Άγιε Νικόλα βόηθα με, Βαρβάρα μου λυπήσου με και συ καημένε Σπυρίδωνα θυμήσου με.
Απ’ του Αϊ – Σπυρίδωνα η μέρα μεγαλώνει σπυρί – σπυρί.
ή
Από τ' Άη – Σπυριδώνου αξαίν' η μέρα ένα σπυρί
ή
Σπυρί, σπυρί, μεγαλών΄ η μέρα, από τον αγίου Σπυρίδωνος
Εννοώντας ότι μετά τη γιορτή του Αγίου Σπυρίδωνα αρχίζουν σιγά σιγά να μεγαλώνουν οι μέρες. Αν σκεφτούμε ότι η παροιμία είναι πολύ παλιά, με το παλιό ημερολόγιο ήταν σαν να είναι Χριστούγεννα τώρα δηλαδή 12+13=25 οπότε έπεφτε μετά το χειμερινό ηλιοστάσιο.
Άγιε Νικόλα βόηθα με, Βαρβάρα μου λυπήσου με και συ καημένε Σπυρίδωνα θυμήσου με.
Τ' αγιά Αντρέα αντρειούται η μέρα, της αγιάσ Άννης ανασαίνει, τ' αΐ Σπυρή παίρνει ένα σπειρύ τ' αΐ Δανιλίου νιώθουντο σ' τα γαϊνσύρια, τ' αϊ Βασιλείου παίρνει μιαν ώρα
Άγιος Σάββας σαβανών άγι Νικόλας παραχώνει κι άγι Σπυρίδων ξεπαραχώνει
Άη Σπυρίδουνας άσπρισ τα γένεια τ΄
Τ΄Άι Σπυρή παίρνει σπυρί της Άγιας Άννας αναπνοή κια τω(ν) Φωτώ(ν) παίρνει ώρα
Μα η ελπίδα μιας άνοιξης ζεί και μέσα στην καρδιά του χειμώνα.
Όλοι οι καλοί καλοί κι ο Σπύρος ο Ραΐζης
Τ' αγιά Αντρέα αντρειούται η μέρα, της αγιάσ Άννης ανασαίνει, τ' αΐ Σπυρή παίρνει ένα σπειρύ τ' αΐ Δανιλίου νιώθουντο σ' τα γαϊνσύρια, τ' αϊ Βασιλείου παίρνει μιαν ώρα
Κόψε ξύλο κάμε Σπύρο/ κι από κουτσουπιά Βαγγέλη/ κι α ρωτάς και για το Γιάννη/ ό,τι ξύλο βάνεις πιάνει
Ου άη Λιάς ήτανι τσουπάνς λένι οι τσουπάνδις κι άη Σπυρίδουνας τσαγκάρς λένι οι τσαγκαράδις
Σαν τουν “Άγιου Σπυρίδουνα θα βάλου του ζουμπίλ΄στου τζιηφάλι μ΄”
Λένε πολλοί που παρατηρούν παράδικα και χατήρια σε διάφορες εργασίες και υπηρεσίες
Ο άγιος Σπυρίδων είναι
Το βρε σαν ο Σπύρος τα τραγιά
Δηλαδή δεν το επέτυχε
Δεν έχει σπυρί μυαλό
Πατάτες Φουρνιστές του Σπύρου
Υλικά για περίπου 4 άτομα
• 1 κιλό πατάτες
• 3 κουταλιές σιμιγδάλι ψιλό
• 1 κουταλιά ψιλοκομμένο φρέσκο δεντρολίβανο (ή ρίγανη ή θυμάρι ή όποιο άλλο βότανο σας αρέσει)
• 3 γεμάτες κουταλιές βούτυρο
• 3-4 κουταλιές ελαιόλαδο
Βάζουμε τον φούρνο να προθερμαίνεται στον αέρα, στους 180°C. Γεμίζουμε μία κατσαρόλα με νερό, προσθέτουμε μπόλικο αλάτι και το βάζουμε να βράσει. Καθαρίζουμε τις πατάτες και τις κόβουμε σε μεγάλα κομμάτια.
Μόλις το νερό κοχλάσει, ρίχνουμε μέσα τις πατάτες και τις αφήνουμε στη φωτιά για περίπου 5 λεπτά, τόσο όσο χρειάζεται για να μαλακώσουν μόνο εξωτερικά κι ουχί εσωτερικά. Όταν αυτό συμβεί, τις σουρώνουμε καλά, τις ξαναβάζουμε στην κατσαρόλα και προσθέτουμε το δεντρολίβανο, λίγο αλάτι και το σιμιγδάλι. Καπακώνουμε την κατσαρόλα και την κουνάμε με δύναμη πάνω κάτω έτσι ώστε οι πατάτες να «ραγίσουν» και το σιμιγδάλι να κολλήσει καλύτερα πάνω τους.
Παίρνουμε ένα μεγάλο ταψί - τόσο μεγάλο ώστε όταν ρίξουμε μέσα τις πατάτες να μη στριμωχτούν αλλά να απλωθούν γενναιόδωρα σε μία στρώση - βάζουμε μέσα το βούτυρο και το ελαιόλαδο και το τοποθετούμε στον καυτό φούρνο για 3-4 λεπτά, ίσα ίσα να λιώσει το βούτυρο και να «ανάψει» το λάδι. Μόλις γίνει αυτό, προσθέτουμε τις πατατούλες μας, γυρνοβολάμε το ταψί δεξιά κι αριστερά ώστε ελαιόλαδο και βούτυρο να απλωθούν σε όλη την επιφάνεια και ψήνουμε για 30 λεπτά περίπου, στους 180° C. Στα 15 λεπτά τις τουμπάρουμε με προσοχή και αγάπη. Μόλις αποκτήσουν τη χαρακτηριστική τραγανή κρούστα τους με ένα τέλειο χρυσαφί χρώμα, είναι έτοιμες.
