Όνομα:	Λατομίτισσα
Ετυμολογία:

Όνομα:	Αλεξιώτισσα
Ετυμολογία:	Προέρχεται από το αρχαίο Ελληνικό ρήμα 'αλέξω'=προστατεύω, οπότε σημαίνει την προστάτισσα.

Ο ναός, αφιερωμένος στην Υπεραγία Θεοτόκο Κυρά Αντιβουνιώτισσα, αποτελεί ένα από τα παλαιότερα και πλουσιότερα εκκλησιαστικά μνημεία της Κέρκυρας και πιθανότατα κτίστηκε στο τέλος του 15ου αιώνα μ.Χ. Είναι μια μονόχωρη, ξυλόστεγη βασιλική που διασώζει άθικτη την ιδιαιτερότητα του κερκυραϊκού ναού της εποχής, την ύπαρξη δηλαδή του εξωνάρθηκα που περιβάλλει το ναό από τις τρεις πλευρές. Ο ναός εσωτερικά είναι ιδιαίτερα υποβλητικός με ψηλά στασίδια, ζωγραφιστή ταπετσαρία στους τοίχους και ουράνια με επίχρυσα ξυλόγλυπτα θέματα. Το τέμπλο είναι λίθινο όπως λίθινες είναι και οι πλάκες του δαπέδου του κυρίως ναού όπως και των εξωναρθήκων, όπου οι περισσότερες είναι επιτάφιες με εγχάρακτα ή ανάγλυφα ονόματα και οικόσημα ευγενών, μεγάλων πρωτοπαπάδων αλλά και γενικότερα σημαντικών προσώπων της Κέρκυρας.

Ο ναός αποτελεί το τελευταίο δείγμα του παραδοσιακού Κερκυραϊκού ρυθμού (Βασιλική Επτανησιακού Τύπου) με εξωνάρθηκα στη Βόρεια, τη Νότια και Δυτική πλευρά του. Οι τοίχοι του είναι καλυμμένοι με ταπετσαρία ενώ το πάτωμά του αποτελείται από επιτάφιες πλάκες ευγενών και κληρικών. Τα παράθυρά του έχουν ημικυκλικό σχήμα ενώ το εξωτερικό του ναού χαρακτηρίζεται από τη λιτότητά του.

Ο ναός ήταν κτητορικός και ανήκε σε τέσσερις οικογένειες. Οι απόγονοι των ιδρυτών του δώρισαν το 1979 μ.Χ. τον ναό στο ελληνικό δημόσιο με την προϋπόθεση να μετατραπεί σε μουσείο. Έτσι, από το 1984 μ.Χ. και μέχρι σήμερα ο εξωνάρθηκας και το σπίτι στο οποίο διέμενε ο ιερέας λειτουργούν σαν Μουσείο Μεταβυζαντινής Τέχνης. Στο Μουσείο φιλοξενούνται εικόνες σημαντικών αγιογράφων αλλά και ιερά κειμήλια του Χριστιανισμού.

Όνομα:	Αντιβουνιώτισσα
Ετυμολογία:

Η εικόνα της Παναγίας της Βηθλεεμίτισσας βρίσκεται στην μεγαλοπρεπή Βασιλική της του Χριστού Γεννήσεως στη Βηθλεέμ.

Όνομα:	Βηθλεεμίτισσα
Ετυμολογία:

Όνομα:	Θεοσκέπαστη
Ετυμολογία:	Θεοτοκωνύμιο, όνομα της Παναγίας,

Ο Όσιος Ευάρεστος καταγόταν από τη Γαλατία από γονείς ένδοξους και επίσημους της χώρας αυτής. Αφού καλά και όσια εκπαιδεύτηκε στη χώρα του, πήγε με τον πατέρα του στην Κωνσταντινούπολη επί Λέοντος του Ισαύρου (813 - 820 μ.Χ.) και τον φιλοξενούσε ο συγγενής του πατρίκιος Βρυέννιος. Όταν αυτός στάλθηκε από τη βασίλισσα Θεοδώρα πρέσβυς στους Βούλγαρους, πήρε κοντά του και τον Ευάρεστο και όταν έφτασαν στον τόπο, που ονομαζόταν Σκόπελο, εκεί ο Ευάρεστος συνάντησε γέροντα ασκητή, στον οποίο προσκολλήθηκε και εκάρη μοναχός. Ο δε γέροντας, βλέποντας την υψηλή πνευματική έφεση του νέου, τον έστειλε με συστατική επιστολή στη Μονή Στουδίου, όπου ο Ευάρεστος διέπρεπε σαν αυστηρός ασκητής. Εκεί λοιπόν αφού έζησε και τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής του οσιακά, απεβίωσε ειρηνικά σε ηλικία 79 χρονών.

Όνομα:	Ευάρεστος
Ετυμολογία:	Από το ευ και το αρέσκω, ο πολύ αρεστός

Έζησε τον καιρό του βασιλιά Κωνσταντίνου και της βασίλισσας Εἰρήνης (780 - 797 μ.Χ.), Μετά τις σπουδές του έγινε μοναχός και αφού διακρίθηκε δια την αρετή του και λόγω της παιδείας του προάχθηκε σε μητροπολίτη Σάρδεων. Υπήρξε κι αυτός θύμα της εικονομαχίας.

Όνομα:	Ευθύμιος
Ετυμολογία:	Από τις αρχαίες Ελληνικές λέξεις 'ευ' και 'θυμός'=ψυχή, πνεύμα και σημαίνει "ο πρόσχαρος, αυτός που έχει ευχάριστη διάθεση"

Ο Κωνστάντιος καταγόταν από τη Ρωσία και υπηρετούσε σαν εφημέριος στη Ρωσική Πρεσβεία στην Κωνσταντινούπολη. Κατά τον Ρωσοτουρκικό πόλεμο ήλθε στο Άγιον Όρος και παρέμεινε για αρκετό χρονικό διάστημα στη Μεγίστη Λαύρα, απ' όπου αναχώρησε στα Ιεροσόλυμα για προσκύνημα στους Άγιους Τόπους. Επανήλθε στη Μεγίστη Λαύρα και περίμενε την ειρήνη μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας. Όταν επιτεύχθηκε η ειρήνη, ο Άγιος πήγε στην Κωνσταντινούπολη και παρέμεινε σαν εφημέριος στην ίδια πρεσβεία. Εκεί όμως, άγνωστο για ποιους λόγους, ήλθε σε προστριβή με τον Ρώσο Πρέσβη και είτε από φόβο είτε από θυμό, παρουσιάστηκε στον Σουλτάνο και αρνήθηκε τον Χριστό. Για την ενέργειά του αυτή, έτυχε μεγάλων τιμών και περιποιήσεων από τους Τούρκους. Μετά από λίγες ήμερες, συναισθάνθηκε το μεγάλο του ολίσθημα, μετανοημένος έκλαψε πικρά και πόθησε το μαρτύριο. Έτσι πέταξε τα τούρκικα ρούχα, φόρεσε ένα φθαρμένο ράσο, παρουσιάστηκε στον Σουλτάνο και με θάρρος ομολόγησε τον Χριστό και αποκήρυξε τη θρησκεία του Μωάμεθ. Χωρίς καμιά διαδικασία, οι Τούρκοι πήραν τον μάρτυρα και τον αποκεφάλισαν μπροστά στ' ανάκτορα του Σουλτάνου το 1743 μ.Χ.

Όνομα:	Κωνσταντίνος
Ετυμολογία:	Από τη λατινική λέξη 'constans'=σταθερή και σημαίνει "ο σταθερός, ο αποφασισμένος, ο βέβαιος". Είναι το αντίστοιχο του Ελληνικού "Ευστάθιος".

Πανηγυρίζεται η Σύναξη της Θεοτόκου, δηλαδή η συγκέντρωση των πιστών για την απόδοση τιμής στη Μητέρα του Σωτήρος.
Ίσως θα έπρεπε η μέρα αυτή να γιορτάζουν όλες οι γυναίκες που αναζητούν και απαιτούν την ισότητα τους με τους άνδρες

Όνομα:	Δέσποινα
Ετυμολογία:	1.Το πρώτο συνθετικό είναι αγνώστου ετύμου. Το δεύτερο συνθετικό "πότνια" είναι ο θηλυκός τύπος του πόσις (σύζυγος, ο οικοδεσπότης) και σημαίνει " η κυρία του οίκου". 2. Θεοτοκωνύμιο, όνομα της Παναγίας. Αποτελεί προσωνύμιο που δινόταν στις Θεές των Ελλήνων και από εκεί μεταφέρθηκε στην Παναγία.

Εμμανουήλ ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός. Ένα από τα ονόματα του Ιησού Χριστού όπως αναφέρονται στην Καινή Διαθήκη.

Όνομα:	Εμμανουήλ
Ετυμολογία:	Ελληνική γραφή τού Εβραϊκού ονόματος «Ιμμάνου Ελ», που σημαίνει «ο Θεός μαζί μας».

Όνομα:	Εμμανουηλία
Ετυμολογία:	Εξελληνισμένο εβραϊκό όνομα «Immanu El» και σημαίνει «ο Θεός μαζί μας".

Πανηγυρίζεται η Σύναξη της Θεοτόκου, δηλαδή η συγκέντρωση των πιστών για την απόδοση τιμής στη Μητέρα του Σωτήρος.
Ίσως θα έπρεπε τη μέρα αυτή να γιορτάζουν όλες οι γυναίκες που αναζητούν και απαιτούν την ισότητα τους με τους άνδρες

Όνομα:	Μαντόνα
Ετυμολογία:	Από το Ιταλικό 'Madonna' που σημαίνει ‘Κυρία’, μια σεβάσμια προσφώνηση για την Παναγία.

Πανηγυρίζεται η Σύναξη της Θεοτόκου, δηλαδή η συγκέντρωση των πιστών για την απόδοση τιμής στη Μητέρα του Σωτήρος.

Ίσως θα έπρεπε η μέρα αυτή να γιορτάζουν όλες οι γυναίκες που αναζητούν και απαιτούν την ισότητα τους με τους άνδρες

Όνομα:	Μαρία
Ετυμολογία:	Εξελληνισμένο όνομα Marjam που χρησιμοποιήθηκε για να αποδοθεί το αραμαϊκό όνομα της Παναγίας «Μαργιάμ» που σημαίνει 'πικροφέρουσα'. Επίσης υπάρχει αρχαίο Ελληνικό (Μινωικό) όνομα ΜΑΙΡΑ, που μπορεί να επροφέρετο Μαίρα, Μαίρη ή Μάϊρα. Όνομα πανάρχαιο Ελληνικό. Το Εβραϊκό όνομα Μαρία κατά τον καθηγητή κ. Θεοφανίδη είναι παράγωγο του αρχαίου μυθολογικού και Ομηρικού ονόματος ΜΑΙΡΑ ή ΜΑΡΙΑ (Ιλιάδα Σ48, Οδύσσεια λ326, Παυσανίας κ.λ.π ) . Το όνομα Μαίρα ή Μαρία έχει ως ρίζα το αρχαίο ελληνικό ρήμα μαρμαίρω που σημαίνει την λάμπουσα, την ακτινοβολούσα.(Oμηρικόν λεξικό Ε.Κοφινιώτου ) Μαρ - μαίρω = λάμπω, ακτινοβολώ. Μαρία, η λάμπουσα η ακτινοβολούσα.

Γιορτές της Παναγίας

Όνομα:	Μάριος
Ετυμολογία:	Θεωρείται ο αρσενικός τύπος του ονόματος Μαρία που είναι το εξελληνισμένο όνομα Marjam που χρησιμοποιήθηκε για να αποδοθεί το Αραμαϊκό όνομα της Παναγίας «Μαργιάμ» που σημαίνει «πικροφέρουσα». Για περισσότερες πληροφορίες πηγαίνετε στο όνομα Μαρία. Όμως το όνομα αυτό σαν Λατινικό προϋπήρχε της Παναγίας και προέρχεται από το Λατίνο θεό του πολέμου 'Mars' (αντίστοιχος του Θεού Άρη του Ελληνικού Πανθέου) και σημαίνει τον ανδροπρεπή και αποφασιστικό. Άλλη πιθανή εκδοχή είναι ότι μπορεί να προέρχεται από τη Λατινική λέξη 'mare'=θάλασσα Η κατάληξη '-ανός' φανερώνει αυτόν που κατάγεται από τον Μάριο.

Ο Όσιος Δαβίδ καταγόταν από τη βόρεια Μεσοποταμία, που ήταν μεγάλο μοναστικό κέντρο, και γεννήθηκε περί το 450 μ.Χ. Για λόγους που δεν αναφέρονται ήλθε στη Θεσσαλονίκη μαζί με το μοναχό Αδολά. Κατά το βιογράφο τους ο Όσιος εισήλθε αρχικά στη μονή των Αγίων Μαρτύρων Θεοδώρου και Μερκουρίου. Τα παραδείγματα των αγίων ανδρών της Παλαιάς Διαθήκης, ιδιαιτέρως του Προφήτου και βασιλέως Δαβίδ, ο οποίος «τριετῆ χρόνον ᾐτήσατο, ἵνα δοθῇ αὐτῷ χρηστότης καὶ παιδεία καὶ σύνεσις», ώθησαν τον Όσιο Δαβίδ να αποφασίσει να καθίσει σε δένδρο αμυγδαλέας μέχρι ο Κύριος να του αποκαλύψει το θέλημά Του και να του χαρίσει σύνεση και ταπείνωση. Στο τέλος της τριετίας εμφανίσθηκε στον Όσιο Άγγελος Κυρίου, ο οποίος τον διαβεβαίωσε ότι εισακούσθηκε η παράκλησή του και η δοκιμασία του ως δενδρίτου ασκητού έληξε. Ο Άγγελος του είπε να κατέλθει από το δένδρο και να συνεχίσει τον ασκητικό του βίο σε κελί αινών και ευλογών τον Θεό. Ο Όσιος κοινοποίησε την οπτασία αυτή στους μαθητές του, ζητώντας τη βοήθειά τους για την κατασκευή του κελιού. Κατά τις ανταλλαγές πληθυσμών από τη Μικρά Ασία τη δεκαετία του 20', πολλές οικογένεις προσφύγων έμειναν στο εκκλησάκι του Οσίου στην Άνω Πόλη Θεσσαλονίκης, γινόμενος έτσι ο προστάτης των προσφύγων από την πιστεύουσα κοινότητα.

Όνομα:	Δαβίδ
Ετυμολογία:	Εξελληνισμένο εβραϊκό όνομα 'דוד' που σημαίνει αγαπητός.

Δεν βρήκαμε το Ιουδαϊκό όνομα του Οσίου, ο οποίος ασπάσθηκε τον Χριστιανισμό σε νεαρή ηλικία και έγινε μοναχός, παίρνοντας το όνομα Κωνσταντίνος. Επιθυμώντας την εξάπλωση της Χριστιανικής αγάπης άρχισε να μεταβαίνει από την μία πόλη στην άλλη και να κηρύσσει το λόγο του Θεού. Μεταξύ άλλων, επισκέφτηκε τον Όλυμπο, τα Μύρα της Λυκίας, την Κύπρο, την Αττάλεια και την Ατρώα της Βιθυνίας, όπου και απεβίωσε ειρηνικά.

Όνομα:	Κωνσταντίνος
Ετυμολογία:	Από τη λατινική λέξη 'constans'=σταθερή και σημαίνει "ο σταθερός, ο αποφασισμένος, ο βέβαιος". Είναι το αντίστοιχο του Ελληνικού "Ευστάθιος".

Ο Όσιος Νικόδημος γεννήθηκε στο Πρίλεπ της νότιας Σερβίας το 1320 μ.Χ. από Έλληνα πατέρα και Σερβίδα μητέρα. Ο σλαβικός κόσμος τον επονομάζει Γραικό. Από νεαρή ηλικία μπήκε στον μοναχισμό. Ίδρυσε διάφορες μονές στη Βουλγαρία κατά το πρότυπο των αγιορείτικων και βοήθησε έτσι στην εξάπλωση του αγιορείτικού ασκητισμού στην Βουλγαρία. Το ίδιο έκανε και στις παραδουνάβιες χώρες ιδρύοντας άλλες 9 μονές.

Στα τελευταία του έτη αποτραβήχτηκε σ' ένα σπήλαιο. Κοιμήθηκε στις 26 Δεκεμβρίου του 1406 μ.Χ. και τα λείψανά του τοποθετήθηκαν στην μονή Τισμάνα.

Με την παιδεία του έγινε ο άνθρωπος που συνέδεσε τις μονές της Ανατολικής Ευρώπης στα τέλη του Μεσαίωνα.

Όνομα:	Νικόδημος
Ετυμολογία:	Από τα ουσιαστικά νίκη και δήμος και σημαίνει "η νίκη του δήμου, του λαού".

Πανηγυρίζεται η Σύναξη της Θεοτόκου, δηλαδή η συγκέντρωση των πιστών για την απόδοση τιμής στη Μητέρα του Σωτήρος.

Ίσως θα έπρεπε τη μέρα αυτή να γιορτάζουν όλες οι γυναίκες που αναζητούν και απαιτούν την ισότητα τους με τους άνδρες

Όνομα:	Παναγιώτα
Ετυμολογία:	Από τις αρχαίες Ελληνικές λέξει 'παν' και αγία (από το άγω) που σημαίνει "η απόλυτα αγία". Το αρχαίο Ελληνικό ρήμα ‘ἄγω’ φαίνεται ότι είχε τη σημασία του ηγέομαι - ηγούμαι. Εξ αυτού δε μάλλον προέρχονται στρατιωτικές λέξεις όπως λοχαγός, στρατηγός, άγημα. Και ίσως αυτός να ήταν και ο στόχος των χριστιανικών ιερατείων να δώσουν δηλαδή την εντύπωση ότι οι άγιοι έπαιζαν ρόλο ηγετικό και θα έπρεπε οι πιστοί να τους υπακούουν. Οπότε ‘Παναγία’ σήμαινε ηγέτιδα των ηγετών.

Όταν οι μάγοι προσκύνησαν το Χριστό, αναχώρησαν για την πατρίδα τους, χωρίς να περάσουν από το βασιλιά Ηρώδη. Τότε άγγελος Κυρίου φάνηκε σε όνειρο στον Ιωσήφ και του είπε να πάρει το παιδί με τη μητέρα του και να φύγει στην Αίγυπτο. Και έμειναν εκεί, μέχρι πού πέθανε ο Ηρώδης, για να επαληθευθεί έτσι εκείνο που ελέχθη δια του προφήτου Ωσηέ: «Ἐξ Αἰγύπτου ἐκάλεσα τὸν υἱόν μου».

Μετά τη φυγή του Κυρίου στην Αίγυπτο, ο Ηρώδης έστειλε στρατιώτες και θανάτωσαν όλα τα παιδιά που ήταν στη Βηθλεέμ και τα περίχωρά της, από ηλικίας δύο ετών και κάτω. Διότι τόσο είχε υπολογίσει την ηλικία του Χριστού, Τον οποίο φοβόταν ότι θα του έπαιρνε τη βασιλεία.

Όνομα:	Χριστός
Ετυμολογία:	Μόνο για τον Ιησού Χριστό. Κανένας άλλος δεν έχει αυτό το όνομα. Η λέξη χριστός σημαίνει κεχρισμένος, αυτός που φέρει το χρίσμα και αποτελεί την Ελληνική μετάφραση της Εβραϊκής λέξης ‘μασιχα’ (Μεσσίας). Στο κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο αναφέρεται η φράση «ευρήκαμεν τον Μεσσίαν, ό εστίν ερμηνευόμενον τον Χριστόν». Το όνομα Ιησούς προέρχεται από το Εβραϊκό Γιεσούα που σημαίνει ο Θεός σώζει.