
Ετυμολογία:	Από το αρχαίο Ελληνικό ρήμα ‘πελαγόω’ και σημαίνει την πελαγίσια, αυτήν που ανήκει στο πέλαγος.

Ο Λάζαρος ήταν φίλος του Χριστού τον οποίο είχε φιλοξένησει πολλές φορές στη Βηθανία κοντά στα Ιεροσόλυμα. Στην τελευταία του επίσκεψη ο Λάζαρος ήταν πεθαμένος τέσσερις μέρες. Ο Ιησούς παρηγόρησε τις αδελφές του, Μάρθα και Μαρία και ζήτησε να δει το τάφο. Όταν έφθασε στο μνημείο, δάκρυσε και διέταξε να βγάλουν την ταφόπλακα. Τότε ύψωσε τα μάτια του στον ουρανό, ευχαρίστησε τον Θεό και Πατέρα και με μεγάλη φωνή είπε: «Λάζαρε, Δεύρο (βγες) έξω».

Η αρχαία παράδοση λέγει ότι τότε ο Λάζαρος ήταν 30 χρονών και έζησε άλλα 30 χρόνια. Τελείωσε τον επίγειο βίο του στην Κύπρο όπου κατέφυγε για να αποφύγει τους διωγμούς των Ιουδαίων. Χειροτονήθηκε Επίσκοπος Κιτίου (σημερινή Λάρνακα της Κύπρου) από τους Αποστόλους Παύλο και Βαρνάβα. Πέθανε στα το 63 μ.Χ. και ο τάφος του στην πόλη των Κιτιέων έγραφε: «Λάζαρος ο τετραήμερος και φίλος του Χριστού». Το λείψανο του επειδή θεωρήθηκε πολύ σημαντικό μετεφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη από τον Αυτοκράτορα Λέοντα το Σοφό.

Πάνω από τον τάφο του στη σημερινή πόλη της Λάρνακας, κτίστηκε ο σημερινός μεγαλοπρεπής ναός.

Όνομα:	Λάζαρος
Ετυμολογία:	Εξελληνισμένο Εβραϊκό όνομα 'Ελεάζαρ' και σημαίνει «ο Θεός τον έχει βοηθήσει».

Άγιος Μελής που με πολλούς άλλους μαρτύρησε στη Σκυθούπολη

Όνομα:	Μέλιος
Ετυμολογία:

Ο άγιος Μάρτυς Φλωριανός γεννήθηκε στην πόλη Εμς της Αυστρίας. Ήταν ανώτερος αξιωματούχος του Ρωμαϊκού στρατού και υπηρετούσε στην πόλη Νόρικουμ της Αυστρίας κατά τους χρόνους του αυτοκράτορα Διοκλητιανού (284 - 305 μ.Χ.). Ομολόγησε την πίστη του στον Χριστό ενώπιον του διοικητή Ακυλίνου και βασανίσθηκε σκληρά. Στο τέλος, του έδεσαν μια πέτρα στον λαιμό και τον έριξαν στον ποταμό Εμς, όπου τελειώθηκε μαρτυρικά το 303 μ.Χ. Ο άγιος Φλωριανός είναι ένας από τους προστάτες Αγίους της Αυστρίας. Επίσης προστάτης άγιος των πυροσβεστών και καπνοκαθαριστών.

Όνομα:	Φλώρος
Ετυμολογία:	Από τη Λατινική λέξη 'florus'=ανθηρός, πολυανθής. Η κατάληξη -ιανός σημαίνει αυτόν που ανήκει στον, ή κατάγεται από τον Φλώρο.

Ο Όσιος Αθανάσιος, αφού έζησε με ευσέβεια, απεβίωσε ειρηνικά στις ήμερες της βασιλείας Βασιλείου και Κωνσταντίνου το έτος 937 μ.Χ.

Όνομα:	Αθανάσιος
Ετυμολογία:	Από το α (στερητικό) και το θάνατος και σημαίνει "ο αθάνατος".

Για κάποιο χρονικό διάστημα αποσύρθηκε σε ερημικό τόπο, όπου ζούσε μέσα σε μια καλύβα. Έπειτα εμφανίστηκε και πάλι μέσα στην κοινωνία, εξακολουθώντας τη διδασκαλία και τις θεραπείες. Μετά από κοινή απαίτηση, δέχτηκε να χειροτονηθεί Ιερέας. Στο νέο αυτό Ιερό υπούργημα, εξετέλεσε ευσυνείδητα όλα τα καθήκοντα του καλού πρεσβυτέρου. Υπήρξε πατέρας και διδάσκαλος, φίλος της αλήθειας, εργάτης του Ευαγγελίου, υπόδειγμα πνευματικής γλώσσας, συναναστροφής, και ζωής αμέμπτου. Πέθανε ειρηνικά..

Όνομα:	Ιλαρίων
Ετυμολογία:	Από την αρχαία Ελληνική λέξη 'ιλαρός' που σημαίνει άτομο που χαρακτηρίζεται από χαρά και ευθυμία.

Οι Όσιοι Ισαάκ, Κλήμης, Κύριλλος, Νικήτας και Νικηφόρος Αλφάνωφ ήσαν αδελφοί και έζησαν κατά τον 14ο αιώνα μ.Χ. στο Νόβγκοροντ. Το 1389 ίδρυσαν το μοναστήρι του Σοκολνίτσκι και ασκήτεψαν εκεί θεοφιλώς. Κοιμήθηκαν με ειρήνη.

Όνομα:	Ισαάκ
Ετυμολογία:	Εξελληνισμένο Εβραϊκό όνομα  'σαχάκ' και σημαίνει "γελαστός".

Οι Όσιοι Ισαάκ, Κλήμης, Κύριλλος, Νικήτας και Νικηφόρος Αλφάνωφ ήσαν αδελφοί και έζησαν κατά τον 14ο αιώνα μ.Χ. στο Νόβγκοροντ. Το 1389 ίδρυσαν το μοναστήρι του Σοκολνίτσκι και ασκήτεψαν εκεί θεοφιλώς. Κοιμήθηκαν με ειρήνη.

Όνομα:	Κλήμης
Ετυμολογία:	Από το Λατινικό 'Clemens' που σημαίνει πράος, γαλήνιος, απαλός, ήπιος,

Ο Όσιος Νικηφόρος έζησε στα χρόνια των εικονομάχων, έγινε μοναχός και αναχώρησε στα όρη (επί Πατριάρχου Ταρασίου, 784 - 806 μ.Χ.), καταγινόμενος με νηστείες και προσευχές για την ειρήνη μέσα στην Εκκλησία και σ' όλη την οικουμένη. Το 814 επί Λέοντος Ε' του Αρμενίου, εξορίστηκε από το Μοναστήρι του, διότι ήταν προσκυνητής των αγίων εικόνων. Τελικά, μετά από πολλές κακουχίες και ταλαιπωρίες, κλείστηκε μέσα σε μια σκοτεινή φυλακή, οπού και απεβίωσε. Άλλο ένα θύμα ενδοχριστιανικής διαμάχης.

Όνομα:	Νικηφόρος
Ετυμολογία:	Από το νίκη και το φέρω και σημαίνει αυτόν που φέρνει τη νίκη, τον τροπαιοφόρο.