Η Δάφνη ήταν Ναϊάδα νύμφη (νεράιδα) κόρη της Γαίας και του ποταμού Λάδωνα στην Αρκαδία ή του Πηνειού στην Θεσσαλία την οποία ερωτεύθηκε σφοδρά ο θεός Απόλλων αλλά αυτή απέρριπτε τον έρωτα του. Μια φορά κατάφερε να την πλησιάσει αλλά αυτή του ξέφυγε τρέχοντας. Όταν κατάλαβε όμως ότι δεν θα μπορούσε να τον αποφύγει ζήτησε από την μητέρα της, Γαία, να την βοηθήσει και αυτή ανταποκρινόμενη στην ικεσία της κόρης της, την ώρα που ο Απόλλωνας ήταν έτοιμος να την πιάσει την μετάτρεψε σε δάφνη. Από τα κλαδιά της ο Θεός έφτιαξε ένα στεφάνι που πάντα φορούσε στο κεφάλι του σε ανάμνηση του χαμένου του έρωτα.