|
|
Μαρτύρησε και αυτός στο διωγμό του Διοκλητιανού κατά της Εκκλησίας. Ήταν Ιερέας στην Καισαρεία της Καππαδοκίας και έσπειρε τον καλό σπόρο στην πόλη. Όταν οι ναοί του Χρίστου κλείστηκαν, αυτός έκανε θεία λειτουργία σ' ένα μυστικό ευκτήριο οίκο. Καταγγέλθηκε, αρνήθηκε την αναγνώριση των διαταγμάτων του διωγμού και έμεινε σταθερός στην ομολογία του Χρίστου. Ο διοικητής Ούρβανός (298) διέταξε τη φυλάκιση του. Όταν ξαναδήλωσε την πίστη του, μαστιγώθηκε σκληρά. Κατόπιν ξερίζωσαν τα νύχια από τα χέρια και τα πόδια του και έπειτα άνοιξαν τα πλευρά του με σιδερένια νύχια, και τις πληγές έκαψαν με αναμμένες λαμπάδες από ρητίνη.
|
Από την άρχαία Ελληνική λέξη 'καρτερός'=ισχυρός, δυνατός |
|
|
|
Βενεδικτίνος μοναχός, ακόλουθος του αγίου Dunstan, υπηρέτησε στην κοινότητα του Wensminster γύρω στα 960 και μετέπειτα επίσκοπος του Sherbone.
|
8 Ιανουαρίου > Άγιος Ιουλιανός ο Αιγύπτιος και οι μαζί μ' αυτόν μαρτυρήσαντες Βασίλισσα, Κέλσος, Αναστάσιος, Αντώνιος ο Πρεσβύτερος, είκοσι δεσμοφύλακες και επτά αδέλφια
|
|
|
Μαρτύρησε με τον άντρα της Ιουλιανό στις αρχές του 4ου αιώνα επί Διοκλητισνού και Μαρκιανού διοικητή Αιγύπτου.Ο γάμος τους δεν τους έδωσε παιδί, ωστόσο θεωρούσαν τα φτωχά και τα ορφανά ως παιδια τους. Όταν το 303 κηρύχτηκε διωγμός κατά των χριστιανών, ο Ιουλιανός και η Βασίλισσα για να αποφύγουν την ειδωλολατρική βία, αναχώρισαν σε μοναστήρια. Αλλά η σκληρή δίωξη από τον ειδωλολάτρη διοικητή της Αιγύπτου Μαρκιανό, έφτασε μέχρι αυτά τα μοναστήρια. Τότε ο Ιουλιανός συνελήφθη και ιδιαίτερα αυτός βασανίστηκε σκληρά. Ο γιος όμως του Μαρκιανού, Κέλσιος, που σεβόταν τους χριστιανούς, είπε στον πατέρα του να πάψει τα σκληρά βασανιστήρια, τότε ομολόγησε τον Χριστό, με αποτέλεσμα να τον θανατώσει ο ίδιος ο πατέρας του. Λίγο αργότερα, μετά από απάνθρωπα βασανιστήρια, παρέδιδαν στον στεφανοδότη Χριστό τις ψυχές τους ο Ιουλιανός και η σύζυγος του Βασίλισσα. Μαζί τους δε και ένας ιερέας ονόματι Αντώνιος, καθώς και κάποιοι από τους Δήμιους, αλλά και άλλοι πολλοί άνδρες. Επίσης και κάποιος εκ νεκρών αναστάς Αναστάσιος και 20 Στρατιώτες. Η μνήμη όλων των πιο πάνω Αγίων, άγνωστο γιατί, επαναλαμβάνεται και την 21η Ιουνίου.
|
Γυναίκα που ασκεί βασιλική εξουσία, ή σύζυγος βασιλιά.
Από το αρχαίο Ελληνικό 'βασιλεύς' που προέρχεται από τις λέξεις 'βάσις' και 'λεώς'=λαός στα Δωρικά και θεωρείτο η βάσις του λαού. |
|
|
|
Μεγάλωσε στην Βαγδάτη σαν μουσουλμάνος. Στην ηλικία των 17 ή 18, βρέθηκε στην Τυφλίδα της Γεωργίας όπου έγινε Χριστιανός. Μαρτύρησε το έτος 786 μ.Χ. Ο Άγιος Αβώ είναι ο προστάτης Άγιος της Τυφλίδας.
|
Μάλλον από το Εσθονικό όνομα 'Aavo' |
|
|
|
Ο Άγιος Αττικός γεννήθηκε στη Σεβάστεια της Αρμενίας, όπου και εκπαιδεύτηκε. Όταν πήγε στην Κωνσταντινούπολη, έγινε κληρικός της εκεί Αρχιεπισκοπής. Η μόρφωση του ήταν μέτρια, πολλή όμως ήταν η φιλοτιμία και ο κόπος του στο να μελετά για να μπορεί να κηρύττει. Στη ζωή του ήταν ασκητικός αλλά συγχρόνως και κοινωνικός τύπος.
Στην Αρχιεπισκοπή Κωνσταντινουπόλεως διαδέχτηκε τον αποθανόντα το 405 μ.Χ. Αρσάκιο. Επί της πατριαρχείας του έγιναν το 415 μ.Χ. τα εγκαινια του πυρποληθέντος το 404 μ.Χ. - ναού της Αγίας Σόφίας ενώ το 421 μ.Χ. βάπτισε την περίφημη Αθηναΐδα, κόρη του Αθηναίου σοφιστή Λεοντίου, αφού τη μετονόμασε σε Ευδοκία και κατόπιν ευλόγησε τους γάμους της με τον αυτοκράτορα Θεοδόσιο τον Β'. Εργάστηκε εναντίον των δεισιδαιμονιών. Το 422 μ.Χ. έγραψε στα Δίπτυχα της Εκκλησίας τον άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο. Τέλος ο Άγιος Αττικός, παρά την μετριοπάθειά του, επέδειξε πολύ αυστηρή συμπεριφορά προς την αίρεση των Μασσαλιανών, που διατηρούσαν μοναχικά συγκροτήματα στη Μικρά Ασία και τη Συρία και αυτοσεμνύνονταν ότι πραγματοποιούσαν την ηθική τελειότητα χωρίς να χρειάζεται ο Νόμος. Έφθασαν και μέχρι του να περιφρονούν την εργασία και να ζουν από ελεημοσύνες λέγοντας ότι έχουν συστηματικά αξιωθεί θείων οράσεων και καταφρονούντες τα ιερά μυστήρια και τις παραδόσεις της Εκκλησίας.
Ο Αττικός πέθανε ειρηνικά το 425 μ.Χ. αφού πατριάρχευσε 20 χρόνια.
|
Ορμητικός, από το ρήμα 'άττω'=ορμώ. |
|
8 Ιανουαρίου > Άγιος Ιουλιανός ο Αιγύπτιος και οι μαζί μ' αυτόν μαρτυρήσαντες Βασίλισσα, Κέλσος, Αναστάσιος, Αντώνιος ο Πρεσβύτερος, είκοσι δεσμοφύλακες και επτά αδέλφια
|
|
|
Μαρτύρησαν στις αρχές του 4ου αιώνα επί Διοκλητισνού και Μαρκιανού διοικητή Αιγύπτου. Ο Ιουλιανός ήταν από την Αντινούπολη της Μέσης Αιγύπτου και ο γάμος του με τη Βασίλισσα (έτσι ονομαζόταν η γυναίκα του) δεν τους έδωσε παιδί. Αλλά παιδιά τους θεωρούσαν τα φτωχά και τα ορφανά. Όταν το 303 κηρύχτηκε διωγμός κατά των χριστιανών, ο Ιουλιανός και η Βασίλισσα για να αποφύγουν την ειδωλολατρική βία, πήγαν, ο μεν σε ανδρικό μοναστήρι, ή δε σε γυναικείο. Αλλά η σκληρή δίωξη από τον ειδωλολάτρη διοικητή της Αιγύπτου Μαρκιανό, έφτασε μέχρι αυτά τα μοναστήρια. Τότε ο Ιουλιανός συνελήφθη και ιδιαίτερα αυτός βασανίστηκε σκληρά. Ο γιος όμως του Μαρκιανού, Κέλσιος, που σεβόταν τους χριστιανούς, είπε στον πατέρα του να πάψει τα σκληρά βασανιστήρια. Εκείνος αρνήθηκε. Και ο Κέλσιος τότε ομολόγησε τον Χριστό, με αποτέλεσμα να τον θανατώσει ο ίδιος ο πατέρας του. Λίγο αργότερα, μετά από απάνθρωπα βασανιστήρια, παρέδιδαν στον στεφανοδότη Χριστό τις ψυχές τους ο Ιουλιανός και η σύζυγος του Βασίλισσα. Μαζί τους δε και ένας ιερέας ονόματι Αντώνιος, καθώς και κάποιοι από τους Δήμιους, αλλά και άλλοι πολλοί άνδρες. Επίσης και κάποιος εκ νεκρών αναστάς Αναστάσιος και 20 Στρατιώτες. Η μνήμη όλων των πιο πάνω Αγίων, άγνωστο γιατί, επαναλαμβάνεται και την 21η Ιουνίου.
|
Από το ρήμα ΄κέλλω'=προσεγγίζω και εννοεί αυτόν που προσεγγίζει το πλοίο στη στεριά, πιλότος, ναυτίλος, πηδαλιούχος. |
|
|
|
Δεν υπάρχει αγία με αυτό το όνομα. Πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό
|
Ορμητική, από το ρήμα 'άττω'=ορμώ. |
|
|
|
Η Αγία αυτή ήταν σύζυγος του ηγεμόνα που θανάτωσε τον Άγιο Ιουλιανό και μητέρα του γίου Κελσίου. Πίστεψε στον Χριστό από τα θαύματα που έγιναν κατά τη διάρκεια των μαρτυρίων και στη συνέχεια αποκεφαλίστηκε.
|
Από το αρχαίο Ελληνικό 'γυνή'.
Χρησιμοποιείται επίσης σαν συνώνυμο της συζύγου. |
|
|
|
Για χριστιανική εορτή πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό
|
Από την άρχαία Ελληνική λέξη 'καρτερός'=ισχυρός, δυνατός |
|
|
|
Για χριστιανική εορτή παρακαλώ πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό
|
Από το ρήμα ΄κέλλω'=προσεγγίζω και εννοεί αυτήν που προσεγγίζει το πλοίο στη στεριά, πιλότος, ναυτίλος, πηδαλιούχος. |
|
|
|
Από τους λόγιους και πολύπειρους ασκητές της ερήμου, που σοφά αποφθέγματα τους βρίσκονται στο Γεροντικό. Απεβίωσε ειρηνικά.
|
Από το ρήμα αγαθώ = ευεργετώ = ευεργέτης |
|
|
|
Ένας από τους προφήτες πού το βιβλίο του χάθηκε. Καταγόταν από την Ελάμ. Αυτός εμπόδισε τον Ροβοάμ, γιο του Σολομώντα, να κινήσει πόλεμο κατά των δώδεκα φυλών.
|
-
|
|
Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό
|
Από το ρήμα αγαθώ = ευεργετώ = ευεργέτιδα |
|
8 Ιανουαρίου > Εορτάζεται από τους κατοίκους του χωριού Όσσα.
|
|
|
Νεομάρτυρας της Ορθόδοξης εκκλησίας. Η Κυράννα έζησε τον 18ο αιώνα και καταγόταν από το χωριό Αβυσσώνα της Θεσσαλονίκης (σημερινή Όσσα). Κάποιος γενίτσαρος θέλησε να την εξισλαμίσει και να την παντρευτεί. Εκείνη αρνήθηκε και οι Τούρκοι την έριξαν στη φυλακή. Ύστερα από πολλά βασανιστήρια παρέδωσε το πνεύμα της στις 22 Φεβρουαρίου 1751.
|
Από τη λέξη 'κυρά' και το όνομα 'Άννα'. |
|
8 Ιανουαρίου > Άγιος Ιουλιανός ο Αιγύπτιος και οι μαζί μ' αυτόν μαρτυρήσαντες Βασίλισσα, Κέλσος, Αναστάσιος, Αντώνιος ο Πρεσβύτερος, είκοσι δεσμοφύλακες και επτά αδέλφια
|
|
|
Μαρτύρησαν στις αρχές του 4ου αιώνα επί Διοκλητισνού και Μαρκιανού διοικητή Αιγύπτου. Ο Ιουλιανός ήταν από την Αντινούπολη της Μέσης Αιγύπτου και ο γάμος του με τη Βασίλισσα (έτσι ονομαζόταν η γυναίκα του) δεν τους έδωσε παιδί. Αλλά παιδιά τους θεωρούσαν τα φτωχά και τα ορφανά. Όταν το 303 κηρύχτηκε διωγμός κατά των χριστιανών, ο Ιουλιανός και η Βασίλισσα για να αποφύγουν την ειδωλολατρική βία, πήγαν, ο μεν σε ανδρικό μοναστήρι, ή δε σε γυναικείο. Αλλά η σκληρή δίωξη από τον ειδωλολάτρη διοικητή της Αιγύπτου Μαρκιανό, έφτασε μέχρι αυτά τα μοναστήρια. Τότε ο Ιουλιανός συνελήφθη και ιδιαίτερα αυτός βασανίστηκε σκληρά. Ο γιος όμως του Μαρκιανού, Κέλσιος, που σεβόταν τους χριστιανούς, είπε στον πατέρα του να πάψει τα σκληρά βασανιστήρια. Εκείνος αρνήθηκε. Και ο Κέλσιος τότε ομολόγησε τον Χριστό, με αποτέλεσμα να τον θανατώσει ο ίδιος ο πατέρας του. Λίγο αργότερα, μετά από απάνθρωπα βασανιστήρια, παρέδιδαν στον στεφανοδότη Χριστό τις ψυχές τους ο Ιουλιανός και η σύζυγος του Βασίλισσα. Μαζί τους δε και ένας ιερέας ονόματι Αντώνιος, καθώς και κάποιοι από τους Δήμιους, αλλά και άλλοι πολλοί άνδρες. Επίσης και κάποιος εκ νεκρών αναστάς Αναστάσιος και 20 Στρατιώτες. Η μνήμη όλων των πιο πάνω Αγίων, άγνωστο γιατί, επαναλαμβάνεται και την 21η Ιουνίου.
|
Από τα αρχαία Ελληνικά, πρόθεση ‘ανά’ και ρήμα ίστημι>ίσταμαι και σημαίνει στέκομαι ξανά. |
|
|
|
|
Από τα αρχαία Ελληνικά, την πρόθεση ‘αντί’ και το ρήμα ‘ωνέομαι’=αγοράζω από το οποίο έχουμε τις λέξεις ‘ωνή’=αγορά, ‘ωνητός’=αγοραστός και ‘ώνια’=ψώνια και μάλλον σημαίνει αυτόν που δωρίζει κάτι που αγοράζει. Τον γενναιόδωρο. |
|
|
|
Κοιμήθηκε εν ειρήνη το 1012 μ.Χ.
|
Από το ρήμα γρηγορώ και σημαίνει "αυτός που είναι σε εγρήγορση, που παρακολουθεί και προσέχει, ο ακοίμητος φρουρός" |
|
|
|
Καταγόταν από την Ρωσία και ασκήτεψε στη Μονή του Αγίου Θεοδοσίου της Μεγάλης Λαύρας. Με την ακρίβεια της μοναχικής του βιοτής και τα πνευματικά παλαίσματα, από πολύ νωρίς αξιώθηκε να επιτελεί ποικίλα θαύματα στο Όνομα του Χριστού. Ιδιαίτερο χάρισμα του έδωσε ο Θεός εναντίον των πονηρών πνευμάτων, που τα επιτιμούσε και τα απομάκρυνε από τους ανθρώπους. Μαρτύρησε το έτος 1094 επί ηγεμόνος Ραστισλάβου.
|
Από το ρήμα γρηγορώ και σημαίνει "αυτός που είναι σε εγρήγορση, που παρακολουθεί και προσέχει, ο ακοίμητος φρουρός" |
|
8 Ιανουαρίου > Άγιοι Θεόφιλος ο Διάκονος και Ελλάδιος ο λαϊκός
|
|
|
Οι Άγιοι αυτοί Μάρτυρες ήταν από τη Λιβύη. Συνελήφθησαν διότι ομολογούσαν τον Χριστό και οδηγήθηκαν στον ανθύπατο και άρχοντα της Λιβύης, Επειδή επέμεναν στην πίστη του Χριστού, τους σκότωσαν με άγρια βασανιστήρια.
|
Από το όνομα της πατρίδας μας Ελλάδα που σημαίνει, χώρα του φωτός. Το όνομα Ελλάς προέρχεται από τη σύνθεση των λέξεων ‘σέλας’ που σημαίνει φως, λάμψη και ‘λας’ που σημαίνει πέτρα, λίθος, άρα Ελλάς είναι ο φωτεινός, λαμπερός λίθος ή βράχος. Δεν είναι τυχαίο που ο φωτεινός γαλανός ουρανός και η ελκυστικά γαλάζια θάλασσα είναι μοναδικά χαρακτηριστικά της Ελλάδας. Εξ άλλου από το λεξικό (Liddell & Scott) έχουμε την ανάλυση της λέξης σε ‘Έλα’ που στα δωρικά σημαίνει ήλιος, αυγή ή κάψιμο και ‘Λας’ που σημαίνει λίθος, πέτρα, βράχος. |
|
|
|
Οι Άγιοι Θεόφιλος ο Διάκονος και Ελλάδιος ο λαϊκός ήταν από τη Λιβύη. Συνελήφθησαν διότι ομολογούσαν τον Χριστό και οδηγήθηκαν στον ανθύπατο και άρχοντα της Λιβύης, Επειδή επέμεναν στην πίστη του Χριστού, τους σκότωσαν μεάγρια βασανιστήρια.
|
Από τις αρχαίες Ελληνικές λέξεις 'Θεός' και το 'φιλώ'=αγαπώ και σημαίνει αυτός που αγαπά τον Θεό. |
|
8 Ιανουαρίου > Άγιος Ισίδωρος ο Ιερομάρτυρας και οι συν αυτώ 72 Μάρτυρες
|
|
|
Πρεσβύτερος που μαρτύρησε από τους Λατίνους, στην πόλη Γιούρεβ της Εσθονίας, μαζί με άλλους 72 Χριστιανούς, το έτος 1472.
|
Από το όνομα Ίσις (αιγυπτιακή θεότητα) και το ουσιαστικό δώρο, και σημαίνει "δώρο της Ίσιδας". |
|
|
|
Ο Άγιος Κύρος ήταν μοναχός σε κάποιο μοναστήρι του Πόντου απέναντι της Αμάστριδος. Εκεί τον συνάντησε ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός ο Β (685-695, 705-711 μ.Χ.), τον οποίο ο Άγιος βεβαίωσε προφητικά ότι θα ανακτήσει τον θρόνο. Όταν αυτό συνέβη πραγματικά ο αυτοκράτορας θυμήθηκε τους προφητικούς λόγους του Αγίου και τον κάλεσε, το έτος 705 μ.Χ., στην Κωνσταντινούπολη, για να αναλάβει τον Πατριαρχικό θρόνο. Η πατριαρχεία του Άγιου Κύρου διήρκησε μέχρι το 711. Τα χρόνια εκείνα τάραζαν την Εκκλησία και το Κράτος οι αιρέσεις του Μονοφυσιτισμού και του Μονοθελητισμού, παρόλο που είχαν καταδικασθεί από την Δ' και ΣΤ' Οικουμενική Σύνοδο. Οι οπαδοί των αιρέσεων αυτών ήταν πάρα πολλοί στη Συρία, την Αίγυπτο, τη Μεσοποταμία, την Αρμενία, την Περσία, και βοήθησαν τους Άραβες στην κατάκτηση των χωρών αυτών και την απόσπαση τους από το Βυζάντιο. Ενώ όμως η ανάκτηση τους ήταν αδύνατη, υπήρχε μερίδα - κυρίως αιρετικών ανθρώπων, που επέμενε ότι ήταν δυνατό να ανακτηθούν οι χώρες εκείνες, εάν το Βυζάντιο καταργούσε τις δυσμενείς για Μονοφυσίτες και Μονοθελήτες αποφάσεις της Δ' και ΣΤ' Οικουμενικής Συνόδου. Πράγμα που δυστυχώς συνέβη από τον αυτοκράτορα Φιλιππικό. Ο Πατριάρχης Κύρος αντιστάθηκε σθεναρά στη διαταγή του αυτοκράτορα, με αποτέλεσμα αυτός να τον έκθρονήσει και να τον κλείσει στη Μονή της Χώρας. Εκεί ο Κύρος πέρασε τα τελευταία χρόνια της ζωής του, με ήσυχη τη συνείδηση ότι περιφρόνησε την απειλή του άσεβους αυτοκράτορα, δέχθηκε το διωγμό του και ήταν έτοιμος να δεχθεί και το θάνατο. Η Σύναξη αυτού ετελείτο στη σεβάσμια μονή της Χώρας και στο Ναό της Αγίας Σοφίας, εάν συνέπιπτε η μνήμη του ημέρα Κυριακή.
|
Σύμφωνα με τον ιστορικό Πλούταρχο ο ήλιος, στην περσική γλώσσα, ονομάζεται Κύρος. Επίσης, ο γιατρός Κτησίας που υπηρέτησε στην αυλή του βασιλιά Αρταξέρξη Β’ έγραψε στο βιβλίο του ‘Περσικά’ ότι το όνομα Κύρος προέρχεται από την περσική λέξη "Χουρ" που σημαίνει ήλιος. |
|
|
|
Περί το 454 μ.Χ. ένας άγνωστος μοναχός που προερχόταν από την Μικρά Ασία εγκαταστάθηκε στις πύλες του ναού στις όχθες του ποταμού Δούναβη, στη σημερινή Αυστρία. Μερικές μέρες μετά, άρχισε να διατρέχει την πόλη και να προειδοποιεί ότι οι βάρβαροι ετοιμάζονται για πολιορκία και ότι πρέπει όλοι οι Χριστιανοί να συναχθούν, για να παρακαλέσουν τον Θεό για την σωτηρία τους, εκείνοι όμως δεν πίστεψαν. Ο άγιος εγκατέλειψε την πόλη και κατέφυγε στην κοντινή πόλη Κομαγένη. Εγκαταστάθηκε και πάλι στις θύρες του ναού, για να συνεχίσει το προφητικό του κήρυγμα, όπου έφθασε ένας γέροντας από την Αστούρα και ανήγγειλε την κατάληψή της. Τότε, όπως και παλιά με τους Νινευΐτες, οι Χριστιανοί άρχισαν να μετανοούν και να ζητούν το έλεος του Θεού. Σε τρεις μέρες ένας δυνατός σεισμός έσπειρε τον πανικό στους εισβολείς, που έντρομοι ετράπησαν σε φυγή, εγκαταλείποντας την πόλη ελεύθερη. Ο Άγιος Σεβερίνος συνέχισε το προφητικό του έργο στην πόλη Φαβιάνα και μετά την απελευθέρωση αυτής αποσύρθηκε σε τόπο έρημο και ησυχαστικό, για να ζήσει κατά Χριστόν. Η αγάπη του για τους πάσχοντες και ιδιαίτερα τους αιχμάλωτους από τις βαρβαρικές επιδρομές και τους πτωχούς, ήταν μεγάλη.
|
Από το Λατινικό όνομα 'Severus' που σημαίνει αυστηρός, σκληρός,
Η κατάληξη -ιανός σημαίνει αυτόν που ανήκει στον Σεβήρο. |
|
|
|
Αγία η οποία μαρτύρησε με το βρέφος της, το οποίο μνημονεύεται στο αγιολόγιο ως Άγιο Βρέφος (βλέπε Βρέφος). Οι Άγιοι αυτοί, μαρτύρησαν μαζί με τον Άγιο Αρέθα (βλέπε 24 Οκτωβρίου). Την έριξαν στη φωτιά και βλέποντας το αυτό το Άγιο Βρέφος, έπεσε και το ίδιο στη φωτιά παρά τις κολακείες των βασανιστών του.
|
Από το αρχαίο Ελληνικό 'γυνή'.
Χρησιμοποιείται επίσης σαν συνώνυμο της συζύγου. |
|
|
|
Αρχαίος Έλληνας Αρχιτέκτονας
|
Σύμφωνα με τον ιστορικό Πλούταρχο ο ήλιος, στην περσική γλώσσα, ονομάζεται Κύρος. Επίσης, ο γιατρός Κτησίας που υπηρέτησε στην αυλή του βασιλιά Αρταξέρξη Β’ έγραψε στο βιβλίο του ‘Περσικά’ ότι το όνομα Κύρος προέρχεται από την περσική λέξη "Χουρ" που σημαίνει ήλιος. |
|
|
|
Η Οσία Δομνίκη γεννήθηκε στην Καρθαγένη της Αφρικής. Το 384, όταν έφτασε σε νεαρή ηλικία, για προσωπικούς λόγους έρχεται στην Κωνσταντινούπολη μαζί με άλλες σαράντα συνομήλικες της. Τότε αυτοκράτορας ήταν ο Μέγας Θεοδόσιος και Πατριάρχης ο Νεκτάριος. Μόλις γνωρίζει τη Δομνίκη ο Πατριάρχης, διακρίνει τις αγνές της προθέσεις και αμέσως τη βαπτίζει και μετά την κάνει μοναχή. Στη χριστιανική μοναχική ζωή διακρίνεται νωρίς η Αγία για την πίστη της, το ζήλο, την αφοσίωση της στη φιλανθρωπία και, προπάντων, για την αγνότητα της ψυχής της, αποδεικνύοντας και αυτή με τη ζωή της τα λόγια του Κυρίου μας στους μαθητές Του.
|
Από το Λατινικό Domenica και σημαίνει Κυριακή |
|
|
|
Ο Όσιος Γεώργιος γεννήθηκε σ' ένα χωριό της Κύπρου από γονείς ευσεβείς. Είχε και ένα μεγαλύτερο αδελφό που τον έλεγαν Ηρακλείδη. Αυτός λοιπόν, όταν ακόμα ζούσαν οι γονείς τους, πήγε στους Αγίους Τόπους για να προσκυνήσει. Αφού προσκύνησε, κατόπιν πήγε στη Λαύρα του Καλαμώνας που βρισκόταν κοντά στο σημερινό μοναστήρι του Αββά Γερασίμου στον Ιορδάνη και εκεί έγινε μοναχός. Ο δε Γεώργιος παρέμεινε κοντά στους γονείς του. Αργότερα πέθαναν οι γονείς του και ο Γεώργιος έμεινε ορφανός. Τότε τον παρέλαβε μαζί με την κληρονομιά του ο θείος του, που είχε μια μοναχοκόρη και ήθελε να τον κάνει γαμπρό του. Ο Γεώργιος όμως δεν ήθελε να παντρευτεί και έφυγε στον άλλο του θείο, που ήταν ηγούμενος σ' ένα Μοναστήρι. Αλλά επειδή ο προηγούμενος θείος του πίεζε τον αδελφό του ηγούμενο ν' αφήσει τον Γεώργιο να φύγει από το μοναστήρι, ο Γεώργιος έφυγε κι από 'κει και πήγε στον αδελφό του Ηρακλείδη στη Λαύρα του Καλαμώνος. Άλλ' επειδή ήταν νεαρός τον οδήγησε στη Μονή της Υπεραγίας Θεοτόκου, την λεγόμενη Χοζεβά που βρίσκεται σε μια ερημική και άγρια χαράδρα κι είναι κοντά στην αρχαία Ρωμαϊκή οδό, που οδηγεί από τα Ιεροσόλυμα στην Ιεριχώ. Εκεί πλέον ο Γεώργιος αφού έγινε μοναχός, έζησε αυστηρά ασκητική μοναχική ζωή. Η φήμη της αρετής του ήταν μεγάλη και τα άγια έργα του δίδαξαν πολλούς. Τελικά, ειρηνικά παρέδωσε την αγία του ψυχή στον Θεό.
|
Από τις αρχαίες Ελληνικές λέξεις, γη + έργον, και σημαίνει τον εργαζόμενο την γη αλλά και αυτόν που επιδέχεται πνευματική καλλιέργεια. |
|
|
|
Ο Όσιος Γεώργιος γεννήθηκε σ' ένα χωριό της Κύπρου. Είχε ένα μεγαλύτερο αδελφό που τον έλεγαν Ηρακλείδη ο οποίος όταν ακόμα ζούσαν οι γονείς τους, πήγε στους Αγίους Τόπους και έγινε μοναχός στο σημερινό μοναστήρι του Αββά Γερασίμου στον Ιορδάνη. Ο δε Γεώργιος παρέμεινε κοντά στους γονείς του μέχρι που πέθαναν οι γονείς του οπότε έφυγε και αυτός και πήγε στον αδελφό του Ηρακλείδη στη Λαύρα του Καλαμώνος. Άλλ' επειδή ήταν νεαρός τον οδήγησε στη Μονή της Υπεραγίας Θεοτόκου, την λεγόμενη Χοζεβά που βρίσκεται σε μια ερημική και άγρια χαράδρα κι είναι κοντά στην αρχαία Ρωμαϊκή οδό, που οδηγεί από τα Ιεροσόλυμα στην Ιεριχώ. Εκεί πλέον ο Γεώργιος αφού έγινε μοναχός, έζησε αυστηρά ασκητική μοναχική ζωή. Η φήμη της αρετής του ήταν μεγάλη και τα άγια έργα του δίδαξαν πολλούς. Τελικά, ειρηνικά παρέδωσε την αγία του ψυχή στον Θεό.
|
Από τις αρχαίες Ελληνικές λέξεις, γη + έργον, και σημαίνει τον εργαζόμενο την γη αλλά και αυτόν που επιδέχεται πνευματική καλλιέργεια. |
|
|
|
Ο Όσιος Γρηγόριος έζησε έγκλειστος στη Μονή του Αγίου Θεοδοσίου της Μεγάλης Λαύρας του Κιέβου τον 14ο αιώνα.
|
Από το ρήμα γρηγορώ και σημαίνει "αυτός που είναι σε εγρήγορση, που παρακολουθεί και προσέχει, ο ακοίμητος φρουρός" |
|
|
|
Ασκήτεψε στην Μονή του Βάλαμο της Φιλανδίας και κοιμήθηκε εν ειρήνη το έτος 1914.
|
Εξελληνισμένο εβραϊκό όνομα που αποτελείται από δυο μέρη ‘Γιαχβέ’=Θεός και ‘γιασιά’=σώζω και σημαίνει "ο Θεός σώζει". |
|
|
|
Ο Όσιος Θεόδωρος, κτήτορας και ηγούμενος της Μονής Χώρας, γεννήθηκε το έτος 477 μ.Χ. στην Κωνσταντινούπολη και ήταν συγγενής του αυτοκράτορα Ιουστινιανού. Περί το 529 μ.Χ., συνοδευόμενος από δύο μαθητές του, το Θεόπλαστο και τον Τιμόθεο, μετέβη στα Ιεροσόλυμα, για να προσκυνήσει τον Πανάγιο Τάφο. Επανήλθε στην Κωνσταντινούπολη και έκτισε τη Μονή της Χώρας με δύο παρεκκλήσια αφιερωμένα στον Άγιο Άνθιμο Νικομήδειας και τους Αγίους Τεσσαράκοντα Μάρτυρες της Σεβαστείας.
|
Από το θεός και το δώρον και σημαίνει "δώρο του Θεού". |
|
|
|
Κοιμήθηκε το έτος 1504 μ.Χ.
|
Εξελληνισμένος τύπος του Κοπτικού (Αιγυπτιακού) ονόματος ‘Pishoy’ που σημαίνει υψηλός, ευγενής. |
|
|
|
Ο όσιος Μακάριος ο Μακρής, ηγούμενος της Μονής Παντοκράτορα Κωνσταντινούπολης, γεννήθηκε περί το 1383 μ.Χ. Είχε το προσωνύμιο Ασπρόφρυς. Νέος πήγε στο Άγιον Όρος (1401 μ.Χ.) κι έγινε μοναχός στη Μονή Βατοπεδίου.
Αργότερα πήγε στην Κωνσταντινούπολη κι έγινε ηγούμενος και ανακαινιστής της σε παρακμή ιεράς Μονής Παντοκράτορος. Υπήρξε πρωτοσύγκελλος του πατριάρχη και πνευματικός πατέρας του αυτοκράτορα.
Εκοιμήθη από τη λοιμική ασθένεια της πανώλης στη Χάλκη. Τον λάτρευαν οι πάντες. Ετάφη στη μονή Παντοκράτορος Κωνσταντινουπόλεως στις 7 Ιανουαρίου του 1431 μ.Χ.
|
Από το αρχαίο Ελληνικό επίθετο ‘μάκαρ’=ευτυχισμένος. Ή αυτός που προέρχεται από την Μακαρόνησο (νησί των Μακάρων - αρχαία ονομασία της Κρήτης). |
|
|
|
|
|