|
|
Δεν βρήκαμε βάσιμες πληροφορίες. Φαίνεται ότι βασανίστηκε από κάποιο τύραννο, ρίχτηκε στη φυλακή και κατά πάσα πιθανότητα πέθανε μαρτυρικά.
|
Από το 'Θεός' και το 'λαμβάνω', αυτή που είναι υπερβολικά αφοσιωμένη στον Θεό. |
|
|
|
Οι Αγίες Κυριαίνα και Ιουλιανή είχαν αφοσιωθεί σε έργα φιλάνθρωπα και χριστιανικής φιλαδελφίας. Έζησαν στα χρόνια του αυτοκράτορα Μαξιμιανού (298 μ.Χ.).
Η Κυριαίνα είχε πατρίδα την Ταρσό της Κιλικίας και η Ιουλιανή την πόλη Ρώσο επίσης της Κιλικίας. Οι δραστηριότητες των δύο αγίων γυναικών, ήταν να φροντίζουν ορφανά, να παρηγορούν φτωχές χήρες και να παρέχουν αφιλοκερδώς τις περιποιήσεις τους στους αρρώστους. Ήξεραν λίγα γράμματα, αλλά είχαν πολύ ζήλο και έβρισκαν πάντοτε τρόπο να στηρίζουν την πίστη των δοκιμαζόμενων από τη φτώχεια, ή από την αδικία, ή από κάποιο άλλο βιοτικό άνεμο. Πολλές φορές μάλιστα είχαν μπορέσει να φέρουν στο φως του Χριστού, ψυχές ειδωλολατρισσών, που ψάρευαν με το δίχτυ της Ευαγγελικής υπομονής και αγαθότητας. Συνελήφθησαν από τον ηγεμόνα Μαρκιανό και βασανίστηκαν σκληρά, χωρίς να παρατήσουν το θησαυρό της πίστης τους. Και πέθαναν αφού τις έριξαν μέσα στη φωτιά και υπέστησαν τον τρομερό αυτό θάνατο με θαυμαστή καρτερία και αυταπάρνηση.
|
Από το αρχαίο Ελληνικό ρήμα 'αινώ'=απευθύνω ύμνους και τον 'Κύριο' Ιησού Χριστό και σημαίνει αυτήν που υμνεί τον Κύριον. |
|
1 Νοεμβρίου > Άγιοι Καισάριος, Δάσιος, και άλλοι πέντε Μάρτυρες, Σάββας, Σαβινιανός, Αγρίππας, Αδριανός και Θωμάς το νήπιο
|
|
|
Συλλήφθηκαν στη Δαμασκό και επειδή δεν αρνήθηκαν τον Χριστό τιμωρήθηκαν με διάφορα βασανιστήρια και αποκεφαλίστηκαν.
|
Από τις αρχαίες Ελληνικές λέξεις 'άγρα'=κυνήγι και ‘ίππος’=άλογο και σημαίνει το κυνηγετικό άλογο |
|
|
|
Στις 15 Αυγούστου 1461 μ.Χ., ο Μωάμεθ ο πορθητής μετά από σκληρή πολιορκία κατάλαβε την πρωτεύουσα των Μεγάλων Κομνηνών, την Τραπεζούντα. Έπεσε και η τελευταία ύστατη ισχυρή έπαλξη του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας.
Ο Μωάμεθ πρότεινε στον αυτοκράτορα Δαβίδ ή να απαρνηθεί την πίστη του και να μείνει ζωντανός ή να θανατωθούν αυτός και όλη η οικογένειά του. Ο Δαβίδ επέλεξε τη δεύτερη λύση λέγοντας στον Μωάμεθ ότι: «Κανένα μαρτύριο δεν πρόκειται να με φέρει στο σημείο να απαρνηθώ την πατρίδα μου και την πίστη των πατέρων μου». Έτσι, την 1η Νοεμβρίου 1461, πέρασε ο Δαβίδ μαζί με την οικογένεια του στην αιωνιότητα.
Πρέπει να τιμούμε την ημέρα του μαρτυρίου του για να τονίζουμε σε όλους, Έλληνες και ξένους, ότι τα παιδιά των ξεριζωμένων, όσο περνούν τα χρόνια, όχι μόνο δεν ξεχνούν αλλά με ιερό δέος και με καρδιά γεμάτη αγωνιστικότητα, εγκύπτουν στην προγονική ιστορία, την σπουδάζουν και αντλούν διδάγματα, αξίες και δύναμη και προχωρούν και διαπλέουν σ’ όλον τον κόσμο με την «Ἀργώ» που δεν σταμάτησε το ταξίδι της.
Τα παιδιά των Ποντίων, και μαζί τους ο απανταχού Ελληνισμός δεν ξεχνούν, διότι ηχεί μέσα τους η φωνή των Πατέρων τους, όπως την διασάλπισε ο αείμνηστος Λεωνίδας Ιασωνίδης: «Ξηρανθήτω ἡμῖν ὁ λάρυγξ, ἐάν ἐπιλαθόμεθά σου ὦ πάτριος ποντία γῆ».
|
Εξελληνισμένο εβραϊκό όνομα 'דוד' που σημαίνει αγαπητός. |
|
|
Ο Θρίαμβος του Αγίου Ερμινιγγέλδου (St. Hermenegild) Herrera the Younger |
|
Ο Άγιος Ερμινίγγελδος (ή Ερμηνιγγίλδος) ήταν γιος του βασιλιά των Βησιγότθων Λιουβιγγέλδου. Ο Βασιλιάς αυτός και όλο το έθνος του, είχαν προσχωρήσει στην αίρεση του Αρείου. Ο Ερμινίγγελδος όμως, διδάχτηκε την ορθόδοξη πίστη από τον επίσκοπο Λέανδρο, σε ένα ταξίδι του. Όταν επέστρεψε στο σπίτι του, έγινε γνωστό ότι είχε απαρνηθεί τον Αρειανισμό και είχε γίνει χριστιανός. Αυτό στεναχώρησε τον πατέρα του, ο οποίος προσπάθησε να τον μεταπείσει με παρακάλια και απειλές. Όταν δεν κατόρθωσε τίποτα, τον κατήγγειλε ο ίδιος ως Χριστιανό και έτσι τον φυλάκισαν. Ο Ερμινίγγελδος παρότι βασανίστηκε πολύ, παρέμεινε πιστός στον Κύριο. Έτσι διατάχθηκε ο θάνατός του. Στρατιώτες μπήκαν στο κελί του και τον θανάτωσαν γονατιστό όπως προσευχόταν περί το 585 μ.Χ.
|
Βησιγοτθικό όνομα 'Hermenegild' που προέρχεται από τα αρχαία Γερμανικά στοιχεία ‘ermen’=ολόκληρο και ‘gild’=θυσία και σημαίνει ολοκληρωτική θυσία. |
|
|
|
Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό
|
Εξελληνισμένο εβραϊκό όνομα Dāwid και σημαίνει "αγαπητός". |
|
|
|
Δεν υπάρχει άγιος με τέτοιο όνομα, πηγαίνετε στο αντίστοιχο γυναικείο
|
Από το 'Θεός' και το 'λαμβάνω', αυτός που είναι υπερβολικά αφοσιωμένος στον Θεό. |
|
|
|
Δεν υπάρχει άγιος με τέτοιο όνομα. Πηγαίνετε στο αντίστοιχο θηλυκό
|
Από το αρχαίο Ελληνικό ρήμα 'αινώ'=απευθύνω ύμνους και τον 'Κύριο' Ιησού Χριστό και σημαίνει αυτόν που υμνεί τον Κύριον. |
|
-
|
|
Η Αγία Ελένη μαρτύρησε τον 18ο αιώνα μ.Χ. Καταγόταν από την ωραία πόλη του Πόντου Σινώπη και ήταν κόρη της ευσεβούς οικογενείας Μπεκιάρη. Ήταν 15 ετών ωραιότατη στο σώμα, η δε αγνότητα της έδινε ιδιαίτερη χάρη στο πρόσωπο της. Μια μέρα την είδε ο πασάς της Σινώπης Ουκούζογλου. Διέταξε τότε και την έφεραν μπροστά του και προσπάθησε πολλές φορές, με διάφορους τρόπους να κάνει σεξ μαζί της, αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Έτσι επειδή δεν μπόρεσε να την κάνει να υποκύψει στις ορέξεις του, τη βασάνισε σκληρά και τελικά την αποκεφάλισε.
|
Υπάρχουν διάφορες εκδοχές σχετικά με την ετυμολογική προέλευση του ονόματος Ελένη που σχεδόν όλες συγκλίνουν στη σχέση με το φως. Δηλαδή φωτεινή, λαμπερή, απαστράπτουσα.
Από την αρχαία Ελληνική λέξη 'έλη' που σημαίνει το ηλιακό φώς. Σέλας σημαίνει επίσης φως. Από αυτήν την ρίζα προέρχονται τα ονόματα Σελήνη, Ελένη και Ελλάς. Μόνο που στο Σέλας και στη Σελήνη το αρχικό σίγμα δεν αντικαταστάθηκε από τη δασεία που τελικά απορρίφθηκε από αυτά τα ονόματα. |
|
|
|
Οι Αγίες Κυριαίνα και Ιουλιανή είχαν αφοσιωθεί σε έργα φιλάνθρωπα και χριστιανικής φιλαδελφίας. Έζησαν στα χρόνια του αυτοκράτορα Μαξιμιανού (298 μ.Χ.).
Η Κυριαίνα είχε πατρίδα την Ταρσό της Κιλικίας και η Ιουλιανή την πόλη Ρώσο επίσης της Κιλικίας. Οι δραστηριότητες των δύο αγίων γυναικών, ήταν να φροντίζουν ορφανά, να παρηγορούν φτωχές χήρες και να παρέχουν αφιλοκερδώς τις περιποιήσεις τους στους αρρώστους. Ήξεραν λίγα γράμματα, αλλά είχαν πολύ ζήλο και έβρισκαν πάντοτε τρόπο να στηρίζουν την πίστη των δοκιμαζόμενων από τη φτώχεια, ή από την αδικία, ή από κάποιο άλλο βιοτικό άνεμο. Πολλές φορές μάλιστα είχαν μπορέσει να φέρουν στο φως του Χριστού, ψυχές ειδωλολατρισσών, που ψάρευαν με το δίχτυ της Ευαγγελικής υπομονής και αγαθότητας. Συνελήφθησαν από τον ηγεμόνα Μαρκιανό και βασανίστηκαν σκληρά, χωρίς να παρατήσουν το θησαυρό της πίστης τους. Και πέθαναν αφού τις έριξαν μέσα στη φωτιά και υπέστησαν τον τρομερό αυτό θάνατο με θαυμαστή καρτερία και αυταπάρνηση.
|
Αυτή που προέρχεται από την Ιουλία γενιά της οποίας γενάρχης ήταν ο γιός του Αινεία, Ίουλος.
Από την αρχαία Ελληνική λέξη 'ίουλος' που είναι το όνομα για το πρώτο χνούδι στα αγορίστικα μάγουλα.
Το Ιουλιανή προέρχεται από το Λατινικό 'Juliana' και σημαίνει αυτήν που ανήκει στην Ιουλία.
Καλό είναι να γνωρίζουμε ότι ήταν προς τιμή του Ιούλιου Καίσαρα που πήρε το όνομα του ο έβδομος μήνας του έτους.
|
|
1 Νοεμβρίου > Άγιοι Καισάριος, Δάσιος, και άλλοι πέντε Μάρτυρες, Σάββας, Σαβινιανός, Αγρίππας, Αδριανός και Θωμάς το νήπιο
|
|
|
Συλλήφθηκαν στη Δαμασκό και επειδή δεν αρνήθηκαν τον Χριστό τιμωρήθηκαν με διάφορα βασανιστήρια και αποκεφαλίστηκαν.
|
Από το λατινικό Adrianus< Adria (λιμάνι της Ιταλίας εξ ου και η Αδριατική θάλασσα) και σχετίζεται με το adur (νερό). |
|
|
Άγιοι Κοσμάς και Δαμιανός οι Ανάργυροι |
|
Τα αδέρφια Κοσμάς και Δαμιανός, οι οποίοι έζησαν την εποχή που αυτοκράτορας των Ρωμαίων ήταν ο Καρίνος, ήταν γιατροί στο επάγγελμα και παρείχαν ιάσεις σε όλους όσους είχαν ανάγκη, και για αντάλλαγμα δεν έπαιρναν χρήματα, αλλά το μόνο πού ζητούσαν ήταν να πιστεύσουν στον Χριστό.
Κάποιοι όμως καλοθελητές διέβαλαν τους αγίους στον αυτοκράτορα και του είπαν ότι οι θεραπείες και τα θαύματα που επιτελούσαν τα έκαναν με μαγικές τέχνες. Τότε οι Άγιοι Ανάργυροι επειδή δεν ήθελαν να πάνε άλλους αντί αυτών στον αυτοκράτορα, προσήλθαν μόνοι τους ενώπιον του και ο Καρίνος προσπάθησε να τους μεταπείσει να αρνηθούν τον Χριστό. Εκείνοι όμως όχι μόνο δεν αρνήθηκαν την πίστη τους, αλλά κατάφεραν να μεταπείσουν και να αλλάξουν και τον ίδιο τον αυτοκράτορα, αφού και ο ίδιος δέχτηκε τις θεραπευτικές τους ιάσεις. Συγκεκριμένα, όταν ο Καρίνος ανέκρινε τους Αγίους, μετατοπίστηκε η θέση του προσώπου του και στράφηκε προς την ράχη του. Αμέσως τότε οι Άγιοι την θεράπευσαν με την προσευχή τους στον Χριστό. Εξαιτίας αυτού του θαύματος, πίστευσαν στον Χριστό όσοι βρίσκονταν εκείνη την στιγμή μπροστά σ' αυτό πού συνέβη και ο ίδιος ο Αυτοκράτορας τους έστειλε πίσω στους συγγενείς τους με μεγάλες τιμές.
Αργότερα όμως, μετά από μεγάλο χρονικό διάστημα, οι Άγιοι φθονήθηκαν από τον ίδιο τον δάσκαλο που τούς είχε μάθει την ιατρική επιστήμη, γιατί είχαν αποκτήσει μεγάλη δόξα και φήμη. Γι' αυτό τον λόγο τους ανέβασε σε κάποιο όρος για να μαζέψουν δήθεν κάποια βότανα και εκεί τους επιτέθηκε με πέτρες και τους θανάτωσε.
|
Από το α(στερητικό) + αργύρια (χρήματα) και σημαίνει "αυτός που δεν έχει χρήματα" και "αυτός που δεν παίρνει χρήματα, ο αδέκαστος". |
|
1 Νοεμβρίου > Άγιος Δαβίδ ο Μέγας Κομνηνός ο νεομάρτυρας και η συνοδεία του Βασίλειος, Γεώργιος, Μανουήλ οι υιοί του και Αλέξιος ο ανεψιός του
|
|
Άγιος Δαβίδ ο Μέγας Κομνηνός ο νεομάρτυρας και η συνοδεία του Βασίλειος, Γεώργιος, Μανουήλ οι υιοί του και Αλέξιος ο ανεψιός του |
|
Ο τελευταίος αυτοκράτορας της Τραπεζούντας ο Δαβίδ, ο Μέγας Κομνηνός, που αιχμάλωτος του Μωάμεθ του πορθητή μαζί με τα τρία του παιδιά και τον ανεψιό του και διάδοχο Αλέξιο τον Ε’ εκτελούνται με ξίφος.
|
1 Νοεμβρίου > Μνήμη των Αγιων Κοσμά και Δαμιανού των Αναργύρων
|
|
Άγιοι Κοσμάς και Δαμιανός οι Ανάργυροι |
|
Τα δίδυμα αδέρφια Κοσμάς και Δαμιανός, οι οποίοι έζησαν την εποχή που αυτοκράτορας των Ρωμαίων ήταν ο Καρίνος, ήταν γιατροί στο επάγγελμα και παρείχαν ιάσεις σε όλους όσους είχαν ανάγκη, και για αντάλλαγμα δεν έπαιρναν χρήματα, αλλά το μόνο πού ζητούσαν ήταν να πιστεύσουν στον Χριστό.
Κάποιοι όμως καλοθελητές διέβαλαν τους αγίους στον αυτοκράτορα και του είπαν ότι οι θεραπείες και τα θαύματα που επιτελούσαν τα έκαναν με μαγικές τέχνες. Τότε οι Άγιοι Ανάργυροι επειδή δεν ήθελαν να πάνε άλλους αντί αυτών στον αυτοκράτορα, προσήλθαν μόνοι τους ενώπιον του και ο Καρίνος προσπάθησε να τους μεταπείσει να αρνηθούν τον Χριστό. Εκείνοι όμως όχι μόνο δεν αρνήθηκαν την πίστη τους, αλλά κατάφεραν να μεταπείσουν και να αλλάξουν και τον ίδιο τον αυτοκράτορα, αφού και ο ίδιος δέχτηκε τις θεραπευτικές τους ιάσεις. Αργότερα όμως, μετά από μεγάλο χρονικό διάστημα, οι Άγιοι φθονήθηκαν από τον ίδιο τον δάσκαλο που τούς είχε μάθει την ιατρική επιστήμη, γιατί είχαν αποκτήσει μεγάλη δόξα και φήμη. Γι' αυτό τον λόγο τους ανέβασε σε κάποιο όρος για να μαζέψουν δήθεν κάποια βότανα και εκεί τους επιτέθηκε με πέτρες και τους θανάτωσε.
|
Στα αρχαία Ελληνικά το μόνο όνομα που προσφέρεται σαν πιθανή ετυμολογική ρίζα του ‘Δαμιανός’ είναι το Δάμων. Προσθέτοντας την, Βυζαντινο-Λατινικής προέλευσης, κατάληξη -ιανός το κάνει να σημαίνει αυτόν που ανήκει στον Δάμωνα.
Εύκολα θα μπορούσαμε, ίσως, να υποθέσουμε ότι προέχεται από το ρήμα δαμέω=δαμάζω και σημαίνει αυτόν που διαθέτει τα προσόντα που απαιτούνται για την καθοδήγηση του λαού. |
|
1 Νοεμβρίου > Άγιοι Καισάριος, Δάσιος, και άλλοι πέντε Μάρτυρες, Σάββας, Σαβινιανός, Αγρίππας, Αδριανός και Θωμάς το νήπιο
|
|
|
Συλλήφθηκαν στη Δαμασκό και επειδή δεν αρνήθηκαν τον Χριστό τιμωρήθηκαν με διάφορα βασανιστήρια και αποκεφαλίστηκαν.
|
Αυτός που αναφέρεται ή ανήκει στο δάσος, ο δασικός. |
|
1 Νοεμβρίου > Άγιοι Ιάκωβος ο νέος Οσιομάρτυρας από την Καστοριά και οι δύο μαθητές του Ιάκωβος ο Διάκονος και Διονύσιος ο Μοναχός
|
|
|
Μαθητής του Άγιου Ιάκωβου από την Καστοριά που συλλήφθηκε από τους Τούρκους μαζί με τον δάσκαλό του και τον διάκονο Ιάκωβο και αφού βασανίστηκαν άγρια, απαγχονίστηκαν όλοι μαζί την 1η Νοεμβρίου του 1520 μ.Χ..
|
Το πρώτο συνθετικό ‘Διο’ του ονόματος του σημαίνει γιος του Δία, το δε δεύτερο ‘νυσος’ προέρχεται από τις Νύμφες τροφούς που τον παράδωσε ο Ερμής για να τον μεγαλώσουν, οι οποίες κατοικούσαν στη Νύσα της Μικράς Ασίας.
Ο Σωκράτης χαριτολογώντας στον Κρατύλο του Πλάτωνα λέει ότι το όνομα σημαίνει αυτόν που δίνει τον οίνο. Και ότι θα μπορούσε να ονομαζόταν και Οιόνους γιατί γεμίζει το μυαλό μας με ‘οίησιν’, δηλαδή φαντασία, στοχασμό, διανόηση και κάμνει πολλούς από τους πίνοντας να νομίζουν ότι έχουν νουν, ενώ δεν έχουν. |
|
1 Νοεμβρίου > Άγιοι Καισάριος, Δάσιος, και άλλοι πέντε Μάρτυρες, Σάββας, Σαβινιανός, Αγρίππας, Αδριανός και Θωμάς το νήπιο
|
|
|
Συλλήφθηκαν στη Δαμασκό και επειδή δεν αρνήθηκαν τον Χριστό τιμωρήθηκαν με διάφορα βασανιστήρια και αποκεφαλίστηκαν.
|
Εξελληνισμένο αρσενικό όνομα, που προέρχεται από το αραμαϊκό 'τε ομα', το οποίο στα Ελληνικά αποδίδεται σαν «Δίδυμος».
Το Τομάζος ή Τουμάζος προέρχεται από το Ιταλικό επώνυμο Tomasso που σημαίνει του Θωμά. |
|
1 Νοεμβρίου > Άγιος Ιάκωβος ο νέος Οσιομάρτυρας από την Καστοριά και οι δύο μαθητές του Ιάκωβος ο Διάκονος και Διονύσιος ο Μοναχός
|
|
|
Γεννήθηκε σ' ένα χωριό της Καστοριάς (Κορησός) και είχε αποκτήσει αρκετό πλούτο. Κάποια μέρα όμως, πήγε στον Πατριάρχη, εξομολογήθηκε, διαμοίρασε την περιουσία του στους φτωχούς και πήγε στο Άγιο Όρος, όπου εκάρη μοναχός. Κάποια στιγμή κατηγορήθηκε από τους Τούρκους, ότι εξεγείρει τους χριστιανούς κατά της εξουσίας. Συλλήφθηκε μαζί με δύο μαθητές του, τον διάκονο Ιάκωβο και τον μοναχό Διονύσιο και αφού βασανίστηκαν άγρια, απαγχονίστηκαν την 1η Νοεμβρίου του 1520 μ.Χ..
|
Εξελληνισμένο εβραϊκό όνομα Γιακόβ που σημαίνει φτέρνα. Σύμφωνα με την Παλαιά Διαθήκη, όταν γεννήθηκε ο Ιακώβ, κρατούσε την φτέρνα του δίδυμου αδερφού του, Ησαύ, που είχε γεννηθεί πρώτος. Από εδώ ξεκίνησε και το γνωστό θέμα για τα πρωτοτόκια και το πιάτο φακής (Γνωστή η φράση ‘για ένα πιάτο φακής’). |
|
1 Νοεμβρίου > Άγιοι Ιάκωβος ο νέος Οσιομάρτυρας από την Καστοριά και οι δύο μαθητές του Ιάκωβος ο Διάκονος και Διονύσιος ο Μοναχός
|
|
|
Μαθητής του Άγιου Ιάκωβου από την Καστοριά που συλλήφθηκε από τους Τούρκους μαζί με τον δάσκαλό του και τον μοναχό Διονύσιο και αφού βασανίστηκαν άγρια, απαγχονίστηκαν όλοι μαζί την 1η Νοεμβρίου του 1520 μ.Χ..
|
Εξελληνισμένο εβραϊκό όνομα Γιακόβ που σημαίνει φτέρνα. Σύμφωνα με την Παλαιά Διαθήκη, όταν γεννήθηκε ο Ιακώβ, κρατούσε την φτέρνα του δίδυμου αδερφού του, Ησαύ, που είχε γεννηθεί πρώτος. Από εδώ ξεκίνησε και το γνωστό θέμα για τα πρωτοτόκια και το πιάτο φακής (Γνωστή η φράση ‘για ένα πιάτο φακής’). |
|
1 Νοεμβρίου > Άγιοι Ιωάννης ο Επίσκοπος και Ιάκωβος ο Πρεσβύτερος
|
|
|
Οι Ιερομάρτυρες αυτοί έζησαν στα χρόνια του βασιλιά των Περσών Σαβωρίου (332 μ.Χ.) και δίδασκαν στους ευσεβείς το λόγο της αληθινής πίστης και πολλούς κατόρθωναν να προσελκύουν σ' αυτή. Συνελήφθηκαν από τον Σαβώριο και αφού πρώτα υποβλήθηκαν σε σκληρά βασανιστήρια, στο τέλος τους αποκεφάλισαν.
|
Εξελληνισμένο εβραϊκό όνομα Γιακόβ που σημαίνει φτέρνα. Σύμφωνα με την Παλαιά Διαθήκη, όταν γεννήθηκε ο Ιακώβ, κρατούσε την φτέρνα του δίδυμου αδερφού του, Ησαύ, που είχε γεννηθεί πρώτος. Από εδώ ξεκίνησε και το γνωστό θέμα για τα πρωτοτόκια και το πιάτο φακής (Γνωστή η φράση ‘για ένα πιάτο φακής’). |
|
1 Νοεμβρίου > Άγιοι Ιωάννης ο Επίσκοπος και Ιάκωβος ο Πρεσβύτερος
|
|
|
Οι Ιερομάρτυρες αυτοί έζησαν στα χρόνια του βασιλιά των Περσών Σαβωρίου (332 μ.Χ.) και δίδασκαν στους ευσεβείς το λόγο της αληθινής πίστης και πολλούς κατόρθωναν να προσελκύουν σ' αυτή. Συνελήφθηκαν από τον Σαβώριο και αφού πρώτα υποβλήθηκαν σε σκληρά βασανιστήρια, στο τέλος τους αποκεφάλισαν.
|
Εξελληνισμένο Εβραϊκό όνομα από το (יה) ΄για’, ένα από τα Εβραϊκά ονόματα του Θεού και το (חנן), ‘χανάν = δώρο και σημαίνει δώρο του Θεού. Το αντίστοιχο του στα Ελληνικά είναι το Θεόδωρος. |
|
|
|
Συλλήφθηκαν στη Δαμασκό και επειδή δεν αρνήθηκαν τον Χριστό τιμωρήθηκαν με διάφορα βασανιστήρια και αποκεφαλίστηκαν.
|
Το όνομα μπορεί να προήλθε από τις Λατινικές λέξεις ‘caesus’=τομή ή ‘caesius’=γλαυκός.
Ο Ιούλιος Καίσαρας ήταν γαλανομάτης και γεννήθηκε με τομή (καισαρική). Το σίγουρο όμως είναι ότι έγινε τίτλος και μετά δημοφιλές όνομα των Ρωμαίων και όχι μόνο. Από αυτό προήλθε και το όνομα της πόλης Καισάρειας που σήμερα οι Τούρκοι την ονομάζουν ‘Καιζερί’. |
|
|
Άγιοι Κοσμάς και Δαμιανός οι Ανάργυροι |
|
Τα αδέρφια Κοσμάς και Δαμιανός, οι οποίοι έζησαν την εποχή που αυτοκράτορας των Ρωμαίων ήταν ο Καρίνος, ήταν γιατροί στο επάγγελμα και παρείχαν ιάσεις σε όλους όσους είχαν ανάγκη, και για αντάλλαγμα δεν έπαιρναν χρήματα, αλλά το μόνο πού ζητούσαν ήταν να πιστεύσουν στον Χριστό.
Αργότερα, οι Άγιοι φθονήθηκαν από τον ίδιο τον δάσκαλο που τους είχε μάθει την ιατρική επιστήμη, γιατί είχαν αποκτήσει μεγάλη δόξα και φήμη. Γι' αυτό τον λόγο τους ανέβασε σε κάποιο όρος για να μαζέψουν δήθεν κάποια βότανα και εκεί τους επιτέθηκε με πέτρες και τους θανάτωσε.
|
Από το αρχαίο ουσιαστικό κόσμος (στολισμός,κόσμημα) και σημαίνει "αυτός που αγαπάει την τάξη, τον στολισμό". |
|
|
|
Δεν βρήκαμε άλλες πληροφορίες για αυτόν τον Ρώσο Άγιο. Η Βερχοτούριε (Verkhoturye) είναι ιστορική πόλη της Ρωσίας, που βρίσκεται στη μέση των Ουραλίων ορέων.
|
Από το αρχαίο ουσιαστικό κόσμος (στολισμός,κόσμημα) και σημαίνει "αυτός που αγαπάει την τάξη, τον στολισμό". |
|
1 Νοεμβρίου > Άγιοι Καισάριος, Δάσιος, και άλλοι πέντε Μάρτυρες, Σάββας, Σαβινιανός, Αγρίππας, Αδριανός και Θωμάς το νήπιο
|
|
|
Συλλήφθηκαν στη Δαμασκό και επειδή δεν αρνήθηκαν τον Χριστό τιμωρήθηκαν με διάφορα βασανιστήρια και αποκεφαλίστηκαν.
|
Το όνομα είναι παλίνδρομο (καρκινικό), δηλαδή διαβάζεται και αντίθετα.
Δεν εντοπίστηκε η ετυμολογία του Ελληνικού ονόματος. Μάλλον προέρχεται από το εβραϊκό 'סַבָא' (σαβα), που σημαίνει "ξεκούραστος".
Σύμφωνα με την Παλαιά Διαθήκη το Σάββατο είναι η έβδομη και τελευταία μέρα της Δημιουργίας κατά την οποία ο Θεός ξεκουράστηκε. Είναι ημέρα αργίας και ξεκούρασης των Εβραίων. Η αντίστοιχη μέρα ξεκούρασης για τους Χριστιανούς είναι η Κυριακή και για τους Μουσουλμάνους η Παρασκευή. |
|
|
|
Είναι πραγματικά αυτό που λέει. Μια μέρα μνήμης και γιορτής για όλους τους Αγίους, Αποστόλους, Ιεράρχες, Μάρτυρες, Πατριάρχες, Προπάτορες, Προφήτες επώνυμους και ανώνυμους.
|
Παρόλο που δεν είναι όνομα εν τούτοις θεωρήσαμε χρήσιμο να το περιλάβουμε στη συλλογή μας για όλο τον κόσμο που δεν έχει εορτή και δεν αποδέχεται τη δική μας καινοτόμο προσέγγιση με την ©ΤΕΗ - Τεκμαρτή Εορταστική Ημερομηνία. |
|
|
|
Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό
|
Από το α (στερητικό) + αργύρια (χρήματα) και σημαίνει "αυτή που δεν έχει χρήματα" και "αυτή που δεν παίρνει χρήματα, η αδέκαστη". |
|
|
|
|
Από τον άργυρο (ασήμι) και σημαίνει "ο πολύτιμος σαν τον άργυρο". |
|
|
|
Ο Όσιος Δαβίδ καταγόταν από το χωριό Γαρδινίτζα, που βρισκόταν κοντά στο Ταλάντιο, τόπος παραθαλάσσιος απέναντι από την Εύβοια. Έζησε όταν Πατριάρχης Κωνσταντινούπολης ήταν ο Ιερεμίας, περί το 1519 μ.Χ. Σε ηλικία 15 ετών υποτάχθηκε σ' έναν άγιο γέροντα, τον Ακάκιο, που τον εκπαίδευσε στις αρετές της μοναχικής πολιτείας και από τότε ο όσιος Δαβίδ κάνει μια φοβερή, σύμφωνα με τον βιογράφο του, πνευματική πορεία, διδάσκοντας την έμπρακτη αρετή και κάνοντας διάφορα θαύματα. Προείδε τον θάνατο του και απεβίωσε ειρηνικά και με μεγάλη αγιότητα την 1η Νοεμβρίου.
Μονή του Όσιου Δαβίδ υπάρχει στην Εύβοια.
|
Εξελληνισμένο εβραϊκό όνομα 'דוד' που σημαίνει αγαπητός. |
|
|
|
|
|