|
|
Ο Άγιος Ειρήναρχος έζησε την εποχή του βασιλιά Διοκλητιανού και καταγόταν από την Σεβάστεια. Γεννήθηκε σε οικογένεια ειδωλολατρών και είχε μάθει να αισθάνεται μάλλον απέχθεια προς τους χριστιανούς. Υπηρετούσε τους βασανιστές των χριστιανών στους διωγμούς των. Όμως η συχνή προσέγγιση που είχε με τους μάρτυρες του Χριστού, φώτισε σταδιακά τον Ειρήναρχο. Έβλεπε τους ηρωικούς μάρτυρες πράους αλλά ταυτόχρονα δυνατούς και ακλόνητους εις την πίστη τους τις γυναίκες να υπομένουν τα φρικτά βασανιστήρια με καρτερικότητα και αυταπάρνηση και τους θαύμαζε για το μεγαλείο τους. Η βαθμιαία αυτή μεταβολή στην ψυχή του Ειρηνάρχου κατέληξε στην ομολογία του στο Χριστό, την ώρα που επτά χριστιανές γυναίκες υπέμεναν καρτερικότατα για την πίστη τους, όλες τις τιμωρίες και τα μαρτύρια. Η ομολογία αυτή του στοίχισε το θάνατο.
|
Από το ειρήνη και το άρχων και σημαίνει αυτόν που επιδιώκει και πρωτοστατεί στη διαφύλαξη της ειρήνης. |
|
|
|
Οι άγιοι Πεντεκαίδεκα ιερομάρτυρες έζησαν τον 4ο μ.Χ. αιώνα, όταν αυτοκράτορας στην Κωνσταντινούπολη ήταν ο Ιουλιανός ο Παραβάτης (361 - 363 μ.Χ.). Αυτοί ήταν οι Βασίλειος, Δανιήλ, Ευσέβιος, Θεόδωρος, Θεόδωρος, Θωμάς, Ιερόθεος, Ιωάννης, Κομάσιος, Νικηφόρος, Πέτρος, Σέργιος, Σωκράτης, Τιμόθεος, και Χαρίτων, οι οποίοι και μαρτύρησαν στην αρχαία Ελληνική πόλη Αστραίον την οποίαν οι Ρωμαίοι μετονόμασαν σε Τιβεριούπολη και οι Βούλγαροι σε Στρώμνιτσα.
Παρόλο που ο Ελληνικό στρατός απελευθέρωσε τη Στρώμνιτσα, με τη συνθήκη του Βουκουρεστίου στις 26 Ιουλίου του 1913 μ.Χ. η πόλη επιδικάστηκε στους Βουλγάρους. Οι Έλληνες κάτοικοί της αναγκάστηκαν να την εγκαταλείψουν και περίπου 3.500 από αυτούς μετοίκησαν στο Κιλκίς όπου τιμώνται ιδιαιτέρως οι Άγιοι Πέντεκαιδέκα που τους έχουν σαν πολιούχους και προστάτες.
|
Ίσως από τη Λατινική λέξη ‘coma”=κόμη ή χαίτη και την κατάληξη ‘-sios’ και σημαίνει αυτόν που έχει πλούσια μαλλιά σαν χαίτη. |
|
|
|
Δεν υπάρχει αγία με τέτοιο όνομα, παρακαλώ πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό
|
Από το ειρήνη και το άρχων και σημαίνει αυτήν που επιδιώκει και πρωτοστατεί στη διαφύλαξη της ειρήνης. |
|
|
|
Δεν υπάρχει αγία με τέτοιο όνομα, για χριστιανική εορτή πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό
|
Ίσως από τη Λατινική λέξη ‘coma”=κόμη ή χαίτη και την κατάληξη ‘-sios’ και σημαίνει αυτόν που έχει πλούσια μαλλιά σαν χαίτη. |
|
-
|
|
Θύμα και αυτή της αιματηρής ενδοχριστιανικής διαμάχης μεταξύ εικονολατρών και εικονομάχων. Μαρτύρησε την ίδια ημέρα και με τον ίδιο τρόπο, χτυπήθηκε μέχρι θανάτου, με τον Άγιο Στέφανο τον νέο.
|
Το όνομα είναι παλίνδρομο (καρκινικό) δηλαδή διαβάζεται και αντίθετα.
Εξελληνισμένο Εβραϊκό όνομα από το Εβραϊκό ρήμα 'חנן ‘ (χάναν) (είμαι ευχάριστη, συμπονετική και χαριτωμένη) και σημαίνει "αυτή που έχει δεχθεί τη χάρη και την εύνοια του Θεού".
Στα Ελληνικά θα μπορούσε να αποδοθεί σαν Χάρις. |
|
|
|
Ο Άγιος Ανδρέας ήταν ασκητής και διέμενε σε κάποιο κελί κοντά στις Βλαχερνές. Επίσης ήταν συναγωνιστής του οσίου Στεφάνου του ομολογητή. Ο Ανδρέας ήταν ακόμη ένα θύμα της ενδοχριστιανικής αιματηρής διαμάχης μεταξύ εικονομάχων και εικονολαρών. Μαρτύρησε συρόμενος στην γη, από τους εικονομάχους, μέχρι θανάτου.
|
Από το αρχαίο ουσιαστικό ανήρ (γενική ανδρός) και σημαίνει "ο ανδρείος, ο πραγματικός άνδρας". |
|
|
|
|
Από το αρχαίο ουσιαστικό ανήρ (γενική ανδρός) και σημαίνει "ο ανδρείος, ο πραγματικός άνδρας". |
|
|
|
Άλλο ένα θύμα της αιματηρής, ενδοχριστιανικής διαμάχης μεταξύ εικονολατρών και εικονομάχων. Ο Βασίλειος τυφλώθηκε από τους δήμιους και στη συνέχεια τον σκότωσαν με κλωτσιές.
|
Από το επίθετο βασίλειος,-α, -ον και σημαίνει "αυτός που ανήκει στο βασιλιά". |
|
|
|
Οι άγιοι Πεντεκαίδεκα ιερομάρτυρες έζησαν τον 4ο μ.Χ. αιώνα, όταν αυτοκράτορας στην Κωνσταντινούπολη ήταν ο Ιουλιανός ο Παραβάτης (361 - 363 μ.Χ.). Αυτοί ήταν οι Βασίλειος, Δανιήλ, Ευσέβιος, Θεόδωρος, Θεόδωρος, Θωμάς, Ιερόθεος, Ιωάννης, Κομάσιος, Νικηφόρος, Πέτρος, Σέργιος, Σωκράτης, Τιμόθεος, και Χαρίτων, οι οποίοι και μαρτύρησαν στην αρχαία Ελληνική πόλη Αστραίον την οποίαν οι Ρωμαίοι μετονόμασαν σε Τιβεριούπολη και οι Βούλγαροι σε Στρώμνιτσα. Παρόλο που ο Ελληνικό στρατός απελευθέρωσε τη Στρώμνιτσα, με τη συνθήκη του Βουκουρεστίου στις 26 Ιουλίου του 1913 μ.Χ. η πόλη επιδικάστηκε στους Βουλγάρους. Οι Έλληνες κάτοικοί της αναγκάστηκαν να την εγκαταλείψουν και περίπου 3.500 από αυτούς μετοίκησαν στο Κιλκίς όπου τιμώνται ιδιαιτέρως οι Άγιοι Πέντεκαιδέκα που τους έχουν σαν πολιούχους και προστάτες.
|
Από τις αρχαίες Ελληνικές λέξεις 'ευ' και 'σέβας' Αυτός που σέβεται τον εαυτό του, τους ανθρώπους, τη ζωή και τη φύση γενικότερα. Χρησιμοποιείται συνήθως και για φιλόθρησκους. |
|
|
|
Δεν βρήκαμε άλλες πληροφορίες
|
Από το θεός και το δώρον και σημαίνει "δώρο του Θεού". |
|
|
|
Οι άγιοι Πεντεκαίδεκα ιερομάρτυρες έζησαν τον 4ο μ.Χ. αιώνα, όταν αυτοκράτορας στην Κωνσταντινούπολη ήταν ο Ιουλιανός ο Παραβάτης (361 - 363 μ.Χ.). Αυτοί ήταν οι Βασίλειος, Δανιήλ, Ευσέβιος, Θεόδωρος, Θεόδωρος, Θωμάς, Ιερόθεος, Ιωάννης, Κομάσιος, Νικηφόρος, Πέτρος, Σέργιος, Σωκράτης, Τιμόθεος, και Χαρίτων, οι οποίοι και μαρτύρησαν στην αρχαία Ελληνική πόλη Αστραίον την οποίαν οι Ρωμαίοι μετονόμασαν σε Τιβεριούπολη και οι Βούλγαροι σε Στρώμνιτσα. Παρόλο που ο Ελληνικό στρατός απελευθέρωσε τη Στρώμνιτσα, με τη συνθήκη του Βουκουρεστίου στις 26 Ιουλίου του 1913 μ.Χ. η πόλη επιδικάστηκε στους Βουλγάρους. Οι Έλληνες κάτοικοί της αναγκάστηκαν να την εγκαταλείψουν και περίπου 3.500 από αυτούς μετοίκησαν στο Κιλκίς όπου τιμώνται ιδιαιτέρως οι Άγιοι Πέντεκαιδέκα που τους έχουν σαν
|
Από το θεός και το δώρον και σημαίνει "δώρο του Θεού". |
|
|
|
Οι άγιοι Πεντεκαίδεκα ιερομάρτυρες έζησαν τον 4ο μ.Χ. αιώνα, όταν αυτοκράτορας στην Κωνσταντινούπολη ήταν ο Ιουλιανός ο Παραβάτης (361 - 363 μ.Χ.). Αυτοί ήταν οι Βασίλειος, Δανιήλ, Ευσέβιος, Θεόδωρος, Θεόδωρος, Θωμάς, Ιερόθεος, Ιωάννης, Κομάσιος, Νικηφόρος, Πέτρος, Σέργιος, Σωκράτης, Τιμόθεος, και Χαρίτων, οι οποίοι και μαρτύρησαν στην αρχαία Ελληνική πόλη Αστραίον την οποίαν οι Ρωμαίοι μετονόμασαν σε Τιβεριούπολη και οι Βούλγαροι σε Στρώμνιτσα. Παρόλο που ο Ελληνικό στρατός απελευθέρωσε τη Στρώμνιτσα, με τη συνθήκη του Βουκουρεστίου στις 26 Ιουλίου του 1913 μ.Χ. η πόλη επιδικάστηκε στους Βουλγάρους. Οι Έλληνες κάτοικοί της αναγκάστηκαν να την εγκαταλείψουν και περίπου 3.500 από αυτούς μετοίκησαν στο Κιλκίς όπου τιμώνται ιδιαιτέρως οι Άγιοι Πέντεκαιδέκα που τους έχουν σαν πολιούχους και προστάτες.
|
Εξελληνισμένο αρσενικό όνομα, που προέρχεται από το αραμαϊκό 'τε ομα', το οποίο στα Ελληνικά αποδίδεται σαν «Δίδυμος».
Το Τομάζος ή Τουμάζος προέρχεται από το Ιταλικό επώνυμο Tomasso που σημαίνει του Θωμά. |
|
|
|
Άλλο ένα θύμα της αιματηρής, ενδοχριστιανικής διαμάχης μεταξύ εικονολατρών και εικονομάχων. Ο Ιωάννης εξορίστηκε στη Δαφνούσια, όπου και πέθανε από συνεχείς δαρμούς.
|
Εξελληνισμένο Εβραϊκό όνομα από το (יה) ΄για’, ένα από τα Εβραϊκά ονόματα του Θεού και το (חנן), ‘χανάν = δώρο και σημαίνει δώρο του Θεού. Το αντίστοιχο του στα Ελληνικά είναι το Θεόδωρος. |
|
|
|
Οι άγιοι Πεντεκαίδεκα ιερομάρτυρες έζησαν τον 4ο μ.Χ. αιώνα, όταν αυτοκράτορας στην Κωνσταντινούπολη ήταν ο Ιουλιανός ο Παραβάτης (361 - 363 μ.Χ.). Αυτοί ήταν οι Βασίλειος, Δανιήλ, Ευσέβιος, Θεόδωρος, Θεόδωρος, Θωμάς, Ιερόθεος, Ιωάννης, Κομάσιος, Νικηφόρος, Πέτρος, Σέργιος, Σωκράτης, Τιμόθεος, και Χαρίτων, οι οποίοι και μαρτύρησαν στην αρχαία Ελληνική πόλη Αστραίον την οποίαν οι Ρωμαίοι μετονόμασαν σε Τιβεριούπολη και οι Βούλγαροι σε Στρώμνιτσα. Παρόλο που ο Ελληνικό στρατός απελευθέρωσε τη Στρώμνιτσα, με τη συνθήκη του Βουκουρεστίου στις 26 Ιουλίου του 1913 μ.Χ. η πόλη επιδικάστηκε στους Βουλγάρους. Οι Έλληνες κάτοικοί της αναγκάστηκαν να την εγκαταλείψουν και περίπου 3.500 από αυτούς μετοίκησαν στο Κιλκίς όπου τιμώνται ιδιαιτέρως οι Άγιοι Πέντεκαιδέκα που τους έχουν σαν πολιούχους και προστάτες.
|
Από το νίκη και το φέρω και σημαίνει αυτόν που φέρνει τη νίκη, τον τροπαιοφόρο. |
|
|
|
Ο Άγιος Πέτρος ήταν ασκητής στον Όλυμπο. Φυλακίστηκε από τον Κοπρώνυμο μαζί με τον Στέφανο τον νέο, διότι προσκυνούσε τις άγιες εικόνες. Άλλο ένα θύμα της ενδοχριστιανικής, πολύ αιματηρής, διαμάχης. Χτυπήθεκε μέχρι θανάτου.
|
Από το ουσιαστικό πέτρα (βράχος) και σημαίνει "ο ακλόνητος". Το όνομα Πέτρος είναι μετάφραση του Αραμαϊκού 'Κηφά' που ήταν το πραγματικό όνομα του Απόστολου Πέτρου. Στην Αρχαία Ελλάδα υπήρχαν τα ονόματα Πετραίος (Κένταυρος) και Πετραία (Ωκεανίδα νύμφη).
|
|
|
|
Δεν βρήκαμε άλλα στοιχεία
|
Από τη λέξη Ρώμη, ο Ρωμαίος. Ο σφριγηλός |
|
|
|
Οι άγιοι Πεντεκαίδεκα ιερομάρτυρες έζησαν τον 4ο μ.Χ. αιώνα, όταν αυτοκράτορας στην Κωνσταντινούπολη ήταν ο Ιουλιανός ο Παραβάτης (361 - 363 μ.Χ.). Αυτοί ήταν οι Βασίλειος, Δανιήλ, Ευσέβιος, Θεόδωρος, Θεόδωρος, Θωμάς, Ιερόθεος, Ιωάννης, Κομάσιος, Νικηφόρος, Πέτρος, Σέργιος, Σωκράτης, Τιμόθεος, και Χαρίτων, οι οποίοι και μαρτύρησαν στην αρχαία Ελληνική πόλη Αστραίον την οποίαν οι Ρωμαίοι μετονόμασαν σε Τιβεριούπολη και οι Βούλγαροι σε Στρώμνιτσα. Παρόλο που ο Ελληνικό στρατός απελευθέρωσε τη Στρώμνιτσα, με τη συνθήκη του Βουκουρεστίου στις 26 Ιουλίου του 1913 μ.Χ. η πόλη επιδικάστηκε στους Βουλγάρους. Οι Έλληνες κάτοικοί της αναγκάστηκαν να την εγκαταλείψουν και περίπου 3.500 από αυτούς μετοίκησαν στο Κιλκίς όπου τιμώνται ιδιαιτέρως οι Άγιοι Πέντεκαιδέκα που τους έχουν σαν πολιούχους και προστάτες.
|
Από το αρχαίο Ελληνικό ρήμα 'χαριτόω' και σημαίνει αυτόν που είναι γιομάτος χαρές |
|
|
|
Ο Όσιος Στέφανος γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη και αναδείχθηκε ηγούμενος στο περίφημο όρος του Αγίου Αυξεντίου. Ακόμη ένα θύμα της ενδοχριστιανικής διαμάχης μεταξύ εικονολατρών και εικονομάχων. Λιθοβολήθηκε κατά διαταγή του εικονομάχου αυτοκράτορα Κωνσταντίνου του Κοπρώνυμου το 767 μ.Χ..
|
Από το ουσιαστικό στέφανος (στεφάνι) και σημαίνει "στεφανωμένος". |
|
|
|
Οι άγιοι Πεντεκαίδεκα ιερομάρτυρες έζησαν τον 4ο μ.Χ. αιώνα, όταν αυτοκράτορας στην Κωνσταντινούπολη ήταν ο Ιουλιανός ο Παραβάτης (361 - 363 μ.Χ.). Αυτοί ήταν οι Βασίλειος, Δανιήλ, Ευσέβιος, Θεόδωρος, Θεόδωρος, Θωμάς, Ιερόθεος, Ιωάννης, Κομάσιος, Νικηφόρος, Πέτρος, Σέργιος, Σωκράτης, Τιμόθεος, και Χαρίτων, οι οποίοι και μαρτύρησαν στην αρχαία Ελληνική πόλη Αστραίον την οποίαν οι Ρωμαίοι μετονόμασαν σε Τιβεριούπολη και οι Βούλγαροι σε Στρώμνιτσα. Παρόλο που ο Ελληνικό στρατός απελευθέρωσε τη Στρώμνιτσα, με τη συνθήκη του Βουκουρεστίου στις 26 Ιουλίου του 1913 μ.Χ. η πόλη επιδικάστηκε στους Βουλγάρους. Οι Έλληνες κάτοικοί της αναγκάστηκαν να την εγκαταλείψουν και περίπου 3.500 από αυτούς μετοίκησαν στο Κιλκίς όπου τιμώνται ιδιαιτέρως οι Άγιοι Πέντεκαιδέκα που τους έχουν σαν πολιούχους και προστάτες.
|
Από το ουσιαστικό πέτρα (βράχος) και σημαίνει "ο ακλόνητος". Το όνομα Πέτρος είναι μετάφραση του Αραμαϊκού 'Κηφά' που ήταν το πραγματικό όνομα του Απόστολου Πέτρου. Στην Αρχαία Ελλάδα υπήρχαν τα ονόματα Πετραίος (Κένταυρος) και Πετραία (Ωκεανίδα νύμφη).
|
|
|
|
Οι άγιοι Πεντεκαίδεκα ιερομάρτυρες έζησαν τον 4ο μ.Χ. αιώνα, όταν αυτοκράτορας στην Κωνσταντινούπολη ήταν ο Ιουλιανός ο Παραβάτης (361 - 363 μ.Χ.). Αυτοί ήταν οι Βασίλειος, Δανιήλ, Ευσέβιος, Θεόδωρος, Θεόδωρος, Θωμάς, Ιερόθεος, Ιωάννης, Κομάσιος, Νικηφόρος, Πέτρος, Σέργιος, Σωκράτης, Τιμόθεος, και Χαρίτων, οι οποίοι και μαρτύρησαν στην αρχαία Ελληνική πόλη Αστραίον την οποίαν οι Ρωμαίοι μετονόμασαν σε Τιβεριούπολη και οι Βούλγαροι σε Στρώμνιτσα. Παρόλο που ο Ελληνικό στρατός απελευθέρωσε τη Στρώμνιτσα, με τη συνθήκη του Βουκουρεστίου στις 26 Ιουλίου του 1913 μ.Χ. η πόλη επιδικάστηκε στους Βουλγάρους. Οι Έλληνες κάτοικοί της αναγκάστηκαν να την εγκαταλείψουν και περίπου 3.500 από αυτούς μετοίκησαν στο Κιλκίς όπου τιμώνται ιδιαιτέρως οι Άγιοι Πέντεκαιδέκα που τους έχουν σαν πολιούχους και προστάτες.
|
Από το 'τιμώ' και το 'Θεός' και σημαίνει 'αυτός που τιμά το Θεό' και 'αυτόν που ο Θεός τιμά'. |
|
|
|
|
|