|
|
Οι Αγίες Μηνοδώρα, Μητροδώρα και Νυμφοδώρα ήταν αδελφές και κατάγονταν από τη Βιθυνία. Η λάμψη της παρθενίας και η ωραιότητα των ψυχών και των σωμάτων της έκαναν της τρεις αδελφές να είναι καύχημα των χριστιανών ενώ οι φροντίδες και οι συνήθειες του κόσμου δεν της απασχολούσαν. Δηλαδή φρόντιζαν να στολίζουν τον εαυτό τους με συστολή και σωφροσύνη και όχι με φιλάρεσκα πλεξίματα των μαλλιών τους ή με χρυσά ή μαργαριτένια κοσμήματα ή με ρούχα πολυτελή. Για την αγάπη, λοιπόν του Χριστού, άφησαν την πατρίδα της και πήγαν να κατοικήσουν σε ένα λόφο, κοντά στα Πύθια θερμά λουτρά. Εκεί ασκήτευαν και καλλιεργούσαν ακόμα περισσότερο τη σωφροσύνη της. Γι' αυτό αξιώθηκαν από το Θεό να θεραπεύουν ασθένειες, και έτρεχε κοντά της πλήθος κόσμου. Όταν το έμαθε αυτό ο έπαρχος Φρόντων, έστειλε και συνέλαβε της τρεις αδελφές. Βλέποντας, της τη φρόνηση και τη σύνεση, αλλά και την αφοβία με την οποία τον αντιμετώπισαν, διέταξε και της βασάνισαν με τα πιο φρικτά βασανιστήρια. Της υπέμειναν με ανδρεία τα μαρτύρια και έτσι ένδοξα παρέδωσαν της ψυχές της στο νυμφίο της Χριστό (290 μ.Χ.). Ο έπαρχος θέλησε να κάψει τα σώματα της, αλλά οι φλόγες έκαψαν τον ίδιο και έπειτα καταρρακτώδης βροχή έσβησε τη φωτιά. Τα σώματα των τριών παρθένων τάφηκαν με σεβασμό από της χριστιανούς.
|
|
| Αρχαίο Ελληνικό όνομα από το 'μην' και δώρον και σημαίνει δώρο της σελήνης. |
|
|
|
Οι Αγίες Μηνοδώρα, Μητροδώρα και Νυμφοδώρα ήταν αδελφές και κατάγονταν από τη Βιθυνία. Η λάμψη της παρθενίας και η ωραιότητα των ψυχών και των σωμάτων της έκαναν της τρεις αδελφές να είναι καύχημα των χριστιανών ενώ οι φροντίδες και οι συνήθειες του κόσμου δεν της απασχολούσαν. Δηλαδή φρόντιζαν να στολίζουν τον εαυτό τους με συστολή και σωφροσύνη και όχι με φιλάρεσκα πλεξίματα των μαλλιών τους ή με χρυσά ή μαργαριτένια κοσμήματα ή με ρούχα πολυτελή. Για την αγάπη, λοιπόν του Χριστού, άφησαν την πατρίδα της και πήγαν να κατοικήσουν σε ένα λόφο, κοντά στα Πύθια θερμά λουτρά. Εκεί ασκήτευαν και καλλιεργούσαν ακόμα περισσότερο τη σωφροσύνη της. Γι' αυτό αξιώθηκαν από το Θεό να θεραπεύουν ασθένειες, και έτρεχε κοντά της πλήθος κόσμου. Όταν το έμαθε αυτό ο έπαρχος Φρόντων, έστειλε και συνέλαβε της τρεις αδελφές. Βλέποντας, της τη φρόνηση και τη σύνεση, αλλά και την αφοβία με την οποία τον αντιμετώπισαν, διέταξε και της βασάνισαν με τα πιο φρικτά βασανιστήρια. Της υπέμειναν με ανδρεία τα μαρτύρια και έτσι ένδοξα παρέδωσαν της ψυχές της στο νυμφίο της Χριστό (290 μ.Χ.). Ο έπαρχος θέλησε να κάψει τα σώματα της, αλλά οι φλόγες έκαψαν τον ίδιο και έπειτα καταρρακτώδης βροχή έσβησε τη φωτιά. Τα σώματα των τριών παρθένων τάφηκαν με σεβασμό από της χριστιανούς.
|
|
| Από το μήτηρ (μητέρα) και το δώρον και σημαίνει "το θείο δώρο". |
|
|
|
Οι Αγίες Μηνοδώρα, Μητροδώρα και Νυμφοδώρα ήταν αδελφές και κατάγονταν από τη Βιθυνία. Η λάμψη της παρθενίας και η ωραιότητα των ψυχών και των σωμάτων της έκαναν της τρεις αδελφές να είναι καύχημα των χριστιανών ενώ οι φροντίδες και οι συνήθειες του κόσμου δεν της απασχολούσαν. Η μόνη της φροντίδα ήταν «μετὰ αἰδοῦς καὶ σωφροσύνης κοσμεὶν ἑαυτάς, ἢ ἐν πλέγμασιν ἢ χρυσῶ ἢ μαργαρίταις ἢ ἰματισμῶ πολυτελεῖ» (Α' προς Τιμόθεον, β' 9). Δηλαδή φρόντιζαν να στολίζουν τον εαυτό τους με συστολή και σωφροσύνη και όχι με φιλάρεσκα πλεξίματα των μαλλιών τους ή με χρυσά ή μαργαριτένια κοσμήματα ή με ρούχα πολυτελή. Για την αγάπη, λοιπόν του Χριστού, άφησαν την πατρίδα της και πήγαν να κατοικήσουν σε ένα λόφο, κοντά στα Πύθια θερμά λουτρά. Εκεί ασκήτευαν και καλλιεργούσαν ακόμα περισσότερο τη σωφροσύνη της. Γι' αυτό αξιώθηκαν από το Θεό να θεραπεύουν ασθένειες, και έτρεχε κοντά της πλήθος κόσμου. Όταν το έμαθε αυτό ο έπαρχος Φρόντων, έστειλε και συνέλαβε της τρεις αδελφές. Βλέποντας, της τη φρόνηση και τη σύνεση, αλλά και την αφοβία με την οποία τον αντιμετώπισαν, διέταξε και της βασάνισαν με τα πιο φρικτά βασανιστήρια. Της υπέμειναν με ανδρεία τα μαρτύρια και έτσι ένδοξα παρέδωσαν της ψυχές της στο νυμφίο της Χριστό (290 μ.Χ.). Ο έπαρχος θέλησε να κάψει τα σώματα της, αλλά οι φλόγες έκαψαν τον ίδιο και έπειτα καταρρακτώδης βροχή έσβησε τη φωτιά. Τα σώματα των τριών παρθένων τάφηκαν με σεβασμό από της χριστιανούς. Τὸν τρισάριθμον σύλλογον καὶ θεόπλοκον τῶν αὐτάδελφων παρθένων στέψωμεν θείαις ᾠδαῖς· ἀνδρικῶς γὰρ τὸν ἐχθρὸν κατετροπώσαντο· ὅθεν προϊστάντι ἡμῶν τῶν βοώντων ἐκτενῶς· χαῖρε, σεμνὴ Μηνοδώρα, σὺν Μητροδώρα τῇ θείᾳ καὶ Νυμφοδώρα τῇ θεόφρ
|
|
| Από τις λέξεις νύμφη ή νύμφες και δώρο ή δώρα. Το δώρο ή τα δώρα των νυμφών (νεράιδων). |
|
|
|
Γεννήθηκε το 399 μ.Χ. και ήταν θυγατέρα των βασιλέων Αρκαδίου και Ευδοκίας και αδελφή του αυτοκράτορα Θεοδοσίου Β' του Μικρού. Κάποιοι την χαρακτήρισαν σαν μέγαιρα, είναι δε γνωστή σαν η έγγαμη «παρθένα» αυτοκράτειρα. Όποιος έχει όρεξη να διαβάσει τα βιογραφικά της θα την λυπηθεί σαν θύμα καλόγερων που την ανάγκασαν σαν παιδίσκη να πάρει όρκο παρθενίας, τον οποίο, παρασκηνιακά ποτέ δεν τήρησε, αλλά την κατάτρεχε σε όλη της της την ζωή.
Το 414 μ.Χ. αναγορεύθηκε Αυγούστα και ανέλαβε την εξουσία του κράτους. Όταν, κατά το έτος 429 μ.Χ., ο Πατριάρχης Νεστόριος (428 - 431 μ.Χ.) παρουσίασε τη γνωστή αίρεσή του, επικεφαλής των αντιπάλων του τάχθηκε ο Άγιος Κύριλλος, Αρχιεπίσκοπος Αλεξανδρείας. Και ο μεν Θεοδόσιος, έχοντας ήδη αναλάβει την βασιλική αρχή, υποστήριζε τον αιρεσιάρχη Νεστόριο, ωθούμενος από τον Χρυσάφιο, η δε Πουλχερία ήταν με το μέρος του Αγίου Κυρίλλου και κατόρθωσε να πείσει τον αδελφό της να συγκαλέσει την Γ' Οικουμενική Σύνοδο, που συνήλθε στη Χαλκηδόνα, το έτος 431 μ.Χ. και καταδίκασε τους αιρετικούς.
Στα 51 της παντρεύτηκε τον σύζυγό της, Μαρκιανό, που είχε υποσχεθεί ότι θα σεβότανε τον όρκο παρθενίας της. Κάλυψε τους δολοφόνους της Υπατίας. Με δικές της ενέργειες συγκλήθηκε η Δ’ Οικουμενική Σύνοδος στην οποία εμφανίστηκε ή ίδια μπροστά στους συνοδικούς επισκόπους και επέβαλε τις απόψεις της, που κατέληξαν ότι η Μαρία της Ναζαρέτ είχε γεννήσει τον ίδιο τον Θεό. Οπότε ονομάστηκε Θεοτόκος.
Η Πουλχερία ήταν θρησκόληπτη και παρόλες τις κακίες που της καταλογίζονται η Εκκλησία την αναγόρευσε Αγία.
Κοιμήθηκε με ειρήνη στις 10 Σεπτεμβρίου 453 μ.Χ. και ο Άγιος Μαρκιανός το 457 μ.Χ.
|
|
| Από το λατινικό επίθετο pulchra και σημαίνει την ευπρεπή.
|
|
|
|
Για τον Άγιο αυτό λέγεται, ότι πήρε από έναν ερημίτη το Τίμιο Αίμα που έτρεξε από την πλευρά του Κυρίου και γιάτρευε πολλές αρρώστιες!!!! Κάποιοι τον θανάτωσαν με ξύλα και έκλεψαν το δοχείο. αλλά δεν πέττυχαν τον στόχο τους αφού το αίμα ήταν αλλού κρυμμένο. Σχετικά με αυτό μαρτυρεί ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης!!!!
Πολλοί πιστεύουν ότι μάλλον πρόκειται για ψευδώνυμο ή πλαστό όνομα ανύπαρκτου προσώπου που δίνεται σαν πρωταγωνιστής Ελληνικού θρύλου όπου ερημίτης του 1ου αιώνα, με αυτό το όνομα εμφανίστηκε να κατέχει θαυματουργό αίμα που έτρεξε από τις πληγές του Ιησού κατά τη διάρκεια της σταύρωσής του.
|
|
| Το όνομα μάλλον προήλθε από τις αρχαίες Ελληνικές λέξεις βαρύς=σημαντικός, και ψαύω= ψαχουλεύω, εγγίζω κάτι απαλά και σημαίνει αυτόν που κατέχει κάτι πολύτιμο, ευαίσθητο και πολύ σημαντικό. |
|
|
|
Ο Εύγραφος υπήρξε γραμματικός του αγίου Μηνά, ο οποίος μπροστά στο μαρτύριο του Μηνά πείστηκε μαζί με τον Ερμογένη και έγινε Χριστιανός.
Κοιμήθηκε στο διωγμό του Μαξιμίνου το 311-313 μ.Χ.
|
|
| Από τις λέξεις 'ευ' και 'γράφω' και σημαίνει αυτόν που γράφει ωραία. |
|
|
|
Ένας από τους 70 Αποστόλους επίσκοπος Σάρδεων ή Σαρδικής. Αναφέρεται στην προς Φιλιππησίους επιστολή σαν συναθλητής του Αποστόλου Παύλου. Έγινε επίσκοπος Σάρδεων και πέθανε μετά από πολλά παθήματα για τη στήριξη του ποιμνίου του και τη διάδοση της αλήθειας του Ευαγγελίου.
|
|
| Από το Λατινικό 'Clemens' που σημαίνει πράος, γαλήνιος, απαλός, ήπιος, |
|
|
|
Δεν υπάρχει αγία με αυτό το όνομα. Παρακαλώ πηγαίνετε στο αντίσςτοιχο ανδρικό.
|
|
| Από τις λέξεις 'ευ' και 'γράφω' και σημαίνει αυτήν που γράφει ωραία. |
|
|
|
Μάρτυρας της Ορθόδοξης Εκκλησίας που έζησε τον 4ο αιώνα μ.Χ. Καταγόταν από το Κάστρο της Βιζάλης. Αποκεφαλίστηκε, επειδή αρνήθηκε να αλλάξει την πίστη της.
|
|
| Από τα αρχαία ΄ία'=μενεξέδες |
|
|
|
Δεν υπάρχει αγία με αυτό το όνομα, παρακαλώ πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό
|
|
| Από το Λατινικό 'clementia' που σημαίνει πραότητα, ηπιότητα, απαλότητα, επιείκια, |
|
|
|
Δεν υπάρχει άγιος με τέτοιο όνομα, για χριστιανική εορτή παρακαλώ πηγαίνετε στο αντίστοιχο γυναικείο
|
|
| Αρχαίο Ελληνικό όνομα από το 'μην' και δώρον και σημαίνει δώρο της σελήνης. |
|
|
|
Δεν υπάρχει άγιος με τέτοιο όνομα παρακαλώ πηγαίνετε στο αντίστοιχο γυναικείο
|
|
| Από το μήτηρ (μητέρα) και το δώρον και σημαίνει "το θείο δώρο". |
|
|
|
Δεν υπάρχει άγιος με τέτοιο όνομα, παρακαλώ πηγαίνετε στο αντίστοιχο γυναικείο
|
|
| Από τις λέξεις νύμφη ή νύμφες και δώρο ή δώρα. Το δώρο ή τα δώρα των νυμφών (νεράιδων). |
|
|
|
Για ονομαστική εορτή πηγαίνετε στο αντίστοιχο γυνακείο
|
|
| Από το λατινικό επίθετο 'pulcher' και σημαίνει τον ευπρεπή. |
|
-
|
|
Δεν βρήκαμε άλλες πληροφορίες
|
|
| Από τα αρχαία Ελληνικά ευ +δοκώ =έχω άποψη, καλή διάθεση, αυτή που φαίνεται καλά. |
|
|
10 Σεπτεμβρίου > Κινητή εορτή. Κατόπιν απόφασης της Ιεράς Συνόδου της Ελλάδας η ημέρα αυτή είναι ημέρα μνήμης των υπό των Τούρκων σφαγιασθέντων Ελλήνων κληρικών και λαϊκών το 1922
|
|
|
Άγιος Χρυσόστομος Σμύρνης και οι συν αυτώ Άγιοι Αρχιερείς Γρηγόριος Κυδωνιών, Αμβρόσιος Μοσχονησίων, Προκόπιος Ικονίου, Ευθύμιος Ζήλων καθώς και οι κληρικοί και λαϊκοί που σφαγιάσθηκαν κατά την Μικρασιατική Καταστροφή
|
|
| Από την αρχαία Ελληνική λέξη ‘άμβρότιος’ που μας δίνει το ‘άμβροτος’ από το στερητικό ‘α’ και ‘βροτός’=θνητός και ‘μορτός’=νεκρός, και σημαίνει τον άφθαρτο και αθάνατο.
Στα πιο πάνω βασίζονται πολλές λέξεις της Λατινικής γλώσσας όπως ‘mortem’=θάνατος και η αγγλική ‘immortal’=αθάνατος.
Να υπενθυμίσουμε ότι ‘αμβροσία' ήταν η τροφή των θεών του Ολύμπου που τους χάριζε την αθανασία. |
|
|
|
|
|
| Από το αρχαίο Ελληνικό ρήμα 'απελλάζω'=εκκλησιάζομαι και εννοεί τον εκκλησιαστή που μετέχει στην λαϊκή βουλή |
|
|
10 Σεπτεμβρίου > Όσιος Ησαΐας κτίτωρ της Ιεράς Βασιλικής και Σταυροπηγιακής Μονής Κύκκου
|
|
|
Κύπριος Άγιος μοναχός. Ιδρυτής της Μονής του Κύκκου, που έζησε περί τα τέλη του 11ου αιώνα. Σύμφωνα με την παράδοση κατάφερε να θεραπεύσει την κόρη του αυτοκράτορα του Βυζαντίου, Αλεξίου Α' Κομνηνού ο οποίος για να τον ευχαριστήσει του χάρισε εικόνα της Παναγίας, που θεωρείται ως μια από τις τρεις που ζωγράφισε ο Απόστολος Λουκάς. Ταυτοχρόνως του πρόσφερε τα απαιτούμενα οικονομικά μέσα για την ανέγερση της μονής. Η εικόνα φυλάγεται μέχρι σήμερα στη μονή.
|
|
| Εξελληνισμένο εβραϊκό όνομα που αποτελείται από δυο μέρη ‘Γιαχβέ’=Θεός και ‘γιασιά’=σώζω και σημαίνει "ο Θεός σώζει". |
|
|
|
Ένας από τους 70 Αποστόλους επίσκοπος Λαοδικείας,
|
|
| Λουκάς από το αρχαίο ελληνικό Λύκιος που σημαίνει φωτεινός. Από το 'λύκη'= φως, εξού και λυκαυγές, το φως της αυγής.
Η κατάληξη '-ιανός' υποδεικνύει ότι ανήκει στον Λουκά. |
|
|
|
(Titus Flavius Clemens) ήταν φιλόσοφος στα τέλη του 2ου και αρχές 3ου αιώνα. Γεννήθηκε γύρω στο 150 και πέθανε μεταξύ του 211 και 216 μ.Χ. Δίδαξε ως δάσκαλος στην Αλεξάνδρεια, αφού πρώτα μεταστράφηκε στον Χριστιανισμό. Ο Κλήμης θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους εκκλησιαστικούς Πατέρες. Υπήρξε δάσκαλος του Ωριγένη, ο οποίος και τον διαδέχθηκε.
|
|
| Από το Λατινικό 'Clemens' που σημαίνει πράος, γαλήνιος, απαλός, ήπιος, |
|
|
|
|
|
